Στις Μηλιές με το τρενάκι του Πηλίου, τον «Μουτζούρη»

Το Πήλιο είναι βουνό και κατά την Ελληνική μυθολογία ήταν η πατρίδα των Κενταύρων και η καλοκαιρινή κατοικία των Ολύμπιων θεών. Βρίσκεται στο νομό Μαγνησίας, δίπλα στην πόλη του Βόλου. Έχει παραλίες για όλα τα γούστα, οι οποίες φημίζονται για τα καταγάλανα καθαρά νερά τους. Το Πήλιο όμως δεν διαθέτει μόνο όμορφες παραλίες, αλλά και πανέμορφα ορεινά και παραλιακά χωριά. Σε ένα από τα ορεινά χωριά επέλεξα να σας ταξιδέψω στην ανάρτησή μου αυτή. Η διαδρομή που θα κάνουμε δεν θα είναι μια συνηθισμένη οδική διαδρομή με αυτοκίνητο. Θα φτάσουμε στο χωριό Μηλιές κάνοντας τη διαδρομή με τον «Μουτζούρη», το ιστορικό τρενάκι του Πηλίου. Ελάτε μαζί μου και σας υπόσχομαι πως θα κάνουμε μια αξέχαστη εκδρομή στο βουνό των Κενταύρων, περνώντας μέσα από μία κατάφυτη πλαγιά, γεμάτη μηλιές, καστανιές και ελιές.

Διαβάστε ακόμα στο Ανθομέλι:

• Πάμε πεζοπορία στο Πήλιο;
• 10+2 Λόγοι για να Επισκεφτείτε το Πήλιο
• Φθινοπωρινή βόλτα στα χωριά του Νότιου Πηλίου
• Ταξιδεύοντας στο Πήλιο και τα υπέροχα χωριά του

Το τρενάκι του Πηλίου

Φτάσαμε στα Άνω Λεχώνια από τον Βόλο μετά από μια διαδρομή 12 χιλιομέτρων με το αυτοκίνητο. Εκεί μας περίμενε το μικρό τρενάκι του Πηλίου, ο διάσημος «Μουτζούρης». Για να είμαι ειλικρινής δεν ήταν καθόλου μικρό. Είχε 4 βαγόνια και μια ντιζελομηχανή, που ήδη ο μηχανοδηγός την είχε βάλει μπρος.

Στα παλιά χρόνια το τρενάκι είχε ατμομηχανή και κινούνταν με ατμό που δημιουργούνταν από την καύση του κάρβουνου. Ο καπνός της μηχανής γέμιζε τον χώρο δικαιολογώντας έτσι και το όνομα που του δώσανε. “Ο Μουτζούρης”.

Επιβιβαστήκαμε και πήραμε τις θέσεις μας. Από παντού ακούγονταν χαρούμενες φωνές και ομιλίες οι οποίες κόπηκαν απότομα όταν ξεκινώντας ο “Μουτζούρης” μάς ξεκούφανε με το σφύριγμά του. Χτύπησε το καμπανάκι, το τσαφ-τσουφ άρχισε και το τρένο ξεκίνησε το ταξίδι του.

Μια αξέχαστη διαδρομή με τον «Μουτζούρη», το ιστορικό τρενάκι του Πηλίου

Οι Μηλιές είναι ένα χωριό χτισμένο σε υψόμετρο 400 μ. που έχει μόνο 640 κατοίκους, αλλά πολλούς επισκέπτες. Ένα καλά κρυμμένο ορεινό χωριό που ιδρύθηκε από κατοίκους του χωριού Μηλιές της Εύβοιας. Είχαν φύγει λένε, για να γλυτώσουν από τις επιδρομές των πειρατών και χτίσανε το νέο τους χωριό σε απόκρυφο σημείο, επάνω στο Πήλιο, ώστε να μην είναι ορατό από τη θάλασσα.

Από τα Άνω Λεχώνια μέχρι τις Μηλιές η διαδρομή είναι ορεινή και η ανάβαση στις όμορφες πλαγιές του Πηλίου μέχρι τις Μηλιές μόλις είχε αρχίσει!

Το τρενάκι διέσχιζε τις κατάφυτες πλαγιές άλλοτε με «φόρα», σαν να μας έλεγε δείτε «τι παλικάρι που είμαι» και άλλες φορές αγκομαχώντας. Όλες όμως τις φορές προσέφερε σε εμάς την ευκαιρία να απολαύσουμε τη μοναδική φυσική ομορφιά του τοπίου χωρίς άγχος.

Η θέα προς τη θάλασσα από ψηλά ήταν εκπληκτική! Τα διάσπαρτα σπίτια του Πηλίου μέσα στο πράσινο του βουνού μια πινελιά κόκκινου άσπρου στα μάτια μας και στη φωτογραφική μας μηχανή.

