Τα στενά του Νέστου και το Φεστιβάλ Via Egnatia

Πριν λίγες μέρες, έγραψα για το ταξίδι μας στους Τοξότες της Ξάνθης που επισκέφτηκα ως μέλος της ομάδας των TravelBloggers Greece και πιο συγκεκριμένα για τη διαμονή μας στον Παραδοσιακό Ξενώνα Κοκκύμελον. Αφορμή ήτανε το 2ο Φεστιβάλ Via Egnatia που διοργανώθηκε στα Στενά του Νέστου. Σειρά έχει τώρα να σας μιλήσω για όσα κάναμε στην περιοχή εκείνες τις μέρες. Πόσα πράγματα κάναμε και είδαμε που ίσως και να μη μας δίνονταν ποτέ άλλοτε η ευκαιρία να τα ζήσουμε!

Το κυρίαρχο στοιχείο της φύσης στους Τοξότες είναι το ποτάμι, ο Νέστος, ένα από τα πιο μεγάλα και εντυπωσιακά ποτάμια της Ελλάδας. Το πρώτο που είχαμε να κάνουμε κατά τη διαμονή μας εκεί ήταν να πάμε στα Στενά του Νέστου. Πολύ κοντά από τους Τοξότες είναι το χωριό Γαλάνη, μόλις 1 χλμ. απόσταση. Αφού διασχίσαμε έναν πολύ όμορφο δρόμο που από τη μία πλευρά του ήταν η σιδηροδρομική γραμμή και από την άλλη κυλούσε ο Νέστος ποταμός, φτάσαμε στο τέλος του δρόμου.

Στο σημείο αυτό του ποταμού, δημιουργείται αμμουδιά και τα χρυσοπράσινα ρηχά νερά του κυλούν ήσυχα σε ένα τοπίο απίστευτης ομορφιάς. 

---

Στενά του Νέστου GPS B 41.09232° Α 024. 76069°

---

Στο τριήμερο που μείναμε εκεί, γίνονταν οι εκδηλώσεις στα Στενά του Νέστου στα πλαίσια του 2ου Φεστιβάλ Via Egnatia κι έτσι υπήρχε εορταστική ατμόσφαιρα. Κόσμος πολύς να κάθεται απολαμβάνοντας ανάμεσα στα δέντρα το καφεδάκι του και η “παραλία” του Νέστου, γεμάτη από ανθρώπους, άλλοι να κάνουν μπάνιο, άλλοι να πλατσουρίζουν στα ρηχά νερά του και άλλοι να κάνουν ακόμα και ηλιοθεραπεία.

Για εμάς και ειδικά για τα παιδιά μου το τοπίο ήταν πρωτόγνωρο. Πρώτη φορά είχαν βρεθεί σε ποτάμι κι η έκπληξή τους ήταν πολύ μεγάλη! Ίσως στο μυαλό τους είχαν πως θα δουν ένα ποτάμι απλησίαστο, βαθύ, να κινείται γρήγορα, ενώ έβλεπαν ένα υπέροχο φυσικό τοπίο με ένα ήρεμο ποτάμι, πολύ φιλικό και μάλιστα λυπήθηκαν που δεν είχαν μαγιό, να χαρούν και αυτά όπως τόσα άλλα παιδιά το “κολύμπι” μέσα στο ποτάμι. Όμως δεν παρέλειψαν όσες ώρες ήμασταν εκεί να πλατσουρίζουν στα νερά του Νέστου ποταμού και να σκαρφαλώνουν στους πεσμένους κορμούς δέντρων. 

Τα Στενά του Νέστου

Οι εκβολές του ποταμού Νέστου ξεκινούν από τη Βουλγαρία, λίγο κάτω από τη Σόφια. Mesta ονομάζεται στα βουλγάρικα, Νέστος ονομάζεται όταν μπαίνει στην Ελλάδα και αμέσως μετασχηματίζεται σε λίμνη από δύο μεγάλα φράγματα. Μετά όμως τον αφήνουν και αφού περάσει τη Σταυρούπολη βρίσκει πάλι μπροστά του δύο χαμηλά βουνά. Ο Νέστος όμως ξεγλυστράει και εκεί είναι που ελίσσεται κάνοντας τους γνωστούς μαιάνδρους του και κατηφορίζει ως το χωριό Γαλάνη. Στο σημείο αυτό δημιουργεί τα Στενά του και μετά, χωρίς κανένα εμπόδιο, αφού περνάει από τον κάμπο της Χρυσούπολης σχηματίζοντας το Δέλτα του, χύνεται στη θάλασσα απέναντι από τη Θάσο.

