Η τριλογία του Θοδωρή Παπαθεοδώρου για τον Μακεδονικό Αγώνα

Αυτές τις μέρες μόλις τελείωσα το διάβασμα του τρίτου βιβλίου του συγγραφέα Θοδωρή Παπαθεοδώρου «Συναξάρια της μικρής πατρίδας» από τις εκδόσεις Ψυχογιός, που αναφέρεται στους αγώνες των Ελλήνων για να ελευθερωθεί η Μακεδονία μας από τους Τούρκους που ήταν χρόνια σκλαβωμένη, αλλά και από τους γείτονές της που την ήθελαν δική τους. Έκλεισα το βιβλίο, αλλά δεν το άφησα στο ράφι της βιβλιοθήκης. Το κράτησα στα χέρια μου για πολλή ώρα και άφησα τη σκέψη μου να γυρίσει πίσω στις σελίδες όλων των βιβλίων της τριλογίας, για να τυπώσω βαθιά μέσα μου όλα αυτά που είχα διαβάσει τόσο καιρό. Γιατί πρέπει να ομολογήσω πως δεν ήταν εύκολα και τα τρία βιβλία, παρόλο που έχουν μέσα και μυθιστορηματική πλοκή. Μέσα από αυτά τα βιβλία, “Γυναίκες της μικρής πατρίδας”, “Λιανοκέρια της μικρής πατρίδας” και “Συναξάρια της μικρής πατρίδας”, άντλησα πολλά ιστορικά στοιχεία για πρόσωπα που έγραψαν ιστορία, αλλά και έμαθα και πολλά γεγονότα και αλήθειες  που από κανένα βιβλίο ιστορίας δεν θα μπορούσα να μάθω.

Τα βιβλία της Ιστορίας του σχολείου, επιγραμματικά αναφέρονται για τις μάχες που έγιναν στα αιματοβαμμένα χώματα της Μακεδονίας μας, που εμείς μετά από 100 χρόνια τα θεωρούμε δεδομένα. Δεν καθόμαστε ποτέ να αναλογιστούμε πόσοι σκοτώθηκαν, πόσοι απαγχονίστηκαν, πόσοι κάηκαν, πόσοι προδόθηκαν, πόσοι πέθαναν από τις κακουχίες για εμάς, για να γίνουν αυτά τα χώματα που πατάμε, ζούμε και αναπνέουμε δικά μας. Οι αγώνες των καπεταναίων, η συμμετοχή αυτών που ζούσαν σε αυτά τα αιματοβαμμένα χώματα, οι γνωστοί και άγνωστοι πολεμιστές που έδωσαν τη ζωή τους και είχαν όραμα την απελευθέρωση της Μακεδονίας περνάει μέσα από την υπέροχη μυθιστορηματική γραφή του συγγραφέα Θοδωρή Παπαθεοδώρου.  Εξ άλλου όπως λέει και σε ένα σημείο που υπογράμμισα όταν το διάβαζα «Δε θα έκαμαν τα όπλα τη διαφορά, οι άνθρωποι θα την έκαμαν»

Λίγα λόγια για τις ηρωίδες της τριλογίας

Μέσα από τις δύο γυναίκες των βιβλίων, τη Φωτεινή και την Αρετή και τους αγώνες που έδωσαν για να γίνει λεύτερη αυτή η γη της Μακεδονίας μας, κατάλαβα πόσο δύσκολο ήταν αυτό που έκαναν. Δεν ήταν γεννημένες ηρωίδες, έγιναν όμως, γιατί είχαν θέληση, αντρειοσύνη, θάρρος, πείσμα και στόχο. Αγωνίστηκαν η κάθε μια μέσα από το δικό της μετερίζι και τις δικές της πράξεις. Η μια ως δασκάλα για να μάθει το ελληνικό αλφάβητο και τα ελληνικά ιδεώδη στα μικρά παιδιά της σκλαβωμένης Μακεδονίας που κινδύνευαν να γίνουν σλάβοι. Η άλλη ως νοσοκόμα να περιθάλπει με κίνδυνο της ζωής της, άλλοτε φανερά και άλλοτε κρυφά, όσους πληγωμένους έφερναν στα νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης.

