Περιήγηση στα αξιοθέατα της Αθήνας με ένα λεωφορείο hop on-hop off

Κάθε φορά που ταξίδευα στην Αθήνα η επιθυμία μου ήταν να γνωρίσω την πόλη βαδίζοντας στα χνάρια των αρχαίων προγόνων μας. Ήθελα να έχω την άνεση να επισκεφθώ όλους τους αρχαιολογικούς χώρους και να μάθω την ιστορία τους. Να κάνω μια ολοήμερη περιήγηση στα αξιοθέατα της Αθήνας με ένα hop on-hop off. Και φυσικά να περιηγηθώ στην Ακρόπολη και να θαυμάσω τον Παρθενώνα, το Ερέχθειο, το Ηρώδειο. Πάντα όμως ήμουν βιαστική λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων. Όλα τα έβλεπα επιφανειακά αφήνοντάς τα για μια άλλη φορά. Βέβαια για όλα τα πράγματα έρχεται το πλήρωμα του χρόνου, όπως ήρθε και γι αυτή μου την επιθυμία.

Τώρα με την κόρη μου παντρεμένη στην Αθήνα, τα ταξίδια μου έγιναν πιο πυκνά και οι μέρες παραμονής μου περισσότερες. Έτσι κάθε φορά που επισκέπτομαι την Αθήνα, βάζω στόχο να γνωρίσω έστω και μια γωνιά της, ένα μουσείο της και να μάθω την ιστορία της μέσα από τα ανεπανάληπτα μνημεία της. Σκέφτηκα να μοιραστώ μαζί σας όλο αυτό το ταξίδι μου στην αρχαία και νεότερη Αθήνα, κι αν σας ενδιαφέρει ένα ταξίδι στην ιστορία, ελάτε και εσείς να ξεκινήσουμε την περιήγησή μας.

Διαβάστε και περιηγηθείτε στην Ακρόπολη των Αθηνών μέσα από την ανάρτησή μου στο Ανθομέλι: Ξενάγηση στην Ακρόπολη και στο Μουσείο

Η προσωπική μου περιήγηση στην Αθήνα με ένα λεωφορείο Hop on hop off

Καθισμένοι αναπαυτικά στα επάνω καθίσματα του λεωφορείου Hop on hop off ξεκινήσαμε τη διαδρομή μας στους δρόμους της Αθήνας. Θα περνούσαμε από τα σπουδαιότερα αξιοθέατα της πόλης, εάν θέλαμε θα επισκεπτόμασταν κάποια από τα μουσεία της και θα φωτογραφίζαμε σημαντικά κτίρια μαθαίνοντας συγχρόνως και την ιστορία τους.

Μπορείτε να κάνετε την διαδρομή, που έκανα και εγώ με ένα λεωφορείο Hop on Hop off που σας δίνει την ευκαιρία να γνωρίσετε την Αθήνα από ψηλά και φυσικά με την ευχέρεια των 14 στάσεων να γνωρίσετε από κοντά όλα αυτά που θα μπορούσε να δει ένας τουρίστας. Έχετε το δικαίωμα να κατέβετε σε όποια στάση θέλετε και μετά τη ξενάγησή σου να πάρετε το επόμενο λεωφορείο για την επόμενη στάση. Εάν δεν θέλετε να κατεβείτε, κάνετε απλά μια βόλτα απολαμβάνοντας την Αθήνα από τον δεύτερο όροφο του λεωφορείου και σας δίνετε επιπλέον η ευκαιρία, λόγω του ύψους, να βγάλετε καλύτερες φωτογραφίες.

Ξενάγηση στην Αθήνα

Πάμε, λοιπόν, για την ξενάγησή μας, ξεκινώντας με την πρώτη στάση μας που είναι οι Στήλες του Ολυμπίου Διός και η Πύλη του Αδριανού. Κατεβαίνουμε για να φωτογραφηθούμε και να δούμε από κοντά τα μνημεία αυτά με την μακραίωνη ιστορία, μνημεία που σχεδόν όλοι που έρχονται στην Αθήνα περνούν από μπροστά τους, αλλά πολλοί λίγοι, πιστεύω, είναι αυτοί που τα έχουν επισκεφθεί.

