Η συνοικία Ζέμουν είναι μια γραφική αλλά ταυτόχρονα ζωντανή γειτονιά του Βελιγραδίου (από την πλευρά που βρίσκεται το Νέο Βελιγράδι) που συγκεντρώνει ένα μίγμα παράδοσης αλλά και μοντέρνου. Εμείς επισκεφτήκαμε την παλιά γειτονιά του Ζέμουν που βρίσκεται δίπλα στις όχθες του Δούναβη και μας ενθουσίασε με τον παραδοσιακό της χαρακτήρα. Το Ζέμουν είναι γεμάτο εστιατόρια με παραδοσιακή σέρβικη κουζίνα και καφετέριες με θέα το ποτάμι που θα σας προσφέρουν στιγμές χαλάρωσης και ξεγνοιασιάς και αξίζει να την επισκεφτείτε κατά τη διάρκεια του ταξιδιού σας στο Βελιγράδι.
H αλήθεια είναι ότι όταν έχεις τη Μαμά Μαρία να σου οργανώνει το δρομολόγιο ενός ταξιδιού και να επιλέγει τα αξιοθέατα που θα δεις σε κάθε περιοχή δεν έχεις να φοβάσαι τίποτα. Είναι σε θέση να επιλέξει τα καλύτερα και/ή τα πιο σημαντικά ώστε να μην χάσεις χρόνο αλλά και να ευχαριστηθείς το ταξίδι σου. Για εμάς ένα από αυτά ήταν η περιοχή Ζέμουν στο Βελιγράδι, στην οποία είχαμε την ευκαιρία να περιηγηθούμε στις γραφικές γειτονιές της και να δούμε τα ιδιαίτερα σπίτια της, να επισκεφτούμε τον πύργο Gardos, να ανάψουμε ένα κεράκι στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου και φυσικά – το καλύτερο – να πιούμε το καφεδάκι μας κάτω ένα μεγάλο πλατάνι δίπλα ακριβώς από τον Δούναβη.
Διαδρομή και παρκάρισμα
Στο Βελιγράδι πήγαμε οδικώς από Θεσσαλονίκη (διάβασε εδώ: Πληροφορίες για ένα οδικό ταξίδι στο Βελιγράδι) οπότε και μέσα στην πόλη είχαμε την ευκολία μετακίνησης με το αυτοκίνητο. Το πιο σημαντικό απ’ όλα ήταν πριν πάμε σε κάθε προορισμό να βρούμε στο GPS χώρο για πάρκινγκ ώστε να μην αγχωθούμε. Έτσι και κάναμε. Στην αρχή της παλιάς περιοχής του Ζέμουν, πλάι ακριβώς στον Δούναβη, υπάρχει πάρκινγκ στάθμευσης (Parking Kapetanija) με πολύ καλή τιμή (για τρεις περίπου ώρες πληρώσαμε 3 ευρώ).
Σε όλο το Zenum, ωστόσο, επιτρέπεται το ελεγχόμενο παρκάρισμα αλλά θα πρέπει να κατεβάσετε ένα application (με qr code που υπάρχει σε όλες τις πινακίδες στον δρόμο) αλλά να είστε σε θέση με το κινητό σας να στείλετε ένα SMS σε σέρβικο νούμερο. Για κάποιο λόγο ήταν απενεργοποιημένες οι επιλογές με άλλους τρόπους όταν πήγαμε). Εμείς δεν είχαμε αυτή τη δυνατότητα να στείλουμε μήνυμα (καθώς είχαμε ελληνικές sim κι εγώ είχα μόνο κάρτα για ίντερνετ) οπότε και επιλέξαμε “κλειστό” χώρο parking. Mην ρισκάρετε να παρκάρετε στο δρόμο χωρίς να στείλετε sms ή να πληρώσετε γιατί ελέγχουν πολύ συχνά και το είδαμε με τα ίδια μας τα μάτια.
Η συνοικία Ζέμουν
Φτάνοντας με το αυτοκίνητο προς το Ζέμουν φαίνεται αμέσως η διαφορά στην ποιότητα της περιοχής καθώς υπάρχουν περισσότερες μονοκατοικίες και γενικά υπάρχει περισσότερο χρώμα και φως. Φυσικά δεν είχαμε την ευκαιρία να περπατήσουμε σε όλη την περιοχή (την είδαμε με το αυτοκίνητο) αλλά επιλέξαμε για τον χρόνο που είχαμε να επικεντρωθούμε σε αυτό που θα λέγαμε “παλιά πόλη” ώστε να επισκεφτούμε και τον Πύργο Gardos. Ωστόσο δεν πρόκειται για μια ακατοίκητη περιοχή, αλλά για μια ζωντανή γειτονιά με κατοίκους που εργάζονται, πηγαινοέρχονται με τα αυτοκίνητά τους και ποτίζουν τους κήπους τους.
Με το που παρκάραμε, μας προσέλκυσαν φυσικά οι όχθες του Δούναβη. Τα νερά είναι πολύ ήρεμα και υπάρχουν πολλές χήνες που κολυμπάνε στα νερά του. Ωστόσο εμείς επειδή πήγαμε πρωί είχε πολύ ζέστη για βόλτα στον ήλιο δίπλα στο ποτάμι, η αλήθεια είναι ότι μύριζε και λιγάκι, κι έτσι ξεκινήσαμε τη βόλτα μας μέσα στην παλιά γειτονιά του Zemun.
