Κολμάρ, η Μικρή Βενετία της Αλσατίας

Κολμάρ, η Μικρή Βενετία της Αλσατίας! Ταξίδι σε μία από τις ομορφότερες πόλεις της Γαλλίας και ίσως η ομορφότερη της Ευρώπης, με τη Μικρή Βενετία να είναι πόλος έλξης για όλους τους τουρίστες. Η Αλσατία είναι η μικρότερη διοικητική περιοχή της Γαλλίας, αλλά και η πιο όμορφη. Βρίσκεται στα σύνορα Γερμανίας Γαλλίας κατά μήκος του Ρήνου ποταμού και είναι ένα μείγμα γερμανικής μεσαιωνικής αρχιτεκτονικής και γαλλικής κουλτούρας. Το ταξίδι μας στην πόλη Κολμάρ και στο Equisheim ήταν από τα ομορφότερα ταξίδια που έχουμε κάνει στην Ευρώπη. Μας έχει μείνει αξέχαστο για τις ομορφιές των πόλεων αλλά και για την περιπέτεια που ζήσαμε στο Equisheim.

Το ταξίδι μας στην Αλσατία ξεκίνησε  από την υπέροχη πόλη του Στρασβούργου που είναι και η πρωτεύουσά της και παίρνοντας τον «δρόμο του κρασιού» απολαύσαμε πολλές μικρές πόλεις της. Στο τέλος, βάλαμε ως προορισμό μας την πιο γραφική πόλη της Αλσατίας, το Κολμάρ (Colmar) η οποία περιβάλλεται από ειδυλλιακά χωριά και από απέραντους αμπελώνες και έχει την τιμή να ονομάζεται «πρωτεύουσα των κρασιών της Αλσατίας», αφού είναι το κέντρο παραγωγής και διακίνησης των Αλσατικών κρασιών.

Αν και το Κολμάρ ιδρύθηκε τον 9o μ. Χ. αι. τα πολύχρωμα ξύλινα σπίτια της είναι πολύ καλά διατηρημένα και τα γραφικά φυσικά της τοπία μοιάζουν σαν να βγήκαν από σελίδες παιδικού παραμυθιού.

Ταξίδι στην Αλσατία

Το ταξίδι μας στην Αλσατία  χαρακτηρίστηκε από εμάς, ως ένα από τα σημαντικότερα ταξίδια που κάναμε στην Ευρώπη τόσο σε ποιότητα, όσο και σε ομορφιά. Γνωρίσαμε μικρές παραδοσιακές πόλεις, που διαδεχόταν η μια την άλλη σε απόσταση μερικών δεκάδων χιλιομέτρων και ζήσαμε σε αυτές τις πιο όμορφες ταξιδιωτικές μας εμπειρίες μακριά από το άγχος των μεγάλων πόλεων.

Σε όλη την περιοχή της Αλσατίας ανακαλύψαμε τα διάσπαρτα κάστρα της, θαυμάσαμε τα ανθοστόλιστα πολύχρωμα σπίτια από ξύλο και πέτρα και φυσικά παντού συναντήσαμε κελάρια γεμάτα με τα πιο εκλεκτά κρασιά της Γαλλίας. Όλη η διαδρομή μας ήταν μια ακολουθία προορισμών και τη ζήσαμε σαν σε όνειρο, σαν να μην υπήρχε τέλος. Θέλαμε να αγκαλιάσουμε όλα αυτά τα υπέροχα χωριουδάκια τα βγαλμένα από τον Μεσαίωνα που στέκουν ανέγγιχτα έως και σήμερα, όλα όσα είδαμε και ζήσαμε να τα κλείσουμε μέσα στην καρδιά μας και να τους πούμε «Σας γνωρίσαμε, σας αγαπήσαμε και θέλουμε να γυρίσουμε και πάλι κοντά σας».

Διαβάστε στο Ανθομέλι την οδική διαδρομή που κάναμε στην Αλσατία : Αλσατία, στο δρόμο του κρασιού (Route de vine d’ Alsace)

Το χωριό Equisheim στην Αλσατία

Μετά από μια αξέχαστη περιήγηση που κάναμε σε πολλά χωριά της Αλσατίας, καταλήξαμε και μείναμε επί μέρες στο γραφικό και πολυφωτογραφημένο Equisheim (Εγκισχάιμ) και πραγματικά δεν θέλαμε να φύγουμε. Διανυκτερεύσαμε σε ένα χώρο για αυτοκινούμενα, ενός ιδιοκτήτη αμπελουργού, με δωρεάν παροχές προς εμάς. Μας μέθυσαν άραγε οι πολλές γεύσεις των εκλεκτών κρασιών του που δοκιμάσαμε στα κελάρια του ή η ομορφιά του μαγευτικού χωριού Equisheim και δεν θέλαμε να φύγουμε από αυτό; Μάλλον και τα δύο, έχω να πω τώρα με βεβαιότητα μετά από χρόνια. Εξ άλλου για όσους διανύουν τον ονομαστό «δρόμο του κρασιού», να ξέρουν πως το ταξίδι αυτό είναι μεθυστικό για όλους!