Μπορεί σε πολλά σημεία του ο Νέστος ποταμός να είναι όμορφος, αλλά το σημείο των Στενών του είναι μαγευτικό, ή τουλάχιστον έτσι έμοιαζε στα δικά μας μάτια κι εμείς ζήσαμε κάθε στιγμή και λεπτό όσο ήμασταν εκεί, ρουφήξαμε οξυγόνο, γελάσαμε, τσαλαβουτήσαμε στα νερά του, φωτογραφηθήκαμε, παίξαμε. Ανέμελες στιγμές χαράς που κι εμείς οι ίδιοι δεν πιστεύαμε πως θα μας έδινε το ποτάμι. 

---

Πρόταση για φαγητό στους Τοξότες

Μετά από δύο σχεδόν ώρες στην αμμουδιά του ποταμου πήγαμε για φαγητό στους Τοξότες. Επιλέξαμε την ταβέρνα-τσιπουράδικο “Μεζεδοποιήματα” (GPS B 41.087250° A 024.78042°). Μικρή ταβερνούλα στο κέντρο του χωριού, σχεδόν δίπλα στον Σταθμό, με γευστικά σπιτικά πιάτα. Ο κ. Σάκης, ιδιοκτήτης της ταβέρνας είναι συμπαθέστατος και εξυπηρετικότατος. Παρόλο που δεν είναι ντόπιος, επέλεξε τους Τοξότες ως μόνιμη κατοικία και έφτιαξε μαζί με τη σύζυγό του την ταβέρνα Μεζεδοποιήματα. Ένας μικρός χώρος με αυλή, χώρος που όμως γίνεται μεγαλύτερος αν υπολογίσεις και τον απέναντι εξωτερικό χώρο κάτω από τα πλατάνια και δίπλα στον καταρράκτη της μικρής πλατείας.

Προτιμήσαμε να μην παραγγείλουμε ψητά αλλά να δοκιμάσουμε τις σπεσιαλιτέ της μαγείρισσας και συζύγου του, που μας πρότειναν! Κεφτεδάκια με κύμινο σε κόκκινη σάλτσα ντομάτας με πιλάφι (συνταγή που θύμιζε τόσο αυτήν της μικρασιάτισσας γιαγιάς μου), χοιρινό με σέλινο, πράσο και μανιτάρια, κρέας λαιμού ψημένο αρχικά σε ξυλόφουρνο και μετά στην σχάρα και σπιτικό γύρο, δηλαδή παντσέτα ψημένη στην σχάρα και τεμαχισμένη, που τα παιδιά λάτρεψαν.

Τα παραπάνω συνόδεψε η σαλάτα “Μεζεδοποιήματα” με ρόκα και μαρούλι και λιαστή ντομάτα αλλά και οι ψητές φέτες ψωμιού. Το γεύμα μας ολοκληρώθηκε με σπιτική καρυδόπιτα με παγωτό. 

---

Με το τρένο στη Σταυρούπολη 

Το απόγευμα το πρόγραμμα μας είχε διαδρομή με το τρένο ως τη Σταυρούπολη. Το τουριστικό τρένο για το οποίο είχα διαβάσει σε διάφορα site έχει καταργηθεί από καιρό και οι μετακινήσεις γίνονται μόνο με το τρένο της γραμμής. Το τρένο θα περνούσε από τον σταθμό των Τοξοτών στις 5 το απόγευμα, όμως διαπιστώσαμε μετά λύπης μας πως για τα τρένα μας το ωράριο ήταν λέξη άγραφη γι αυτά. Το πότε θα έφτανε δεν το γνωρίζαμε όχι μόνο εμείς, αλλά ούτε και  οι ίδιοι!! Το σταθμαρχείο της Ξάνθης μας έδινε κάθε μισή ώρα αναβολή. (Τηλ. σταθμαρχείου Ξάνθης 25410-27030, 22581) Έτσι καταλήξαμε να φτάσει το τρένο μετά από 2 ώρες από την ώρα του!!