Αξιοθέατα της Αθήνας

Οι Στήλες του Ολυμπίου Διός

Οι στήλες που βλέπουμε και θαυμάζουμε είναι τμήμα του ναού του Ολυμπίου Διός που ήταν ένας από τους μεγαλύτερους ναούς της αρχαιότητας. Σήμερα, δυστυχώς, από τους 104 κορινθιακούς κίονες που είναι από τους ομορφότερους του είδους τους, έχουν απομείνει μόνο 13 στη μία γωνία και άλλοι 3 πιο κάτω. Το 1852 μια φοβερή ανεμοθύελλα έριξε κάτω έναν από τους κίονες του ναού και ήταν τόσο σημαντικό αυτό που συνέβη για τους Αθηναίους, που σημάδεψε την εποχή και όταν θέλανε να αναφέρουν κάτι για τα χρόνια εκείνα, λέγανε “στον καιρό της κολόνας”.

Στα 590-560 π.Χ. στη θέση αυτή υπήρχε ένας δωρικός ναός του Δία. Το 515 π.Χ. ο Πεισίστρατος χτίζει ένα νέο ναό, όμως δεν τελειώνει ποτέ. Το 174 π.Χ. ο βασιλιάς της Συρίας Αντίοχος ο Επιφανής, θέλησε να ολοκληρώσει το έργο και χτίζει το ναό με Πεντελικό μάρμαρο και όχι από πωρόλιθο και προκαλεί τον θαυμασμό όλου του ελληνικού κόσμου.

Όμως και αυτός ο ναός μένει ημιτελής, αλλά μας αφήνει μια σπουδαία κληρονομιά, γιατί οι κίονες που βλέπουμε σήμερα είναι από εκείνη την οικοδομική φάση. Τελικά ο αυτοκράτορας της Ρώμης, Αδριανός, ένας πραγματικός φιλέλληνας, ολοκληρώνει το έργο, το 125 μ.Χ. Το 132 μ.Χ. γίνονται τα επίσημα εγκαίνια στα οποία παρευρίσκεται και ο ίδιος ο αυτοκράτορας.

Η Πύλη του Αδριανού

Οι Αθηναίοι, αισθάνθηκαν πως έπρεπε να ευχαριστήσουν τον αυτοκράτορα Αδριανό για την αποπεράτωση του ναού του Ολυμπίου Διός και γι αυτό έχτισαν μια θριαμβική αψίδα. Είναι η γνωστή σε όλους μας, Πύλη του Αδριανού, κάτω από την οποία πέρασε ο Αυτοκράτορας, όταν ήρθε στην Αθήνα για να εγκαινιάσει το ναό. Η Πύλη του Αδριανού βρίσκεται στην λεωφόρο Αμαλίας, και είναι ορατή από τον καθένα που θα περάσει από το σημείο αυτό. Ο ναός του Ολυμπίου Διός είναι πίσω από την Πύλη και έχει πρόσβαση από την οδό Βασιλίσσης Σοφίας.

Συνεχίζουμε την ξενάγησή μας καθισμένοι στις επάνω θέσεις του hop on-hop off και βγάζουμε όσες περισσότερες φωτογραφίες μπορούμε ενώ το αυτοκίνητο κινείται. Ο καιρός εξακολουθεί να είναι καλός, με αυτόν τον καταγάλανο ουρανό που έχει η Αθήνα όλο το χρόνο σχεδόν. Η διάθεσή μας για περισσότερα αξιοθέατα της πόλης όλο και μεγαλώνει.

Επισκεφθείτε με τα παιδιά το φανταστικό μουσείο των ψευδαισθήσεων: Επίσκεψη στο Μουσείο Ψευδαισθήσεων-Museum of Illusions

Το Παναθηναϊκό Στάδιο (Καλλιμάρμαρο)

Η επόμενη στάση μας είναι το Παναθηναϊκό Στάδιο, όχι βέβαια του Παναθηναϊκού, αλλά το Καλλιμάρμαρο. Εκείνο που έρχεται αμέσως στο μυαλό μου είναι η έκφραση “έγινες Λούης”, από το όνομα του αθλητή Σπύρου Λούη που το όνομά του έγινε συνώνυμο με τη ταχύτητα. Ήταν ένας άγνωστος νέος που πήρε μέρος στον πρώτο μαραθώνιο και κατάφερε να νικήσει ξεπερνώντας ακόμη και σε αντοχή αθλητές παγκοσμίου φήμης. Ένα δίδαγμα για όλους μας, πως όποιος θέλει, μπορεί.

