Το ξύλινο κουκλόσπιτο της Μελίτας

Καλημέρα, σήμερα σας έχουμε σούπερ ανάρτηση, που οι φίλες μου με μαλώνουν που δεν την έχω βγάλει εδώ και τόσο καιρό! Κουκλόσπιτο made by Dad Kostas ή καλύτερο το ξύλινο σπίτι της Barbie! Για πάμε να τα δούμε όμως όλα αναλυτικά.

Το μήλο κάτω από την μηλιά θα πέσει! Και αυτό στην περίπτωσή μας ταιριάζει γάντι! Από μικρή αγαπούσα τις Βarbie και έπαιζα συνέχεια μαζί τους. Θυμάμαι να ετοιμάζω σπιτάκι για τις κούκλες μου με τις εγκυκλοπαίδειες, η Κατερίνα να με βοηθάει να τα ετοιμάσουμε όλα, χτένισμα, ρούχα και σενάριο, και όταν επιτέλους ερχόταν η ώρα να παίξουμε…. η Κατερίνα μου έλεγε ένα, κουράστηκα τώρα, και έφευγε! Μου ερχόταν να την πλακώσω στο ξύλο! Εγώ ήθελα να παίξω, έφτιαχνα ιστορίες με το μυαλό μου και διαλόγους που αφορούσαν κάθε λογής υποθέσεις, μαμά και παιδιά, ανδρόγυνο, φίλους, πάρτυ, ενώ εκείνης της αρκούσε το να στήνει όλο το σκηνικό! Το καλύτερό μου ήταν όταν ερχόταν η φίλη μου η Δήμητρα στο σπίτι και παίζαμε ακόμα και στο μπαλκόνι!

Ωστόσο, εκείνη την εποχή, οι ξανθές κούκλες των ονείρων μου ήταν πολύ ακριβές και δεν ήταν τόσο εύκολο να αποκτήσεις μία ή ακόμα περισσότερο να αποκτήσεις ένα έπιπλο, αυτοκίνητο ή γενικά κάποιο αξεσουάρ της. Η ξαδέρφη μου, η Ντίμη, είχε άπειρες κούκλες. Σαν τσαμπιά οι κούκλες από τα ράφια και τα κουτιά με τα παιχνίδια. Πόσο ζήλευα! Ήθελα κι εγώ πολλές… όσες κι αν είχα, ήθελα κι άλλες. Στην πορεία βέβαια μεγάλωσα, δεν με πείραζε πια που οι άλλοι είχαν περισσότερες από μένα γιατί είχα βρει εναλλακτικές. Ρούχα που μας είχε ράψει η γιαγιά μας και αυτοσχέδια σπιτάκια ήταν αυτά για τα οποία ήμουν περήφανη και διασκέδαζα πολύ παίζοντας.

Και φτάνουμε στο σήμερα! Από περίπου 2 χρονών η Μελίτα άρχισε να κοιτάει τα κουτιά με τις ξανθιές κούκλες με λίγο διαφορετικό μάτι από τις άλλες κούκλες. Δεν σταματούσε ιδιαίτερα στα μωρά αλλά ούτε και στην Μίννυ ή στην Νταίζυ. Στους διαδρόμους όμως με τις Barbie σταματούσε και τις χάζευε πολύ! Έτσι αποφάσισα να της πάρω την πρώτη της κούκλα. Μια Σταχτοπούτα Μπαλαρίνα (άλλα ντ’ άλλων, χεχε). Δεν το περίμενα ούτε κι εγώ ότι θα την αγαπήσει τόσο πολύ. Από τότε μας πήρε η κάτω βόλτα! Αλλά ήταν το μοναδικό πράγμα που δεν μπορούσα να αντισταθώ… και όσοι με ξέρουν, ξέρουν ότι είμαι αυστηρή όσον αφορά τα περίσσια παιχνίδια. Πήραμε πολλές και μας πήραν και πολλές! Εντάξει, έχω πει και πολλά όχι, το ομολογώ. Διαφορετικά θα είχαμε γεμίσει με όλες τις πρωταγωνίστριες και τις κομπάρσες μην σαν πω, των ταινιών της Barbie. Και φυσικά εγώ προσωπικά δεν της αγόραζω καμία που να αξίζει πάνω από 12-15 ευρώ, καθώς πάνω από εκεί το θεωρώ υπερβολή.

Τον πρώτο καιρό απλά τις χτενίζαμε, τις ντύναμε και τις καλλωπίζαμε γενικά. Με τον καιρό όμως οι απαιτήσεις της άρχισαν να μεγαλώνουν και ήταν λογικό. Έπλαθε ιστορίες και ήθελε να τις πραγματοποιήσει αλλά δεν μπορούσε γιατί τα αξεσουάρ που είχαμε δεν έφταναν. Έτσι, όταν έγινε τριών σκέφτηκα να τις ετοιμάσουμε ένα σπίτι για τις κούκλες της αλλά ένα σπίτι που θα ήταν μεγαλύτερο από το μπόι της. Φυσικά, σε αυτές τις περιπτώσεις εκτός από το Pinterest (που είναι το πρώτο που συμβουλεύομαι), έχω τον Κώστα μου. Ο Κώστας ενθουσιάστηκε με το που το άκουσε και φυσικά μέσα στο μυαλό του το είχε ήδη φτιάξει. Όμως, επειδή τα γούστα του είναι και λίγο ακριβά, το budget που έβγαλε ήταν πολύ μεγαλύτερο από αυτό που υπολογίζαμε και έτσι ο καιρός περνούσε χωρίς να κάνουμε τίποτα. Τελικά, αποφάσισα να τον προσγειώσω και να τον αναγκάσω να σκεφτεί πιο πρακτικά. Έτσι, λίγο πριν τα Χριστούγεννα, έφτιαξε αυτό το ξύλινο σπίτι:

Τα δωμάτια του σπιτιού είναι τέσσερα και υπάρχει και μία μεγάλη σοφίτα. Όπως είδατε και στην πιο πάνω φωτογραφία είναι αρκετά μεγάλο. Ξεπερνάει σε ύψος ακόμη και το κρεβάτι της Μελίτας! Έχουμε και λέμε, λοιπόν:

Το Μπάνιο (το οποίο στολίσαμε με την βοήθεια της Σοφίας και της κουμπάρας μου της Εύης).

Το σαλόνι. Εκεί αποφασίσαμε να μην βάλουμε πάτωμα αλλά ταπετσαρία. Τα έπιπλα τα πήραμε εμείς και τα συμπληρώσαμε με τα αξεσουάρ του σκύλου και μια καρέκλα μπαμπού (διακοσμητικό της πεθεράς μου, χεχε!)

Η κρεβατοκάμαρα. Η Κώστας έφτιαξε ένα διπλό κρεβάτι από τα κομμάτια που είχαν περισσέψει και εγώ έβαψα ένα πασχαλινό καλαθάκι ροζ και το έκανα κούνια του μωρού. Απαραίτητο συμπλήρωμα η ντουλάπα της Barbie (δώρο της φίλης της Ρ.)

Η τραπεζαρία/Κουζίνα. Εδώ ακόμα τα πράγματα είναι σε πρώιμο στάδιο. Κουζίνα δεν έχουμε πάρει αλλά έχουμε την τραπεζαρία!

Σοφίτα. Ο χώρος αυτός είναι πασπαρτού. Λειτουργεί ως αυλή για την πισίνα ή ως αποθηκευτικός χώρος.