Εκδρομή στο Ναύπλιο: απόδραση γεμάτη ιστορία & ομορφιά

Η Ελλάδα μας είναι γεμάτη από ιστορικά μέρη που μαρτυρούν το ένδοξο παρελθόν της. Ένας προορισμός που συνδυάζει αρμονικά την ιστορία με τη φυσική ομορφιά είναι το Ναύπλιο που είναι μία από τις πιο ιστορικές και γοητευτικές πόλεις της Ελλάδας. Βρίσκεται στην Πελοπόννησο και είναι χτισμένη αμφιθεατρικά δίπλα στη θάλασσα. Είναι ένας αγαπημένος προορισμός για όλους τους Έλληνες αλλά και τους ξένους που γεμίζουν χειμώνα καλοκαίρι τους στενούς δρόμους του ιστορικού κέντρου της πόλης.

Η παλιά πόλη του Ναυπλίου είναι χτισμένη επάνω στη βραχώδη χερσόνησο της Ακροναυπλίας από την αρχαιότητα ακόμη ενώ στο λόφο του Παλαμηδίου είναι γραμμένη πάνω του όλη η ιστορία της πόλης. Μια πόλη που μας έλκει σαν μαγνήτης για να την επισκεφθούμε και να περπατήσουμε στα κάστρα της, τα γραφικά δρομάκια της και να γνωρίσουμε τα αξιοθέατα τα γεμάτα μνήμες του παρελθόντος

Εκδρομή στο Ναύπλιο

Η πρώτη πόλη που μας ήρθε στο μυαλό όταν αποφασίσαμε να πάμε μια ημερήσια εκδρομή, ενώ βρισκόμασταν στην Αθήνα για να περάσουμε τις ημέρες του Πάσχα μαζί με την οικογένεια της κόρης μας, ήταν το Ναύπλιο. Ομόφωνα το επιλέξαμε γιατί είναι κοντινός προορισμός αφού απέχει από την Αθήνα μόνο 147 χλμ. Η πόλη διαθέτει μια ευχάριστη ατμόσφαιρα σήμερα, γεγονός που ήταν αυτό που επιζητούσαμε και συγχρόνως μέσα από τα κάποια μνημεία και αξιοθέατα που θα βλέπαμε θα κάναμε και μια αναδρομή στο ιστορικό παρελθόν της Ελλάδας. Ας μην ξεχνάμε πως το Ναύπλιο, ήταν η πρώτη πρωτεύουσα του νεοσύστατου ελληνικού κράτους μετά την Επανάσταση του ΄21 και παρέμεινε ως πρωτεύουσα της Ελλάδας από το 1828 έως το 1834.

Χωρίς δεύτερη σκέψη ξεκινήσαμε ένα ηλιόλουστο πρωινό για την πόλη του Ναυπλίου και σκοπός μας ήταν να περάσουμε καλά. Εξ άλλου την πόλη την έχουμε επισκεφθεί πολλές φορές και άρα αυτή η εκδρομή μας θα ήταν μια απλή εκδρομή χωρίς πάρα πολύ περπάτημα, μιας και η ομορφιά της σε συνδυασμό με το ιστορικό της παρελθόν την κάνουν ιδανικό τόπο για μια χαλαρή περιήγηση.

Περιήγηση στα ιστορικά δρομάκια του Ναυπλίου

Στην παλιά πόλη του Ναυπλίου δεν κυκλοφορούν αυτοκίνητα οπότε η βόλτα μας θα γινόταν χωρίς καμία έγνοια έχοντας μόνο στο μυαλό μας πόσες πολλές και ωραίες φωτογραφίες θα βγάλουμε απαθανατίζοντας τα ωραιότερα σημεία της πόλης. Το πρώτο κλικ της φωτογραφικής μηχανής μας έγινε απαθανατίζοντας μια πανοραμική θέα της πλατείας των Τριών Ναυάρχων και τα υπέροχα χρωματιστά κτίρια με τα οποία αρχίζει ο πιο όμορφος και ο πιο τουριστικός δρόμος του Ναυπλίου, η Βασ. Κωνσταντίνου.