Η χαρά μας που θα κάναμε αυτή τη διαδρομή Τοξότες-Σταυρούπολη και θα απολαμβάναμε μία από τις ομορφότερες διαδρομές στην Ελλάδα πήγε στον βρόντο. Το τρένο από τη μια ήταν κατάμεστο από επιβάτες αλλά και από την άλλη είχε αρχίσει να σουρουπώνει. Όμως παρ’ όλα αυτά το απολαύσαμε και το διασκεδάσαμε. Το τρένο πότε έτρεχε και πότε χαμήλωνε την ταχύτητά του καθώς έμπαινε στα τούνελ, τριάντα λένε πως είναι. Το ένα τούνελ να διαδέχεται το άλλο και εμείς πότε να έχουμε σκοτάδι και πότε μέρα.

Στο πλάι μας οι εικόνες διαδέχονταν η μία την άλλη πότε πυκνή βλάστηση πότε το ποτάμι. Εμπειρία μοναδική και ωραία αλλά λίγη, μόλις 20 λεπτά διαδρομή και να, εμφανίστηκε ο σταθμός της Σταυρούπολης και η φωνή του εισπράκτορα να μας φωνάζει να κατέβουμε. 

Ο Σταθμός της Σταυρούπολης (κτίσμα του 1924, σήμερα ερειπωμένο και εν αχρηστία) απέχει από το κέντρο του χωριού περίπου 1,5 χλμ.και με περίσσια διάθεση και εφορία φτάσαμε με τα πόδια στην πλατεία.

Μια πλατεία ένας πλάτανος! Ναι, καλά καταλάβατε Τόσος μεγάλος ήταν που έπιανε όλη την πλατεία. Δροσιά, ησυχία και ξεκούραση. Τι άλλο να θέλαμε; Το απολαύσαμε!

---

Τα χωριά της κοιλάδας του Νέστου, τα Νεστοχώρια, ζήσανε χρυσές εποχές , τότε που ο καπνός και η ποικιλία “πασμάς” επικρατούσε, Η ακμή αυτή κράτησε περίπου ως το 1958-59 οπότε η εισαγωγή των καπνών Βιρτζίνια έφερε την παρακμή τους. Τα Νεστοχώρια με τις γραφικές γωνιές της και την εντυπωσιακή φύση τους, μπήκαν στην άκρη ακόμη περισσότερο όταν πλέον και η διαδρομή με το τρένο παρήκμασε και οι σταθμοί της ως κτίρια αχρηστεύτηκαν, ενώ λίγοι είναι αυτοί που μετακινούνται πλέον με τα τρένα.

---

Όμως η ώρα περνούσε, σκοτείνιασε και αναρωτηθήκαμε τι ώρα θα περνούσε το τρένο για να επιστρέψουμε. Αρχίσαμε πάλι τον γολγοθά των τηλεφώνων (τώρα με το σταθμαρχείο της Δράμας, τηλ. 25210 32404) για το πότε θα φτάσει το τρένο. Ξέρετε πότε μας είπαν πως θα έφτανε; Μετά 2 ώρες από την κανονική του ώρα, δηλαδή 10.30 το βράδυ! Η απόλαυσή μας έγινε αγωνία. Τι να κάνουμε ως τότε; Θα φτάναμε στην ώρα μας; Έτσι αντί να αναρωτιόμαστε είπαμε να πάμε στον σταθμό, έστω και λίγο πιο νωρίς. Πώς όμως θα διανύαμε την απόσταση του 1,5 χλμ έξω απ το χωριό , νύχτα και με σκυλιά του δρόμου, που ξέχασα να σας πω πως μας είχαν περικυκλώσει όταν φτάσαμε αλλά ήταν μέρα και φύγαμε. Άραγε θα ήταν και πάλι εκεί; Και ναι, από μακριά βλέπαμε τα σκυλιά να γαβγίζουν και να είναι κυρίαρχοι του δρόμου. Όμως δεν έπρεπε να πανικοβληθούμε, είχαμε και τα παιδιά που μας κρατούσαν από το χέρι και μας το έσφιγγαν. Η μαμά Μαρία όμως βρήκε την λύση και χωρίς να πει ή δείξει φόβο, μπήκε μέσα στην Πυροσβεστική Υπηρεσία που ήταν στον δρόμο μας και ζήτησε βοήθεια, να μας συνοδεύσει ένας πυροσβέστης. Ο πυροσβέστης, αν και λίγο γέλασε γιατί μας είπε πως τα σκυλιά ήταν μικρά και ήρεμα, εμείς όμως αυτό δεν το ξέραμε, μας συνόδευσε ως τις γραμμές του τρένου και έτσι το περικύκλωμα από τα σκυλιά  δεν το γλυτώσαμε αλλά ήταν χωρίς πρόβλημα. 

