Καλοκαιρινές παρέες σε φθινοπωρινό mood!

Είναι πολύ όμορφο όταν οι καλοκαιρινοί σου φίλοι δεν είναι φίλοι μόνο για εκείνη την μικρή περίοδο του χρόνου. Είναι όμορφο όταν υπάρχουν τόσα κοινά με κάποιους από αυτούς που οι φιλίες κρατάνε και τον χειμώνα με άλλους περισσότερο και με άλλους λιγότερο. Με την παρέα μας από το camping προσπαθούμε μέσα στη χρονιά να βρισκόμαστε και να περνάμε όμορφα έστω κι αν δεν είμαστε… με τα μαγιό μας κι έτσι το καλοκαίρι… το νιώθεις πιο κοντά! Κάθε χρόνο φροντίζουμε να βρεθούμε και να κόψουμε τη βασιλόπιτα, όπως πέρυσι που πήγαμε ημερήσια εκδρομούλα στο Λευκοχώρι. Το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε κάναμε κάτι ξεχωριστό όλοι μαζί και μάλιστα ήταν κάτι που δεν περιλάμβανε παιδιά (από τις σπάνιες φορές). Κάναμε όλοι μαζί ένα διήμερο ταξίδι στην Νάουσα για να φτιάξουμε τσίπουρο!

Οι “τσιπουροκαταστάσεις” καθ’ όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού κατέληξαν να είναι αγαπημένη συνήθεια. Μια στο ένα τροχόσπιτο, μια στο άλλο και άλλοτε στην παραλία η παρέα δεν χαλούσε. Άσε που φέτος ξεκίνησαν από το Πάσχα που έπεφτε Πρωτομαγιά! 

Όλα ξεκίνησαν μία μέρα στο camping που μαζευτήκαμε όλοι μαζί για ένα από τα συνηθισμένα μας τσιμπούσια, το οποίο μάλιστα εκείνη την ημέρα περιλάμβανε μουσική και τραγούδι από δυο άντρες της παρέα μας. Γελάσαμε τόσο εκείνη την ημέρα γιατί ο ένας από τους δύο, λόγω έλλειψης του ακορντεόν του, κατέληξε να παίζει τουμπερλέκι σε μία πλαστική λεκάνη για τουλάχιστον δύο ώρες! Τα αστεία, οι live αστείες διασκευές γνωστών τραγουδιών, που αναφέρονταν σε μέλη της παρέας από τον ίδιο, θα μας μείνουν αξέχαστες! 

Και κάπου εκεί ο ένας από την παρέα μας ξεσήκωσε να πάμε στις αρχές του Νοέμβρη στη Νάουσα να φτιάξουμε όλοι μαζί τσίπουρο! Εκείνος γνώριζε τη διαδικασία γιατί έφτιαχνε τσίπουρο μαζί με τον πεθερό του και θα το οργάνωνε. Τι ωραία ιδέα! Ενθουσιαστήκαμε όλοι! Έτσι στα καλοκαιρινά τσιμπούσια θα πίναμε από το δικό μας τσίπουρο!  Όλοι δεχτήκαμε την πρόσκληση φυσικά και ο καθένας από μας χρειαζόταν απλά, όταν θα έρθει η στιγμή, να κανονίσει τις δουλειές και τα παιδιά του ώστε να είναι ελεύθερος… υπηρεσίας. Προσωπικά πέταξα την σκούφια μου με το επικείμενο ταξιδάκι με την παρέα και παρόλο που είμαι περισσότερο φαν του ούζου παρά του τσίπουρου όπως ο άντρας μου, την παρέα δεν την χαλάω.

Φτιάχνοντας τσίπουρο στη Νάουσα

Το οινοποιείο που μας φιλοξένησε ήταν υπέροχο! Φροντισμένος χώρος, εξωτερικά αλλά και εσωτερικά μπορεί να νοικιαστεί για να φτιάξει κάποιος το δικό του τσίπουρο αλλά και για να ψήσει και να φάει με την παρέα του.

Ήταν η πρώτη φορά που συμμετείχα σε κάτι τέτοιο. Η παρασκευή τσίπουρου στο οινοποιείο δεν είναι  μόνο μια αντρική υπόθεση απ’ όσο πίστευα ως τώρα. Η διαδικασία έχει εξελιχθεί σε μια γιορτή και αποτελεί ευκαιρία για παρεϊστικες καταστάσεις.  Φτάνοντας, οι άντρες ξεκίνησαν τη διαδικασία αλλά και τα ψησίματα γιατί ως γνωστόν νηστικό αρκούδι δεν χορεύει. 

