Διαβάσαμε το βιβλίο “Όσα δεν έγιναν λέξεις”

“Όσα δεν έγιναν λέξεις”. Ένα βιβλίο συγκλονιστικό, ανατρεπτικό, ένα βιβλίο που θα σας καθηλώσει και θα σας αγγίξει, ένα βιβλίο που δεν θα θέλετε να το αφήσετε από τα χέρια σας, ένα βιβλίο που αξίζει να το διαβάσετε από τις εκδόσεις διόπτρα. Το πήρα στα χέρια μου και από την αρχή του διαβάσματος μου κέντρισε τόσο πολύ το ενδιαφέρον που ήθελα να το τελειώσω όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Σε αυτό βέβαια με βοήθησε και η απλή γραφή της συγγραφέως, Ελένης Γαληνού, που με απλό και κατανοητό τρόπο μου ξεδίπλωνε την ιστορία, αφήνοντας να πλανάται στη φαντασία μου ποια θα είναι η κατάληξη αυτών των τριών ανθρώπων, την ζωή των οποίων μας αφηγείται στο μυθιστόρημα.

Είναι πρώτη φορά που διάβασα βιβλίο της Ελένης Γαληνού και είμαι σίγουρη πως δεν θα είναι και η τελευταία. Αυτή η συγγραφέας από τη Μυτιλήνη με τις καλλιτεχνικές σπουδές της και την κλίση της στη ζωγραφική δε θα μπορούσε να μη “ζωγραφίσει” και στον γραπτό λόγο. Συγκλονιστικά απλή, με έναν λόγο που ρέει, αλλά και με μυστήριο και αλήθειες κρυμμένες πίσω από αυτόν που με έκαναν να θέλω να  διαβάσω όλες τις σελίδες του βιβλίου μεμιάς και όταν κάτι με διέκοπτε από το διάβασμα δυσανασχετούσα.

Βρείτε το βιβλίο εδώ.

Οι ηρωίδες του μυθιστορήματος ήταν δίδυμες, ήταν όμορφες, ήταν ολόιδιες σαν ένα αποτύπωμα της μιας στην άλλη. Πέρασαν δύσκολα παιδικά χρόνια, αφού έχασαν τη μάνα τους όταν γεννήθηκαν και μεγάλωσαν με την παραμάνα τους και με έναν πατέρα που δεν σήκωσε κεφάλι από το πένθος για τον χαμό της αγαπημένης του γυναίκας. Δέθηκαν τόσο πολύ οι δυο τους που ήταν σαν ένα σώμα, μία ψυχή. Το δέσιμό τους αυτό όμως ήταν αρρωστημένο αλλά ήταν και αναγκαίο γι αυτές τότε, γιατί ένιωθαν πως έτσι μπορούσαν να ξεπεράσουν την απώλεια της οικογένειας και την αγάπη που δεν πήραν από αυτήν. Αυτό το απόλυτο δέσιμό τους ήταν αυτό που τους κράτησε στη ζωή εκείνα τα δύσκολα παιδικά χρόνια και με αυτό έμαθαν να ζουν αλληλοεξαρτώμενες. Η μία έπαιρνε τη θέση της άλλης κι αυτό το θεωρούσαν φυσιολογικό γιατί ενώ ήταν δύο σώματα, η ψυχή τους, το μυαλό τους και η ύπαρξη τους ήταν μία. Δεν θέλησαν να το αλλάξουν αυτό ούτε στις ευχάριστες στιγμές των παιδικών τους χρόνων αλλά ούτε και στις δύσκολες και άσχημες στιγμές της ζωής τους. Το παιχνίδι αυτό συνεχίστηκε και τους καθόρισε όλη τους τη ζωή.

Δεν τις ξεχώριζε κανένας. Ούτε και ο Μάξιμος, ο νεαρός γείτονάς τους, όταν ήρθε στη ζωή τους. Αυτές τον ερωτεύτηκαν αλλά ο Μάξιμος άραγε ποια από τις δύο ερωτεύτηκε; Και τις δύο; Ή μόνο τη μία; Κι αν ναι, ποιά; Ούτε και ο ίδιος ήξερε ποιά φίλησε ή με ποιά βγήκε ραντεβού. Η Ροζαλία και η Αιμιλία έπαιζαν το παιχνίδι τους και είχαν μάθει να εναλλάσσονται τους ρόλους. Αλλά και ο Μάξιμος, κι αυτός έπαιζε μαζί τους χωρίς να τον νοιάζει και χωρίς να θέλει να μάθει την αλήθεια. Ήταν το λατρεμένο τους παιχνίδι που τους έκανε και τους τρεις να γελούν ασταμάτητα.

Η μοίρα όμως θέλει να παίρνει αυτή το πάνω χέρι αυτή και δε μας αφήνει να έχουμε τις δικές μας επιλογές. Θέλει αυτή να έχει τον κύριο λόγο και να παίζει το δικό της παιχνίδι. Και το παιχνίδι στην ιστορία μας, ανάμεσα στους τρεις ανθρώπους, είναι πολύ ανατρεπτικό. Οι τρεις πρωταγωνιστές θα μπλεχτούν στο παιχνίδι της μοίρας τους και όσο κι αν προσπαθήσουν να βγουν από αυτό δεν θα μπορέσουν. Θα πέσουν στο μαγκανοπήγαδο και θα αφεθούν στη μοίρα τους χωρίς να μπορέσουν να αντιδράσουν. Θα ενωθούν, θα χαθούν, θα πεθάνουν, θα ζήσουν, θα γεράσουν, θα ξεχάσουν, θα θυμηθούν αλλά η αλήθεια θα μείνει κρυμμένη πολύ καλά για χρόνια. Μήπως αυτό το παιχνίδι που παίζανε τους πότισε τόσο πολύ το είναι τους που δεν θα μπορέσουν να βγουν ποτέ από αυτό; Ή μήπως κάποια στιγμή έστω και πολύ αργά θα μπορέσουν να ξεστομίσουν τη φοβερή αλήθεια;

Άραγε θα μπορέσουν να σταματήσουν τα ψέματα και να βγουν από αυτό το κρυφτό; Θα έρθει η ώρα για τη μεγάλη αλήθεια και την αποκάλυψη του φοβερού μυστικού; Η αλήθεια, την οποία κρατώ κι εγώ κρυμμένη, θα ξεχυθεί τότε σαν χείμαρρος, θα ανατρέψει τις ζωές τους, τα κομμάτια από το παλιό σχισμένο ημερολόγιο θα ενωθούν και σαν παζλ θα φανερώσουν όλη την εικόνα της πραγματικής τους ζωής.

Ένα βιβλίο ανατρεπτικό, συγκλονιστικό, όπως και η ζωή της Ροζαλίας, της Αιμιλίας και του Μάξιμου, που αξίζει να το διαβάσετε.