Είναι κάποιες φορές που σου δίνονται ευκαιρίες όταν δεν το περιμένεις. Το σίγουρο είναι ότι πρέπει να τις αρπάξεις και να μην τις αφήσεις να περάσουν! Έτσι κι εγώ δε θέλησα με τίποτε να χάσω την ευκαιρία τα ταξιδέψω με τα παιδιά μου με αφορμή το 2o Φεστιβάλ Via Egnatia στα Στενά του Νέστου ποταμού, στο χωριό Τοξότες της Ξάνθης και να φιλοξενηθούμε για 3 μέρες στον Παραδοσιακό Ξενώνα Κοκκύμελον. Παρέα σε αυτή μας την εξόρμηση ήταν η μητέρα μου, η μαμά Μαρία, η οποία δέχτηκε με πολύ ευχαρίστηση να μας συνοδεύσει αφού η Ξάνθη είναι η ιδιαίτερη πατρίδα της κι εκείνη λατρεύει τα ταξίδια όπως κι εγώ.

Στον ξενώνα Κοκκύμελον

Ξεκινήσαμε νωρίς το πρωί από τη Θεσσαλονίκη και σε δύο περίπου ώρες ήμασταν στους Τοξότες της Ξάνθης. 

Οι Τοξότες είναι ένα μικρό χωριό, μόλις 13 χλμ. από την Ξάνθη με περίπου 800 κατοίκους. Στην περιοχή αυτή κυλάει, ως φυσικό σύνορο Μακεδονίας και Θράκης, ο ποταμός Νέστος και στο σημείο των Τοξοτών στενεύει και δημιουργεί τα ονομαστά Στενά του Νέστου. Στη μεγάλη αμμουδιά που απλώνεται στις όχθες του, μικροί και μεγάλοι εκδράμουν για πικ νικ, σπορ και μπάνιο στα καθαρά νερά του. Οι Τοξότες απέχουν από τη Θεσσαλονίκη περίπου 190 χλμ.

Δεν ήταν δύσκολο να βρούμε τον ξενώνα Κοκκύμελον μιας και το χωριό είναι σχετικά μικρό. Άλλωστε πολύτιμος βοηθός μας στα ταξίδια μας είναι πάντοτε το GPS! (GPS: N 41.08563° E 024.79290°) Βρίσκεται στην ανατολική άκρη του χωριού και σε εντυπωσιάζει από την πρώτη στιγμή που θα τον αντικρίσεις! Επιβλητικός, πετρόχτιστος είναι ένα παραδοσιακό οίκημα-στολίδι που σε παραπέμπει σε άλλες εποχές. 

Η Ελένη Πετροπούλου, ιδιοκτήτρια του ξενώνα και πολιτικός μηχανικός στο επάγγελμα, όταν αγόρασε την έκταση αυτή, θέλησε να αναστηλώσει αρχικά το ένα κτίριο από τα τέσσερα που βρίσκονταν μέσα σε αυτό, φτιάχνοντας το σπίτι της, ενώ το δεύτερο κτίσμα το ανακαίνισε με σκοπό να το χρησιμοποιήσει ως σπίτι φιλοξενίας (guest house) και τα κατάφερε! Πράγματι, αυτό είναι το Κοκκύμελον! Είναι ένα παραδοσιακό διώροφο οίκημα όπου νιώθεις σαν στο σπίτι σου! 

Αυτό που μας άρεσε στην τοποθεσία είναι η αμεσότητα με τη φύση. Αν έκλεινα τα μάτια και έπρεπε να συνδυάσω χρώματα και αρώματα με το Κοκκύμελον θα έλεγα ότι θα το συνδύαζα με το μπεζ της πέτρας και των φύλλων του καπνού, το πράσινο της ελιάς ή το μοβ του κορόμηλου. Γιατί Κοκκύμελον στα ποντιακά είναι το κορόμηλο! Στη μεγάλη αυλή του ξενώνα υπάρχουν πολλά δέντρα που ανάλογα με την εποχή που θα το επισκεφτείτε μπορεί να τα βρείτε γεμάτα καρπούς όπως δαμάσκηνα, ρόδια, ελιές, βερίκοκα και φυσικά κορόμηλα!