Και να επιτέλους το τρένο έφτασε. Αυτή τη φορά το τρένο ήταν το intercity και λόγω ώρας δεν είχε τόσο κόσμο. Φτάσαμε στους Τοξότες και κουρασμένοι πλέον ο ξενώνας μας, το Κοκκύμελον, μας πρόσφερε την ξεκούραση που είχαμε ανάγκη. Τα παιδιά γεμάτα εμπειρίες πρωτόγνωρες δεν ξέρανε τι να πρωτοθυμηθούν. Η μέρα μας ήταν γεμάτη με καινούρια πράγματα. Το ποτάμι, η φύση, η αμμουδιά του ποταμού, το τρένο, τα τούνελ, τα σκυλιά τους είχαν δημιουργήσει πολλά συναισθήματα. Χαρά, ευφορία, έκπληξη, φόβο, αγωνία… 

---

Διαμονή στους Τοξότες στον ξενώνα Κοκκύμελον

Αν σκοπός σας δεν είναι μόνο μια μονοήμερη εκδρομή στα στενά του Νέστου σας προτείνουμε να μείνετε στον Παραδοσιακό Ξενώνα Κοκκύμελον. Εμείς μείναμε εκεί 3 μέρες και ενθουσιαστήκαμε! Περισσότερα θα διαβάσετε στην σχετική ανάρτηση που έγραψα για την διαμονή μας εκεί. 

---

Οι μαίανδροι του Νέστου από το σημείο Θέα

Η επόμενη μέρα ήταν αφιερωμένη στο βουνό! Όχι, δεν ετοιμαστήκαμε για πεζοπορία. Την προηγούμενη μέρα είχαμε δει στο χωριό Γαλάνη μία ταμπέλα που έγραφε Πανοραμική Θέα. Από εκεί θα βλέπαμε και θα φωτογραφίζαμε τους μαιάνδρους του Νέστου. Θα βλέπαμε τον φιδίσιο ποταμό να κυλάει ανάμεσα στους γκρεμούς και στα βουνά και πιστεύαμε πως η θέα θα ήταν μοναδική! Όλο χαρά, τραγουδώντας ξεκινήσαμε. Ξέραμε ότι είναι περίπου 11 χλμ. Τι είναι 11 χλμ.; Πολύ κοντά! Έτσι λέτε εσείς, έτσι είπαμε κι εμείς! Όμως τα 11 χλμ ανάβαση στο βουνό, έστω και με αυτοκίνητο, με συνεχόμενες στροφές, δεν είναι και λίγα! Ανεβαίναμε και ανεβαίναμε και δεν βλέπαμε τίποτε. Ένα πλάτωμα, ένα άλλο αυτοκίνητο, μία ταμπέλα! Τίποτε, τίποτε, τίποτε! Μόνο βουνά τριγύρω μας και στροφές φουρκέτες. Κοιταζόμασταν με τη μαμά μου και είναι σαν να λέγαμε με τα μάτια μας, που πάμε; χωρίς να θέλουμε να μας καταλάβουν τα παιδιά, τα οποίο και αυτά είχαν αρχίσει να δυσανασχετούν. Δεν βλέπαμε μπροστά μας κάτι που θα μας έλεγε… προχωρήστε. Οπότε νομίζοντας ότι είχαμε πάρε λάθος δρόμο, σε μία στροφή, σ΄ ένα μικρό πλάτωμα κάναμε αναστροφή και γυρίσαμε πίσω. Οι μαίανδροι έγιναν παρελθόν. Η αγανάκτησή μας, ανάμικτη με φόβο για το άγνωστο μας είχαν κυριεύσει. Εκ των υστέρων μας είπαν πως μετά από 3-4 χλμ ανάβαση ανάμεσα στα βουνά θα βρισκόμασταν στο σημείο με την πανοραμική θέα (Παρατηρητήριο). Επομένως, φωτογραφίες δεν βγάλαμε! Όμως στην έκθεση φωτογραφίας για τον Νέστο που λειτουργούσε στα πλαίσια του Φεστιβάλ είδαμε πως ένα από τους τρεις εκθέτες ήταν ο κ. Τάσος Τεφρωνίδης, Ξανθιώτης στην καταγωγή και φίλος των γονιών μου. Είχα την τιμή να μας παραχωρήσει ειδικά για την ανάρτηση αυτή, φωτογραφίες από το προσωπικό του αρχείο σχετικές με την περιοχή, τις οποίες παραθέτω με πολλή χαρά! Κύριε Τάσο, σας ευχαριστώ θερμά! 