Το Equisheim (Εγκισχάιμ) απέχει μόνο 8 χλμ. από το Colmar (Κολμάρ) και κάθε μέρα λέγαμε “εντάξει αύριο θα πάμε, το Κολμάρ είναι τόσο κοντά!”. Ένα πρωινό όμως – η απόφασή μας ήταν τελεσίδικη επιτέλους – ξεκινήσαμε για να επισκεφθούμε το παραμυθένιο Κολμάρ που τόσα είχαμε ακούσει και διαβάσει για αυτό. Παρεμπιπτόντως να σας πω πως οι φωτογραφίες που είχαμε δει στο διαδίκτυο από την πόλη, που έχει χαρακτηριστεί παραμυθένια, ήταν αυτές που μας έδωσαν και το έναυσμα να επισκεφθούμε την Αλσατία.

Ανεβήκαμε γεμάτοι κέφι στο 50ράκι μας, αφήνοντας το αυτοκινούμενο στην αυλή του σπιτιού που μας φιλοξενούσε επί μέρες και σύμφωνα με τις οδηγίες που πήραμε, πολύ εύκολα βγήκαμε στον κεντρικό δρόμο D30 αφήνοντας πίσω το χωριό και βάζοντας στο μυαλό μας διάφορα σημάδια για την επιστροφή μας. Το GPS για κακή μας τύχη εκείνο το διάστημα είχε χαλάσει, λειτουργούσε μόνο όταν ήταν συνδεδεμένο με το αυτοκινούμενο και έτσι δεν το πήραμε μαζί μας, όμως αυτό δεν το θεωρήσαμε πρόβλημα, εξάλλου το Kολμάρ απείχε μόνο 8 χλμ.! Τι θα μπορούσε να μας συμβεί; Δώστε σημασία σε αυτά που σας είπα και θα δείτε αργότερα από τα γραφόμενά μου πόση απερίσκεπτη ενέργεια ήταν αυτή. 

Colmar (Κολμάρ)

Φτάνοντας στο Κολμάρ και από τις πρώτες εικόνες που αντικρίζαμε διαπιστώσαμε πόσο γραφική είναι η πόλη. Οι δρόμοι του κέντρου της είναι πεζοδρομημένοι, κάτι που μας έδωσε αμέσως άνεση για βόλτα με τα πόδια, εύκολα και ευχάριστα. Τα λουλούδια τα κρεμασμένα από τα παράθυρα των σπιτιών, οι ζαρντινιέρες που ήταν κρεμασμένες σε όλες τις κουπαστές των γεφυριών καθώς και το ποτάμι που κυλούσε ανάμεσα από τα σπίτια, μας έδινε απίστευτες ιδέες για να βγάλουμε φωτογραφίες. Αντικρίζοντας αυτή την υπέροχη σε εικόνες πόλη, αισθανθήκαμε από την πρώτη στιγμή πραγματικά ότι θα ζούσαμε σαν σε παραμύθι!

Ο ναός του Αγίου Μαρτίνου  ( Église du Saint-Martin)

Το Colmar  έχει χαρακτηριστεί ως μια από τις πιο όμορφες πόλεις της Ευρώπης και όχι κατά την άποψή μας άδικα. Είναι από μόνη της ένα μεγάλο αξιοθέατο. Είναι φημισμένη για την καλά διατηρημένη Παλιά Πόλη, τη Μικρή Βενετία, αλλά και για τα πολλά αρχιτεκτονικά μνημεία, μουσεία, συντριβάνια, καθεδρικούς ναούς που διαθέτει που την κάνουν μοναδική! Ένα από τα σπουδαία αξιοθέατα στο Κολμάρ είναι και ο μεγάλος γοτθικός ναός, ο καθεδρικός Ναός του Αγίου Μαρτίνου που βρίσκεται στην Place de la Cathedrale, στην καρδιά της παλιάς πόλης.

Εμείς έχοντας πάρει τις πληροφορίες μας από πριν για τη μεγάλη γοτθική εκκλησία που βρίσκεται στο κέντρο του Κολμάρ, δεν δυσκολευτήκαμε να τη βρούμε, αφού με το που μπήκαμε στο ιστορικό της κέντρο  βρεθήκαμε απέναντι από τον εντυπωσιακό ναό.

Η εξωτερική του διακόσμηση είναι εκπληκτική. Μπορεί να μην έχει την αίγλη και το μέγεθος του Ναού του Στρασβούργου, όμως για το μέγεθος της πόλης είναι υπερβολικά μεγάλος. Μπήκαμε μέσα και πραγματικά τα βιτρό παράθυρα που αντικρίσαμε μας άφησαν άφωνους. Όμως η υπόλοιπη  εσωτερική διακόσμηση πέρα από το θαυμάσιο βιτρό του 14^ου αι., τα πολλά γοτθικά και αναγεννησιακά αγάλματα και το μεγάλο επιβλητικό εκκλησιαστικό όργανο, ήταν λιτή.