Πλατεία Τριών Ναυάρχων

Η παλιά πόλη του Ναυπλίου αρχίζει από την Πλατεία Τριών Ναυάρχων. Η πλατεία δημιουργήθηκε επί Καποδίστρια και της δόθηκε το όνομα προς τιμήν των τριών ναυάρχων του Άγγλου Κόδριγκτον, του Ρώσου Έϋδεν και του Γάλλου Δεριγνύ οι οποίοι κατατρόπωσαν τον στόλο του Ιμπραήμ στη ναυμαχία του Ναυαρίνου το 1827 τελειώνοντας έτσι τον μακρύ πόλεμο Τούρκων και Ελλήνων και απελευθερώνοντας την Ελλάδα από τον τουρκικό ζυγό. Από την πρώτη στιγμή διαπιστώσαμε πως το Ναύπλιο έχει ιστορική μνήμη που τη βλέπαμε μέσα σε κάθε στενό δρομάκι του.

Το ιστορικό κτίριο στα αριστερά της πλατείας που λειτουργεί σήμερα ως Δημαρχείο ήταν το πρώτο Γυμνάσιο που έκτισε ο βασιλιάς Όθων. Το μαρτυρά εξ άλλου και η επιγραφή πάνω από την πόρτα του: «ΤΟ ΠΡΩΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΓΥΜΝΑΣΙΟΝ ΙΔΡΥΘΕΝ ΤΟ 1833 ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΙ ΟΘΩΝΟΣ Α΄ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ». Στην πλατεία δεσπόζει και το άγαλμα του Όθωνα, του πρώτου βασιλιά της Ελλάδας, με παραδοσιακή ενδυμασία και σπαθί κρεμασμένο από τους ώμους του.

Μπήκαμε μέσα στα γραφικά σοκάκια της παλιάς πόλης, απολαύσαμε τη βόλτα μας χαζεύοντας στα πολλά μαγαζάκια με τα πολύχρωμα τουριστικά είδη και τις χαρακτηριστικές όμορφες ξύλινες πόρτες παλιάς εποχής, βαμμένες με διαφορετικά χρώματα η κάθε μια τους.

Μας εντυπωσίασαν οι μπουκαμβίλιες που κρέμονταν από τα μπαλκόνια των νεοκλασικών σπιτιών σχεδόν σκεπάζοντας όλο το δρόμο. Μια πολύ όμορφη και εντυπωσιακή εικόνα που άξιζε πολλά φωτογραφικά κλικ για να την απαθανατίσουμε ως την πιο όμορφη ανάμνηση από το Ναύπλιο.

Διαβάστε στο Ανθομέλι:

• Ταξίδι στην Πελοπόννησο, από την Πάτρα έως την Πύλο
• Road trip σε χωριά και παραλίες στη Λακωνική Μάνη
• Road trip στην Πελοπόννησο, από Μονεμβασιά έως τον Πόρο
• Ταξίδι στην Πελοπόννησο, από το Γύθειο ως την Ελαφόνησο
• Επίσκεψη στην Αρχαία Ολυμπία και στο μουσείο της
• Road trip σε χωριά και παραλίες στη Λακωνική Μάνη

Πλατεία Συντάγματος

Στο τέλος της Β. Κωνσταντίνου φτάσαμε σε μια μεγάλη πλατεία, την Πλατεία Συντάγματος στην οποία έχει γραφτεί η ιστορία της νεότερης Ελλάδας. Βρίσκεται στο κέντρο της παλιάς πόλης και περιστοιχίζεται από πολλά ιστορικά κτίρια, όπως το Παλιό Τζαμί, το πρώτο Βουλευτήριο του νεοσύστατου Ελληνικού κράτους που στεγάστηκε στο Μεγάλο Τζαμί, το Αρχαιολογικό Μουσείο που στεγάζεται στο μνημειώδες ενετικό οπλοστάσιο και η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου. Το Ναύπλιο δεν είναι απλά ένας τουριστικός προορισμός, αλλά ένα ζωντανό μουσείο.

