Παρόλο που η φθινοπωρινή ισημερία ήταν πριν λίγες ημέρες και τα σχολεία και τα μαθήματά μου έχουν αρχίσει, κάτι μέσα μου με τρώει! Είμαι αχάριστη λέω στον εαυτό μου και το πληκτρολόγιο με καλεί. Με καλεί για να τιμήσω αυτό το υπέροχο καλοκαίρι που πέρασε και με αποζημίωσε, όπως ακριβώς μου είχε υποσχεθεί ήδη από πέρσι, προσφέροντάς μου πολύ πιο όμορφες στιγμές! Με τα χρόνια συνειδητοποιώ (αν και άργησα) ότι όλα τα καλοκαίρια δεν μπορεί να είναι ίδια… οι υποχρεώσεις αλλάζουν, οι απαιτήσεις του παιδιού διαφέρουν από εποχή και σε εποχή κι εγώ αν μείνω κολλημένη στα παλιά καλοκαίρια της απόλυτης ξεγνοιασιάς μόνο στενοχώρια θα φέρω στον εαυτό μου. Κι εγώ, όπως καλά ξέρετε, τον αγαπώ τον εαυτό μου και δεν θέλω να τον στενοχωρώ και έτσι προσπαθώ, όσο μπορώ, να γεύομαι τις μικρές χαρές της ζωής σαν γλυκό που δεν θέλεις να τελειώσει! Μια ανάρτηση λοιπόν, φόρος τιμής για το γλυκό μου καλοκαιράκι που το αποχαιρετώ με την υπόσχεση να ξαναβρεθούμε του χρόνου, αυτό τρελό και γεμάτο υποσχέσεις κι εγώ ένα χρόνο μεγαλύτερη μεν αλλά ακόμα με καρδιά μικρού παιδιού και γεμάτη προσμονή γι’ αυτά που θα έχει να μου προσφέρει.
Παρόλο που ο Ιούνιος ξεκίνησε λίγο σε πανικό με το τέλος των σχολείων, τις εξετάσεις των μαθητών μου, την έλευση των γονιών μου που ήρθαν να μας επισκεφτούν… τελικά συνειδητοποιώ ότι απόλαυσα τα πάντα σε αυτό το καλοκαίρι γιατί οι στιγμές αυτές έρχονται μόνο μία φορά!
ΙΟΥΝΙΟΣ
Όταν το καλοκαίρι ξεκινάει με φαντασμαγορικό μπουγέλο όλα τα υπόλοιπα ωχριούν! Μικροί μεγάλοι μαζευτήκαμε στην πυλωτή και παίξαμε μπουγέλο μέχρι το νερό να φτάσει στο κόκκαλο. Τέτοιο μπουγέλο δεν έχω ξαναπαίξει… ίσως μόνο στα παιδικά μου χρόνια. Ακόμα και όσοι είπαν ότι ήρθαν “μόνο για λίγο” ή για “να δουν” τελικά τους βρέξαμε ακόμα περισσότερο! Έναρξη καλοκαιριού με τον καλύτερο τρόπο, τσεκ!
Ο Ιούνιος συνεχίστηκε πολύ όμορφα με παιδικά μπουγέλα, σχολικές γιορτές αλλά και γυμναστικές επιδείξεις, Γονείς και παππούδες όλοι περήφανοι για το Μελιτάκι παρευρέθηκαν σε όλες τις εκδηλώσεις, την χειροκρότησαν κι εγώ περήφανη μαμά δεν μπορούσα παρά να χαμογελάω, και να κλαίω, ταυτόχρονα για αυτό το μικρό παιδί που μεγάλωσε και μας κάνει τόσο περήφανους. Το κορίτσι μας είχε αποφοιτήσει από το νηπιαγωγείο και δεν θα μπορούσε να έχει ξεκινήσει το καλοκαίρι μας καλύτερα.
