Το μαγαζάκι της Μαρίας στο κάμπινγκ

Κι όμως έχουμε να τα πούμε 12 ημέρες! Κοσμοϊστορικό γεγονός αλλά όχι τόσο όσο τα γεγονότα που στιγμάτισαν και συνεχίζουν να στιγματίζουν τη χώρα μας. Αυτός ήταν και ένας από τους λόγους που αυτές τις ημέρες προτιμήσαμε να σιωπήσουμε. Η οχλαγωγή και η βουή στα social media ήταν τόσο μεγάλη και τόσο ενοχλητική που πραγματικά νιώσαμε ότι ο λόγος μας έπρεπε να είναι λιτός και ήσυχος. Ο δεύτερος λόγος που χαθήκαμε από προσώπου γης ήταν και το καθιερωμένο μας πλέον 3G που έλαβε χώρα αυτές τις ημέρες και ήταν ένα βάλσαμο στο μυαλό και στις καρδιές μας. Μια εκδρομή που καθώς ήταν προγραμματισμένη… και προπληρωμένη δεν αναβλήθηκε και ευτυχώς δηλαδή γιατί τα παιδιά τουλάχιστον δεν φταίνε σε τίποτα να πληρώνουν τα σπασμένα των μεγάλων. Και όντως τα τρία ξαδέρφια το έδωσαν και κατάλαβε. Έπαιξαν,  έτρεξαν, κυλίστηκαν, έκαναν μπάνιο, πήγαν βόλτες και το καλύτερο…έφτιαξαν το πρώτο τους μαγαζάκι!

Εδώ και δύο χρόνια η Μαρία μας, έβλεπε κάθε χρόνο διάφορες φίλες της να φτιάχνουν το δικό τους υπαίθριο μαγαζάκι στο κάμπινγκ, στο οποίο πουλούσαν μικρές κατασκευούλες, όπως βραχιολάκια και κοσμήματα ή διάφορα διακοσμητικά. Ούσα και η ίδια ένα παιδί πολύ καλλιτεχνικό, η ιδέα για ένα δικό της μαγαζάκι έγινε ένας από τους καλοκαιρινούς της στόχους. Φέτος, λοιπόν, ήταν η χρονιά που έκανε το όνειρό της πραγματικότητα καθώς και οι συνθήκες αλλά και η ηλικία της ήταν κατάλληλα. 

Η ίδια είχε ετοιμάσει, με λίγη από την δική μου βοήθεια, πριν το 3G  βραχιολάκια Rainbow Loom σε διάφορα σχέδια και χρώματα καθώς ήθελε να καλύψει όλα τα γούστα. Ετοιμάσαμε παρέα και την ταμπέλα του μαγαζιού της και στα ελληνικά αλλά και στα αγγλικά (για τους τουρίστες) και όλα ήταν έτοιμα… ή έτσι νομίζαμε. 

Γιατί η Κάλη ήρθε για να μας ξεσηκώσει με τις τσόχες της!!! Τα κοκαλάκια που είχε φτιάξει το τελευταίο διάστημα για την Μελίτα, είχαν γίνει το must του φετινού καλοκαιριού… και έτσι δεν παρέλειψε να μάθει και στην ανιψιά της πώς να τα φτιάχνει!

Πλέον το Μαγαζάκι της Μαρίας, “To Ουράνιο τόξο”, θα πουλούσε δύο ήδη χειροτεχνιών. Βραχιολάκια για αγόρια και κορίτσια αλλά και

λαστιχάκια ή στέκες με τσόχινα λουλούδια. 

Το μαγαζάκι της λειτούργησε για 3 ημέρες και πραγματικά με ένα συμβολικό αντίτιμο για κάθε ένα αξεσουάρ κατάφερε και έβγαλε ένα καλό χαρτζιλίκι για τον κουμπαρά της. 

Ααα, ξέχασα να σας πω ότι φτιάξαμε και φέιγβολάν! Για να την μάθουν ακόμη περισσότεροι, φτιάξαμε όμορφα πολύχρωμα ενημερωτικά “φυλλάδια” που καλούσαν τους γείτονες να ψωνίσουν από το μαγαζάκι της. Η χαρά της δεν περιγράφεται!! Τα μοίρασε με το ποδήλατό της και όντως ακόμη και την 2η μέρα είχε λιγότερες μεν αλλά αξιοπρεπείς αγορές. 

Μέχρι και εγκαίνια του κάναμε! Οι τηγανίτες που προορίζονταν για το απογευματινό τους έγιναν σε διπλή δόση και κεράσαμε όλη την πελατεία! 

Δεν πρέπει όμως να ξεχάσω να σας μιλήσω και για τους ικανότατους βοηθούς της. Τον Θάνο και την Μελίτα! Ο Θάνος μέγας βοηθός ακόμα και στα οικονομικά και η Μελίτα να μην φεύγει από την καρέκλα δίπλα της και μάλιστα να θυμώνει όταν θέλαμε να ψωνίσουμε εμείς. Ακούς εκεί! Αυτά είναι για τους πελάτες όχι για εσάς, έλεγε όταν πηγαίναμε να ψωνίσουμε εμείς! 

Εννοείται πως οι ίδιες τους φορούσαν τα προϊόντα τους για να τα διαφημίσουν! Ζωντανή βιτρίνα είχε το μαγαζάκι μας! Στέκα ή λαστιχάκια και φυσικά τα πολύχρωμα βραχιολάκια τους! 

Η Μαρία ήδη ανυπομονεί να γυρίσει στο κάμπινγκ για να ξανανοίξει το μαγαζάκι της. Ο Θάνος ανυπομονεί να πηγαίνει η Μαρία τουαλέτα ή σε καμιά φίλη της για να λέει περήφανος σε όλους ότι αυτός τώρα είναι στο πόδι της, περήφανος μαγαζάτορας και η Μελίτα μας είπε ότι στεναχωριέται που θα φύγει από το κάμπινγκ μόνο και μόνο επειδή θα αφήσει το μαγαζάκι… αν και είναι σίγουρη ότι η Μαρία θα το προσέχει πολύ καλά!

Τι κι αν το λιανεμπόριο βρίσκεται σε έντονη κρίση αυτές τις ημέρες… η ελπίδα και η χαρά στα μάτια των παιδιών δεν πρέπει να χαθεί ποτέ! 

Kathy