Με την πρώτη ματιά το στάδιο σε καθηλώνει με την απλότητά του, το μέγεθός του, την ομορφιά του και είναι σαν να νιώθεις την ιστορία που κουβαλάει να πλανάται στον αέρα. Είναι απλά υπέροχο! Σκεφθείτε πριν πόσα χρόνια έγινε και πόσο μεγάλο ήτανε για τα κτιριακά μεγέθη της εποχής εκείνης. Τώρα βρίσκεται επί της λεωφόρου Βασ. Κωνσταντίνου, αλλά εκείνη την εποχή βρισκόταν εκτός της πόλης των Αθηνών και χτίστηκε σε μια φυσική κοιλότητα που ήταν και η κοίτη του ποταμού Ιλισού. Η περιοχή παλιά, αλλά και τώρα είναι ένας πνεύμονας πρασίνου, λόγω του ποταμού, που σήμερα βέβαια ρέει κάτω από τις λεωφόρους της πόλης και εκβάλλει στον ποταμό Κηφισό.

Το στάδιο είναι έργο του Λυκούργου και ονομάστηκε Παναθηναϊκό, γιατί θα φιλοξενούσε αγώνες κατά την διάρκεια των Παναθηναίων. Τότε ήταν χωρίς την μαρμάρινη επένδυση. Ο πλούσιος όμως Ηρώδης ο Αττικός, το 140-144 μ.Χ., ανακαίνισε το στάδιο και το επένδυσε με Πεντελικό μάρμαρο. Έχει χωρητικότητα 50.000 θεατών και το 1896 έγινε η αναμαρμάρωσή του με δωρεά του Γεωργίου Αβέρωφ για να τελεστούν οι πρώτοι σύγχρονοι Ολυμπιακοί αγώνες. Από τότε πήρε και την ονομασία του “Καλλιμάρμαρο”.

Η Πλατεία Συντάγματος

 Ανεβαίνουμε και πάλι στο λεωφορείο με προορισμό τώρα την πλατεία Συντάγματος. Δεν υπάρχει τουρίστας και επισκέπτης της Αθήνας που να μη έχει περάσει από την πλατεία αυτή. Είναι η κεντρική πλατεία της πόλης και βρίσκεται μπροστά από την Βουλή των Ελλήνων και το μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη. Ένα πολυφωτογραφημένο σημείο, που όπως και η Ακρόπολη, είναι ταυτόσημο και με την πόλη των Αθηνών.

Η πλατεία Συντάγματος πήρε το όνομά της, όταν το 1843 ο βασιλιάς Όθωνας δέχθηκε να εκδώσει σύνταγμα, μετά από την εξέγερση που έγινε στην πλατεία από τον λαό και τον στρατό. Παλαιά λεγόταν Πλατεία Ανακτόρων.

Κατεβαίνουμε στην πλατεία με το συντριβάνι, τα δένδρα και τα αγάλματα που μας παραπέμπει σε άλλες εποχές, γιατί ο χαρακτήρας της πλατείας δεν αλλοιώθηκε ποτέ, παρ΄ όλες τις επεμβάσεις που έγιναν κατά τη διάρκεια των χρόνων. Βλέπουμε γύρω μας πολύχρωμες εικόνες, παιδιά να τρέχουν, άνθρωποι να σκουντιούνται λόγω βιασύνης, πολύς κόσμος να ανεβοκατεβαίνει τα σκαλιά του μετρό, μπαλόνια να ανεμίζουν στον αέρα κρατώντας τα με μια κλωστή η μπαλονιού και η μυρωδιά των φρέσκων κουλουριών να πλανάται στον αέρα. Δεν παραλείπουμε βέβαια να βγάλουμε και τις απαραίτητες φωτογραφίες με φόντο πότε το σιντριβάνι, πότε την πλατεία, πότε το ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία και φυσικά με φόντο την Βουλή.

Η Βουλή των Ελλήνων

Το κτίριο της Βουλής των Ελλήνων, το θεωρώ ως το πιο επιβλητικό κτίριο της Αθήνας και ως το πιο πολυφωτογραφημένο και πασίγνωστο.

Το μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη

Είναι τα παλαιά ανάκτορα που στέγασαν τον πρώτο βασιλιά της Ελλάδας Όθωνα και αργότερα το βασιλιά Γεώργιο Α’ έως το 1910. Από το 1929 έγινε έδρα του Ελληνικού Κοινοβουλίου. Μπροστά από τη Βουλή υπάρχει το Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη από το 1932.

Οι πιο όμορφες και πολλές φωτογραφίες, νομίζω είναι αυτές που τραβήξαμε στην αλλαγή φρουράς των Ευζώνων, που εδώ για οικονομία χώρου παραθέτω μόνο… τρεις. Κόσμος πολύς να προσπαθεί να βγάλει τις φωτογραφίες του και πολλά παιδάκια να λένε πως θέλουν και αυτά να γίνουν Εύζωνες.