Είχα ακούσει πολλές φορές για την διαδικασία παρασκευής τσίπουρου αλλά ούτε γνώσεις είχα ούτε είχε τύχει ποτέ να συμμετέχω σε κάτι ανάλογο. Και είχε πράγματι ενδιαφέρον! 

Για να γίνει το τσίπουρο πρέπει να υπάρχει μούστος (από ώριμα σταφύλια) τον οποίο μπορεί να αγοράσει κανείς από παραγωγό σταφυλιών είτε από οινοπαραγωγούς. 

Ο μούστος ρίχνεται στο καζάνι, το καζάνι βράζει τον μούστο, ατμοποιείται και από έναν σωλήνα που οδηγεί σε μία δεξαμενή νερού, υγροποιείται και το απόσταγμα που βγαίνει από τον ψυκτήρα είναι το γνωστό μας τσίπουρο. Όταν αρχίζει να βγαίνει το τσίπουρο μετά την υγροποίησή του ξεκινάει γύρω στα 25 γράδα (τα γράδα είναι ένα μέτρο της πυκνότητας της αλκοόλης που χρησιμοποιείται μόνο στην Ελλάδα και από κάποιους Ελβετούς).  Στην πορεία τα γράδα αυτά κατεβαίνουν. Ο κάθε παραγωγός, ανάλογα με τα γράδα τα οποία θέλει να έχει το τσίπουρό του (πόσο δυνατό θέλει να είναι δηλαδή) σταματάει την απόσταξη στα 15-17 γράδα, δηλαδή περίπου 33-40% vol. 

 Όταν το τσίπουρο ήταν πλέον έτοιμο μοιράστηκε σε ντραμιτζάνες αφού περάστηκε από σίτα. 

Ένα είναι σίγουρο! Πως για να φτιάξεις τσίπουρο χρειάζεσαι καλή παρέα! Επίσης χρειάζεσαι μεζέδες και γι αυτό είχαμε φυσικά φροντίσει από πριν! Αν μάλιστα κάποιοι από την παρέα παίζουν και μουσική, όπως συμβαίνει και με τη δική μας, ακόμη καλύτερα!  

Γυρίσαμε αργά το βράδυ στο ξενοδοχείο μας αφού πρώτα πήγαμε για ακόμη ένα ποτό και για σούπα για να γνωρίσουμε και τη Νάουσα by night. 

Αξιοθέατα στη Νάουσα

Η Κυριακή μας βρήκε όλους λίγο κουρασμένους αλλά ταυτόχρονα και γεμάτους διάθεση για να περάσουμε ακόμη μία μέρα παρέα, λίγο πριν επιστρέψουμε στα σπίτια μας και στη ρουτίνα της εβδομάδας που θα ξεκινούσε. Μετά από ένα καλό πρωινό στο ξενοδοχείο, ξεκινήσαμε για μια ξενάγηση στην πόλη της Νάουσας και στα περίχωρά της. 

Ίσως δεν ήταν αρκετές μόνο σε τσιπουροκαταστάσεις που ζήσαμε! Θέλαμε να μάθουμε για την πόλη στην οποία ήμασταν επισκέπτες, να δούμε τα αξιοθέατά της και φυσικά να τα φωτογραφίσουμε. Προσωπικά μου άρεσε από πάντα να περπατώ στην πόλη που ταξιδεύω, να την φωτογραφίζω ώστε να τη γνωρίζω καλύτερα και τώρα με το travel blogging μου είναι πλέον απαραίτητο. 

Δημοτικό πάρκο Νάουσας

Το ξενοδοχείο μας ήταν ακριβώς μπροστά στο δημοτικό πάρκο της Νάουσας και πηγαίνοντας στο αυτοκίνητό μας για να φύγουμε, δεν χάσαμε την ευκαιρία με τον Γιώργο να το επισκεφτούμε έστω και για λίγο. Στην είσοδο του του πανέμορφου αυτού πάρκου που αυτή την εποχή ήταν ντυμένο με χρυσοκίτρινα χρώματα, εκτός από προτομές ηρώων της περιοχής βρίσκεται Το Μνημείο Ηρώων ή Μνημείο Θυσίας για να μας θυμίζει το αποτρόπαιο γεγονός της σφαγής 1.241 Ναουσαίων από τους Τούρκους τον Απρίλιο του 1822.