Η βεράντα είναι εκπληκτικό σημείο του σπιτιού για χαλαρώσει κανείς στις σεζλόγκ, για να πιει το καφεδάκι του ή να φάει στην τραπεζαρία με το ξύλινο παγκάκι και τις αναπαυτικές μπαμπού πολυθρόνες. Η δροσιά, ειδικά τις απογευματινές ώρες που έχει σκιά, σε χαλαρώνει και ειλικρινά σας το λέω, εμείς κοντέψαμε να βγούμε εκτός προγράμματος! Δεν θέλαμε να φύγουμε από κει! Μακάρι να είχαμε περισσότερες μέρες στη διάθεσή μας και να μπορούσαμε να απολαύσουμε τις παροχές και ανέσεις του ξενώνα για περισσότερες ώρες. 

Η εικόνα αυτή με τα κρεμασμένα φύλλα του καπνού κυριαρχεί στην ευρύχωρη βεράντα του Κοκκύμελον για να μας θυμίζει τους πρώτους ιδιοκτήτες της. Το κτήμα αυτό ανήκε στον Τούρκο καπνέμπορο Τοπάτς Αλή, όπου ζούσε εκεί με την οικογένειά του. Μάλιστα στον πρώτο όροφο του κτιρίου, όπου σήμερα βρίσκεται η τραπεζαρία και η κουζίνα, υπήρχε τότε μια σκιερή αποθήκη όπου φυλάσσονταν τα καπνά ώστε να έχουν τη σωστή θερμοκρασία. Στο καλύτερο σημείο του σπιτιού! 

Η φωτογραφία που ακολουθεί είναι μια αγαπημένη μου εικόνα από την διαμονή μας εκεί! Είναι τα φύλλα καπνού, τα λεγόμενα παστάλια, που ξεραίνονται στον ήλιο. Και μπορεί εγώ να είμαι αντικαπνίστρια αλλά η Θράκη ζούσε από τα καπνά την εποχή του 1930-1950! Την “χρυσή” εκείνη εποχή η παραγωγή του καπνού έφτασε στο 1.000.000 οκάδες το χρόνο με τιμή μία λίρα την οκά! Οι γιαγιάδες μου και οι παππούδες μου που έζησαν και φτιάξανε εκεί τις οικογένειές τους ερχόμενοι πρόσφυγες από την Ανδριανούπολη και τη Μικρά Ασία, δούλεψαν αρκετά χρόνια στα καπνοχώραφα της περιοχής.  

Οι εσωτερικοί χώροι του ξενώνα σε κάνουν να νιώθεις πολύ οικεία! Δεν ξέρω αν έπαιξε ρόλο το ότι εκείνες τις μέρες έτυχε να είμαστε μόνοι μας στο σπίτι και δεν υπήρχαν άλλοι ένοικοι, αλλά οι χώροι, η διακόσμηση, οι ανέσεις, η καθαριότητα των χώρων, σε έκαναν να νιώθεις σαν να είσαι σπίτι σου ή είχες επισκεφτεί το εξοχικό ή το σπίτι της γιαγιάς σου. 

Μπαίνοντας από την κύρια είσοδο του κτιρίου υπάρχει το γραφείο, ένα ευρύχωρο σαλόνι με ξυλόσομπα (για τις κρύες μέρες), η τραπεζαρία, μια πλήρως εξοπλισμένη κουζίνα κι ένα κοινόχρηστο wc. Η κουζίνα που επικοινωνεί με την τραπεζαρία αλλά και με το σαλόνι είναι πλήρως εξοπλισμένη και μπορούν οι ένοικοι να ετοιμάσουν και μόνοι τους τα γεύματά τους, τον καφέ ή το τσάι τους. Το πρωινό, όμως, το αναλαμβάνει η Ελένη κι όπως θα δείτε παρακάτω, είναι πλούσιο και σας βεβαιώνω, γευστικότατο! 