Η τελική μας όμως άποψη είναι πως είναι ένας μεγάλος γοτθικός ναός που αξίζει να τον δείτε όταν ταξιδέψετε στο Κολμάρ και φυσικά δεν θα τον αναζητήσετε πολύ, αφού βρίσκεται όπως σας είπα στο κέντρο της πόλης και είναι σίγουρο πως θα τον συναντήσετε.

Στο ιστορικό κέντρο του Κολμάρ

Αφήσαμε την πλατεία της εκκλησίας με τα πολλά καφέ και εστιατόρια που ήταν γεμάτα κόσμο και αρχίσαμε την ξενάγησή μας στην παλιά πόλη του Κολμάρ, κάνοντας  την βόλτα μας στους πιο όμορφους δρόμους της πόλης, περπατώντας μέσα από τις γειτονιές με τα κανάλια.

Κάθε στενό δρομάκι, κάθε γωνιά, κάθε σπίτι όλα ήταν μια ζωγραφιά και επειδή τα αυτοκίνητα απαγορεύονται στην παλιά πόλη ο περίπατος με τα πόδια ήταν μια απόλαυση. Το Colmar είναι από τις πόλεις που πραγματικά λατρέψαμε.

Ancien Corps de Gard

Το παλιό αυτό κτίσμα με το αναγεννησιακό μπαλκόνι βρίσκεται στο ιστορικό κέντρο του Κολμάρ και ανήκε στη σωματοφυλακή της πόλης

Η μεσαιωνική αρχιτεκτονική των σπιτιών του με τα διάφορα χρώματα, τα παράθυρα τα φορτωμένα λουλούδια, τα κανάλια με τις βάρκες και γενικά όλη η ατμόσφαιρα της πόλης μας παρέσυρε πίσω σε άλλες εποχές, γιατί το Κολμάρ κατόρθωσε να μείνει σχεδόν αμετάβλητο κατά τη διάρκεια των αιώνων έως τις μέρες μας και μας δημιούργησε την ψευδαίσθηση μιας εικόνας  παραμυθιού.

Μονοήμερη εκδρομή από Στρασβούργο στα χωριά της Αλσατίας

Μπορείτε να επισκεφτείτε το Κολμάρ από το Στρασβούργο κλείνοντας μία ημερήσια εκδρομή από την πλατφόρμα του Get Your Guide. Συμμετέχετε σε ένα μικρό γκρουπ με προσωπικό οδηγό/ξεναγό και θα κάνετε ξενάγηση με τα πόδια στο Κολμάρ, θα επισκεφτείτε το Eguisheim, το Riquewihr και το κάστρο Haut Koenigsbourg castle περνώντας από τον δρόμο του κρασιού. Πατήστε εδώ για περισσότερες λεπτομέρειες.

Οικία Κόιφχους (Maison Koïfhus)

Στην πλατεία Place de l’ Ancienne Douane στο μέσον του ιστορικού κέντρου της πόλης μείναμε έκπληκτοι από τη θέα ενός ακόμη όμορφου κτιρίου. Εντυπωσιακά πολύχρωμα βερνικωμένα πλακάκια κάλυπταν τη στέγη του, που είναι και το χαρακτηριστικό του, ενώ μια σκάλα στριφογυριστή κατέληγε σε ένα πύργο στα αριστερά του. Σήμερα η σκάλα οδηγεί σε μια εκπληκτική γκαλερί και σε αίθουσα συνεδριάσεων, ενώ τον 15^ο αι. εδώ στεγάζονταν το τελωνείο της πόλης.

Το σημείο αυτό ήταν το εμπορικό και οικονομικό κέντρο της πόλης που λειτουργούσε ως αποθήκη για την επιβολή φόρου στα εισαγόμενα και εξαγόμενα εμπορεύματα. Το κτίριο ονομάζεται Οικία Κόιφχους (Maison Koïfhus) είναι το παλαιότερο δημόσιο κτίριο στην πόλη και σήμερα είναι από τα πιο όμορφα διατηρημένα κτίρια περασμένων αιώνων στο Κολμάρ.

Μπροστά από το κτίριο και στη μέση  της πλατείας βρίσκεται το συντριβάνι του γλύπτη Bartholdi που είχε γεννηθεί  στο Colmar. Ο Bartholdi είναι αυτός που δημιούργησε το άγαλμα της Ελευθερίας στην Νέα Υόρκη. Το συντριβάνι απεικονίζει τον αυτοκρατορικό στρατηγό  Lazarus von Schwendi.

Η Μικρή Βενετία (Petite Venice)

Συνεχίζοντας τη βόλτα μας φτάσαμε στην πιο όμορφη περιοχή του Κολμάρ τη Μικρή Βενετία, «La petite Venice» με τα παραδοσιακά χρωματιστά σπίτια και τα κανάλια. Ονομάστηκε έτσι γιατί θυμίζει τη Βενετία της Ιταλίας. Η περιοχή κάποτε ήταν το κέντρο των κρεοπωλών, των ψαράδων και των βυρσοδεψών. Σήμερα έχει μετατραπεί σε ένα ονειρεμένο μέρος.