Χώρος Θυσίας στην Αράπιτσα

Επόμενος σταθμός μας ήταν ο “Χώρος Θυσίας”. Στην περιοχή Στουμπάνοι, δίπλα στο ποτάμι της Αράπιτσας στη Νάουσα, υπάρχει ένα μνημείο με μια Ναουσαία γυναίκα που κρατάει στην αγκαλιά της τα παιδιά της. Την τελευταία φορά που είχαμε επισκεφτεί τη Νάουσα με τα παιδιά είχα μετανιώσει που δεν επέμενα να επισκεφτούμε τον “Χώρο Θυσίας”. Αυτή τη φορά δεν μου γλύτωσε! 

Το σημείο που βρίσκεται το μνημείο είναι ανατριχιαστικό αν σκεφτείς πως από εκεί πέσανε στο ποτάμι οι γυναίκες της Νάουσας για να γλυτώσουν από τους Τούρκους στο Ολοκαύτωμα του 1822. 

Άγιος Νικόλαος Νάουσας

Φυσικά κανείς όταν είναι επισκέπτεςι δεν πρέπει να παραλείψει να βρεθεί στο πανέμορφο άλσος του Αγίου Νικολάου που βρίσκεται δέκα λεπτά έξω από την πόλη βρίσκεται. Τα πράσινα χρώματα με το οποίο το είχαμε γνωρίσει όταν το επισκεφτήκαμε αντικαταστήθηκαν αυτή την εποχή με χρυσοκίτρινα χρώματα. Βολτάραμε με την παρέα μας στα όμορφα δρομάκια του θαυμάζοντας το τοπίο φτάνοντας ως τον μικρό ναό του Αγ. Νικολάου για να ανάψουμε ένα κεράκι. 

Αρκοχώρι

Πλέον είχε φτάσει μεσημέρι και το ταξίδι μας έπρεπε να ολοκληρωθεί και με ένα γεύμα. Σε 15 λεπτά, διανύοντας μια υπέροχη διαδρομή στο βουνό, βρεθήκαμε στο χωριό Αρκοχώρι. Το πρόγραμμα είχε αρχικά καφεδάκι με συνοδεία παραδοσιακών σιροπιαστών και λίγο αργότερα μεσημεριανό φαγητό. 

Το Αρκοχώρι παλιότερα λέγονταν Αρκουδοχώρι και μετονομάστηκε για να είναι πιο εύηχο το όνομά του. Είναι ένα πανέμορφο χωριό, καθαρό, περιποιημένο, με ξενώνες, ταβερνούλες, πλακόστρωτα δρομάκια σε μια εκπληκτική τοποθεσία στο βουνό! Η ταβέρνα που επιλέξαμε είχε μεγάλη ποικιλία μαγειρευτών αλλά και ψητών. Ελάφι και αγριογούρουνο σε πολλές εκδοχές, χοιρινό σε φύλλο κρούστας αλλά και κεμπάπ ήταν λίγα από τα πιάτα που μας πρότειναν και απολαύσαμε σε ένα όμορφο περιβάλλον με άψογη εξυπηρέτηση αλλά και σε λογικές τιμές. 

Αν κάποτε και εσείς βρεθείτε στη Νάουσα της Ημαθίας σε αυτή την όμορφη πόλης της Μακεδονίας μην παραλείψετε να δείτε τα αξιοθέατά της, γιατί τότε, σίγουρα, θα την δείτε με διαφορετικό μάτι. Είναι μία πόλη που έχει πολλά να δώσει στον ταξιδιώτη. Συμβουλευτείτε τον παρακάτω χάρτη πατώντας πατώντας πάνω στις “κουκκίδες” για να βρείτε τα σημεία ενδιαφέροντος για τα οποία σας έγραψα παραπάνω.

Για κατάλυμα ψάξτε και βρείτε προσφορές εδώ αλλά και εδώ.

Έλενα, Χρήστο, Κλειώ, Βασίλη, Όλγα, Αλέξη, Ευαγγελία, Γιώργο, Ρία, Βασίλη, Μιχάλη, Ρένα, Μαρία, Μάκη, Αλεξάνδρα Λευτέρη σας ευχαριστούμε για το καταπληκτικό διήμερο που περάσαμε παρέα! Μια νέα εβδομάδα ξεκίνησε σήμερα, αλλά πλέον τώρα ο κάθε κατεργάρης είναι στον πάγκο του. Θα έχουμε πάντα τις όμορφες αναμνήσεις στο μυαλό μας και εύχομαι γρήγορα σε μία νέα μας συνάντηση. 

Εγώ με την Κάλη από μέρους μας, έχουμε πολλή δουλειά στο blog μας, αφού σε λίγες μέρες το Ανθομελάκι μας γιορτάζει τα 5 χρόνια της ύπαρξής του κι ετοιμάζουμε πολλές και όμορφες εκπλήξεις! Σας περιμένουμε για να τα γιορτάσουμε παρέα!