Το ιστορικό κτίριο της Εθνικής Τράπεζας κτισμένο με επιρροές από τα μυκηναϊκά μέγαρα, είναι και αυτό ένα από τα κτίρια που κοσμούν την πλατεία. Στο κτίριο αυτό οργανώθηκε η πρώτη επανάσταση κατά του βασιλιά Όθωνα. Τα διατηρητέα κτίρια που την περιβάλλουν επίσης μαρτυρούν και αυτά όλη την ιστορική ταυτότητα της πόλης και να πω την αλήθεια πως κλέβουν με την ομορφιά τους την παράσταση!

Η ιστορία της πλατείας, σύμφωνα με την παράδοση, ξεκινάει από το 1540, ενώ το σημερινό της όνομα το πήρε το 1843, όταν οι Έλληνες πέτυχαν με το κίνημα της 3ης Σεπτεμβρίου να συνταχθεί ένα νέο σύνταγμα και να το αποδεχθεί ο βασιλιάς Όθων (από το κίνημα αυτό πήρε και το όνομά της η πλατεία Συντάγματος των Αθηνών). Η μαρμαροστρωμένη πλατεία σήμερα είναι η καρδιά της πόλης και σίγουρα δικαίως έχει επιλεγεί ως μια από τις διασημότερες πλατείες της Ευρώπης.

Η πλατεία είναι γεμάτη από πολλά καφέ που τα τραπεζάκια τους πάντα είναι γεμάτα από ντόπιους και ξένους που κάθονται για να απολαύσουν το καφέ τους. Όλο το σκηνικό της πλατείας μας δελέασε και εμάς και αποφασίσαμε να καθίσουμε ώστε να απολαύσουμε τη χαλαρότητα της βόλτας μας σε μια καφετέρια και κάτω από τον ανοιξιάτικο ήλιο ο οποίος επέδρασσε ακόμα περισσότερο στη ευχάριστη διάθεσή μας. Τρώγοντας το πρωινό μας και βλέποντας τα κτίρια που την περιβάλλουν κάναμε και μια συνοπτική αναδρομή στα κτίρια της πλατείας.

Τέμενος Τριανόν

Το μάτι μας έπεσε αμέσως στο πιο χαρακτηριστικό κτίριο που βρίσκεται σε μια γωνιά της πλατείας, στο Τέμενος Τριανόν ή αλλιώς Παλιό Τζαμί. Ένα κτίριο που σήμερα έχει αφεθεί στη μοίρα του χωρίς ίχνος συντήρησης και το πέρασμα του χρόνου έχει χαραχτεί επάνω του. Σκεφτήκαμε όμως παρόλο που σήμερα είναι εγκαταλειμμένο σίγουρα κουβαλάει μια μακρά και σπουδαία ιστορία.

Γνωστό ως Παλιό Τζαμί, είναι ένα από τα ιστορικά κτίρια στο Ναύπλιο και ένα από τα παλιότερα σωζόμενα κτίρια από την Τουρκοκρατία. Το 1687 κατά την διάρκεια της Βενετοκρατίας, μετατράπηκε σε χριστιανικό ναό και το 1833 στεγάστηκε σε αυτό το πρώτο Αλληλοδιδακτικό Σχολείο Αρρένων, που ήταν μια καινοτόμος ιδέα του Ιωάννη Καποδίστρια θέλοντας να δείξει πως η Ελλάδα θα προχωρήσει μόνο εάν μορφωθούν τα ελληνόπουλα. Αργότερα στεγάστηκε σε αυτό το ωδείο και το θέατρο και στην συνέχεια μετατράπηκε στο δημοτικό κινηματογράφο με το όνομα «Τριανόν».