Όταν πλέον οι Εύζωνες στάθηκαν ακίνητοι στα φυλάκια (μπορούν να κρατήσουν μετά από εκπαίδευση έως και 2,5 λεπτά ακίνητα τα μάτια τους) όλοι παίρνανε πόζες δίπλα τους για φωτογραφίες. Αυτοί όμως ακίνητοι, ευθυτενείς (απαραίτητο ύψος πάνω από 1, 87μ. ) και αμίλητοι, να στέκουν φρουροί, φυλάσσοντας το πιο ιερό πράγμα, την πατρίδα.

Το σκηνικό ολοκληρώνεται με τα δεκάδες περιστέρια, σύμβολο της ελευθερίας να πετούν από δίπλα μας και να πλησιάζουν ήρεμα τους ανθρώπους, μάλλον χοντρά, από τους πολλούς σπόρους που τα ταΐζουν.

Οι εύζωνες κατά τις Κυριακές, αργίες και επίσημες τελετές, φορούν τη στολή με τη φουστανέλα, το γιλέκο, το λευκό πουκάμισο, τα τσαρούχια και το φέσι. Τις υπόλοιπες μέρες η στολή αυτή αντικαθίσταται με τη στολή των αγωνιστών του Μακεδονικού αγώνα, μπλε χρώματος το χειμώνα και το καλοκαίρι με μια στολή μπεζ χρώματος.

Η φουστανέλα έχει 400 πτυχές, όσα και τα χρόνια της τουρκικής σκλαβιάς. Το γιλέκο χρειάζεται να κατασκευαστεί τουλάχιστον 2 μήνες και είναι όλο χρυσοκέντητο. Το πουκάμισο είναι λευκό, όπως το ηπειρώτικο με τα μεγάλα μανίκια. Το φέσι είναι φτιαγμένο από τσόχα και η μαύρη φούντα συμβολίζει το δάκρυ του Χριστού στη Σταύρωση. Τα τσαρούχια ζυγίζουν 3 κιλά και έχουν στη σόλα τους 60 καρφιά.

Το Μουσείο Μπενάκη

Αφήσαμε τους Ευζώνους που αποτελούν το σύμβολο της πόλης των Αθηνών, με τεράστιο τουριστικό ενδιαφέρον και γεμάτοι περηφάνια για αυτούς τους λεβέντες μας, ανεβήκαμε στο λεωφορείο για την επόμενη στάση μας.
Δεν ήταν και πολύ μακριά, γιατί είχαμε επιλέξει να επισκεφθούμε το Μουσείο Μπενάκη.

Από την πλατεία Συντάγματος στρίψαμε δεξιά και πήραμε τη Λεωφόρο Βασ. Σοφίας. (Στην αριστερή πλευρά του δρόμου είναι το μουσείο και στα δεξιά είναι η Βουλή)

Γιατί ονομάστηκε έτσι, όμως; Τι συλλογές στεγάζει;

Η επίσκεψή μας σε αυτό μας έλυσε όλες τις απορίες. Το Μουσείο στεγάζεται σε ένα από τα ομορφότερα νεοκλασικά κτίρια της Αθήνας και είναι το οικογενειακό σπίτι του ιδρυτή του Μουσείου, του Αντώνη Μπενάκη.

Η οικογένεια Μπενάκη ζούσε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου και όταν εγκαταστάθηκαν στην Αθήνα, έφεραν και δώρισαν στο ελληνικό κράτος τις προσωπικές τους συλλογές. Έτσι ιδρύθηκε το πρώτο ιδιωτικό μουσείο της Ελλάδας (1929). Οι συλλογές τους περιελάμβαναν έργα αρχαίας, βυζαντινής, ισλαμικής και παραδοσιακής τέχνης.

Περιηγηθήκαμε στο Μουσείο, που βέβαια τώρα έχει εμπλουτιστεί και με άλλα εκθέματα και έργα τέχνης, χάριν σε δωρεές και άλλων δωρητών. Αυτή την στιγμή είναι ένα από τα γνωστότερα Μουσεία της Αθήνας. Μέσα από τα εκθέματα, είδαμε να περνάει από τα μάτια μας η ιστορία ανθρώπων πολλών χρόνων πριν. Βέβαια αυτή τη στιγμή ο σκοπός μου δεν είναι η λεπτομερής ανάπτυξη του Μουσείου, αλλά να σας δημιουργήσω την επιθυμία να το επισκεφθείτε και σας εγγυώμαι πως δεν θα χάσετε.

Διαβάστε στο Ανθομέλι και ξεναγηθείτε στο Νέο Μουσείο της Ακρόπολης: Ξεναγός των παιδιών μου στην Ακρόπολη και στο νέο μουσείο της Ακρόπολης

Το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης

Θα μπορούσαμε, βέβαια, να επισκεφθούμε και το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης που είναι στον ίδιο δρόμο και στεγάζεται και αυτό σε ένα ωραιότατο γωνιακό κτίριο, αλλά το αφήσαμε για μια άλλη φορά.