update Ιούλιος 2017: Δείτε την επόμενη επίσκεψή μας στην περιοχή και επιτέλους το σημείο Θέα στο οποίο φτάσαμε μέσω Κομνηνών αυτή τη φορά. 

---

Πρόταση για φαγητό στη Γαλάνη

Τη δεύτερη μέρα επιλέξαμε να φάμε στην ταβέρνα Τα Τέμπη του Νέστου στο χωριό Γαλάνη, που είναι σχεδόν ενωμένο με τους Τοξότες.

Η ταβέρνα, που λειτουργεί από το 1980,  βρίσκεται δίπλα στις γραμμές του τρένου κοντά στον δρόμο που οδηγεί στα Στενά του Νέστου αλλά και κοντά στο σημείο απ’ όπου μπορείς να ανέβεις στο Παρατηρητήριο. Η θέα προς της γραμμές και τον γεμάτο πανύψηλα δέντρα δρόμο, που οδηγεί στα στενά του Νέστου, θα σας χαλαρώσει όπως κι εμάς. Στα Τέμπη του Νέστου φάγαμε ψητά της ώρας, μαλακά και νόστιμα, την πεντανόστιμη σαλάτα και την ιδιαίτερη φέτα τυλιγμένη σε φύλλο με μέλι και σουσάμι.  Δροσιστήκαμε με την παγωμένη μπύρα που μας προσέφεραν και αυτή μας μετρίασε την έντονη ζέστη του μεσημεριού. Το γεύμα ολοκληρώθηκε με παγωτίνια. Η εξυπηρέτηση ήταν άψογη και ευχαριστούμε πολύ για την φιλοξενία τους. 

Η ταβέρνα λειτουργεί Τρίτη έως Κυριακή από τις 12 το μεσημέρι και διαθέτει σουβλιστά και ποικιλία κρεατικών. (GPS: B41.09216° Α 024.77489°)