Η παραμονή των γονιών μου σχεδόν για 2 εβδομάδες μας ώθησαν να κάνουμε διάφορες μικρές εξορμήσεις στα περίχωρα, όπως η εκδρομή μας που κάναμε στο Σούνιο αλλά και βόλτες σε διάφορα μέρη της Αθήνας, όπως το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος και η αυλή του Μεγάρου Μουσικής αλλά και να παραβρεθούμε σε συναυλίες όπως αυτή του Μαραβέγια.
Ο Ιούνιος τελείωσε με τον πιο χαρούμενο τρόπο, το πάρτυ του κολλητού φίλου της Μελίτας, του Ντίνου και με ένα φοβερό Survivor Party που δεν έλειπε φυσικά η πινιάτα WeLovePinatas. Και αν εξαιρέσουμε την αδυσώπητη ζέστη που είχε εκείνη την ημέρα, περάσαμε υπέροχα με τα παιδιά να παίζουν στην αυλή του All day Roma Pizza Γλυφάδας και εμείς να τρώμε μέχρι σκασμού τις νοστιμιές τους.
ΙΟΥΛΙΟΣ
Ο Ιούλιος μας ήταν και αυτός αρκετά όμορφος και ιδιαίτερα ξεκούραστος θα έλεγα. Εγώ, έχοντας πια αποδεσμευτεί από οποιαδήποτε δουλειά, ήμουν πλήρως αφοσιωμένη στη Μελίτα και αυτή απολάμβανε την παρέα μου, ετοίμαζε πάρτυ μόνο για εμάς τις δύο και οργάνωνε πρόγραμμα γυμναστικής για να μην χάσω τη φόρμα μου μιας και ήδη είχα σταματήσει το γυμναστήριο για το καλοκαίρι. Φυσικά δεν σταματήσαμε τα μπάνια μας αλλά και τις βόλτες μας στην Αθήνα δοκιμάζοντας το νέο app Clio Muse αλλά τις συναυλίες, όπως αυτή του Σαββόπουλου με φιλανθρωπικό σκοπό. E, και όταν ξέκλεψα προσωπικό χρόνο και για μένα από όλα αυτά τα οικογενειακά, έκανα και το μασαζάκι μου στο για να αναζωογονηθώ.
Μέσα στον Ιούλιο είχα επίσης τη χαρά να κρατήσω, ως άλλη baby sitter, τις φίλες της Μελίτας για δύο μέρες στο σπίτι μας και να τις μεταμορφώσω σε Γιαπωνέζες και Μεξικάνες (μεταμορφώνοντάς τους σε γκέισες και Frida Kahlo). Για όσους μας παρακολουθείτε στο fb ίσως να είδατε το τελικό αποτέλεσμα. Για όσους όμως δεν είδατε, υπόσχομαι να σας τα γράψω κάποια στιγμή. Μέχρι τότε ένα μικρό sneak peek από τις μικρές Fridas.
Και επειδή ξέρετε ότι η κόρη μου είναι τρελή για πάρτυ, όπως και εγώ, μέσα στον Ιούλιο δεν έλειψε και ένα mini πυτζάμα πάρτυ, από το οποίο δυστυχώς δεν έχω καλές φωτογραφίες. Όμως και σκηνή στήσαμε μέσα στο δωμάτιό της και στολισμό είχαμε και κρέπες και corn dogs για μικρούς και μεγάλους και φυσικά minute-to-win-it games που δεν σας λέω πόσο τρελάθηκαν τα παιδιά. Δεν το περίμενα ούτε εγώ τέτοιο γέλιο και ενθουσιασμό… και οι μεγάλοι παρακαλώ! Μιλάμε minute to win it δαγκωτό!
Φυσικά τα μπάνια μας συνεχίστηκαν καθ’ όλη τη διάρκεια του Ιουλίου και Μελίτα και μαμά κατάφεραν να κλέψουν και 1-2 μπάνια από τον μπαμπά για να πάνε τα δυο τους παρεϊτσα στη θάλασσα!