Ιδρύθηκε το 1986 και στεγάζει τη συλλογή έργων του κυκλαδίτικου πολιτισμού του Νικολάου και της Ντόλυς Γουλανδρή. Και αυτό το Μουσείο σήμερα εμπλουτίστηκε και με την συλλογή κυπριακών αρχαιοτήτων καθώς και με αντικείμενα αρχαίας ελληνικής τέχνης.

Ο Δρομέας

Επόμενος σταθμός μας ήταν η περιοχή γύρω από το ξακουστό ξενοδοχείο Χίλτον, με την ιδιαίτερη ημικυκλική αρχιτεκτονική του, γνώριμη πλέον στον καθένα μας. Πριν προλάβουμε να φωτογραφηθούμε μπροστά στο ξενοδοχείο το μάτι μας πέφτει σε ένα ιδιαίτερο έργο σύγχρονης τέχνης. Είναι ο δρομέας!! Είναι εξ ολοκλήρου από γυαλί και κατασκευάστηκε από τον γλύπτη Κώστα Βαρώτσο, το 1988. Απεικονίζει έναν δρομέα να τρέχει. Ο γλύπτης δείχνει με την τοποθέτηση του γυαλιού, την ταχύτητα του δρομέα και συμβολίζει την ταχύτητα της καθημερινότητας των ανθρώπων.

Διαβάστε στο Ανθομέλι και γνωρίστε ένα ακόμα ξενοδοχείο της Αθήνας: Διαμονή στην Αθήνα στο Royalty Hotel Athens και οικογενειακό brunch

Τον θυμάμαι τον Δρομέα σε παλαιότερα ταξίδια μου να βρίσκεται στην πλατεία Ομονοίας και ήταν για μένα εξαιρετικός ο τόπος έκθεσής του, γιατί μπορούσες να τον διακρίνεις από οποιαδήποτε πλευρά της πλατείας και σχεδόν άλλαζε όψη και “ταχύτητα” βλέποντάς τον από διαφορετική οπτική γωνία. Το έργο μεταφέρθηκε, λένε, από τους ειδήμονες για να το σώσουνε, λόγω των έργων του μετρό, αλλά δεν σώσανε το όραμα της ταχύτητας και των ονείρων για την Ελλάδα. Το έργο το θεωρούσα πελώριο, αλλά τώρα που το ξαναβλέπω, βλέπω ένα έργο χαμένο μέσα στην κίνηση του δρόμου, περιορισμένο οπτικά και σχεδόν εξαφανισμένο. Ίσως πάλι, λέω, πως φταίει που είναι τόσο κοντά στο Χίλτον και συγκρινόμενο με το μέγεθος του ξενοδοχείου δεν μπορεί να αναδειχθεί.

Κατά την δική μου ταπεινή γνώμη, θα ήθελα γι αυτό το πρωτογενές σύγχρονο έργο τέχνης να βρεθεί ένας πιο κατάλληλος χώρος, ώστε να μπορέσει και πάλι να μας αναδείξει την ομορφιά του και έστω και με ψευδαίσθηση να μας οδηγήσει με την ταχύτητά του όχι μόνο στην κίνηση των ποδιών μας, αλλά και στην ταχύτητα προς τα οράματά μας.Ο ΣΡ

Η Εθνική Πινακοθήκη Αθηνών

Και μια και μιλάμε για ταχύτητα, ας τρέξουμε να προλάβουμε να επισκεφθούμε την Εθνική Πινακοθήκη Αθηνών, αφού βρίσκεται στην ίδια περιοχή, στην οδό Μιχαλακοπούλου. (τώρα που μιλάμε Απρίλιος 2016 η πινακοθήκη είναι ακόμα κλειστή λόγω έργων – εμείς την έχουμε επισκεφτεί παλιότερα). Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς μέσα σε αυτή την υπέροχη Πινακοθήκη; Η συλλογή των έργων μεγάλη και σημαντική. Μπορείτε να θαυμάσετε τα γλυπτά της νεοελληνικής τέχνης και φυσικά πίνακες ζωγραφικής Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών, με αποκορύφωμα τους πίνακες του Δομίνικου Θεοτοκόπουλου.