---

Στο μονοπάτι του Νέστου

Απογευματάκι είπαμε να κάνουμε περίπατο στο μονοπάτι του Νέστου. Είναι ένα από τα ομορφότερα μονοπάτια και κατασκευάστηκε στα τέλη του 19ου αι. για να εξυπηρετήσει την κατασκευή της σιδηροδρομικής γραμμής. Ξεκινάει από το χωριό Γαλάνη και τα στενά του Νέστου (στο σημείο εκείνο τελειώνει ο δρόμος για τα αυτοκίνητα και από τα αριστερά είναι η αμμουδιά του ποταμού ενώ ίσια μποστά φτάνεις στην αρχή του μονοπατιού) και φτάνει ως την πηγή Κρωμνικό  (το χωριό Κρωμνικό σήμερα είναι ακατοίκητο). Προσοχή! Από εκεί πρέπει να επιστρέψετε πίσω. Εάν  θελήσετε να συνεχίσετε έως την Σταυρούπολη το μονοπάτι ανεβαίνει στο βουνό και περνάει μέσα από τις γραμμές του τρένου, οπότε γίνεται επικίνδυνο. Εάν συναντηθείτε με το τρένο δεν θα είναι και πολύ… ευχάριστο! Εμείς μη νομίζετε πως κάναμε και πολλά μέτρα αυτής της διαδρομής! Μπήκαμε στο μονοπάτι, μαζί με άλλους πολλούς συνοδοιπόρους και ήταν όμορφα και αληθινά απολαυστικά.
 

Οι φωτογραφίες πολλές αλλά και η αγωνία μου μήπως τα παιδιά κάνουν κάποια απότομη κίνηση μεγάλη. Εκείνα αστειεύονταν αλλά εγώ μέσα μου έτρεμα μήπως σπρώξουν το ένα το άλλο ή κάνουν πίσω θέλοντας να πάρουν πόζα για μία φωτογραφία. Δίπλα μας ήταν γκρεμός και ο ποταμός βαθύς και κυλούσε γρήγορα. Τα παιδιά θέλανε να συνεχίσουμε, όμως όταν είδα πως οι πέτρες του μονοπατιού από ένα σημείο και μετά γίνονταν γλιστερές και απότομες είπα πως είναι ώρα να επιστρέψουμε. 

Ήταν τόσο όμορφη εμπειρία! Τόσο το φυσικό κάλλος του τοπίου όσο και το ηλιοβασίλεμα της ώρας εκείνης τα έκαναν όλα μαγικά. Λυπηθήκαμε που επιστρέψαμε, όμως όλα τα ωραία πράγματα τελειώνουν γρήγορα.

---

Φεστιβάλ Via Egnatia στενά του Νέστου

Τη βραδιά εκείνη θα ήταν η λήξη του Φεστιβάλ στα Στενά του Νέστου και θα γινόταν συναυλία της Ελένης Τσαλιγοπούλου. Έπρεπε να πιάσουμε θέση και να επισκεφτούμε τον χώρο όπου θα γινόταν  παρουσίαση και  προσφορά των τοπικών προϊόντων από πολιτιστικούς συλλόγους της περιοχής. 

---

Λίγα λόγια για το Φεστιβάλ και την αρχαία Εγνατία Οδό

Το Φεστιβάλ Via Egatia  είναι το 2ο που έγινε και έχει καθιερωθεί να γίνεται  σε περιφερειακό επίπεδο κάθε χρόνο τον Αύγουστο. Γίνονται δράσεις στις περιφέρειες που βρίσκονται επί της αρχαίας Εγνατίας Οδού και σκοπό έχουν να δώσουν μία προβολή και μία ενοποίηση των ιστορικών χώρων αναδεικνύοντας τις ομορφιές του τόπου. Δράσεις όπως πολιτιστικές, αθλητικές, παράδοσης, τέχνης και γεύσεων είναι αυτές που περιλαμβάνονται στα φεστιβάλ όλων των περιφερειών. Οι περιφέρειες που συμμετέχουν είναι η Τραιανούπολη στον Έβρο, το ιστορικό κέντρο της Κομοτηνής, τα Στενά του Νέστου, οι Φίλιπποι και η περιοχή της Δράμας κοντά στο Καλαμπάκι. 

Ο πρώτος που χάραξε τον δρόμο ήταν ο Ξέρξης βασιλιάς των Περσών όταν έκανε την α΄εκστρατεία στην Ελλάδα Ο Βασιλιάς της Μακεδονίας Αλέξανδρος τον επέκτεινε για την εκστρατεία του στην Ασία και αργότερα οι Ρωμαίοι πάλι για στρατιωτικούς λόγους. Γρήγορα γενικεύτηκε η χρήση της και έγινε ο πρώτος μεγάλος δρόμος που ένωνε την Αδριατική με τον Εύξεινο Πόντο. Ξεκινούσε από το Δυρράχιο της Αλβανίας και έφθανε στον Έβρο ποταμό περίπου 800 χλμ. Κατασκευάστηκε  μεταξύ του 148-120 π. Χ. και πήρε το όνομά του από τον Ρωμαίο Γάιο Εγνάτιο τον κατασκευαστή του. Ο δρόμος έπαιξε σημαντικό ρόλο για πάνω από 2000 χρόνια.

