Να σας κεράσουμε γλυκό του κουταλιού περγαμόντο;

Το γλυκό περγαμόντο είναι υπέροχο γλυκό του χειμώνα. Αρωματικό το περγαμόντο μπορούμε να κλείσουμε το άρωμα και την χαρακτηριστική του γεύση μέσα σε ένα βάζο και να το απολαμβάνουμε τους επόμενους μήνες. Πάμε να δούμε μέσα από τις αναμνήσεις μου και τη δική μου συνταγή για γλυκό του κουταλιού περγαμόντο.

Το γλυκό του κουταλιού το έχω συνδέσει με την παιδική μου ηλικία. Τότε η μάνα μας δεν ήταν αγκαζέ με το ζαχαροπλαστείο, αλλά πάντα είχε γλυκό του κουταλιού για κέρασμα στο σπίτι μας. Στον δίσκο επάνω με την κολλαριστή δαντέλα έβαζε το λικεράκι από βύσσινο, το ποτήρι με το δροσερό νερό και όλο καμάρι κερνούσε το γλυκό του κουταλιού περγαμόντο που το είχε φτιάξει με τα χεράκια της. Κάθε εποχή του χρόνου έκανε τα βάζα της με το γλυκό και μάλιστα τα έκρυβε σε ασφαλές μέρος για να μην τα βρούμε εμείς τα παιδιά. Αξέχαστο μου έμεινε το ντοματάκι που έβαζε και ένα αμύγδαλο μέσα αλλά και το  βύσσινο, το συκαλάκι μα και το τραγανό κεράσι. Κερασιά και βυσσινιά είχαμε στην αυλή μας, συκιά είχε η γειτόνισσα και ντοματάκι αγόραζε γιατί μάλλον ήταν τότε της μόδας το γλυκό αυτό.

Μαζί με τον αδελφό μου ψάχναμε όλο το σπίτι έως ότου το ξετρυπώναμε και ανά διαστήματα γλυκαινόμασταν. Η μάνα μας το έπαιρνε χαμπάρι όταν πήγαινε να κεράσει τη μουσαφίρισσα και τότε έβλεπε πως το γλυκό ήταν μερικές φορές ζαχαρωμένο. Διότι εμείς τότε δεν ξέραμε πως βάζοντας και ξαναβάζοντας το κουτάλι στο γλυκό, το ζαχαρώναμε! 

Οι αναμνήσεις αυτές είναι ανεξίτηλες στο μυαλό μου και πάντα όταν τις θυμάμαι κρυφοχαμογελώ. Όμορφα χρόνια, με όμορφες αναμνήσεις που χαράχτηκαν στο μυαλό μου και μέσα στο DNA μου. Μεγαλώνοντας και έως τώρα ακόμη, το γλυκό του κουταλιού ήταν από τα γλυκά που όταν μου το προσφέρουν ποτέ δε λέω όχι, σε αντίθεση ας πούμε με μια πάστα.

Βρείτε στο Ανθομέλι τη δική μου συνταγή για γλυκό του κουταλιού κεράσι.

Δημιουργώντας τη δική μου οικογένεια η ανάμνηση των παιδικών μου χρόνων έγινε συνήθεια και για μένα. Κάθε χρόνο έκανα μερικά γλυκά του κουταλιού, ώσπου καταστάλαξα και στις δικές μου γεύσεις. Γλυκό του κουταλιού περγαμόντο, πορτοκάλι, φράουλα και σταφύλι. Πάντα ήθελα και θέλω να υπάρχει στο σπίτι μου ένα γλυκό του κουταλιού ανάλογα με την εποχή. Και επειδή αυτήν την εποχή έχουμε περγαμόντο,  είπα να μοιραστώ μαζί σας τη δική μου συνταγή για να σας γλυκάνω λιγάκι και δεν ξέρετε μπορεί να σας αρέσει και να την κάνετε και εσείς.

ΣΥΝΤΑΓΗ ΓΙΑ ΠΕΡΓΑΜΟΝΤΟ ΓΛΥΚΟ ΤΟΥ ΚΟΥΤΑΛΙΟΥ

Υλικά

1 κιλό περγαμόντο

1και 1/2 κιλό ζάχαρη ( μπορείτε να βάλετε μόνο 1 κιλό)

2 φλιτζάνια νερό

Χυμός από 1 λεμόνι         

Λίγη γλυκόζη

Εκτέλεση

Στο ρεντέ ξύνω την εξωτερική φλούδα του φρούτου και τα κόβω σε κυδωνάτα κομμάτια.

Το ξύσμα μη το πετάξετε, θα το φυλάξετε σε μικρά ταπεράκια στην κατάψυξη και όταν θα κάμνετε κέικ θα το βάζετε ως άρωμα. Δίνει ένα θεσπέσιο άρωμα στο κέικ.

