Πάσχα… πέρασε σαν νερό!

Φέτος, δυστυχώς ο καιρός δεν μας έκανε το χατήρι να είναι αυτός που θα θέλαμε. Λίγο η βροχή, λίγο το κρυουλάκι (όχι τόσο για εμάς, όσο για τα παιδιά) μας έκλεισε στο σπίτι.

Ως αποτέλεσμα, η αυλή που ετοιμάζανε με τις ημέρες η μαμά κι ο μπαμπάς δεν μας χάρισε ποτέ απλόχερα το χρώμα της και την ευωδιά των λουλουδιών. Παρόλο που οι γλάστρες ήταν γεμάτες άνθη και όλα τα λουλούδια περίμεναν κι αυτά να χαρούν τις φωνές των παιδιών, τελικά τζίφος!

Δεν πειράζει, και μόνο που για να μπούμε στο σπίτι περνούσαμε ανάμεσά τους ήταν για εμάς βάλσαμο!

Τα αυγά της Κατερίνας φέτος είχαν φοβερή επιτυχία! 
Πολύχρωμα, με κλωστές, μεταλλιζέ… ότι τραβάει η ψυχή σου. 

Η Μαμά έκανε τα κλασσικά… τα κόκκινα… τα παραδοσιακά! 

Όλα μαζί συνέθεσαν την παλέτα της φετινής αυγοφωλιάς μας… 

Αν και δεν έμειναν και πολλά όρθια με τα ζουζουνοανίψια μου να τα τσουγκράνε με όποιον έβρισκαν εύκαιρο, τελικά κάτι έμεινε και για εμάς!

Δείτε εδώ τον τρόπο βαφής

Δεν θέλω να ξεχάσω, φυσικά, να πω και για την κουμπαρούλα μου που όπως κάθε χρόνο με τίμησε με ένα σούπερ καλάθι. Τσουρέκι που δεν έμεινε ούτε ψίχουλο, κρασάκι λευκό για το ψαράκι που θα φάω την Κυριακή και φυσικά αυγά και σοκολατάκια για την λιγούρα. Όλα τα είχε το καλαθάκι της και το έχω στο μπαλκόνι μου να μου στολίζει το τραπέζι! Αυτό λέγεται τιμή και την ευχαριστώ πολύ.  

Δείτε εδώ και άλλες ιδέες για καλάθι προς τον νονά και την νονά

Το βράδυ της Ανάστασης χωρίσαμε τα τσανάκια μας… νεολαία και γερουσία, χιχι! 
 

Τα τέσσερά μας πήγαμε στην εκκλησία όπου ψάλαμε όλοι μαζί το Χριστός Ανέστη και τσουγκρίσαμε τα αυγουλάκια μας. Μην με ρωτάτε ποιος κέρδισε, πάντα ξεχνάω. Οσο για τον παπά μας, γελαστός και ευχάριστος όπως πάντα, λίγο έλειψε να μας πει… δικό σας… (σαν κανένας τραγουδιστής) την ώρα που μας προέτρεψε να ψάλουμε μαζί του. Ζήσαμε και πάλι μεγάλες στιγμές…
 

Το Άγιο Φως μπήκε στο φαναράκι και μοιράστηκε σε όλα τα συγγενικά σπίτια που δεν βρέθηκαν στην εκκλησία. Χρόνια πολλά και του χρόνου πάλι να τους την πάμε!

Την Κυριακή του Πάσχα ο μπαμπάς μας όπως πάντα ανέλαβε το ψήσιμο… κοκορέτσι, κοντοσούβλι και παϊδάκια!!! Από τις οχτώ το πρωί άρχισε τις προετοιμασίες ενώ σχεδόν όλοι οι άλλοι κοιμόμασταν. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Να τελειώσει από τις δωδεκάμιση η ώρα και να μας τρέχει σαν τους τρελούς να ετοιμαστούμε κι εμείς. Ε, μα, πείραζε δηλαδή να ξεκινήσει το ψήσιμο στις δέκα για να φάμε σαν άνθρωποι! Τέλος πάντων, συγχωρείτε λόγο καλού ψησίματος!