Η Εθνική Πινακοθήκη Αθηνών ιδρύθηκε το 1900, εγκαινιάστηκε όμως με τη σημερινή της μορφή το 1976.Όλα της τα εκθέματα είναι του 19 και 20 αιώνα. Ονομάζεται και Μουσείο Αλέξανδρου Σούτσου, διότι δώρισε στο κράτος την κινητή και ακίνητη περιουσία του, καθώς και όλες τις συλλογές του, ώστε να δημιουργηθεί το Μουσείο.

Η ανάρτηση ανανεώθηκε τον Μάρτιο του 2021. Επομένως έχω να προσθέσω σχετικά με την Εθνική Πινακοθήκη πως άνοιξε και πάλι με την ευκαιρία του εορτασμού των 200 χρόνων από την έναρξη της ελληνικής επανάστασης του 1821.

Διαβάστε την νέα μας ανάρτηση: Επίσκεψη με τα παιδιά στην ανακαινισμένη Εθνική Πινακοθήκη

Το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο

Πολύ θα ήθελα να επισκεφθώ επίσης και το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, όμως και αυτό το αφήνω για μια άλλη φορά, λόγω του περιορισμένου χρόνου μου. Δεν συγχωρώ τον εαυτό μου που δεν το επισκέφθηκα ακόμη, γιατί ενώ επισκέπτομαι πολλά μουσεία σε διάφορες πόλεις της Ευρώπης, άφησα στο περιθώριο το ελληνικό αρχαιολογικό μουσείο και γι αυτό υπόσχεση δίνω στον εαυτό μου πως θα το επισκεφθώ στο επόμενο ταξίδι μου.

Διαβάστε την ανάρτηση της Κατερίνας που μας ξεναγεί στο αρχαιολογικό μουσείο μετά από τη δική της επίσκεψη σε αυτό: Επίσκεψη στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών

Παραθέτω κάποια στοιχεία για όσους θέλουν να το επισκεφθούν και διαβάζουν την ανάρτηση.

Βρίσκεται στο κέντρο της Αθήνας, στην περιοχή των Εξαρχείων επί της οδού 28 Οκτωβρίου 44, δίπλα στο Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Το Μουσείο στεγάζεται σε ένα υπέροχο νεοκλασικό κτίριο και δένει αρμονικά με τα εκθέματά του. Οι συλλογές του είναι από όλους τους πολιτισμούς του ελληνικού χώρου από την προϊστορική εποχή έως και την Ρωμαϊκή, καθώς και μια συλλογή Αιγυπτιακών και ανατολικών αρχαιοτήτων.

Η Οδός Πανεπιστημίου

Το λεωφορείο μπαίνει στην οδό Πανεπιστημίου. Στην οδό που έχει να επιδείξει ό,τι πιο όμορφο έχει το κέντρο της Αθήνας.Από την αρχή, το 1859 η οδός Πανεπιστημίου σχεδιάστηκε να είναι η “Μεγάλη οδός”, αυτή που συνδέει την Πλατεία Συντάγματος με την Ομόνοια και την ονόμασαν “λεωφόρο με τις γαζίες”. Στην διάρκεια των χρόνων εκτός από αυτά τα τρία υπέροχα κτίρια κτίστηκαν και πολλά άλλα, όπως το Αρσάκειο, η Τράπεζα της Ελλάδος, αλλά και πολλές πολυτελείς κατοικίες, ξενοδοχεία, καφέ, εστιατόρια.

Την οδό λαμπρύνουν τρία οικοδομήματα στολίδια, η λεγόμενη νεοκλασική αθηναϊκή τριλογία, οι τρεις ναοί της μάθησης, με την σειρά που τα βλέπουμε καθώς μπαίνουμε στην Πανεπιστημίου προς την Ομόνοια είναι η Ακαδημία Αθηνών, το Πανεπιστήμιο Αθηνών και η Βιβλιοθήκη Αθηνών. Από το επάνω μέρος του αυτοκινήτου προσπαθούμε να αποτυπώσουμε την ομορφιά των κτιρίων στον φακό της φωτογραφικής. Μα είναι δυνατόν;

Η Ακαδημία Αθηνών

Η Ακαδημία Αθηνών είναι ένα διαμάντι του ελληνικού κλασικισμού, μοναδικό στον κόσμο. Δεν μπορέσαμε να φωτογραφήσουμε τις προτομές που έχει στην πρόσοψή του λόγω κίνησης του λεωφορείου, απλά αναφέρω πως είναι οι ανδριάντες του Ρήγα Φεραίου, του Ιωάννη Καποδίστρια, του Γλάδστωνα, του Αδαμάντιου Κοραή και του Πατριάρχη Ε΄.