Τα βιβλία μπορείτε να τα βρείτε και εδώ:

• “Γυναίκες της μικρής πατρίδας”
• “Λιανοκέρια της μικρής πατρίδας”
• “Συναξάρια της μικρής πατρίδας”

Σκέψεις σχετικά με τα βιβλία και τον Μακεδονικό αγώνα

Δύσκολοι καιροί, δύσκολα χρόνια, πολλές φορές χωρίς μια χαραμάδα ελπίδας, αλλά και χωρίς βοήθεια από κανέναν, ούτε καν από την ελεύθερη Ελλάδα. Ευτυχώς όμως που υπήρξαν και οραματιστές, άνθρωποι με ανοιχτό μυαλό, αλλά και με θάρρος που αψήφησαν τη δική τους ζωή και δώσανε όλο τους το “είναι” για να ενωθεί η Μακεδονία με την υπόλοιπη Ελλάδα. Αυτοί νοιάστηκαν, ενώθηκαν και ηγήθηκαν στους αγώνες μαζί με τους σκλαβωμένους Μακεδόνες δίνοντας αμέριστα τη βοήθειά τους.

Μέσα από τη μυθιστορηματική αφήγηση του συγγραφέα περνάει και η διαδρομή αυτών των σημαντικών προσώπων που έδωσαν ακόμα και τη ζωή τους για τον Μακεδονικό αγώνα, του Ίωνα Δραγούμη, του Παύλου Μελά, του Τέλλου Άγρα και πολλών άλλων καπεταναίων που μπορεί όλοι να μην έμειναν στην ιστορία με μεγάλα γράμματα, όμως η δράση τους για τη Μακεδονία ήταν μεγάλη και χωρίς τη δική τους συμμετοχή το αποτέλεσμα ίσως να μην ήταν το ίδιο.

Τιμή και δόξα σε αυτούς τους ήρωες του Μακεδονικού αγώνα, σεβασμός και ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους τους αγωνιστές επώνυμους και μη, που δώσανε τη ζωή τους για να είμαστε εμείς σήμερα ελεύθεροι, τιμή και μνήμη σε όλους τους άσημους και αδικοχαμένους κατοίκους των αιματοβαμμένων περιοχών της Μακεδονίας μας.

Διαβάστε επίσης:

• Ιδέα για το δώρο της δασκάλας (περιέχει και βιβλίο της τριλογίας) και δωρεάν εκτυπώσιμα!
• Προτάσεις βιβλίων από το Ανθομέλι

Ένα μεγάλο ευχαριστώ μπορώ να πω μόνο στον εξαιρετικό συγγραφέα Θοδωρή Παπαθεοδώρου που με την έρευνά του, την ανάλυσή του, αλλά και τη μυθιστορηματική του γραφή μου έδωσε την ευκαιρία μέσα από  αυτά τα βιβλία να διαβάσω και να μάθω τόσα πολλά για τους αγώνες της Μακεδονίας.

Είναι και τα τρία βιβλία συγκλονιστικά, αληθινά, καθηλωτικά γραμμένα με πολλή συγκίνηση και πόνο και σας προτείνω να τα διαβάσετε και εσείς. 

Ως κατακλείδα για αυτά τα υπέροχα τρία βιβλία, μπορώ μόνο να τελειώσω με τα λόγια του Ίωνα Δραγούμη που υπογράμμισα καθώς τα διάβαζα, που είναι ένα απόσπασμα από το βιβλίο «Συναξάρια της μικρής πατρίδας» και που πρέπει να θυμόμαστε όλοι οι Έλληνες.

«Να θίγεσαι όταν σε κυριεύει ο φόβος, να αρνείσαι τον αγώνα, είναι δειλία. Να μη γονατίζεις, να μη σε δαμάζουν. Τότε είσαι λεύτερος. Αυτό είχε κατά νου ο Λεωνίδας, αυτό κι ο Αλέξανδρος. Αυτό πρέπει να σκεφτόμαστε πάντα. Εμείς. Οι Έλληνες…»

Σ’ ευχαριστώ κ. Θοδωρή Παπαθεοδώρου για όσα διάβασα, για όσα έμαθα, για όσα θα μάθω ακόμα μέσα από την υπέροχη γραφή σου.

Μαμά Μαρία