Τα highlight όμως του καλοκαιριού ήταν ο γάμος της κολλητής μου στο σχολείο, της Χάιδως και η βάπτιση του γιου της. Πολύ συγκινημένη αλλά και χαρούμενη για αυτήν, ταξιδέψαμε οικογενειακώς στη Θεσσαλονίκη να παρευρεθούμε στη χαρά τους.
Kι έστω κι αν δεν τους είδαμε πολύ, η χαρά μου ήταν πολύ μεγάλη! Συγχρόνως απόλαυσα για λίγο και την αδερφή της και δεύτερη κολλητή μου, τη Λένα, που τα τελευταία χρόνια με μια στροφή που έκανε στη ζωή της άνοιξε τα καλλιτεχνικά φτερά της δημιουργώντας To Μασουράκι . Περήφανη θεία, λοιπόν, ετοίμασε με τα χεράκια της όλη τη βάπτιση του μικρού ανιψιού και όλοι εντυπωσιαστήκαμε από τη λεπτομέρεια και αισθητική του αποτελέσματος.
Το ταξίδι μας στη Θεσσαλονίκη όμως θα συνεχιζόταν και τον Αύγουστο γι’ αυτό ο αποχαιρετισμός δεν ήταν δύσκολος αυτή την φορά. Βγάλαμε τις φώτος μας, απολαύσαμε βόλτες με το νέο nissan micra και φυσικά η αδερφή μου για ακόμη μία φορά με ενέπνευσε να γράψω μια ανάρτηση αποκλειστικά για αυτήν.
ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ
Και κάπου εκεί μπαίνει και ο Αύγουστος, αυτός ο εορταστικός! Το κορίτσι μου έχει γενέθλια κι εμείς κάθε χρόνο τα γιορτάζουμε με δόξα και τιμή. Και κάπως έτσι κάναμε και φέτος, με την Μελίτα να αλλάζει θέμα πάρτυ κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή, αλλά ευτυχώς να λέμε, γιατί το Ροζ Φλαμίνγκο μας πήρε φέτος τα μυαλά! Εορταστικό πρωινό για το κορίτσι μου στις 2 Αυγούστου και μετά πάρτυ με φίλους στην πισίνα!
Εκτός όμως από εορταστικός, ο Αύγουστος είναι και εκδρομικός και ταξιδιάρικος και εμείς βρεθήκαμε πάλι στην Χαλκιδική να κάνουμε κάμπινγκ οικογενειακώς (γιατί μεμονωμένα εμείς με την Μελίτα είχαμε κάνει, βλέπε 3G) με το αυτοκινούμενο των γονιών μου και φυσικά λίγο παρά δίπλα την Κατερίνα που ούτως ή άλλως παραθερίζουν εκεί. Περάσαμε πολύ ωραία αν και ομολογώ ότι οι διακοπές στο κάμπινγκ με παιδιά ήταν λίγο διαφορετικά απ’ ότι το θυμόμασταν, χεχε! Πάνε οι απόλυτες ξάπλες στην παραλία και τα ξενύχτια. Τώρα ένα προγραμματάκι το είχαμε αλλά εντάξει, να μην γκρινιάζω, όλα ήταν μια χαρά!
Απόλαυσα τον αντρούλη μου που επιτέλους μετά από χρόνια που είχε να κάνει σωστές καλοκαιρινές διακοπές, ξεκουράστηκε αρκετά.
Απόλαυσα την αδερφή μου με κους κους, προετοιμασία φθινοπωρινών αναρτήσεων και ιδεών αλλά και μπάνιου και φαγητού.
