Δεν θυμάμαι πότε μπήκε το instagram στη ζωή μου αλλα σίγουρα όταν μπήκα στην τότε καινούργια αυτή πλατφόρμα (καθυστερημένα σε σχέση με άλλες bloggers) είπα “μα, εδώ είχατε πάει όλες!” Μια εποχή είχε τελειώσει, η εποχή των σχολίων στο blog, της αλληλεπίδρασης στο facebook και της επικοινωνίας μέσω email. Με το instagram άνοιξε ένας νέο κόσμος μπροστά μου. Υπέροχες φωτογραφίες και νέοι κόσμοι σε ένα δευτερόλεπτο μπροστά στα μάτια σου. Ινσταγκραμικές φωτογραφίες και ένας αλγόριθμος που εκείνη την εποχή φαινόταν πολυ εύκολο να δαμάσεις! Θυμάμαι να λέω στην αδερφή μου, “μόνο τις καλύτερες φωτογραφίες μας θα ανεβάζεις” όχι τίποτις τυχαίες. Τι άγχος και αυτό! Πίστευα στον ιδεατό κόσμο του “όσο καλύτερα δουλεύεις, τόσο καλύτερο αποτέλεσμα θα έχεις”. Οπότε ήθελα μόνο το καλύτερο από εμάς. Εντάξει, βέβαια εσείς που μας ξέρετε χρόνια αντιλαμβάνεστε ότι το instagram τότε για εμάς δεν ήταν ακόμα μία αγχολυτική απασχόληση αλλά ένα μέσο για να προωθήσουμε τη δουλειά μας και έτσι προσπαθούσαμε να την κάνουμε όσο καλύτερα μπορούσαμε. Το όνειρο όμως κράτησε λίγο καιρό καθώς μέτά από μερικά χρονια ο αλγόριθμος του instagram άλλαξε, μπήκαν στη ζωή μας οι διαγωνισμοί και οι ομάδες υποστήριξης και φυσικά του “όσο πιο πονηρά δουλεύεις τόσο καλύτερα θα τα πας”. Το instagram ήθελε μια τακτική, ένα πλάνο εργασίας, οικονομική επένδυση και φυσικά τακτική! Ολα αυτά τα είχαμε στο blog αλλά όχι στο Instagram! Τι μέλλον θα είχαμε χωρίς όλα αυτά;
Και κάπου εκεί βγήκαν και τα πρώτα τα μαχαίρια. Ποιος θα έχεις τους περισσότερους followers, ποιος θα πάρει τους καλύτερους διαγωνισμούς, ποιος θα συνεργαστεί με ποιον και τα λοιπά. Βέβαια όπως πάντα η Κατερίνα και η Κάλη στον κόσμο τους. Να κάνουν την δύσκολη δουλειά να ετοιμάσουν κείμενα, ιδέες και υλοποίηση και ο x σελέμπριτι ή instagrammer να ανεβάζει μια φωτογραφία και να γίνεται χαμός. Και ύστερα ήρθαν και τα stories και δώστου να ξεδιπλώνονται τα ταλέντα ολονών σε φωτογραφίες και speaking. Γιατί εκεί έπρεπε και να μιλάς και φυσικά τι πιο εύκολο να τα λες αντί να τα γράφεις. Ευτυχώς βέβαια στην πάρλα το είχα και έτσι τα stories άρχισαν να γίνονται αγαπημένη απασχόληση αν και πάντα ήθελα να κρατάω ισορροπίες για να μην γίνω και μαιντανός.
ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ ΣΤΟ INSTAGRAM ΕΔΩ ΓΙΑ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΚΑΙ ΥΛΙΚΟ, REELS KAI ΦΥΣΙΚA LIVE BINTEO
Σε εκείνη την φάση, άρχισε λίγο να ξεκαθαρίζει το τοπίο καθώς αυτός που δεν ήταν ταγμένος στο blogging… έκλεισε το blog του και έγινε instagrammer τρομάρα του! Και σε όλα αυτά μέσα το Ανθομέλι να προσπαθεί να βρει την θέση του σε αυτή την άτιμη ινσταγκραμική κοινωνία κάνοντας λίγο απ’ όλα και προσπαθώντας να είναι όλοι ευχαριστημένοι. Γίνεται όμως να τους έχεις όλους ευχαριστημένους. Και το blog και τους παλιούς στο facebook και τους νέους στο instagram και το pinterest και το twitter (καλά αυτό ουτε καν!). Και όλοι να λένε, “το instagram είναι το μέλλον”! Μα καλά άνθρωπε μου ακόμα δεν τον είδαμε, Γιάννη τον βαπτίσαμε; Κι όμως από ένα σημείο και μετά τα πάντα τρέχανε τόσο γρήγορα που ήταν αδύνατον να τα προλάβεις. Εκτός φυσικά από μερικά “κορίτσια” θαύματα! Ονόματα δεν λέμε, οικογένειες δεν θίγουμε! χαχα
Και ξέρετε που καταλήξαμε ε! Εγώ να το αγαπώ σαν παιδί μου μιας και δούλεψα πολύ για αυτό και η Κατερίνα να το κοιτάει αφ’ υψηλού σαν κάτι που την ανάγκασα να κάνει και εννοείται δεν συγκρίνεται με το blog αλλά από την άλλη κάθε φορά που νιώθει την ανάγκη να πει κάτι να γίνεται χαμός! Γιατί ας μην ξεχνάμε ότι όταν δεν εκτίθεσαι τόσο συχνά όσο εγώ… ε, σε αποζητάει το κοινό σου, χεχε! Ασε που η ζωή της είχε πάντα κάτι που οι followers μπορούσαν να ταυτιστούν. Μαγικό!