Στον ίδιο χώρο υπάρχει κι ένα 2κλινο δωμάτιο το οποίο όμως μπορεί κάλλιστα να φιλοξενήσει κι ένα μικρό παιδάκι τοποθετώντας μέσα μία κούνια που παρέχεται από τον ξενώνα. Όλα τα δωμάτια έχουν το δικό τους μικρό wc με ντουζιέρα. 

Ανεβαίνοντας την παλιά σκάλα (απομεινάρι του αρχικού σπιτιού) φτάνει κανείς στον δεύτερο όροφο του κτιρίου όπου κυριαρχεί από την μία πλευρά ένα σαλόνι με καναπέ και από την άλλη δύο πολυθρόνες όπου μπορείς να χαλαρώσεις και να δεις τηλεόραση. Από τα παράθυρα με τα κάγκελα (κι αυτά γνήσια του αρχικού σπιτιού) φαίνονται τα γύρω κτήματα.

Είτε το πιστεύετε είτε όχι, τα παιδιά, αν εξαιρέσεις τις ώρες μέχρι να τακτοποιηθούμε στα δωμάτια, δεν ζήτησαν να ανοίξει η τηλεόραση! Οι δραστηριότητες που οργάνωσα για όλους μας στην περιοχή αλλά και οι ώρες χαλάρωσης και παιχνιδιού, οι ώρες που περνούσαμε παρέα στην αυλή και στην βεράντα κατά την παραμονή μας στον ξενώνα τα κάλυψαν πλήρως! Εξάλλου αυτός ήταν και ο σκοπός μου!

Ένα καλοκαίρι στις διακοπές όλη μέρα έπαιζαν με τους φίλους τους και μου είχε λείψει το να τα έχω μόνο δικά μου κι εκείνα ήθελαν τόσο πολύ να τους αφιερωθώ ολοκληρωτικά! Η γιαγιά Μαρία με βοήθησε σε αυτό και καταφέραμε να τους προσφέρουμε ένα τριήμερο που θα θυμούνται για καιρό! Δεν είναι τυχαίο πως το τελευταίο βράδυ μας εκεί η κόρη μου άρχισε να κλαίει λέγοντας ανάμεσα στα αναφιλητά της ότι δεν θέλει να φύγουμε από τον ξενώνα που τόσο αγάπησε!

Γύρω από αυτό το κοινόχρηστο χώρο χαλάρωσης του δεύτερου ορόφου βρίσκονται τα άλλα 4 δίκλινα δωμάτια του ξενώνα. Τα δωμάτια είναι φωτεινά και ευρύχωρα, το καθένα με το δικό του πεντακάθαρο wc με ντουζιέρα.  Η διακόσμησή τους ρομαντική και καλόγουστη. Η πέτρα στους τοίχους, τα παραδοσιακά κουρτινάκια, τα εσωτερικά παντζούρια, ζωγραφισμένα με λουλούδια σε παλ αποχρώσεις, τα σιδερένια κρεβάτια και τα ρετρό έπιπλα δίνουν ένα ιδιαίτερο ύφος στον χώρο. Στα θετικά της διαμονής μας συμπεριλαμβάνεται το άριστο στρώμα του διπλού κρεβατιού στο ένα από τα δύο δωμάτια, τα αφράτα μαξιλάρια και τα καθαρά φρεσκοπλυμένα και σιδερωμένα σεντόνια που έκαναν το ύπνο μας ξεκούραστο!

