Γυναίκες της μικρής πατρίδας

Μόλις τελείωσα το διάβασμα του βιβλίου «Γυναίκες της μικρής πατρίδας» του αγαπημένου μου συγγραφέα Θοδωρή Παπαθεοδώρου που πάντα περιμένω με ανυπομονησία κάθε νέο του βιβλίο. Οι «Γυναίκες της μικρής πατρίδας είναι ένα ιστορικό μυθιστόρημα που οι ήρωές του, άλλοι πραγματικοί και άλλοι πλασματικοί, βιώνουν και δρουν στην εποχή του Μακεδονικού Αγώνα. Κατά τη δική μου ταπεινή γνώμη μόνο ο μοναδικός Θοδωρής Παπαθεοδώρου θα μπορούσε να δώσει αυτό το εξαιρετικό βιβλίο και με περίσσεια συγγραφική μαεστρία να συνδυάσει τόσο ταιριαστά την πλοκή με την ιστορία. Δεν σε συναρπάζει όμως μόνο η πλοκή και η δομή του μυθιστορήματος, αλλά σε κρατάει όσο το διαβάζεις και σε μια έξαρση και αναμονή για να μάθεις την ιστορία του τόπου σου που ξετυλίγεται σειρά στη σειρά και φύλλο στο φύλλο.

Όσο διάβαζα το μυθιστόρημα τα συναισθήματα που μου δημιουργούνταν ήταν ανάμεικτα. Θαυμασμός, υπερηφάνεια, πατριωτισμός και σεβασμός για αυτές τις γυναίκες που με αυτοθυσία και ανιδιοτέλεια δώσανε το αίμα τους σε αυτά τα χώματα της Μακεδονίας μας για να είμαστε εμείς σήμερα ελεύθεροι να τα πατάμε και να είναι δικά μας. Οργή και θυμό για όλους τους λαούς που θέλανε αυτά τα χώματα ύπουλα και αμείλικτα να τα κάνουν δικά τους. Καμάρι, υπερηφάνεια και μια κραυγή για ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους αυτούς τους δοξασμένους στρατηγούς, εθελοντές που άφησαν την καλή τους ζωή στην πρωτεύουσα, σε όλους τους αφανείς αγωνιστές, δασκάλους, παπάδες, τσοπαναραίους και απλούς κατοίκους της καταπατημένης Μακεδονίας μας  για αυτή την ανιδιοτελή εθνική προσφορά τους.

Μπορώ να πω πως μέσα από τα βιβλία του Θοδωρή Παπαθεοδώρου έμαθα και για την ιστορία της πατρίδας μου, όσα δεν είχα μάθει στα μαθητικά μου χρόνια  και που αργότερα προσπαθούσα εναγωνίως να μάθω ώστε να γνωρίσω και να έχω κρίση. Μα θα μου πείτε γιατί δεν διάβασες ιστορία;  Μα γιατί τα βιβλία της ιστορίας είναι δύσκολα, αναλυτικά και κουραστικά  και γι αυτό δεν θα μπορούσα να τα διαβάσω. Ο Παπαθεοδώρου όμως, μου έδωσε μέσα από τα βιβλία του, αυτή την ευκαιρία. Όχι, ο αγαπημένος μου συγγραφέας δεν είναι ιστορικός.  Δεν βλέπει την ιστορία με τα δικά του μάτια και δεν κρίνει απλά μέσα από  γεγονότα όπου ξετυλίγονται  στο μυθιστόρημα σε παραπέμπει  για αυτά στις πίσω σελίδες του βιβλίου, όπου εκεί τα ιστορικά στοιχεία βρίσκονται ως σημειώσεις από διάφορες ιστορικές πηγές και διευκρινίζουν τα πραγματικά γεγονότα που συνέβησαν και παρουσιάζονται μέσα στην πλοκή του μυθιστορήματος.

Το βιβλίο μπορείτε να το βρείτε αλλά και να το αγοράσε από εδώ.

Γι αυτό και τα βιβλία του είναι από τα αγαπημένα μου.  Μέσα από το διάβασμα των 4 βιβλίων του «Οι κόρες της λησμονιάς», «Οι μάνες της άδειας αγκαλιάς», «Τα δάκρυα των αγγέλων», «Οι καιροί της μνήμης» και μέσα από την ιστορία των ηρώων τους έμαθα για την ιστορία που γράφτηκε πριν 60 και πλέον χρόνια στην Ελλάδα, για την ιστορία του εμφυλίου πολέμου. Μέσα από τις ζωές των πρωταγωνιστών των 2 βιβλίων του «Ζωές του φθινοπώρου» και «Ζωές του ανέμου» με έβαλε στα γεγονότα της δεκαετίας μετά τον εμφύλιο και τώρα με αυτό το βιβλίο « Γυναίκες της μικρής πατρίδας» με βάζει στα ματωμένα μονοπάτια της ιστορίας της Μακεδονίας μας.

Θοδωρή Παπαθεοδώρου, τα βιβλία σου θα μου μείνουν για πάντα στη μνήμη μου και φυσικά περιμένω με αγωνία το δεύτερο μέρος του βιβλίου σου που είναι και η συνέχεια του Μακεδονικού αγώνα.

Το βιβλίο “Γυναίκες της Μικρής Πατρίδας” επέλεξε η Κατερίνα για να το συμπεριλάβει στη καλοκαιρινή σύνθεση δώρου για τη δασκάλα του γιου της.

μαμα Μαρία