Γνωρίστε ακόμα ένα υπέροχο και μοντέρνο κτίριο των Αθηνών μέσω του Ανθομέλι: Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος

Το Πανεπιστήμιο Αθηνών

Η μια ομορφιά διαδέχεται την άλλη. Το Πανεπιστήμιο Αθηνών που ονομάζεται και Καποδιστριακό, προς τιμή του πρώτου κυβερνήτη της Ελλάδος, Καποδίστρια. Χάριν των χρωματικών του συνδυασμών και της αρχιτεκτονικής του, ξεχωρίζει ανάμεσα στα δύο κτίρια.

Η εξωτερική του ζωγραφική έχει τόσο χρυσό, όσο κανένα άλλο οικοδόμημα. Και αυτά τα υπέροχα αγάλματα να στέκονται επάνω στους ιωνικούς κίονες ακοίμητοι φρουροί των θησαυρών της Ελλάδας. Είναι τα αγάλματα της Αθηνάς και του Απόλλωνα. Η σοφία και η ομορφιά να πλαισιώνουν αυτό το υπέροχο κτίριο και οι αρχαίοι φιλόσοφοι Πλάτωνας και Σωκράτης, να κάθονται στην πρόσοψη του κτιρίου και να περιμένουν να δώσουν την σοφία τους σε όλους τους νέους ανθρώπους που θα περάσουν την πόρτα του.

Η Βιβλιοθήκη των Αθηνών (Βαλλιάνειο Μέγαρο)

Και μετά έχει σειρά η Βιβλιοθήκη των Αθηνών να φωτογραφηθεί. Πώς, από ποια μεριά, κοντά-μακριά, πώς μπορούμε να αποτυπώσουμε καλύτερα αυτή την όμορφη ημικυκλική σκάλα, αυτό το τόσο υπέροχο κτίριο; Μάλλον από την άλλη πλευρά του δρόμου θα ήταν καλύτερα!

Το Βαλλιάνειο Μέγαρο είναι ένα εντυπωσιακό νεοκλασικό κτήριο του 1832 με βιβλία, περιοδικά και χειρόγραφα που σχετίζονται με τον ελληνισμό.

Θα ήθελα πολύ να υλοποιηθεί το σχέδιο πεζοδρόμησης της Πανεπιστημίου, να προστεθεί πράσινο, να αναδειχθούν τα κτίρια όσα έχουν απομείνει και φυσικά να προβληθεί η νεοκλασική αθηναϊκή τριλογία των κτιρίων, Πανεπιστήμιο, Ακαδημία, Βιβλιοθήκη και να ονομαστεί εάν είναι δυνατόν και πάλι Λεωφόρος με τις γαζίες. Όνειρο ή μήπως θα γίνει κάποτε πραγματικότητα; Είναι κατά την δική μου γνώμη, μια υπέροχη και αναγκαία παρέμβαση στην Αθήνα, για να αναδειχθούν όλα τα όμορφα στοιχεία της και όχι να χάνονται μέσα στα άχαρα νέα κτίρια και στην ανακατωσούρα της καθημερινής ζωής. 

Διαβάστε στο Ανθομέλι: Διακοπές με τα αγαπημένα μου ανίψια στην Αθήνα

Η πλατεία Ομονοίας

Το λεωφορείο όμως τρέχει και εμάς η φωτογραφική μας έχει πάρει φωτιά για τον επόμενο σταθμό, την πλατεία Ομονοίας. Δεν πρόλαβα να φωτογραφήσω και πολλά, εξ άλλου δεν μου άρεσε, δεν έχει να επιδείξει και τίποτε. Μόνο ταξί, αυτοκίνητα, μποτιλιάρισμα και γύρω-γύρω πολυώροφα άχαρα κτίρια. Φευγαλέα είδα πως στη μέση της πλατείας είχε ένα στρογγυλό σιντριβάνι, ίσως εάν περνούσαμε βράδυ που φωταγωγείται το σιντριβάνι θα είχα καλύτερη οπτική εικόνα.

Η Πλατεία Κοτζιά

Το αυτοκίνητο και συνεχίζει την πορεία του κάνοντας το γύρο της πλατείας Καραΐσκάκη. Μπαίνει στην οδό Αθηνάς για να κατεβούμε και να φωτογραφήσουμε την πλατεία Κοτζιά με το Δημαρχείο, τα περιστέρια και τον πολύ κόσμο. Μια πλατεία που δεν μου έκανε και ιδιαίτερη εντύπωση, ίσως γιατί υπήρχε μια διαρκής κίνηση αυτοκινήτων και ανθρώπων, μια βαβούρα, ένα πανδαιμόνιο. Μου έκανε όμως εντύπωση τα στοιχεία που διάβασα για την ονομασία της πλατείας. Κατά την διάρκεια των χρόνων από τότε που διαμορφώθηκε το 1850, πήρε διάφορα ονόματα.