Προσωπικά το instagram το αγαπώ. Έχω πέσει πολλές φορές φυσικά στην παγίδα του εθισμού, είτε για να δημιουργώ εγώ περιεχόμενο είτε για να βλέπω τι ανεβάζουν οι άλλοι. Επίσης έχω πέσει πάμπολες φορές στην παγίδα της σύγκρισης! Μέγα λάθος! Ο καθένας έχει το κοινό του και προσφέρει την αλήθεια του! Τρίτον έχω εκνευριστεί με διάφορες κακές παραγωγές περιεχομένου που συνδυάζονται με υψηλά νούμερα! OMG αυτό είναι το χειρότερο μου. Λέω πολλά μπράβο σε όσους το αξίζουν αλλά όταν δεν το αξίζεις με ανεβάζεις το αίμα στο κεφάλι! Έχω θαυμάσει και έχω χλευάσει! Έχω ζηλέψει και φαντάζομαι με έχουν ζηλέψει! Έχω κριτικάρει και έχω πέσει μέσα. Έχω σχολιάσει και έχω πέσει έξω. Το instagram είναι ένα συνεχές μάθημα ότι ο ψηφιακός κόσμος μοιάζει με τον αληθινό αλλά έχει και μια υπερβολή. Σου βγάζει ή τον καλύτερο σου εαυτό ή τον χειρότερο σου! Εμένα ευτυχώς με τα χρόνια συνέβει το πρώτο. Ένιωθα τόσο ευγνώμων για τους ανθρώπους που μας ακολουθούν που μόνο το καλύτερο τους άξιζε… έστω κι αν αυτό μου κόστισε σε followers!
Κάτι άλλο που δεν επιλέξαμε με την Κατερίνα είναι να επενδύσουμε πολλά χρήματα στο instagram για μακροχρόνια περίοδο. Όταν μπαίνεις στο παιχνίδι πρέπει να παίξεις και να δώσεις και λεφτά! Διαγωνισμοί, χορηγούμενες, ομάδες στήριξης. Όλα τα δοκιμάσαμε να σας πω την αλήθεια έστω και λίγο και τι καταλάβαμε. Να παίρνεις followers και μετά από λίγο να τους χάνεις ή να σου έρχεται κόσμος και να μην αλληλεπιδρά. Πολύ άγχος αδερφέ μου! Τελικά εδώ και έναν χρόνο τα έχουμε σταματήσει όλα. Μόνο κανέναν διαγωνισμό κάνουμε που και που για να δίνουμε πίσω στους αναγνώστες μας λίγη από την αγάπη τους. Δεν ξέρω πότε θα κρατήσει όμως! Με ενοχλεί που δεν υπάρχει αξιοκρατία. Που δεν νοιάζονται οι εταιρείες για το πόσο καλή δουλειά κάνεις αλλά βλέπουν μόνο τα νούμερα σου. Και όλα αυτά λες και δεν ξέρουν πως έχουν αποκτηθεί πολλά από αυτά τα νούμερα! Τέλος πάντων. Δεν ξέρω τι μας ξημερώνει αύριο. Ίσως ξαφνικά μας δείτε να κάνουμε διαγωνισμούς με μεγάλα ονόματα έτσι για το γαμώτο, χεχε! Γιατί αν το σκεφτείς όπως λυπάσαι να κάνεις καλή δουλειά στο blog και να μην έχεις αναγνωσιμότητα, έτσι λυπάσαι και στο instagram να δίνεις την ψυχή σου και να μην ανεβαίνουν τα νούμερα! Οπότε κανείς δεν ξέρει τι ξημερώνει αύριο!
Για το τέλος σας άφησα το καλύτερο! Την αγάπη σας. Η αγάπη όσων μας ακολουθείτε δεν πληρώνεται με τίποτα! Με πολλά κορίτσια έχουμε αναπτύξει και σχέσης αγάπης. Είναι οι λεγόμενοι διαδικτυακοί φίλοι που όμως έχουν μεγάλη αξία σε αυτό τον νέο κόσμο που χτίσαμε όλοι μας μέσα από τα SoMe. Κι εγώ το βλέπω καθημερινά. Παλιά ήταν τα υπέροχα σχόλια εδώ στο blog και τώρα είναι τα σχόλια, τα ηχητικά, οι ευχές και το νοιάξιμο για το αν είσαι καλά! Πραγματικά δεν μπορώ να το πιστέψω πόσοι άνθρωποι θα θελήσουν να που έναν καλό λόγο και φαίνεται ότι είναι αληθινός γιατί δεν ζητάει τίποτα πίσω και φυσικά έρχεται ακριβώς όταν τον έχεις ανάγκη.
Οπότε όσοι είστε followers στο Instagram, ένα μεγάλο ευχαριστούμε! Οσοι δεν είστε θα χαρούμε να έρθετε και σε αυτή την παρέα γιατί είναι λίγο διαφορετική από το blog. Πιο άμεση θα έλεγα! Σας περιμένουμε με αγάπη! Αλλά μην ξεχάσετε να έρχεστε και εδώ στο Ανθομέλι μας! Γιατί το anthomeli.com είναι η κινητήριος δύναμη μας και ο πυρήνας της δημιουργικότητάς μας!
Σας ευχαριστούμε,
Κάλη
Ακολουθήστε το Ανθομέλι στο Facebook, στο Instagram και γίνετε μέλη της ταξιδιωτικής μας ομάδας Ταξίδια με το Ανθομέλι στο Facebook.