Η συνοικία Krutenau

Η συνοικία Krutenau πλάι στο κεντρικό κανάλι, είναι μια τέλεια γειτονιά με γραφικές ανθοστολισμένες γέφυρες και πολύχρωμα σπίτια με τη χαρακτηριστική αρχιτεκτονική του Μεσαίωνα. Παντού λουλούδια, γραφικά πέτρινα σοκάκια, κανάλια, πεζόδρομους  πλακόστρωτους, εστιατόρια και καφέ σχεδόν… μέσα στα κανάλια και φυσικά καθαριότητα!

Εάν νομίζετε πως θα κουραστείτε κάνοντας την περιήγησή σας με τα πόδια ή δεν θα μπορέσετε να δείτε όλα τα αξιοθέατα της πόλης, υπάρχουν και εναλλακτικές λύσεις. Λόγω έλλειψης αυτοκινήτων στο ιστορικό κέντρο υπάρχει το μικρό πράσινο τρενάκι ως λύση. Ακόμα μπορείτε να γνωρίσετε το Κολμάρ κάνοντας μια ρομαντική βόλτα με το παϊτόνι. Βέβαια ωραία λύση είναι να κάνετε μια βαρκάδα μέσα στα κανάλια της πόλης. Θα δείτε τοπία και σπίτια που δεν βλέπουν οι πεζοί.

Η βόλτα αυτή με τη βάρκα στα κανάλια θα σας δώσει έναν αέρα πραγματικής Βενετίας και… ας μην είναι γόνδολες.

Η Μικρή Βενετία είναι ένα κομμάτι της πόλης πραγματικά μοναδικό. Όλα συντελούν στο να ζήσει κανείς παραμυθένιες στιγμές! Απίστευτες εικόνες ομορφιάς και χρωμάτων, που βλέπαμε όπου κι αν γυρνούσαμε το βλέμμα μας. Γενικά ολόκληρη η πόλη μπορώ να πω πως μας δημιούργησε μια ρομαντική διάθεση. Δεν χορταίναμε να την περπατάμε και να θαυμάζουμε κάθε γωνιά της.

Φυσικά οι φωτογραφίες πάρα πολλές που βγάζαμε συνεχώς. Θέλαμε να κρατήσουμε μια γλυκιά ανάμνηση από αυτήν και ίσως κατά βάθος πιστεύαμε πως θα μπορούσαμε να αποτυπώσουμε στην άψυχη εικόνα της φωτογραφίας και λίγο από τα συναισθήματα που μας γέμισε η πόλη αυτή.

Πραγματικά αισθάνομαι πως τα λόγια μου είναι πολύ φτωχά για να περιγράψω τη μαγεία του τόπο. Ακόμα και ο φωτογραφικός φακός είναι και αυτός πολύ  λίγος για να αποδώσει στην πραγματικότητα αυτή την μαγεία! Όμως παρόλα αυτά οι φωτογραφίες που τραβήξαμε πιστεύω πως μπόρεσαν να αναδείξουν  έστω και λίγη από την ομορφιά της.

Διαβάστε στο Ανθομέλι ποια έγγραφα χρειάζονται για ένα οδικό ταξίδι στην Ευρώπη : Η προετοιμασία ενός οδικού ταξιδιού στην Ευρώπη

Ημερήσια εκδρομή από Κολμάρ στα Αλσατικά χωριά

Μπορείτε να κλείσετε online ημερήσια εκδρομή από την Κολμάρ και να επισκεφτείτε κάποια από τα σημαντικότερα χωριά της Αλσατίας. Η εκδρομή γίνεται με μίνι βαν και θα έχετε τον προσωπικό σας οδηγό-ξεναγό. Πατήστε εδώ για περισσότερες λεπτομέρειες.

Η νέα πόλη Κολμάρ

Όμως, όπως και τα ωραία πράγματα κάποια στιγμή τελειώνουν. Έτσι τελείωσε και αυτή η όμορφη βόλτα μας στο Κολμάρ. Αφού βγήκαμε από το παραμύθι και τους δρόμους παλαιών εποχών, είπαμε να πάρουμε τους δρόμους του σήμερα, της νέας πόλης και της μοντέρνας αγοράς. Όλη η αγορά της νέας πόλης είναι πεζοδρομημένη με τις μεγαλύτερες και ακριβότερες φίρμες να φιγουράρουν στις βιτρίνες των καταστημάτων της.

Δεν συμφωνείτε και εσείς πως αισθάνεστε πολύ ωραία στο ταξίδι σας, όταν έχετε το ελεύθερο να μπαινοβγαίνετε στα μαγαζιά, είτε για δικά σας ψώνια, είτε για μικρά δωράκια που θα αγοράσετε για να ευχαριστήσουν αυτούς που θα τα πάρουν ή ακόμα και για ένα απλό shopping therapy! Έτσι και εμείς. Η βόλτα μας στην αγορά του Κολμάρ ήταν… ψυχοθεραπευτική!