Οι πιο απάνεμες και ζεστές παραλίες βρίσκονται από τη μεριά του Παγασητικού κόλπου και δεν συγκρίνονται με αυτές που βλέπουν στο Αιγαίο Πέλαγος, οι οποίες είναι άγριες και βραχώδεις. Όλες όμως διακρίνονται για τα καθαρά και πεντακάθαρα νερά τους.

Πλησιάζοντας στις Μηλιές, το τοπίο είχε περίσσεια άγρια ομορφιά.“Ο Μουτζούρης” καθώς κυλούσε επάνω στις ράγες και περνούσε μέσα από δασωμένα τοπία, χαράδρες και γεφύρια τα επιφωνήματα όλων μας δεν είχαν σταματημό.

Σαν να πηγαίναμε σχολική εκδρομή ήταν. Όλοι μαζί πηγαίναμε μια από εδώ και μια από εκεί ρίχνοντας κλεφτές ματιές έξω και δεν σας κρύβω πως πολλές από αυτές, λόγω των βαθιών χαράδρων που περνούσαμε, είχαν και λίγα ψήγματα φόβου!!

Ακόμα δυο αναρτήσεις για το Πήλιο στο Ανθομέλι:

Εναλλακτικός Γαστρονομικός Τουρισμός στην Πορταριά, Πήλιο

Απολαυστική διαμονή στην Πορταριά, στο ξενοδοχείο Κρίτσα

Στάση στο σταθμό της Άνω Γατζέας

Αφού περάσαμε τη Λίθινη πεντάτοξη γέφυρα Καλόρεμα, “ο Μουτζούρης” σταμάτησε για 15λεπτη στάση στον μικρό σταθμό της Άνω Γατζέας για λίγο ξεμούδιασμα των επιβατών. Η Άνω Γατζέα είναι ένα μικρό ορεινό χωριό του Πηλίου που περιστοιχίζεται από ελαιώνες μέσα σε μια καταπράσινη βουνοπλαγιά που φτάνει έως και τη θάλασσα.

Μουσείο Ελιάς και Λαδιού Πηλίου στην Άνω Γατζέα

Στην πλατεία του σιδηροδρομικού σταθμού στην Άνω Γατζέας βρίσκεται το Μουσείο Ελιάς και Λαδιού Πηλίου. Το επισκεφθήκαμε μέσα στον λίγο χρόνο που διαθέταμε και μπορώ να πω πως ήταν μια πολύ ενδιαφέρουσα επίσκεψη. Μάθαμε αρκετά για τα ελαιόδεντρα, μας ξενάγησαν στους παλαιούς τρόπους παραγωγής του λαδιού αλλά και στα αυθεντικά τοπικά προϊόντα με ελαιόλαδο που παράγουν σήμερα.

Από εκείνο το μικρό μουσείο ακόμα θυμάμαι την κηραλοιφή που αγόρασα από το μικρό κατάστημα που διέθετε το μουσείο. Ήταν η καλύτερη που έχω αγοράσει έως και σήμερα!

Μετά συνεχίσαμε το ταξίδι που είχαμε αρχίσει των 16 χιλιομέτρων ως τις Μηλιές που ο «Μουτζούρης» θα τα έκανε σε… 90 λεπτά!!!

Διαβάστε επίσης: Ταξιδεύοντας στο Πήλιο και τα υπέροχα χωριά του

Γέφυρα Ντε Κίρικο

Τον θαυμασμό μας εκτός από το όμορφο τοπίο της διαδρομής, έκλεψαν τα πολλά τοξωτά γεφύρια και οι μικρές σήραγγες που περνούσαμε. Πάνω από όλα όμως μας εντυπωσίασε η μεταλλική γέφυρα του Ντε Κίρικο για την κατασκευή της, καθώς την αντικρίσαμε από μακριά και επιπλέον καθώς την περνούσαμε. Τα κεφάλια όλων μας κρέμονταν από τα παράθυρα του τρένου αντικρίζοντας το πολύ μεγάλο βάθος της χαράδρας πάνω από την οποία περνούσε το τρενάκι,αλλά και για να μπορέσουμε να δούμε και να φωτογραφίσουμε την ιδιαιτερότητα της γέφυρας. Ξέρετε γιατί;

Στο σημείο αυτό, “ο Μουτζούρης” τροχιοδρομεί σε καμπύλη γραμμή, ενώ η γέφυρα του Ντε Κίρικο στην οποία βρίσκεται είναι ευθεία!!!