Διαβάστε στο Ανθομέλι:

• Road trip στην Πελοπόννησο από τη Μεθώνη έως την Καλαμάτα
• Πελοπόννησος: Οδοιπορικό στη Μάνη
• Οικογενειακές διακοπές στο Τολό με τα παιδιά
• Διακοπές στο John & George Hotel στο Τολό
• Το Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου και το Ασκληπιείο
• Οικογενειακές διακοπές στην Μονεμβασιά

Ιστορικός πλάτανος

Στην πλατεία εκτός από όλα τα ιστορικά κτίρια που την περιβάλλουν υπάρχει και ο μεγάλος πλάτανος που έχει καθιερωθεί ως ιστορικό μνημείο. Κάτω από αυτόν γινόταν οι συνελεύσεις των αγωνιστών της επανάστασης του 1821. Επίσης εδώ διοργανώθηκε και ο πρώτος εθνικός έρανος για τους πρόσφυγες του Μεσολογγίου που είχαν καταφύγει στο Ναύπλιο μετά την άλωση της πόλης τους από τους Τούρκους.

Ιερός Ναός Γενεσίου της Θεοτόκου

Στην καρδιά της παλιά πόλης, κρυμμένη στο πίσω μέρος του Αρχαιολογικού Μουσείου και ανάμεσα στις καφετέριες βρίσκεται η εκκλησία της Παναγίας, όπως την ονομάζουν οι ντόπιοι. Ένας πραγματικός θησαυρός της πόλης, γεμάτος από τα τάματα των πιστών. Εξωτερικά ίσως να μην σας κεντρίσει το ενδιαφέρον όπως και εμάς αλλά όταν μπείτε μέσα θα εκπλαγείτε από το όμορφο ξυλόγλυπτο τέμπλο επτανησιακής τεχνοτροπίας του 19ου αιώνα όπως και από τον άμβωνα και τον επισκοπικό θρόνο.

Η εκκλησία της Παναγίας είναι από τις παλαιότερες και ομορφότερες εκκλησίες της πόλης του Ναυπλίου με τον αρχικό ναό να χρονολογείται από τον 15ο αιώνα. Δεν νομίζω πως κάποιος που έχει επισκεφθεί το Ναύπλιο να μην έχει μπει μέσα να ανάψει ένα κεράκι στην Παναγιά γιατί η εκκλησία αποτελεί αγαπημένο προσκύνημα όλων των επισκεπτών του Ναυπλίου.

Info: Στο σημείο αυτό του Ναυπλίου και στη μικρή πλατειούλα που δημιουργείται υπάρχει και το παγωτατζίδικο που παρασκευάζει ιταλικό παγωτό. Όταν περάσετε από εκεί μπείτε και εσείς στην ουρά για να πάρετε το παγωτό σας! Οι γεύσεις του είναι διάσημες και είναι σίγουρο πως δεν θα ξέρετε ποια να διαλέξετε. Είναι όμως ακριβούτσικο γιατί το ιταλικό παγωτό πληρώνεται ακριβά!

Συνεχίσαμε τη βόλτα μας στο Ναύπλιο περνώντας από τον όμορφο δρόμο Σταϊκοπούλου και αρχικά σταθήκαμε μπροστά στο Βουλευτήριο, την πρώτη βουλή των Ελλήνων. Πόσα όχι και πόσα ναι ακούστηκαν άραγε εδώ από τους ανθρώπους που απάρτιζαν τη Βουλή! Πόσα ψηφίσματα, πόσοι νόμοι, αλλά και πόσες μηχανορραφίες να έγιναν εδώ! Το Ναύπλιο, ως ένα «ανοιχτό βιβλίο» της ιστορίας συνέχιζε να μας εκπλήσσει σε κάθε βήμα μας.

Περπατούσαμε στο δρόμο κοιτάζοντας όλη αυτή την ομορφιά που απλωνόταν γύρω μας από τα όμορφα μαγαζάκια με την πολύχρωμη και τουριστική πραμάτεια τους έως και τα πολύ γουστόζικα βαμμένα τραπέζια των ταβερνών.