Η Ελένη ετοίμασε για τα παιδιά το δικό τους δωμάτιο με δύο μονά κρεβάτια. Κάθε δωμάτιο έχει την δική του ντουλάπα με εξτρά μαξιλάρια και σκεπάσματα αλλά και χώρο για τις αποσκευές. Η δροσιά από τα ανοιχτά παράθυρα με σίτα έκανε τον ύπνο μας ευχάριστο. Στο σπίτι υπάρχουν και 1-2 ανεμιστήρες αλλά δεν υπάρχει κλιματισμός. Αυτό ίσως για κάποιους να αποτελεί μειονέκτημα αλλά νομίζω πως το σπίτι είναι πολύ δροσερό και μας δόθηκε η ευκαιρία να χαρούμε και τους εξωτερικούς χώρους. 

Ώρες χαλάρωσης στο Κοκκύμελον

Αν ρωτήσετε τα παιδιά μου να πουν ένα από αυτά που θυμούνται από το διαμονή τους στον ξενώνα Κοκκύμελον είναι τα ομαδικά παιχνίδια! Το τριήμερο εκείνο ήταν αφιερωμένο σε κείνα, λίγο πριν τη λήξη του καλοκαιριού και το ξεκίνημα του σχολείου. Οπότε το πρόγραμμα είχε και πολύ παιχνίδι! Σε αυτό μας βοήθησε και η Ελένη που έχει προνοήσει να υπάρχουν στον χώρο, τράπουλες, scrable, trivial, και τάβλι-ντάμα. Καινούριο αγαπημένο παιχνίδι του μικρού μου η ντάμα.

Είχα χρόνια να παίξω ντάμα κι είχα ξεχάσει τους κανόνες του παιχνιδιού. Εκείνος πρόσφατα έμαθε να παίζει από έναν φίλο του στο camping αλλά ο καημένος δεν θυμόταν όλους τους κανόνες (SOS να θυμηθώ να τους εκτυπώσω). Τι γέλιο ρίξαμε! Η Μαρία, από την άλλη,  ήταν ικανή να βάλει οδοντογλυφίδες στα βλέφαρά της για να συνεχίσει να παίζει μπιρίμπα με τη γιαγιά της ακόμη και μετά τα μεσάνυχτα. Καινούριο κοσκινάκι μου!

“Τι άλλο θυμάστε από το Κοκκύμελον παιδιά;”, τους ρώτησε ο μπαμπάς τους όταν επιστρέψαμε. “Μπαμπά, η κυρία Ελένη κάθε πρωί έστρωνε την τραπεζαρία και έφτιαχνε για μας υπέροχο πρωινό! Την μία μέρα μας έφτιαξε τηγανίτες με μέλι αλλά εμείς δοκιμάσαμε και ψωμί με βούτυρο και σπιτική μαρμελάδα από κοκκύμελον. Ήπιαμε χυμό πορτοκάλι και γάλα! Την άλλη μέρα μας έφτιαξε περέκ  σαν αυτά που μας φτιάχνει η γιαγιά, cupcakes και φτιάξαμε σαντουιτσάκια με ψωμί κασέρι και γαλοπούλα. Η γιαγιά και η μαμά έπιναν και το καφεδάκι τους!”

Δεν είχαν άδικο για όσα είπαν! Πράγματι, έπειτα από συνεννόηση από το προηγούμενο βράδυ σχετικά με την ώρα που θα ξυπνούσαμε, η Ελένη έστρωνε τη μεγάλη τραπεζαρία του σπιτιού και ετοίμαζε για μας ένα πλούσιο και πεντανόστιμο πρωινό, φροντίζοντας να καλύψει και τις γευστικές απαιτήσεις των παιδιών.  Αυτό που με εντυπωσίασε είναι ότι η Ελένη είχε τόσο καλή διάθεση, που ενώ στην τιμή των δωματίων περιλαμβάνεται μόνο το πρωινό, εκείνη δεν σταμάτησε να μας φέρνει κάθε τόσο κατά την διάρκεια της μέρας κι άλλα καλούδια για να δοκιμάσουμε.