Δεν παραλείψαμε ακόμα να μπούμε και στη μεγάλη αγορά τροφίμων. Στεγάζεται σε ένα παλιό κτίριο δίπλα στο μεγάλο κανάλι στο κέντρο της πόλης. Μείναμε έκπληκτοι από την πολύ μεγάλη ποικιλία των διάφορων ειδών που διέθεταν. Αγοράσαμε για το σπιτικό μας διάφορα τοπικά προϊόντα και φυσικά και κρασί της περιοχής για να πολαύσουμε το δείπνο μας.

Maison des Tetes (Tο σπίτι με τα κεφάλια)

Το παραμύθι όμως του Colmar δεν έλεγε να σταματήσει, μας ακολούθησε έως εδώ και όσο και να θέλαμε να ξεφύγουμε από το παρελθόν δεν μπορέσαμε. Σε αυτή την περιοχή υπήρχαν διάσπαρτα πολλά παλαιά κτίρια, με ένα εξ αυτών βέβαια να ξεχωρίζει. Ήταν το Maison des Tetes (το σπίτι με τα κεφάλια). Σε έναν πεζόδρομο της νέας πόλης, συναντήσαμε ένα ασυνήθιστο κτίριο, τόσο για την αρχιτεκτονική του, όσο και για τη διακόσμησή του.

Στην πρόσοψη, στην είσοδο του κτιρίου και στα αετώματα. Χαρακτηριστικό του είναι πως επάνω στους ιδιαίτερους  εξώστες – παράθυρα έχει 106  γλυπτά κεφάλια, όλα διαφορετικά μεταξύ τους! Άραγε ποιος να ήταν ο σκοπός του καλλιτέχνη; Το σπίτι έχει χτιστεί το 1609 για ένα έμπορο του Κολμάρ. Σήμερα στο Maison des Tetes στεγάζεται ένα ξενοδοχείο 5 αστέρων και ένα πολύ καλό εστιατόριο βραβευμένο με αστέρι Michelin.

Το Maison des Tetes έχει χαρακτηριστεί ως ιστορικό μνημείο από  τις 6 Δεκεμβρίου 1898!!

Εμείς μπορεί να μη φάγαμε στο φημισμένο εστιατόριο που στεγάζεται στο Maison des Tetes. Σίγουρα όμως τις δυνάμεις μας τις πήραμε σε άλλο πιο προσιτό στέκι και τον καφέ μας τον ήπιαμε και το γλυκό  μας το απολαύσαμε.

Όταν βρεθείτε στο Κολμάρ θα σας πρότεινα, όπως κάναμε και εμείς να παραγγείλετε την παραδοσιακή τους πίτσα, την Tarta flambee. Ήταν με κρέμα τυριού, κρεμμύδια και ψιλοκομμένο μπέικον. Να δοκιμάσετε επίσης εάν σας αρέσουν τα foie-gras, αυτό με το συκώτι χήνας ή πάπιας. Φυσικά δοκιμάστε και το τυρί Munster, προϊόντα για τα οποία φημίζονται. Και για το τέλος αγοράστε τα Νougat ένα γλυκό σαν τα δικά μας μαντολάτα, αλλά και τόσο διαφορετικό.

Οινοδοκιμασία στην Αλσατία

Δεν νοείται ταξίδι στην Αλσατία χωρίς οινοδοκιμασία. Μπορείτε να κλείσετε με αφετηρία τo Colmar ξενάγηση στα αλσατικά χωριά με Wine Tasting από την πλατφόρμα του Get Your Guide. Υπάρχουν πολλές επιλογές. Εμείς σας δίνουμε τρεις από αυτές αλλά πατώντας το “More things to do” μπορείτε να μεταβείτε στην πλατφόρμα και να δείτε όλες τις επιλογές. Πρόκειται για την μεγαλύτερη πλατφόρμα αγοράς εισιτηρίων και τουρ και το Ανθομέλι ψάχνει πάντα να βρει τις καλύτερες προτάσεις για τα ταξίδια σας!

Η περιπέτειά μας στο Κολμάρ της Αλσατίας

Αργά το απογευματάκι είπαμε να πάρουμε το δρόμο της επιστροφής για το Equisheim. Εξ άλλου 8 χλμ. μας χώριζαν από αυτό, γιατί έπρεπε να βιαστούμε; Επιστρέψαμε στο σημείο που είχαμε αφήσει το μηχανάκι μας και ξεκινήσαμε. Όμως τότε διαπιστώσαμε πως ο δρόμος από τον οποίο είχαμε έρθει ήταν μονόδρομος και έπρεπε να πάρουμε άλλον δρόμο. “Έ! Καλά τόσο δύσκολο είναι;” είπαμε. Εν τέλει όπως αποδείχτηκε ήταν δύσκολο. Και από εκείνη τη στιγμή ξεκίνησε η περιπέτειά μας. Χαθήκαμε στα στενά δρομάκια της πόλης στην προσπάθειά μας να βρούμε μόνοι μας τον δρόμο. Όταν αναζητήσαμε βοήθεια από τους ανθρώπους, ήδη είχαμε βρεθεί στην αντίθετη πλευρά της πόλης.