Απόλαυσα τον γαμπρό μου με την ψησταριά του! Βλέπετε το φαγητό είναι πολύ σημαντικό στο κάμπινγκ! Αν κάποιος πάσχει από αβιταμίνωση… να πάει εκεί να τον φιλέψει ο γαμπρός μου! Θα γυρίσει τουλάχιστον 10 κιλά παραπάνω με τη νέα ψησταριά που πήρε και έχουν βάλει σκοπό να την τιμάνε πρωί, μεσημέρι και βράδυ! χεχε!
Απόλαυσα όμως και τα ανίψια μου και την ξαδερφική τους αγάπη με την Μελίτα! Παιχνίδι, παρέες, βόλτες, ποδήλατα, τρέλες, βουτιές! Α, και μετά από περίπου 8 χρόνια ξανά στο καλοκαιρινό πάρτυ της Μαρίας που γέμισε από μπουγέλα και μια γοργόνα πινιάτα We Love Pinatas πανέμορφη σαν την Μαρία μου που έγινε 11! Θανούλης φυσικά πρώτος σε όλα να κάνει την Μελίτα να γελάει τραγουδώντας “peppa pig” (κάτι δικά μας) και να τις προστατεύει στις βόλτες τους.
Δεν έλειψε για ακόμη μία χρονιά και το μαγαζάκι τους όμως που η Μελίτα το περίμενες πως και πως και δεν υπήρχε περίπτωση να φύγουμε χωρίς να το κάνουμε. Βγάλανε και το χαρτζιλικάκι τους κι εγώ με την Κατερίνα βρήκαμε για ακόμη μία φορά την ευκαιρία να χειροτεχνήσουμε.
Μια από τις πιο ωραίες αναμνήσεις των διακοπών μας ήταν το απόγευμα που περάσαμε στο μπαράκι κοριτσοπαρέα (με τον Κώστα φυσικά παρέας μας να μας “προσέχει”) να χορεύουμε πάνω στα σκαμπό, τα κορίτσια να πίνουν πρώτη φορά “παιδικό σφηνάκι” και να καταλήγουμε το βράδυ μέσα στα ζεστά νερά της θάλασσας! Δεν θα την ξεχάσω αυτή την μέρα!
Απόλαυσα όμως και τους γονείς μου φέτος που παρόλο που δεν ήταν στις διακοπές μαζί μας ήρθαν να μας δούνε και να περάσουμε όλοι μαζί όμορφες εορταστικές στιγμές. Δεν έχω παράπονο όμως φέτος, οι δικές τους υποχρεώσεις και τα δικά τους άγχη και βάρη είχαν ως αποτέλεσμα να τους χαρούμε εμείς. Βλέπετε κάθε χρόνο αυτή την εποχή λείπουν ταξίδι και έτσι έχουμε χρόνια να είμαστε μαζί καλοκαίρι. Φέτος όμως η αυλή τους και οι ανακαινίσεις εξωτερικού χώρου στο σπίτι, τους κράτησαν στην Ελλάδα και έτσι ζήσαμε κι εμείς αυτό που λέμε… διακοπές στο χωριό! 
Απόλαυσα όμως και φίλους που είχα καιρό να δω (Φώφη και Μιχάλη τα φιλιά μου!) αλλά και την φιλεναδίτσα μου την Εύη που ήρθε να μας δει και περάσαμε μια υπέροχη μέρα παρέα με τα παιδιά να παίζουν στη θάλασσα, μετά βόλτα στην μαρίνα και το βράδυ πίτσα (από τα χεράκια του γαμπρού μου και της ψησταριάς του, είπαμε!). Σε λίγο θα την ψάχνανε την Εύη οι δικοί της στο amber alert, χεχε! 
Διακοπές όμως στην Χαλκιδική χωρίς να απολαύσουμε Θεσσαλονίκη δεν γίνεται! Το είχαμε βάλει σκοπό μας! Βλέπετε το πατρικό μου είναι λίγο πιο έξω από την Θεσσαλονίκη και ποτέ δεν προλαβαίνουμε να κατέβουμε στο κέντρο και να απολαύσουμε. Αυτή τη φορά το κάναμε όμως και παρ’ όλη τη ζέστη, γυρίσαμε όοοοοολη την αγορά που πραγματικά λατρεύω στη Θεσσαλονίκη, φάγαμε γλυκά από υπέροχα ζαχαροπλαστεία που έχουν γεμίσει τον τόπο και φυσικά επισκεφτήκαμε και τον Λευκό Πύργο. 