Μας έφερε ροδάκινα και κοκκύμελον από το κτήμα, καρπούζι, αλλά και ένα αφράτο κέικ-φανουρόπιτα μιας κι εκείνη την ημέρα γιόρταζε ο Άγιος Φανούριος. Κι όταν την ρώτησα αν αυτό το κάνει ειδικά για μας, εκείνη με διαβεβαίωσε ότι η φιλοξενία που θέλει να προσφέρει δεν είναι η άκρως τυπική των ξενοδοχείων ή των ενοικιαζόμενων δωματίων. Θέλει πραγματικά να ευχαριστήσει τους ενοίκους της και σκοπός της είναι να νιώθουν σαν στο σπίτι τους! Και νομίζω πως το πετυχαίνει! Με όλα όσα παρέχει ο ξενώνας αποτελεί ένα φιλικό προς την οικογένεια κατάλυμα!

Ο ξενώνας θεωρώ πως ενδείκνυται και για μεγάλες παρέες, ζευγάρια ή οικογένειες, που θέλουν να κάνουν μια οικογενειακή εξόρμηση. Οι χώροι είναι μεγάλοι και άνετοι κι έτσι οι παρέες μπορούν να μαζευτούν σε έναν χώρο για να κάνουν παρέα ή να συζητήσουν και να φάνε. Αν πάλι οι ένοικοι δεν γνωρίζονται υπάρχει η λύση να διαχωριστούν οι παρέες σε διαφορετικούς χώρους του σπιτιού χωρίς να ενοχλούν ιδιαίτερα ο ένας τον άλλον. Ίσως όμως ο ξενώνας Κοκκύμελον μπορεί να γίνει η αφορμή ώστε να δημιουργηθούν νέες παρέες και φιλίες! 

Φαγητό στην περιοχή

Οι Τοξότες και η Γαλάνη (το διπλανό χωριό απ’ όπου περνάς για να πας στα στενά του Νέστου) δεν στερούνται από καφέ και ταβέρνες. Το τριήμερο που βρεθήκαμε στους Τοξότες τα μεσημέρια φάγαμε σε δύο τοπικές ταβέρνες, στα Μεζεδοποιήματα (Τοξότες) και στα Τέμπη του Νέστου (Γαλάνη). Γευτήκαμε τα υπέροχα πιάτα τους, τα νόστιμα ορεκτικά τους και τις δροσερές σαλάτες τους… περισσότερα διαβάστε εδώ

Δραστηριότητες στην περιοχή

Θα μου πείτε τι να κάνει κανείς στους Τοξότες της Ξάνθης; Διακοπές; Κι όμως! Οι Τοξότες μπορεί να αποτελέσουν το ορμητήριο σας για τόσες πολλές δραστηριότητες στην γύρω περιοχή! 

Στα Στενά του Νέστου, μόλις 10 λεπτά απόσταση από τον Σταθμό στους Τοξότες, (GPS: Ν41.09232° E024.76069°) σας δίνεται η ευκαιρία να εξερευνήσετε την περιοχή με κανό, ποδήλατα, 4×4, κάνοντας ράφτινγκ ή πεζοπορία, όχι μόνοι σας φυσικά, αλλά οργανώνοντας κάποια από τις παραπάνω δραστηριότητες με σχετικές ομάδες της περιοχής που αναλαμβάνουν να σας παρέχουν τον αντίστοιχο εξοπλισμό και την κατάλληλη καθοδήγηση. 

Η περιοχή των Στενών του Νέστου, σε μια έκταση 23.800 στεμμάτων είναι προστατευμένη από το 1977. Στα στενά ζούνε σπάνια αρπακτικά πουλιά και ζώα. 