Το αρνάκι στο φούρνο είναι δουλειά της Μαμάς… με πατάτες και σκορδάκι το ένα ταψί και με ρυζάκι το άλλο… για όλα τα γούστα. Φυσικά είτε είμαστε 8 άτομα είτε 18 τα φαγητά φτάνουν για 20 άτομα και η ώρα που περνάμε στην κουζίνα οι γυναίκες της οικογένειας άπειρες!!! 

Ουφ, δεν θα σας το κρύψω ότι φέτος ψοφήσαμε στην κούραση…. φως του ήλιου δεν μας είδε!!! (άσε που και η βροχή μας ψόφησε τις πιο πολλές μέρες του Πάσχα). Όπως και να χει τουλάχιστον φάγαμε καλά!

Ιδιαίτερο κεφάλαιο αυτό το Πάσχα αποτέλεσε το κανταίφι της γιαγιάς μας.… τέτοιο κανταίφι δεν έχετε ματαξαναφάει! Έγινε το έλα να δεις από την προσπάθεια… κράτησης κανταιφιού! Αυτό το έχετε ξανακούσει; Σε ανύποπτο χρόνο… κλείναμε το επόμενο κομμάτι κανταϊφιού! Ευτυχώς έφαγα τρία… γιατί τώρα δεν ξέρω πότε θα ξαναφάω! Μακάρι να μπορούσα να το αποθηκεύσω σαν καμήλα…  απόθεμα, βρε αδερφέ, για τον χειμώνα,χιχι!

Ανήμερα του Πάσχα καταφέραμε και την βόλτα μας στην παιδική χαρά. Άντρες για ύπνο κι εμείς βολτίτσα στο χωριό όπου χαρήκαμε τον ήλιο και τη ζεστούλα. Η μικρή στο καρότσι αραχτή και τα παιδιά να μαζεύουν λουλούδια. Πολύ ανηφόρα όμως, βρε παιδάκι μου αυτό το χωριό!!! Χάσαμε… μπορεί και τις θερμίδες… του ενός κανταιφιού, χιχι!

Δεύτερη Μέρα του Πάσχα στην Κατερινούλα και στον υπέροχο κήπο της. Διπλάσια άτομα (19 μαζί με τα παιδιά) και φυσικά διπλάσια και η προετοιμασία. Από το πρωί στήναμε τραπέζια και ετοιμάζαμε φαγητά. Αυτή τη φορά ο Γιώργος στο τιμόνι της ψησταριάς και για ακόμα μία φορά φάγαμε μέχρι σκασμού… ειδικά εγώ που σε αυτές τις διακοπές η μασέλα μου πήρε φωτιά... σταματούσε μόνο κατά τη διάρκεια του ύπνου (πάλι καλά!). 

Ένα από τα highlight του Πάσχα και το ουζάκι που ήπιαν οι άντρες της παρέας καθώς ψήνανε. Το τιμήσανε δεόντως… ένα ευχαριστώ δεν ακούσαμε… αλλά κατατάλλα ήταν σούπερ. Το ζηλέψαμε πολύ αλλά δυστυχώς όταν βγήκαμε κι εμείς ο δίσκος ήταν κάπως έτσι:

Το ντεκόρ παρόλα αυτά σούπερ και πραγματικά σου έκανε κέφι να βγεις και να φας μαζί τους…. προλάβαμε όμως;

 

Και κάπου εδώ θα τελειώσω με την ανασκόπηση της εβδομάδας του Πάσχα γιατί δεν θέλω να σας φορτώσω με περισσότερες λεπτομέρειες. 

Για το τέλος θα θέλαμε να σας ευχαριστήσουμε για τις ευχές σας. Πραγματικά οι αναρτήσεις σας, τα σχόλιά σας και τα καλά σας λόγια συντρόφεψαν τις διακοπές μας και την συνάντησή μας.