Λίγα λόγια για τη γέφυρα Ντε Κίρικο

Στα τέλη του 19ου αιώνα ο Εβαρίστα Ντε Κίρικο ο πατέρας του διάσημου ζωγράφου Τζόρτζιο Ντε Κίρικο, ο οποίος είχε γεννηθεί στο Βόλο, κατασκεύασε έναν σιδηρόδρομο συνδέοντας τον Βόλο με τα Λεχώνια. Το 1903 κατασκευάστηκε και η γραμμή Λεχώνια –Μηλιές. Η σιδηροδρομική γραμμή αυτή εγκαταλείφθηκε και το 1985 το τρένο του Πηλίου χαρακτηρίστηκε ως διατηρητέο ιστορικό μνημείο. Μετά όμως από σειρά επισκευών που κάνανε στο τρένο και στις ράγες, το 1996 το τρενάκι άρχισε και πάλι να κάνει τη διαδρομή των 16 χιλιομέτρων από τα Λεχώνια στις Μηλιές. Το χαρακτηριστικό της σιδηροδρομικής γραμμής είναι πως είναι μια από τις πιο στενές του κόσμου, πλάτους μόνο 60 εκατοστών! Σε αυτή τη γραμμή κυλάει ξεφυσώντας ο «Μουτζούρης» το ιστορικό αυτό τρενάκι που πήρε το όνομά του από τον καπνό που άφηνε στο πέρασμά του.’Άλλο χαρακτηριστικό της γέφυρας Ντε Κίρικο και της σιδηροδρομικής γραμμής είναι οι κυκλικές ράγες επάνω στην ευθεία γέφυρα.

Μηλιές, το τέρμα της διαδρομής με τον «Μουτζούρη

Οι Μηλιές ήταν το τέρμα της διαδρομής μας. Κατεβήκαμε όλοι από το τρένο, αλλά δεν είχε τελειώσει η αποστολή μας. Έπρεπε να βάλουμε όλοι ένα χεράκι για να αλλάξει κατεύθυνση η μηχανή του τρένου. Τοποθετήθηκε για το σκοπό αυτό επάνω σε ένα κυκλικό μεταφορέα. Με τη βοήθεια κάποιων δυνατών επιβατών την επανέφεραν προς την κατεύθυνση της επιστροφής μας, δηλαδή προς τα Λεχώνια. Η όλη διαδικασία ήταν πολύ ενδιαφέρουσα. Μπορώ να την κατατάξω ως ένα αξιοθέατο, αφού όλοι μας είχαμε την απορία μέχρι εκείνη τη στιγμή πως θα στρίψει “ο Μουτζούρης” !!

Αξιοθέατα στις Μηλιές του Πηλίου

Από το σταθμό τώρα έπρεπε να πάρουμε ένα γραφικό ανηφορικό καλντερίμι για να φτάσουμε στο κέντρο του χωριού. Σπίτια μικρά και νοικοκυρεμένα, καθαρά με ολάνθιστες αυλές.

Και όταν φτάσαμε στην πλατεία ο μεγάλος πλάτανος μας δρόσισε και μόνο με τη σκιά του. Η κεντρική πλατεία του χωριού που είναι και το σημείο συνάντησης των ντόπιων, αλλά και των επισκεπτών, ήταν γεμάτη τραπεζάκια από τα καφενεία και τις ταβερνούλες που είχαν γεμίσει τον αέρα με τις μοσχοβολιές από τα σουβλιστά τους.

Η βιβλιοθήκη «Ψυχής Άκος»

Και όμως, οι Μηλιές δεν είναι μόνο ένα όμορφο χωριό για φωτογραφίες και παραδοσιακές γεύσεις. Είναι ένα χωριό με  πλούσια ιστορία και πολιτισμό. Παλιά ήταν κεφαλοχώρι και είχε ιδρυθεί σε αυτό η ονομαστή Σχολή των Μηλεών από τον Άνθιμο Γαζή, το 1814. Σήμερα λειτουργεί ως βιβλιοθήκη, μια από τις παλιότερες στην Ελλάδα, που την ονόμασαν «Ψυχής Άκος» και διαθέτει πάνω από 3.500 σπάνια βιβλία και ιστορικά κειμήλια.

Η βιβλιοθήκη στις Μηλιές φέρει το όνομα «Ψυχής Άκος» που σημαίνει θεραπεία ψυχής.

Η εκκλησία των Παμμεγίστων Ταξιαρχών στις Μηλιές

Κόσμημα στην κεντρική πλατεία του χωριού και καμάρι των κατοίκων είναι η εκκλησία τους που είναι ένα δείγμα της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής. Είναι άγνωστο πότε χτίστηκε. Ωστόσο η επιγραφή που υπάρχει πάνω από την πλαϊνή πύλη της εκκλησίας μας πληροφορεί ότι ανακαινίστηκε το 1741. 