Στο σημείο αυτό να σας πω πως οι πινακίδες στη Γαλλία είναι άσπρες με μικρά μαύρα γράμματα. Λόγω δε της πυκνοκατοικημένης περιοχής ήταν πάμπολλες και αναγράφονταν σε αυτές χωριά άγνωστα για εμάς. Μάταια αναζητούσαμε μια πινακίδα που να γράφει Equisheim, αφού εμείς βρισκόμασταν στην αντίθετη πλευρά της πόλης και υπήρχαν άλλα χωριά σε κοντινότερη απόσταση.

Info: Στο Κολμάρ όπως και στις διασταυρώσεις των περισσοτέρων κόμβων στην Ευρώπη, ο Γρηγόρης και ο Σταμάτης παραλείπονται. Στη θέση τους υπάρχουν μεγάλα κυκλικά πάρκα που σε υποχρεώνουν να κόψεις ταχύτητα. Φυσικά προτεραιότητα έχει αυτός που κινείται εσωτερικά του κύκλου.

Από κάποιους που πήραμε πληροφορίες δεν γνώριζαν τον προορισμό μας και η κατεύθυνση που μας δίνανε ήταν παντελώς άσχετη, με αποτέλεσμα παραλίγο να μπούμε στον αυτοκινητόδρομο Α 35 προς Στρασβούργο Ευτυχώς τελευταία στιγμή μας γλίτωσε η πράσινη πινακίδα που είδαμε μπροστά μας που δήλωνε την κατεύθυνση προς τον αυτοκινητόδρομο. Τελευταία στιγμή αποφύγαμε αυτό το ενδεχόμενο να βρεθούμε με ένα 50ράκι σε έναν αυτοκινητόδρομο ταχείας κυκλοφορίας και που δεν ξέραμε μετά από πόσα χιλιόμετρα θα μπορούσαμε να κάνουμε αναστροφή! Αυτό θα ήταν ένα δυσκολότερο σενάριο από αυτό που περάσαμε.

Εάν θέλετε να επισκεφθείτε το Στρασβούργο, ενημερωθείτε από την ανάρτηση του Ανθομέλι: Δύο μέρες στο Στρασβούργο

Έως εκείνη τη στιγμή μπορώ να σας πω πως δεν είχαμε πανικοβληθεί πολύ, γιατί μέσα στην άγνοιά μας για το πού βρισκόμαστε, λέγαμε πως κάποια στιγμή θα βγούμε από το αδιέξοδο. Έτσι θέλαμε να πιστεύουμε, όμως το σύμπαν και η ατυχία μας συνωμότησαν και είχαν διαφορετική άποψη. Κάποια στιγμή και ενώ η ώρα περνούσε και ο καιρός άλλαζε, η τύχη μας χαμογέλασε.

Επιτέλους βρέθηκε κάποιος που μας έδωσε να καταλάβουμε πως είχαμε πάρει διαφορετική κατεύθυνση. Είτε έπρεπε να γυρίσουμε πάλι στο κέντρο της πόλης και να ξεκινήσουμε από την αρχή, είτε έπρεπε να πάρουμε τον δρόμο που ήμασταν εκείνη τη στιγμή με την προϋπόθεση πως θα κάναμε έναν μεγάλο κύκλο έως τον προορισμό μας. Έτσι που μας τα είπε μας φάνηκε ευκολότερη η δεύτερη επιλογή και ανακουφισμένοι προς το παρόν ξεκινήσαμε και πάλι.

Να μην παραλείψω να σας πω πως δεν μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε τα κινητά μας τηλέφωνα, αφού στο δικό μου είχαμε ξοδέψει όλη την μπαταρία στις φωτογραφίες, και στου άντρα μου δεν είχαμε περάσει τους χάρτες που λειτουργούν χωρίς internet. Φυσικά, όπως σας είπα στην αρχή, δεν είχαμε μαζί μας ούτε και το GPS!

Όμως η τύχη μας δεν έλεγε να έρθει προς το μέρος μας και η αγωνία μας κορυφώνονταν. Μετά από αρκετή διαδρομή στο άγνωστο, φτάσαμε σε ένα χωριό για να ρωτήσουμε. Δυστυχώς βιαστήκαμε να χαρούμε γιατί στο χωριό γινόταν έργα οδοποιίας και είχαν κλείσει τον δρόμο. Η μια και μοναδική γυναίκα που συναντήσαμε κατά τύχη, μας έδειξε έναν άλλο δρόμο που αναγκαστικά πήραμε με πορεία και πάλι το άγνωστο.

