Το πάρτυ της κόρης μου για τη γιορτή της γίνεται κάθε χρόνο στο κάμπινγκ. Καθώς μεγαλώνει, οι απαιτήσεις αλλάζουν κι εγώ προσπαθώ να κάνω τη ζωή μου ευκολότερη ώστε να μην κουράζομαι αλλά και να μην αδειάζω την τσέπη μας. Πέρυσι το καλοκαίρι προσπαθώντας να σκεφτώ πώς θα μπορέσω να συνδυάσω τα παραπάνω και να οργανώσω ένα πάρτυ που να ευχαριστήσει την κόρη μου αλλά και να περιλαμβάνει πολύ παιχνίδι για τα παιδιά, που σημειωτέων έχουν διαφορετικές ηλικίες, σκέφτηκα να κάνω ένα πρωινό πάρτυ στην παραλία και όχι δίπλα στο τροχόσπιτό μας όπως άλλες χρονιές (βρείτε όλα τα πάρτυ μας στην κατηγορία πάρτυ)
Το πάρτυ μας θέλαμε να έχει ως θέμα το camping και πιο συγκεκριμένα το τροχόσπιτο. Στολισμούς πολλούς δεν είχαμε αφού το πάρτυ θα γινότανε στην παραλία και είπαμε… θέλαμε να το κάνουμε και λίγο πιο οικονομικό! Όμως το θέμα… θέμα! Έτσι, το θέμα μας, όπως θα δείτε παρακάτω, το δηλώσαμε στις προσκλήσεις και στην πινιάτα We Love Pinatas που φυσικά ανέλαβα να φτιάξω εγώ.
Μη έχοντας πολλά υλικά για να φτιάξω προσκλήσεις αλλά και μην έχοντας την ευκολία να βρω υλικά κοντά στο μέρος όπου κάνουμε διακοπές, προσπάθησα να αυτοσχεδιάσω. Χαρτόνι είχα, ξυλομπογιές είχα, κόλλα, μολύβι και στυλό είχα! Σχεδίασα πάνω στο χαρτόνι τόσα τροχόσπιτα όσα και τα παιδάκια που ήταν καλεσμένα (ένα για κάθε οικογένεια για την ακρίβεια), σχεδίασα με μολύβι ένα διαφορετικό σχέδιο για το καθένα και μετά η κόρη μου ανέλαβε το χρωμάτισμα. Εγώ στο τέλος έδωσα έμφαση στο χρώμα σε κάποια σημεία και έγραψα το κείμενο.
Βάλε μαγιό κι αντηλιακό, πάρε πετσέτα κι έλα στην ομπρέλα μας στην παραλία στο πάρτυ που θα κάνω για τη γιορτή μου.
Η πρόσκληση περιλάμβανε και το πρόγραμμα ώστε να μην φάνε τα παιδιά πρωινό πριν έρθουν εκεί!
10.00 Κάνουμε βουτιά…
10.30 Τρώμε πρωινό παρέα…
11.00 Παίζουμε άπειρα παιχνίδια…
12.00 Σπάμε την πινιάτα…
13.00 Το παιχνίδι συνεχίζεται!
Πρωινή βουτιά
Μετά την άφιξη των καλεσμένων των παιδιών, φίλων τους από το κάμπινγκ φυσικά, κάναμε τη βουτιά μας! Ήθελα βλέπετε να τους δροσίσω πρώτα γιατί μετά το φαγητό πώς θα βουτούσαμε; Εξάλλου είχα οργανώσει πολλά παιχνίδια και μας περίμενε και η πινιάτα μας! Πιαστήκαμε όλοι σαν αλυσίδα από τα χέρια και τρέξαμε όλοι μαζί κάνοντας πολλούς πολλούς αφρούς. Τι αναζωογονητική η πρωινή βουτιά!
Μπουφές-Πρωινό
Για τον μπουφέ δεν έκανα απολύτως τίποτε! Πήγα νωρίς το πρωί και αγόρασα τυροπιτοειδή, ντόνατ, κεκάκια, κρουασανάκια και κουλούρια! Αγόρασα κακάο γάλα και το συντήρησα μαζί με νερό και την πραλίνα που προορίζονταν για τα κρουασάν σε ψυγειάκι. Πλαστικά ποτήρια και πιατάκια, καλαμάκια κι έτοιμος ο μπουφές! Όπως θα δείτε και παρακάτω υπήρχε και άλλο κέρασμα ακόμη πιο δροσιστικό, μετά τα παιχνίδια!
Μετά το φαγητό ξεκίνησε το παιχνίδι! Για τα παιχνίδια που παίξαμε στην παραλία αφιέρωσα μία ολόκληρη ανάρτηση πέρυσι και έγινε μία από τις αγαπημένες των αναγνωστών του Ανθομέλι και αξίζει να τη διαβάσετε γιατί είναι σίγουρο πως θα βρείτε πολλά παιχνίδια για να παίξετε με τα παιδιά σας και τους φίλους τους ακόμη κι αν δεν οργανώνετε κάποιο πάρτυ!
Κι αφού παίξαμε πήρα όλα τα παιδιά και τα πήγα στο τροχόσπιτό μας, όπου είχε κρεμάσει ο Γιώργος από ένα δέντρο την πινιάτα μας. Αυτή η πινιάτα σε σχήμα τροχόσπιτου είναι από τις αγαπημένες μου! Είχε λεπτομέρειες όπως σημαιάκια και υφασμάτινα κουρτινάκια να φανταστείτε! Πόσο λυπόμουν που θα την έσπαγαν! Αλλά αυτός είναι ο λόγος που κατασκευάζεται μία πινιάτα! Για να σπάει και να γεμίζει καλούδια τις χουφτίτσες των παιδιών.
Μετά το σπάσιμο της πινιάτας επιστρέψαμε όλοι μαζί παρέα στην παραλία! Τα παιδιά μού ζητούσαν κι άλλα παιχνίδια κι εγώ τους είχα 2 παιχνίδια ακόμη!
Καρπουζομαχίες
Καρπουζομαχίες!! Ένα παιχνίδι που έχουμε συνδυάσει με την Κάλη με τα παιδικά και εφηβικά μας χρόνια! Και τώρα πια βλέπουμε και στα προσωπάκια των παιδιών μας αλλά και των φίλων τους την ίδια χαρά και ευχαρίστηση που είχαμε κι εμείς τότε όταν παίζουμε αυτό το παιχνίδι!
Αυτό ήταν το πάρτυ μας! Άντε να δούμε τι θα σκεφτώ να κάνω και φέτος! Ήδη έχω ξεκινήσει να φτιάχνω την πινιάτα του πάρτυ! Ποιό θα είναι το θέμα; Μμμμ! Θα σας αφήσω σε λίγη αγωνία κι ελπίζω να τα καταφέρω να ανεβάσω ανάρτηση αμέσως κι όχι ένα χρόνο μετά!
Είμαι η Κατερίνα, μουσικός στο επάγγελμα και ζω με την οικογένειά μου στη Θεσσαλονίκη. Λατρεύω ό,τι έχει να κάνει με τις τέχνες και τα ταξίδια και το Ανθομέλι είναι η μεγάλη μου αδυναμία.