Από τα κομμάτια βγάζω με ένα μαχαιράκι την ψίχα και αφήνω μόνο την φλούδα. Εν συνεχεία  βράζω τα κομμάτια σε μια κατσαρόλα με νερό να τα σκεπάζει για πέντε λεπτά, ώστε να μαλακώσουν λιγάκι. Τα στραγγίζω και αρχίζω να φτιάχνω τα κολιέ μου. Ναι καλά διαβάσατε! Κάνω κολιέ από περγαμόντο. Παίρνω καλτσόνημα και μια χοντρή βελόνα και αρχίζω. Έτσι που είναι μαλακά από την πρώτη βράση τα κάνω μικρά ρολά, τα περνάω σε μια κλωστή περίπου 10 – 10  και τα κλείνω με κόμπο. Αφού φτιάξω τα κολιέ μου τα ξαναβάζω στην κατσαρόλα πάντα σε κρύο νερό, τα βράζω για 5 λεπτά και τα ξαναστραγγίζω. Τη διαδικασία αυτή την κάνω 3 με 4 φορές έως ότου ξεπικρίσει το περγαμόντο.

 Εάν έχετε περισσότερο χρόνο εσείς μπορείτε να τα βάλετε σε κρύο νερό και να τα αφήσετε 7-8 ώρες και κατόπιν να τα στραγγίζετε. Αυτό πρέπει να το κάνετε τρεις φορές.

Στη συνέχεια τα απλώνω σε μια πετσέτα να φύγουν όλα τα νερά και βγάζω τις κλωστές και έτσι από τα κολιέ μου μένουν μόνο… οι χάντρες.

Βάζω στη κατσαρόλα τη ζάχαρη και το νερό  και σε χαμηλή φωτιά τα ανακατεύω για να διαλυθεί η ζάχαρη. Αφού βράσει περίπου 5 με 10 λεπτά χωρίς ανακάτεμα (έτσι προστατεύω το γλυκό από το ζαχάρωμα), ρίχνω τα περγαμόντα, και τα βράζω ώσπου να δέσει το σιρόπι, αφαιρώντας στην αρχή τον αφρό που θα βγει με το βράσιμο. Προς το τέλος και όταν διαπιστώσω πως το σιρόπι έδεσε ρίχνω  τον χυμό του λεμονιού. Στο σημείο αυτό βάζω και λίγη γλυκόζη (φικιούλι την έλεγε η μάνα μου) για να μη ζαχαρώσει το σιρόπι. Το αφήνω να βράσει λίγο ακόμα και το γλυκάκι μου είναι έτοιμο.  

Εάν νομίζετε πως το περγαμόντο έχει ήδη βράσει και το σιρόπι σας δεν έχει δέσει ακόμη, βγάλτε τα από την κατσαρόλα, δέστε το σιρόπι και στο τέλος βάλτε τα να βράζουν λίγο πάλι μαζί.

Το σιρόπι είναι έτοιμο, όταν το ρίχνετε σε ένα πιατάκι με το κουταλάκι, αυτό δεν απλώνει αλλά οι σταγόνες του στέκονται ολοστρόγγυλες ως μικρές χάντρες.

Όταν κρύωσε το γλυκό περγαμόντο το έβαλα σε αποστειρωμένα βάζα τα οποία είχα βράσει προηγουμένως μαζί με τα καπάκια τους και το φύλαξα στο ψυγείο για να διατηρηθεί πολύ καιρό. Δείτε εδώ και έναν άλλο τρόπο αποστείρωσης βάζων

 Εάν όμως εσείς θέλετε να το φάτε αμέσως μπορείτε να το φυλάξετε σε ένα σκοτεινό δροσερό μέρος.

Όλα τα μυστικά για επιτυχημένο γλυκό του κουταλιού περγαμόντο

• Μόλις αρχίσει το βράσιμο της ζάχαρης δεν ανακατεύετε για να προστατεύσετε το γλυκό από το ζαχάρωμα.
• Αφού ρίξω τον χυμό του λεμονιού προσθέτω και τη γλυκόζη για να μη ζαχαρώσει το σιρόπι.
• Το σιρόπι είναι έτοιμο, όταν το ρίχνετε σε ένα πιατάκι με το κουταλάκι, αυτό δεν απλώνει αλλά οι σταγόνες του στέκονται ολοστρόγγυλες ως μικρές χάντρες.

Κι ακόμα:

• Διατηρήστε το γλυκό σε αποστειρωμένα βάζα. Δείτε εδώ και έναν άλλο τρόπο αποστείρωσης βάζων
• Το ξύσμα μη το πετάξετε, θα το φυλάξετε σε μικρά ταπεράκια στην κατάψυξη και όταν θα κάνετε κέικ θα το βάζετε ως άρωμα. Δίνει ένα θεσπέσιο άρωμα στο κέικ.

Μπορείτε να το απολαύσετε απογευματάκι μόνοι σας ή και με παρέα πίνοντας και ένα δροσερό νεράκι, αλλά και εναλλακτικά μπορείτε να το σερβίρετε και με ένα κομμάτι κέικ (ταιριάζει απίστευτα με την αφράτη και μοσχομυριστή γιαουρτόπιτα που φτιάχνω) που θα το έχετε αρωματίσει με το ξύσμα του περγαμόντου.

Σας εύχομαι καλή επιτυχία!