Στην αρχή το διασκεδάζαμε, μετά αρχίσαμε να αγχωνόμαστε και στη συνέχεια ο πανικός άρχισε να μας καταβάλλει. Θα μας έφτανε η βενζίνη που είχαμε; Θα βγαίναμε ποτέ από το αδιέξοδο; Θα φτάναμε επιτέλους στον προορισμό μας ή θα μας έπιανε η νύχτα;  Και ενώ κάναμε όλες αυτές τις σκέψεις, κάποια αστραπόβροντα ακούστηκαν από μακριά. Σήκωσα το κεφάλι μου και τότε είδα τα βαριά σύννεφα να είχαν αρχίσει να σκεπάζουν τον ουρανό. “Έχει γούστο να μας πιάσει και η βροχή!”, είπαμε και κοιταχτήκαμε με απόγνωση.

Ο δρόμος που πήραμε ήταν αγροτικός και περνούσε ανάμεσα από τους αμπελώνες και μικρά δασύλλια. Κανέναν άνθρωπο δεν ανταμώσαμε, κανένα σπίτι δεν είδαμε, καμιά πινακίδα δεν συναντήσαμε! Μπορείτε να καταλάβετε τι περνούσαμε; Χαμένοι μέσα στα απέραντα χωράφια, χωρίς να ξέρουμε πού θα μας βγάλει ο δρόμος και πού πηγαίνουμε. Τελικά αρχίσαμε να παίρνουμε την απόφαση πως έχουμε χαθεί!

Εκεί που βρισκόμασταν σε πλήρη αδιέξοδο και με τον ουρανό όλο να συννεφιάζει περισσότερο, είδαμε από μακριά μέσα σε ένα χωράφι κάποιους ανθρώπους. Η χαρά μας ήταν απερίγραπτη. Θαρρείς βρήκαμε νερό μέσα στην έρημο! Με φωνές και νοήματα από μακριά για το πώς θα μπορέσουμε να βγούμε από το αδιέξοδο των χωραφιών, μας υπέδειξαν επιτέλους ποιον δρόμο να πάρουμε.

Όταν βγήκαμε από τους αγροτόδρομους και πατήσαμε σε άσφαλτο ένα χαμόγελο φάνηκε στα χείλη μας και μια ανακούφιση αισθανθήκαμε. Πρόσκαιρη όμως, γιατί απλά ένα άλλο δίλημμα προστέθηκε. Ποια κατεύθυνση θα πάρουμε! Αριστερά ή δεξιά; Κάπου- κάπου περνούσε ένα αυτοκίνητο, αλλά παρά τα σήματα που κάναμε δεν σταματούσαν. Ο φόβος μας κυρίευσε και  πάλι. Η νύχτα πλησίαζε. Ήταν και εκείνα τα βαριά σύννεφα που σκέπαζαν τον ουρανό που προμήνυαν πως από στιγμή σε στιγμή θα ξεσπάσει μπόρα. Θεέ μου πότε θα φτάσουμε; Πόσο μακριά ήμαστε ακόμα;

Η συνωμοσία όμως της τύχης μας με το σύμπαν αποφάσισε επιτέλους πως ήρθε η ώρα να λήξει και πως αρκετά μας είχε ταλαιπωρήσει. Ένα μηχανάκι με δυο παιδιά είχε φανεί στον ορίζοντα του δρόμου. Με νοήματα και τα σήματα που τους κάναμε, μπαίνοντας και εγώ στη μέση του δρόμου, αναγκάστηκαν να σταματήσουν. Για καλή μας τύχη γνώριζαν το χωριό Equisheim που αναζητούσαμε. Μας είπαν να τους ακολουθήσουμε και γεμάτοι χαρά και ανακούφιση μετά την περιπέτεια που περάσαμε μέσα στα χωράφια της Αλσατίας, ανεβήκαμε στο μηχανάκι μας και ξεκινήσαμε. Δεν οδηγούσαμε εκείνη τη στιγμή, απλά πετούσαμε!

Όταν φτάσαμε στα πρώτα σπίτια του χωριού ήταν σαν να έχουμε φτάσει στη γη της επαγγελίας! Ήμασταν τόσο χαρούμενοι μετά από όλη αυτή την ταλαιπωρία και το άγχος που περάσαμε, που οι σταγόνες της βροχής που άρχισαν να πέφτουν, έπεφταν επάνω μας σαν σε βάλσαμο. Όταν κλείσαμε τη  πόρτα του αυτοκινούμενου και ασφαλείς βρεθήκαμε στη φωλιά μας, τότε άνοιξαν οι καταρράκτες του ουρανού. Μαζί με τη βροχή έτρεξαν και λίγα δάκρυα από τα μάτια μου, αφήνοντας το άγχος να φύγει με αυτόν τον τρόπο.

Από τότε έβαλα ως όρο στον εαυτό μας, πως ποτέ πια δεν θα φύγουμε χωρίς να έχουμε μαζί μας το GPS, έστω και αν η  διαδρομή που θα κάνουμε είναι μόνο 8 χλμ.