Άκρως εντυπωσιακά ήταν και τα όμορφα βαμμένα πορτοπαραφυρόφυλα με έντονο κόκκινο, μπλε και πράσινο χρώμα που σε συνδυασμό με τα χρώματα των κτιρίων μας δημιούργησαν και πάλι την επιθυμία να αρχίσουμε τα κλικ των κινητών μας. Ανάμεσα σε όλα που φωτογραφίσαμε ήταν και το όμορφο γωνιακό κτίριο όπου στεγάζεται το Μουσείο Κομπολογιού.

Ιερός Ναός του Αγίου Σπυρίδωνα

Η επίσκεψή μας στο Ναύπλιο δεν μπορούσε να μην περιλαμβάνει εκτός από τις βόλτες μας στα περίφημα σοκάκια της παλιάς πόλης και τον Ιερό Ναό του Αγίου Σπυρίδωνα όπου στην είσοδο του εκτυλίχθηκε μία από τις πιο μελανές σελίδες της νεότερης ελληνικής Ιστορίας. Στις 27 Σεπτεμβρίου του 1831 οι αδελφοί Μαυρομιχάλη επιτέθηκαν στον Ιωάννη Καποδίστρια καθώς έμπαινε στην εκκλησία για τη λειτουργία της Κυριακής. Ο ένας με πιστόλι και ο άλλος με μαχαίρι δολοφόνησαν τον πρώτο κυβερνήτη της ελεύθερης Ελλάδος του οποίου ο θάνατος ήταν ακαριαίος.

Στην είσοδο του Ναού του Αγίου Σπυρίδωνα υπάρχει το σημείο μέσα σε γυάλινη προθήκη όπου σφηνώθηκε η μοιραία σφαίρα. 

Η μητρόπολη του Ναυπλίου

Τελειώσαμε τη βόλτα μας στο ιστορικό κέντρο του Ναυπλίου πριν οδηγηθούμε στην Ακροναυπλία με το τελευταίο κλικ της φωτογραφικής μηχανής να αποτυπώνει τον μητροπολιτικό Ναό της πόλης, τον Ναό του Αγίου Γεωργίου. Είναι ένας από τους σημαντικότερους και παλαιότερους ναούς στο Ναύπλιο, που θεωρείται ότι χτίστηκε στις αρχές του 16ου αιώνα. Μετατράπηκε πολλές φορές από εκκλησία σε τζαμί περνώντας από τα χέρια των Ενετών στα χέρια των Οθωμανών και τούμπαλιν, ώσπου  μετά την απελευθέρωση της πόλης το 1822, ο Ναός του Αγίου Γεωργίου ήρθε και πάλι στα χέρια των χριστιανών.

Ο μεγάλος ζωγραφισμένος πίνακας του Μυστικού Δείπνου που βρίσκεται σε έναν τοίχο του Ναού είναι αντιγραφή του διάσημου πίνακα του Ιταλού ζωγράφου Λεονάρντο ντα Bίντσι.

Μια βόλτα στην Ακροναυπλία

Ψαρομαχαλάς

Αφήσαμε τα δρομάκια της παλιάς πόλης και αρχίσαμε να ανεβαίνουμε τον ανηφορικό δρόμο προς την Ακροναυπλία με τα τείχη της χρονολογούνται από την αρχαιότητα. Μπορώ να πω πως δεν μας κούρασε και πολύ η ανηφόρα γιατί η ομορφιά των σοκακιών, η ευχάριστη διάθεση όλης της οικογένειας και εικόνες που βλέπαμε μας αποζημίωναν για την κούρασή μας.

Τα χαμηλά σπίτια του Ψαρομαχαλά του παλαιότερου οικισμού της πόλης μας ενθουσίασαν. Αυλές γεμάτες λουλουδιασμένες γλάστρες, δέντρα φορτωμένα με νεράτζια, ολάνθιστες μπουκαμβίλιες στους τοίχους, μπαλκόνια με απλωμένα ρούχα στα σύρματα και ιστορικά σπίτια που τα περισσότερα έχουν μετατραπεί σε ξενώνες,

Βρήκαμε ακόμα και μια μικρή βυζαντινή εκκλησία του 10^ου αι. Αιώνες πέρασαν από τότε και όμως η εκκλησία της Αγίας Σοφίας του Ναυπλίου βρίσκεται εκεί σφηνωμένη ανάμεσα στα σπίτια του Ψαρομαχαλά έχοντας στη είσοδό της να κυματίζει η ελληνική και η βυζαντινή σημαία, αφήνοντας μόνο ένα τόσο δα μικρό στενάκι με τον απέναντι τοίχο ίσαμε να μπορέσουμε να περάσουμε στην άλλη γειτονιά.