---

Η συναυλία ήταν μαγική! Η σκηνή είχε στηθεί στην αμμουδιά του Νέστου και γέμισε από κόσμο νωρίς, έως και τα μεσάνυχτα που τελείωσε. Οι μελωδίες  αντηχούσαν στον αέρα, η υπέροχη φωνή της Ελένης Τσαλιγοπούλου μας διαπερνούσε και τα φώτα από τα εφέ εναλλάσσονταν στο απέναντι βουνό δημιουργώντας μια μαγευτική ατμόσφαιρά. 

Την άλλη μέρα το πρωί τα παιδιά μας παρακάλεσαν να ξαναπάμε στο ποτάμι και να πλατσουρίσουμε στα νερά του, αποχαιρετώντας το!

Ο καιρός ήταν συννεφιασμένος αλλά είχε ζέστη. Ήταν Κυριακή πρωί και βρήκαμε μεγάλες παρέες να έχουν εκδράμει και να ψήνουν από νωρίς, παιδιά να παίζουν στα νερά και στην αμμουδιά αλλά και ανθρώπους να βουτούν στα νερά του ποταμού. 

---

Πρόταση: Εάν είστε πιο adveture τύποι,  υπάρχουν πολλές δραστηριότητες που μπορείτε να κάνετε στην περιοχή των Στενών του Νέστου, κατάβαση με κανό, ράφτινγκ, τρέκινγκ διαδρομή 4x 4, αναρρίχηση, ορειβασία, ποδηλασία και βέβαια πεζοπορία και εκδρομές περιπέτειας. 

---

Το ταξίδι μας ολοκληρώθηκε με μια πολύ σύντομη επίσκεψη στην Ξάνθη, στην παλιά πόλη και πιο συγκεκριμένο στο Σπίτι της Σκιάς για την οποία σας μίλησα σε ξεχωριστή ανάρτηση. Μία έκθεση των έργων του Τριαντάφυλλου Βαίτση, έργα από… σκουπίδια και μη επαναχρησιμοποιήσιμα υλικά που αφού φωτιστούν κατάλληλα μπορεί κανείς να δει στη σκιά του έργου στον τοίχο, κάποια μορφή ή ακόμη και ολόκληρη παράσταση 

---

Διαβάστε περισσότερα:

• Ελεύθερη ιππασία στην κοιλάδα του Νέστου
• Πέντε προορισμοί στη Θράκη με μακραίωνη ιστορία
• Κομοτηνή η πόλη των αντιθέσεων
• Ξάνθη, σταυροδρόμη Δύσης και Ανατολής
• Αλεξανδρούπολη, ο τελευταίος σταθμός πριν την Ανατολή

---

Πόσα ζήσαμε αυτές τις τρεις μέρες!!! Τι υπέροχα που περάσαμε! Η εμπειρία ήταν μοναδική και εάν κι εσάς ο δρόμος σας, περνάει από τη Θράκη, αφιερώστε μια μέρα και επισκεφτείτε τα Στενά του Νέστου. Είναι μια εμπειρία που θα θυμάστε για πολύ καιρό! 

Εσείς έχετε επισκεφτεί την περιοχή; Αν σας άρεσε αυτό το άρθρο θα χαρούμε να το κοινοποιήσετε!

Ήμασταν καλεσμένοι της ταβέρνας Μεζεδοποιήματα αλλά και της ταβέρνας τα 
Τέμπη του Νέστου αλλά, όπως πάντα, οι απόψεις εντός της ανάρτησης είναι 
δικές μας και προέρχονται από την προσωπική μας εμπειρία.

Κατερίνα