Διαμονή για αυτοκινούμενα

Ο χώρος που μας φιλοξένησε κατά τη διαμονή μας στο Equisheim έχει συντεταγμένες Ν 48.04434 Ε 007.30539

Αυτή η ανάρτηση αφορά όλους τους ιδιοκτήτες με αυτοκινούμενα οχήματα που ταξιδεύουν στην Ευρώπη: Διαμονή με αυτοκινούμενο στην Ευρώπη. Camper Stop ή Park and Ride (P+R)

Διαμονή στην Αλσατία

Booking.com

(function(d, sc, u) {
var s = d.createElement(sc), p = d.getElementsByTagName(sc)[0];
s.type = ‘text/javascript’;
s.async = true;
s.src = u + ‘?v=’ + (+new Date());
p.parentNode.insertBefore(s,p);
})(document, ‘script’, ‘//aff.bstatic.com/static/affiliate_base/js/flexiproduct.js’);

Η περιπέτειά μας την επόμενη μέρα είχε κιόλας ξεχαστεί. Έμεινε μια ανάμνηση και είναι από τότε ένα παράδειγμα προς αποφυγή. Δεν επηρέασε καθόλου τα όμορφα συναισθήματα που μας είχε αφήσει η μαγευτική  πόλη Κολμάρ. Απλά έμεινε στο μυαλό μας και συνδέθηκε μαζί της, ως μέρος της ξενάγησης μας. Και από τότε, όποτε θυμόμαστε το Κολμάρ, θυμόμαστε και αυτή μας την περιπέτεια! Γι αυτό και εγώ δεν μπόρεσα να την αποσυνδέσω από το κείμενό μου και να μη την γράψω και θέλω να πιστεύω πως δεν σας κούρασα.

Σήμερα πλέον ως μια ανάμνηση ταξιδιωτικής  περιπέτειας, μπορώ να πω πως μας κάνει να χαμογελάμε. Γιατί τι θα ήταν τα ταξίδια χωρίς περιπέτειες; Αυτές οι μικρές και ανώδυνες περιπέτειες είναι και το αλατοπίπερο των ταξιδιών, αρκεί να έχουν αίσιο τέλος. Εξ άλλου είναι και αυτές που μας κάνουν και το ταξίδι μας αξέχαστο. Μπορεί να έχει τύχει και σε εσάς από μια μικρή περιπέτεια που ζήσατε σε κάποιο ταξίδι σας, το μέρος εκείνο να σας έχει μείνει για πάντα στο μυαλό σας, έστω και αν ήτανε ένα μικρό χωριουδάκι ή μια ασήμαντη πόλη.

Για το τέλος και για να επανέλθω στο θέμα της ανάρτησης, αφού αφήσω πίσω τις περιπέτειές μας, κρατώ μόνο τα ωραία από το ταξίδι μας στο Colmar. Θέλω από καρδιάς να σας δώσω και μια ταξιδιωτική συμβουλή, ειδικά σε εσάς που  είστε λάτρεις των ταξιδιών.

Ξεχάστε Παρίσι, Βιέννη, Λονδίνο, Βαρκελώνη ή οποιαδήποτε μεγάλη πρωτεύουσα της Ευρώπης και ταξιδέψτε στο Κολμάρ (Colmar). Είναι ένας μαγευτικός προορισμός για κάθε ταξιδιώτη! Είναι μια ζωντανή καρτ ποστάλ ζωγραφισμένη από χρώματα και ομορφιά, αφημένη σε μια από τις πιο γραφικές περιοχές της Ευρώπης και σας περιμένει να τη γνωρίσετε.

Φύγαμε από το Κολμάρ με τις καλύτερες εντυπώσεις. Την επομένη μέρα με προορισμό την τελευταία πόλη της Αλσατίας την πόλη Mulhouse (Μυλούζ) με σκοπό να επισκεφθούμε το Εθνικό Μουσείο Αυτοκινήτων της Γαλλίας, με τη μεγαλύτερη συλλογή αυτοκινήτων Bugatti στον κόσμο.

Διαβάστε στο Ανθομέλι την ανάρτηση από το συγκεκριμένο Μουσείο: Cite de l’ Automobile, Μουσείο αυτοκινήτου στην Αλσατία

Κλείνοντας την ανάρτηση και γράφοντας τις τελευταίες μου λέξεις διερωτώμαι. Άραγε μετά από όλα αυτά που διάβασαν οι αναγνώστες μας, γνωστοί και άγνωστοι, μήπως έπεισα κάποιους και άρχισαν ήδη να ετοιμάζουν βαλίτσες για ένα ταξιδάκι στην Αλσατία; Ποιος ξέρει! Μπορεί όχι τώρα, ίσως στο μέλλον. Περιμένω πάντως όποτε πάτε (ή αν έχετε ήδη πάει) να μάθω και τις δικές σας εντυπώσεις. Προς το παρόν όποιον ταξιδιωτικό προορισμό και αν επιλέξετε, εγώ σας εύχομαι καλά ταξίδια, χωρίς περιπέτειες και καλή επιστροφή!

Και ας μη ξεχνάτε πως με τα ταξίδια μόνο αποκτάτε εμπειρίες που κανένα βιβλίο, ένα site και ένα blog δεν μπορούν να σας δώσουν.

Με αγάπη

μαμά Μαρία από το Ανθομέλι

Pin it for later