Στον δρόμο μας συναντήσαμε και μια κυρία φορτωμένη με δυο τρεις σακούλες από το σούπερ μάρκετ που καταϊδρωμένη αλλά με ένα χαμόγελο ευχαρίστησης στα χείλη της, όταν την ρωτήσαμε πόσο δύσκολα είναι να μένει κανείς εκεί επάνω, μας είπε: “Μπορεί να κουραζόμαστε να ανέβουμε στα σπίτια μας καθημερινά, αλλά αυτόν τον μαχαλά και αυτόν τον τόπο δεν τον αλλάζουμε με τίποτα”. Εμείς όμως δεν τολμήσαμε να ανεβούμε πιο επάνω, παρόλο που η κυρία μας προέτρεψε για να δούμε την υπέροχη πανοραμική θέα από το κάστρο της Ακροναυπλίας, γιατί είδαμε πως τα σκαλιά ήταν πάααρα πολλά.

Από το σημείο που είχαμε φτάσει απολαύσαμε όμως την πανοραμική θέα προς το Μπούρτζι και είδαμε από μακριά το ιστορικό ρολόι που τοποθετήθηκε στην Ακροναυπλία την εποχή του Όθωνα, και ήταν δωρεά του πατέρα του Λουδοβίκου  Α΄, από τη Βαυαρία. Δεν παραλείψαμε όμως προς ανάμνηση της τόσο υπέροχης διαδρομής στο Ψαρομαχαλά του Ναυπλίου να βγάλουμε όμορφες φωτογραφίες μαζί με την κόρη μου.

Κατεβήκαμε από την Ακροναυπλία και αποφασίσαμε να κάνουμε μια βόλτα στον παραλιακό δρόμο με τους φοίνικες. Ήταν μια όμορφη μέρα και το αεράκι της θάλασσας μας κτυπούσε στο πρόσωπο. Φτάσαμε περπατώντας έως το μικρό λιμανάκι που τα μικρά ιστιοφόρα που ήταν αραγμένα έδιναν μια όμορφη εικόνα του θαλασσινού τοπίου.

Μπούρτζι

Το πιο χαρακτηριστικό και πολυφωτογραφημένο ορόσημο του Ναυπλίου βέβαια είναι το Μπούρτζι το οποίο στέκεται εκεί σαν να είναι ένας φύλακας της πόλης. Το μικρό αυτό φρούριο μπορείτε εάν θέλετε να το επισκεφθείτε με τα μικρά καραβάκια από το λιμάνι του Ναυπλίου και σε 10 λεπτά να φτάσετε στο Μπούρτζι. Τα περιηγηθείτε στον εξωτερικό χώρο και θα βγάλετε πανοραμικές φωτογραφίες όλο το Ναύπλιο.

Το Μπούρτζι κατασκευάστηκε από τους Ενετούς το 1473 επάνω σε ένα νησάκι στην είσοδο του κόλπου. Οι Ενετοί έκλειναν το λιμάνι για ασφάλεια τραβώντας μια αλυσίδα από το Μπούρτζι έως το λιμάνι κάθε βράδυ, ενώ  οι Τούρκοι αργότερα έφτιαξαν ένα υποθαλάσσιο φράγμα από πέτρες ώστε να μην  μπορούν να πλησιάσουν το λιμάνι τα μεγάλα πλοία. Το Μπούρτζι σταμάτησε να χρησιμοποιείται ως κάστρο με διαταγή του βασιλιά Γεωργίου Α’ το 1865 αφοπλίστηκε. Έγινε τόπος φυλακής. Μαζί με τους κατάδικους έμεναν και οι δήμιοι που ήταν πολύ μισητοί από τους κατοίκους του Ναυπλίου και απαγορευόταν και η δική τους έξοδο παρά μόνο όταν ήταν να εκτελέσουν έναν φυλακισμένο στην γκιλοτίνα.