Είναι χτισμένη με τέτοιο τρόπο, ώστε ο κάθε ήχος μέσα σε αυτήν να μην ακούγεται έξω, γιατί απαγορευόταν τα χρόνια εκείνα ο Χριστιανισμός. Είναι μια εκκλησία χωρίς καμπαναριό,  ούτε άλλα θρησκευτικά σύμβολα που να δείχνει πως είναι εκκλησία. Ίσως μοιάζει σαν μια αποθήκη. Γιατί; Η απάντηση των ντόπιων ήταν «μα για να την κρύψουν εκείνα τα χρόνια από τους αλλόθρησκους»!

Οι τοίχοι της εκκλησίας είναι γεμάτοι με εκπληκτικές αγιογραφίες που τις αγιογράφιζε ένας άγνωστος μοναχός του Αγίου όρους, επί 33 χρόνια. Όσο για το εντυπωσιακό επιχρυσωμένο ξυλόγλυπτο τέμπλο, ξεχωρίζει μέσα στην εκκλησία και είναι εκθαμβωτικής ομορφιάς.

Βγήκαμε από την εκκλησία και είπαμε να κάνουμε μια βόλτα μέσα στο χωριό για να το γνωρίσουμε. Γύρω από την πλατεία τα πολλά τουριστικά μαγαζάκια που υπήρχαν ήταν γεμάτα κόσμο.

Βόλτα στα δρομάκια του χωριού

Εμείς μπήκαμε μέσα στα πλακόστρωτα καλντερίμια και χαθήκαμε στις γειτονιές και στην ομορφιά του χωριού. Χαζεύοντας τα παλιά πηλιορείτικα σπίτια και τα αρχοντικά που πολλά από αυτά έχουν μετατραπεί σε ξενώνες απολαύσαμε τη βόλτα μας. Μας έκαναν εντύπωση οι βρύσες του χωριού που πολλές μάλιστα ήταν και σκεπαστές για να προστατεύονται από τη βροχή.

Το Λαογραφικό Μουσείο στις Μηλιές του Πηλίου

Λίγα μέτρα από την πλατεία βρίσκεται το Λαογραφικό Μουσείο, στο οποίο διατηρείται όλη η ιστορική παράδοση του χωριού. Σε αυτό εκτίθεται μια μεγάλη λαογραφική συλλογή για τη λαϊκή τέχνη, τις φορεσιές και τα παραδοσιακά επαγγέλματα. Αξίζει μια επίσκεψη σε αυτό. Η είσοδος είναι ελεύθερη.

Χάρτης της περιοχής

Η επιστροφή μας

Επιστρέψαμε μετά το μεσημέρι στον σταθμό για να πάρουμε και πάλι το τρενάκι και να επιστρέψουμε στον Βόλο. Ώρα αναχώρησης στις 3 το απόγευμα. Τώρα πλέον το ταξίδι της επιστροφής μας ήταν μόνο λόγια όμορφα για αυτήν την αξέχαστη απόδραση από την καθημερινότητα που είχαμε κάνει.

«Ο Μουτζούρης» κυλούσε επάνω στις ράγες κουνώντας μας πέρα δώθε, σχεδόν νανουρίζοντάς μας και πότε πότε μας ξαναέφερνε στην πραγματικότητα με το σφύριγμά του. Και τότε, ευχαριστημένοι από την όμορφη εκδρομή που είχαμε κάνει, δώσαμε υπόσχεση στον εαυτό μας πως κάποια στιγμή θα ξαναγυρίζαμε σε αυτόν τον μαγικό τόπο.

• Δρομολόγια πραγματοποιούνται Σάββατο και Κυριακή.
• Το τρένο αναχωρεί από τα Άνω Λεχώνια στις 10.00 πμ και επιστρέφει από τις Μηλιές στις 15.00 με ενδιάμεση στάθμευση 15 λεπτών στην Άνω Γατζέα και στις δύο κατευθύνσεις της διαδρομής.
• Το εισιτήριο για την απλή διαδρομή κοστίζει 10€, ενώ για τη διαδρομή με επιστροφή κοστίζει 18€.
• Το παιδικό εισιτήριο κοστίζει αντίστοιχα 6€ και 10€ και ισχύει για παιδιά ηλικίας 4-12 ετών.
• Ισχύουν ειδικές εκπτώσεις από Δευτέρα έως Παρασκευή για ομάδες επιβατών καθώς και ειδικές τιμές για ενοικίαση του τραίνου ολόκληρο τον χρόνο.

Εισιτήρια μπορείτε να εκδώσετε από όλα τα φυσικά σημεία πώλησης της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, αλλά και ηλεκτρονικά, μέσω της ιστοσελίδας της ΤΡΑΙΝΟΣΕ: tickets.trainose.gr  και της εφαρμογής για κινητά τηλέφωνα και tablet, ακόμα και 10′ λεπτά πριν την αναχώρηση της αμαξοστοιχίας. Ισχύει έκπτωση 10% στην έκδοση εισιτηρίων από εφαρμογή κινητών τηλεφώνων & tablet.

Pin it for later