Αν βρεθείτε στο χωριό τον Ιούνιο μάλλον θα συμμετέχετε στην γιορτή της Βρύσης που γίνεται πολύ κοντά στο ξενώνα κάτω από τον μεγάλο πλάτανο δίπλα στο τζαμί. Αν πάλι βρεθείτε εκεί τον Δεκαπενταύγουστο σίγουρα αξίζει να πάτε στο πανηγύρι του χωριού. Τέλος Αυγούστου υπάρχει ακόμη μία σημαντική εκδήλωση στα στενά του Νέστου, το Φεστιβάλ Via Egnatia, που προσελκύει πάρα πολλούς επισκέπτες.

Επίσης μπορείτε να ταξιδέψετε με το τρένο, 20 λεπτά διαδρομή ως τη Σταυρούπολη. Είναι μια ωραία εμπειρία για τα παιδιά.
Αναμφίβολα, μία επίσκεψη στην πόλη της Ξάνθης είναι απαραίτητη. Είναι εύκολο να την επισκέπτεστε ακόμη και κάθε μέρα κατά τη διαμονή σας στους Τοξότες. Μπορείτε να γνωρίσετε την Παλιά πόλη, την αγορά, τα καφέ και τις ταβέρνες της. Κάθε Σάββατο πρωί, στο κέντρο της πόλης, γίνεται ένα μεγάλο παζάρι το οποίο δεν πρέπει να χάσετε! Επίσης μπορείτε να συνδυάσετε την παραμονή σας στους Τοξότες με τις γιορτές της παλιάς Ξάνθης τον Σεπτέμβριο ή με το καρναβάλι της Ξάνθης τις Απόκριες.  

Στα 30 περίπου χλμ. από τους Τοξότες θα βρεθείτε στις παραλίες του Μυρωδάτου, των Αβδήρων των Μαγγάνων και του Εράσμιου. Αν επισκεφτείτε την περιοχή μπορείτε να επισκεφτείτε το Πόρτο Λάγος στη λίμνη Βιστωνίδα, αλλά και το Δέλτα του Νέστου, περιοχές που ενδείκνυται για σπορ αλλά και bird watching. 

Μάθετε και δείτε περισσότερα για την περιοχή:

• Τα στενά του Νέστου και το Φεστιβάλ Via Egnatia
• Ελεύθερη ιππασία στην κοιλάδα του Νέστου
• Πέντε προορισμοί στη Θράκη με μακραίωνη ιστορία
• Κομοτηνή η πόλη των αντιθέσεων
• Ξάνθη, σταυροδρόμη Δύσης και Ανατολής
• Αλεξανδρούπολη, ο τελευταίος σταθμός πριν την Ανατολή

Μετά από δυο μέρες παραμονής στο Κοκκύμελον αποχαιρετίσαμε την Ελένη και ξεκινήσαμε για την πόλη της Ξάνθης. Μια σύντομη επίσκεψη στο σπίτι της γιαγιάς και του παππού μου, που μένουν εκεί, μια μικρή βολτίτσα με τα παιδιά στην παλιά πόλη της Ξάνθης, επίσκεψη στο Σπίτι της Σκιάς και επιστροφή στη βάση μας, στη Θεσσαλονίκη. 

Κατερίνα

Ήμασταν καλεσμένοι του Ξενώνα Κοκκύμελον, αλλά όπως πάντα, οι απόψεις εντός της ανάρτησης είναι δικές μας και προέρχονται από την προσωπική μας εμπειρία.

Αν θέλετε κι εσείς να μείνετε στο Κοκκύμελον μπορείτε να επικοινωνήσετε απευθείας με την Ελένη ή το σύστημα κρατήσεων του Κοκκύμελον. Στο facebook θα βρείτε την σελίδα του Παραδοσιακού ξενώνα Κοκκύμελον εδώ. Εναλλακτικά κάντε κράτηση μέσω της booking πατώντας εδώ

Pin it for later