Οι λωτοί και το μάθημα της μυθολογίας

Καλημέρα και καλή εβδομάδα!

Πέρυσι τέτοιον καιρό, έτυχε να μας δώσει μια φίλη μας πεσκέσι, λωτούς και κυδώνια. Σε συνδυασμό με τα ρόδια και τα κάστανα που είχα αγοράσει από την επίσκεψή μας στα Πετροκέρασα, στην γιορτή κάστανου, σκέφτηκα να στολίσω την εναλλακτική φρουτιέρα μας στο τραπέζι της κουζίνας. 

Τα χρώματα και οι αντιθέσεις δημιούργησαν μια άκρως φθινοπωρινή σύνθεση η οποία δεν ήταν μόνο για να την βλέπουμε φυσικά!

“Μαμά, τι είναι αυτά τα πορτοκαλί είναι αυτά; Φρούτα είναι; Μήπως είναι ντομάτες;”.  Άντε τώρα να τους πείσεις να τα δοκιμάσουν! 

Κάστανα τρώνε βραστά ή ψητά στο τζακάκι τον χειμώνα…οπότε τσεκ! Βέβαια κάναμε κι εδώ λίγο μάθημα γιατί πρώτη φορά βλέπανε το περίβλημα του κάστανου εξωτερικά αλλά αυτά τα είχαμε ήδη πει στην βόλτα μας.

Κυδώνια κάνουμε συνήθως ψητά στον φούρνο….άλλο που δεν δοκιμάζουν γιατί δεν είναι του γλυκού!

Το ρόδι το γνωρίζουν γιατί συνηθίζουμε να το χρησιμοποιούμε ακόμη και στις σαλάτες, ειδικά τις γιορτινές! Άσε που το γνωρίζουν κι από το έθιμο με σπάσιμό του στην είσοδο του σπιτιού. Οπότε τσεκ!

Τι μένει; Οι λωτοί. Για να πω την αλήθεια κι εγώ δεν είχα ποτέ δοκιμάσει λωτούς. Ήθελα να τους κάνω να δοκιμάσουν και με κοίταζαν στο στόμα και τα μάτια να δουν αν θα μου αρέσει κι εμένα. Εγώ το έπαιξα άνετη γιατί δεν περίμενα ότι θα μου αρέσει! Τελικά όμως οι λωτοί είναι πολύ νόστιμοι! Ζουμεροί όσο πρέπει με μια εκπληκτική γλύκα και μια πολύ ελαφριά στυφάδα που όμως δεν υπήρχε σε αυτούς που ήταν πολύ ώριμοι. Παράξενη ίσως γεύση που όμως δεν μπορείς να πεις ότι δεν σου αρέσει. 

Η γευσιγνωσία συνεχίστηκε με λίγο από μυθολογία! Βρήκαμε ευκαιρία να μιλήσουμε για τον Οδυσσέα και τους συντρόφους του, που πήγαν στο νησί των Λωτοφάγων. Τόσο νόστιμοι ήταν οι καρποί που ξεχνούσαν ότι θέλανε να γυρίσουν στην πατρίδα τους και προτιμούσαν να μείνουν εκεί.
“Μαμά, εγώ δεν θέλω να ξεχνάω. Γι αυτό δεν θα φάω!”, αναμενώμενο θα έλεγα για ένα τότε πεντάχρονο!

Καλά που ο Οδυσσέας είχε πάρει με το ζόρι τους συντρόφους του στα πλοία του και εκεί ξαναβρήκαν την μνήμη τους, γιατί δεν τον έβλεπα να δοκιμάζει!

Παρόλ’ αυτά μόνο η μεγάλη μου  έφαγε τελικά μια ικανοποιητική ποσότητα. Διαβάζοντας για τους λωτούς έμαθα επίσης ότι έχουν ευεργετικές ιδιότητες για τον οργανισμό και όχι πολλές θερμίδες! Προσοχή όμως σε όσους πάσχουν από παχυσαρκία και σακχαρώδη διαβήτη μιας και περιέχουν πολλά φυσικά σάκχαρα. 
Είχα αρκετούς λωτούς και γι αυτό σκέφτηκα να κάνω κάποιο γλυκό. Δεν ήθελα ούτε λικέρ ούτε μαρμελάδα. Βρήκα μια φανταστική συνταγή πάστα φλώρας στο blog Τα ταξίδια μου της Helen! Όμως λίγο κάποια υλικά που εκείνη την στιγμή δεν είχα, λίγο οι λωτοί που μας έκαναν να μην τους ξεχνάμε λόγω της μεθυστικής και ιδιαίτερης γεύσης τους τελικά φαγώθηκαν ως φρούτο κι όχι μέσα σε κάποιο γλυκάκι. 

Έλα μου όμως που μου είχε μπει η πάστα φλώρα! Τι να κάνω κι εγώ κατέληξα στα γνωστά! Στην πάστα φλώρα της μαμάς με μαρμελάδα! (Στο Ανθομέλι θα βρείτε και μία συνταγή για Πάστα Φλώρα νηστίσιμη αλλά πεντανόστιμη!)Κι αν το μάτι σας πάρει στο μανάβικο λωτούς….μην ξεχάσετε να τους δοκιμάσετε!

Kathy