Καλημέρα και καλό μήνα σε όλους! Αν και σήμερα ετοίμασα μια συνταγή για σπιτικές βάφλες θα μου επιτρέψετε, λόγω της ημέρας, να σας διηγηθώ το πρωταπριλιάτικο πρωινό μας ξύπνημα! Είπα κι εγώ η μάνα να αφήσω τα τετριμμένα αστεία και προσπάθησα να τους κάνω μία πλάκα! Την είχα δει στο blog της Άσπας και τώρα που είναι μεγαλύτερα είπα να την πραγματοποιήσω. Λίγο πράσινο χρώμα ζαχαροπλαστικής κι έτοιμο το πράσινο γάλα… με δυνάμεις JEDI! Χαχα!
Πρωταπριλιάτικο αστείο με χρωματιστό γάλα
Όμως… δεν ήξερες δεν ρώταγες; Ο μικρός μου ούτε που να το δει ούτε να το ακούσει! “Τέτοιες πλάκες μαμά με αυτά που τρώμε ή πίνουμε δεν είναι καλές!”, μου είπε. (ε, δεν του έβαλα και κατσαρίδες!) Τι του είπαμε για να τον πείσουμε να το δοκιμάσει… ότι δεν αλλάζει η γεύση, ότι είναι μόνο χρώμα…. τίποτε εκείνος! Έτσι η κούπα με το πράσινο γάλα αποσύρθηκε και εμφανίστηκε στο τραπέζι η κούπα με το άσπρο γάλα! Καλά που είχα και την κόρη μου υποστηρίχτρια, που ως λίγο πιο μεγάλη εκτίμησε την προσπάθειά μου για το φετινό πρωταπριλιάτικο αστείο μου! Τελικά πέτυχε καλύτερα λίγο αργότερα το “Πρόσεχε! Ένας βάτραχος! Θα τον πατήσεις!”.
Για περισσότερες συνταγές από το Ανθομέλι πατήστε εδώ.
Συνταγή για σπιτικές βάφλες
Επιστρέφω στο θέμα της σημερινής μου ανάρτησης που δεν είναι άλλο από μια πανεύκολη συνταγή που λατρεύουμε! Σπιτικές βάφλες!! Αυτή η συνταγή πραγματικά μου είχε ξεφύγει τόσον καιρό! Είναι μια από τις συνταγές που φτιάχνω συχνά για απογευματινό κολατσιό στα παιδιά. Για να την υλοποιήσετε θα χρειαστείτε μια βαφλιέρα ή μια τοστιέρα που να έχει και ανταλλακτικές πλάκες για βάφλες (το καινούριο μου απόκτημα στην κουζίνα). Τα υλικά είναι απλά και σίγουρα θα τα βρείτε στην κουζίνα σας!
Δοκιμάστε την και θα με θυμηθείτε!
Κάρτα συνταγής
Σπιτικές βάφλες
ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ
- 150 γρ. βούτυρο λιωμένο
- 1 βανίλια
- 3 αυγά
- ½ κ.γ. αλάτι
- Γάλα λίγο
- Αλεύρι που φουσκώνει μόνο του
ΟΔΗΓΙΕΣ
- Ανάβουμε τη βαφλιέρα να ζεσταθεί. Ανακατεύουμε όλα τα υλικά στο μίξερ εκτός από το αλεύρι και το γάλα (προτιμώ το μίξερ για να μην μυρίζουν τα αυγά). Προσθέτουμε αλεύρι και γάλα εναλλάξ όσο χρειάζεται για να γίνει ο χυλός σαν αυτό του κλασικού κέικ (ούτε πολύ αρύς, ούτε πολύ σφιχτός). Ρίχνουμε με ένα κουτάλι όση ποσότητα από τον χυλό χρειάζεται για να γεμίσει όλη η θήκη της βαφλιέρας. Κλείνουμε το καπάκι και περιμένουμε ώσπου να ροδίσει ελαφρά.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
Σας εύχομαι ένα όμορφο Σαββατοκύριακο κι έναν υπέροχο μήνα!
Ακολουθήστε το Ανθομέλι στο Facebook, στο Instagram και γίνετε μέλη της ταξιδιωτικής μας ομάδας Ταξίδια με το Ανθομέλι στο Facebook.
χεχεχε πολύ καλή η ιδέα για το χρωματιστό γάλα! Αν το έκανα στον δικό μου θα νόμιζε ότι θα γίνει ninja turtle και θα το έπινε με ευχαρίστηση 🙂 Αλλά και οι βάφλες! Φαίνονται τόσο λαχταριστές λαχταριστές! Μιαμ μιαμ! Ότι πρέπει για το σαββατοκύριακο που έρχεται!
Για φάρσα πήγαινα… αλλά την πάτησα κι εγώ στο τέλος! Ποτέ δεν ξέρεις πως μπορεί να αντιδράσει το κάθε παιδί!
Αχ μην μου λες τέτοια. Μαζι με τον μικρο ετοιμάσαμε μια πλακα στον αδερφό του και στον μπαμπά του. Βαψαμε το γάλα κοκκινο μέσα στο κουτί για να το δουν το βράδυ!!!! Ο μικρος το δοκίμασε για να πειστει αφου ηπια εγω βεβαια. Λες όμως οι αλλοι δυο να αντιδράσουν το βράδυ….
Το μεσημέρι που γύρισε ο μικρός από το σχολείο και το συζητούσαμε χαριτωλογόντας γυρνάει και μου λέει σοβαρά! “Η Πρωταπριλιά μαμά είναι για να λέμε ψέματα όχι για να κάνουμε πλάκες!” (Μεταξύ μας έχει και το δίκιο του…χι χι)
Έχω αγοράσει και εγώ Βαφλιερά αλλά δεν την χρησιμοποιησα ακόμα.Με την συνταγή που μας δίνεις,καιρός να την χρησιμοποιησω!Α! Και ξέχασα να πω πως το αστείο σου καταπληκτικό, παρόλο που ο Θάνος το βρήκε …..βαρυ και ασήκωτο!
Καλά θα κάνεις να την χρησιμοποιήσεις! Τα παιδιά και ο μπαμπάς να είσαι σίγουρη πως θα την εκτιμήσουν
Οι βάφλες φαίνονται σούπερ λαχταριστές. θα δοκιμαστούν άμεσα!!! Καλά τι αστείο ήταν αυτό με το γάλα Κατερίνα μου? Κάνουν τέτοιες πλάκες? Μεταξύ μας ούτε και εγώ θα το έπινα!!! χαχαχα! Θεός ο Θανούλης! Καλά σου είπε το παιδί! Δεν παίζουμε με το φαγητό μας!!! Φιλάκια πολλά
Τελικά τώρα που το σκέφτομαι (αν κι εκείνη την ώρα δυσαρεστήθηκα) η αντίδρασή του ήταν πολύ διασκεδαστικη κι αυτό ήταν που μου έμεινε! Χαχα!