Παλαμήδι

Φεύγοντας από το Ναύπλιο δεν παραλείψαμε να φωτογραφίσουμε και το κάστρο του Παλαμηδίου αποχαιρετώντας την πόλη. Δεν είχαμε καιρό να ανεβούμε και έως επάνω γιατί μετά τόση βόλτα στο ιστορικό κέντρο του Ναυπλίου είχαμε ξελιγωθεί της πείνας και έπρεπε να φάμε. Όμως στο σημείο αυτό θα ήταν άδικο να μην πω και λίγα λόγια για το Παλαμήδι το οποίο εμείς προσωπικά έχουμε επισκεφθεί σε προηγούμενο ταξίδι μας.

Το Παλαμήδι είναι ένα κάστρο που δεσπόζει επάνω στον ομώνυμο λόφο Παλαμήδι του Ναυπλίου και είναι ορατό από όλες τις πλευρές της πόλης. Το έκτισαν οι Ενετοί σε αυτό το στρατηγικό σημείο για να ελέγχουν τον Αργολικό κόλπο από τυχόν επιθέσεις, όμως αργότερα από σπουδαίο φρούριο έγινε τόπος φυλακών. Το 1834 φυλακίστηκε στο Παλαμήδι ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης για εσχάτη προδοσία και έμεινε στο θεοσκότεινο μπουντρούμι-φυλακή, ένα μικρό χώρο ουσιαστικά μέσα στο βράχο, για 11 μήνες.

Μπορείτε να ανεβείτε τα 999 σκαλιά του Παλαμηδίου που αν και η ανάβαση είναι πολύ κουραστική όμως είναι μια πραγματική πρόκληση γιατί θα αντικρίσετε μια συγκλονιστική θέα της πόλης του Αργολικού κόλπου. Το τελευταίο σκαλοπάτι είναι σπασμένο και η λαϊκή παράδοση λέει πως το χιλιοστό σκαλοπάτι το έσπασε το άλογο του Γέρου του Μωριά!

Φαγητό στο παραθαλάσσιο χωριό Βιβάρι

Φύγαμε από το Ναύπλιο για το Βιβάρι την μικρή παραθαλάσσια πόλη όπου στην παραλιακή ψαροταβέρνα του Γιάννη κυριολεκτικά πλάι στο κύμα γευτήκαμε υπέροχους ψαρομεζέδες. Τα εδέσματα ήταν νοστιμότατα, μύριζαν θάλασσα και ιδιαίτερα το ψητό χταπόδι ήταν θεϊκό. Οι ιδιοκτήτες μας περιποιήθηκαν δεόντως κερνώντας μας στο τέλος και γλυκό κουταλιού φτιαγμένο από τα χεράκια της μαγείρισσας.

Η ψύχρα του απογεύματος είχε ήδη πέσει όμως εμείς στις καρδιές μας είχαμε άνοιξη φέρνοντας στο μυαλό μας τις όμορφες εικόνες από τις ανθισμένες μπουκαμβίλιες του Ναυπλίου. Αυτής της πόλης που για μια ακόμα φορά μας μάγεψε με τον πολιτισμό της, μας ανέβασε στα ύψη τη διάθεση και μας έδωσε την ευκαιρία να ξεφύγουμε από την καθημερινότητα, να γεμίσουμε με εικόνες και εμπειρίες και να έρθουμε ακόμα πιο κοντά ως οικογένεια. Ακόμα και η πάρα πολύ μεγάλη μπόρα που μας έπιασε στην επιστροφή δεν ήταν ικανή να μας αλλάξει τη διάθεση.

Να έχετε πάντα καλά και ασφαλή ταξίδια

Με αγάπη