Και για το τέλος σας άφησα το καλύτερο. Αν με ρωτήστε ποια ήταν η καλύτερη μέρα του καλοκαιριού αυτή χωρίς αμφιβολία ήταν η μέρα που επισκεφτήκαμε τη Waterland!!! Ναι, ναι δεν κάνω πλάκα! Τέτοια οικογενειακή διασκέδαση δεν περιγράφεται! Η γιαγιά Μαρία είχε την φαεινή ιδέα να κάνει δώρο στην Μελίτα για τα γενέθλιά της την επίσκεψη σε αυτό το θαλάσσιο πάρκο και τελικά αποδείχτηκε το καλύτερο δώρο ακόμα και για εμάς τους ίδιους! Και επειδή την ανάρτηση θα σας τη χρωστάω δείτε εδώ μόνο ένα μικρό δείγμα!
Κι εκεί που λες ότι πάει τελείωσε το καλοκαίρι σου… αυτό σου προσφέρει ακόμα μία έκπληξη. Ενα πάρτυ bloggoγενεθλίων της φίλης μου της (τρελο)Βέρας που κατέληξε να γίνει σούπερ mexican party για πέντε! Διαβάστε πως περάσαμε εδώ.
Τι ανάρτηση μαραθώνιος ήταν αυτή!!! Συγνώμη αν σας κούρασα και μπράβο σας για το κουράγιο να φτάσετε μέχρι το τέλος! Αλλά ξέρετε πώς είναι αυτά. Υπάρχουν φορές που καταβάθος γράφω για μένα. Θέλω να μείνουν στο μυαλό μου και δώρο στο παιδί μου αυτές οι αναμνήσεις και δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος από το να τα καταγράψω εδώ, στο δικό μου αναμνησιολόγιο, στο Ανθομέλι. Σας ευχαριστώ που το διαβάζετε κι εσείς!
Κάλη
Και μην ξεχνάτε το καλοκαίρι δεν πέρασε… είναι μπροστά μας!
Κάλη
Ακολουθήστε το Ανθομέλι στο Facebook, στο Instagram και γίνετε μέλη της ταξιδιωτικής μας ομάδας Ταξίδια με το Ανθομέλι στο Facebook.
Τι όμορφες αναμνήσεις! Πράγματι σου το χρωστούσε το καλοκαιράκι! Αλλά φέτος του έδωσες και κατάλαβε! Χαίρομαι που μέσα σε όλα αυτά είμασταν παρόντες τόσο έντονα κι εμείς! Και πράγματι… το καλοκαίρι είναι μπροστά 1,2,3,4,5,6,7,8 μήνες έμειναν μόνο! Τι είναι 8 μήνες μπροστά στην αιωνιότητα; Χιχι!
Ουου… τέλειο το καλοκαίρι σου Κάλη μου! Και πόσα πράγματα μου θύμισες… Πλημμύρισα με χρώματα, εικόνες και αναμνήσεις (σε μία άκρως μουντή, κλασική Θεσσαλονικιώτικη μέρα)! Και του χρόνου να είστε γερές κορίτσια μου και να περάσετε ακόμα πιο όμορφα!!!
Τέλειο καλοκαίρι με πολλά χρώματα, χαμόγελα και όμορφες αναμνηστικές φωτογραφίες Κάλη μου! Πάντα έτσι χαρούμενα να περνάτε και να είστε καλά! Και του χρόνου με υγεία σας εύχομαι! Καλό φθινόπωρο πλέον φιλάκια