Το πρώτο της όνομα ήταν πλατεία Λουδοβίκου, από το όνομα του πατέρα του Όθωνα. Μετά ονομάστηκε πλατεία Δημοτικού Θεάτρου από το Θέατρο που υπήρχε εκεί και αργότερα πλατεία Κοτζιά από τον Δήμαρχο των Αθηναίων.

Διαβάστε στο Ανθομέλι την ανάρτηση και διασκεδάστε στα πιο in στέκια της Αθήνας: Γνωρίζοντας τα in στέκια της Αθήνας με την Ubran Adventures

Η Οδός Αθηνάς

Μοιάζει με εμποροπανήγυρη και η βόλτα στον δρόμο είναι απολαυστική, αν και ο ίδιος δρόμος και τα κτίριά του έχουν αφεθεί, νομίζω, στην μοίρα τους.Όμως η οδός Αθηνάς, ο πιο εμπορικός δρόμος, ο δρόμος της αγοράς, δεν είναι μόνο το Δημαρχείο, είναι όλη η πραμάτεια της Αθήνας, είναι η ψυχή της πόλης, ο παλμός της ζωής και το καλύτερο μέρος για φθηνές αγορές, χάριν της μεγάλης αγοράς.

Περπατούμε ανάμεσα στο πλήθος και χανόμαστε στις μυρωδιές, στα αρώματα και στα χρώματα. Ένα πανδαιμόνιο ανθρώπων, αυτοκινήτων, φωνών και ήχων από τους κράχτες που διαλαλούν την πραμάτεια τους, προσπαθώντας με όποιο τρόπο μπορούν να αντισταθούν στην κρίση, ενώνονται και  φτιάχνουν ένα σκηνικό διαφορετικό, αλλά και τόσο σημερινό και σύγχρονο. Εξ άλλου, είναι και δρόμος με τουριστικό ενδιαφέρον, αφού όλα τα αυτοκίνητα που κάνουν τον γύρο της πρωτεύουσας, όμως εμείς τώρα, περνούν από την οδό Αθηνάς.

Η Βαρβάκειος αγορά

Στο δρόμο αυτό βρίσκεται η Βαρβάκειος αγορά, ένα κτίσμα που συστεγάζονται πολλοί έμποροι, κυρίως κρεάτων, ψαριών και φρούτων. Η περιοχή είναι και ιδανικό μέρος για μπαχαρικά, τυριά και αλλαντικά. Εδώ ότι θέλεις το βρίσκεις και μάλιστα σε χαμηλές τιμές.

Δείτε κι άλλα ταξίδια του Ανθομέλι σε ελληνικές πόλεις

Με όλες αυτές τις εικόνες στο μυαλό μας με αυτό το συνονθύλευμα των γνώσεων, τελειώνει η πρώτη μέρα περιήγησης της Αθήνας.

Ας ξεκουραστούμε και ας ξαναφέρουμε μπροστά μας όλα αυτά που ζήσαμε και όλα αυτά που γνωρίσαμε και έγιναν πλέον κτήμα μας. Σας ευχαριστώ που είχατε την δύναμη να φτάσετε ως το τέλος. Και εάν το καταφέρατε, μου δείχνετε πως κράτησα εντέλει το ενδιαφέρον σας.

Μπορεί αυτοί που μένουν στην Αθήνα να βρήκαν την ανάρτηση αναλυτική, γιατί ξέρουν τις περιοχές, αλλά ας μη ξεχνάμε πως η Αθήνα είναι όλων των Ελλήνων και όσοι δεν έχουν την ευκαιρία να την επισκεφθούν, ίσως μέσω αυτής της περιήγησης να τη γνωρίσουν.

Εδώ τελειώνει η περιήγηση  της πρώτης ημέρας στην Αθήνα και στην επόμενη ανάρτηση, σας περιμένω να κάνουμε τη βόλτα μας στον όμορφο πεζόδρομο της Διονυσίου Αρεοπαγίτου και μετά να ανεβούμε στον ιερό βράχο της Ακρόπολης, να θαυμάσουμε τα μνημεία της και να περπατήσουμε στα χνάρια των προγόνων μας. Η βόλτα μας αυτή θα ήταν μισή εάν δεν θα είχαμε προγραμματίσει και μια επίσκεψη στο νέο Μουσείο της Ακρόπολης που  είναι μια περιήγηση μέσα στην ιστορία μας και στα μνημεία της.

Με αγάπη

μαμά Μαρία από το Ανθομέλι

Pin it for later