Στο παρελθόν, έως και το 1934, η περιοχή Zemun ήταν ανεξάρτητη. Οπότε και οι κάτοικοι της είναι πολύ περήφανοι για το “σπίτι” τους, την ξεχωριστή ταυτότητα της περιοχής, αλλά και για τον δεσμό που απέκτησαν έπειτα με το Βελιγράδι. Μάλιστα από αρχιτεκτονικής άποψης θα δείτε ότι ουδεμία σχέση έχουν τα σπίτια αυτής της συνοικίας με άλλα σπίτια μέσα στην πρωτεύουσα της Σερβίας.
Ανάβαση προς τον Πύργο Gardos
Ξεκινώντας από τον “παραλιακό” δρόμο με τις καφετέριες και τα εστιατόρια πάνω στον Δούναβη, κρατήστε την όρεξη σας για το τέλος της βόλτας σας, προτείνουμε να ανεβείτε προς την κορυφή και να κατευθυνθείτε προς τον πύργο Gardos. Μην το πάρετε όμως μονορούφι γιατί η ανηφόρα θα σας καταβάλει. Μπείτε μέσα σε μερικά στενά, βγάλτε τις φωτογραφίες σας και γιατί όχι σταματήστε και σε κάποια μαγαζάκια, εμείς πήγαμε πρωί και δεν ήταν πολλά ανοιχτά, να δείτε για σουβενίρ. Η δρόμοι είναι λιθόστρωτοι και τα σπίτια έχουν τον αέρα Αυστρίας (ίσως λίγο πιο basic) καθώς η περιοχή αυτή ανήκε στην Αυστροουγγρική αυτοκρατορία.
Προτεινόμενη διαδρομή: Προχωρήστε παράλληλα με το ποτάμι (Kej Osloboden) και μόλις τελειώσουν οι καφετέρiες, στρίψτε αριστερά στην Njegoseva. Έπειτα κάντε δεξιά στην Sindeliceva και ανεβείτε την ανηφόρα. Έπειτα από κάποια μέτρα στρίψτε αριστερά στην Grobejanska (υπάρχει και ταμπέλα) και σε 2 λεπτάκια θα έχετε φτάσει. Υπάρχει και άλλη διαδρομή αλλά εκείνη θα σας την προτείνουμε για κατάβαση.
Εμείς πριν ξεκινήσουμε την ανάβαση κάναμε και μια στάση στην Εκκλησία του Αγίου Νικολάου για να ανάψουμε το κεράκι μας και να θαυμάσουμε το τέμπλο της. Το μόνο άσχημο ήτα πως παραλίγο να μας “δείρει” μια υπάλληλος εκεί επειδή αφήσαμε ελάχιστα λιγότερα χρήματα για τα κεριά κι αυτό γιατί δεν είχαμε ψιλά αλλά το αντιπαρέρχομαι!
Πύργος Gardos ή Πύργος του Μιλενίου (Millennium Tower)
O Πύργος Gardos ή Πύργος του Μιλενίου (Millennium Tower), είναι ένα εμβληματικό ιστορικό μνημείο στην περιοχή και όπως καταλάβατε βρίσκεται στον λόφο Gardoš, ο οποίος προσφέρει μοναδική πανοραμική θέα στον ποταμό Δούναβη και στην ευρύτερη περιοχή του Βελιγραδίου. Ο Πύργος δεν είναι πολύ παλιός. Μοιάζει με μεσαιωνικό πύργο αλλά ουσιαστικά πρόκειται για ένα πολύ νεότερο κατασκεύασμα. Χτίστηκε το 1896 από τις Αρχές της Ουγγαρίας για να γιορτάσουν τη χιλιετή εγκατάσταση των Μαγυάρων στην Κεντρική Ευρώπη. Έχει ύψος 36 μέτρα αλλά το γεγονός ότι βρίσκεται στην κορυφή του λόφου τον κάνει ιδανικό για παρατηρητήριο και φυσικά για να θαυμάσετε την θέα.
Βασικά παρόλο που σας “έφερα” με τα πόδια μέχρι στον πύργο, να ξέρετε ότι υπάρχει πάρκινγκ έξω από το αξιοθέατο αλλά έχει κυρίως θέση για AMEA. Ωστόσο αν είστε τυχεροί θα βρείτε και για εσάς… αν και θα χάσετε την πλάκα της ανάβασης και της εξερεύνησης. Οπότε αφήστε το αυτοκίνητο κάτω!
Στην περίπτωση μας η γιαγιά και ο παππούς βγήκαν off από την ανάβαση κι έτσι αποφάσισαν να μην ανέβουν στον Πύργο. Εμείς ωστόσο δεν το σκεφτήκαμε στιγμή. Το εισιτήριο κοστίζει 2 ευρώ (τιμή 2024) και η ανάβαση γίνεται από μια μικρή στριφογυριστή σκάλα. Ωστόσο δεν είναι και κάτι τρομερό για να ανεβείτε. Είναι ευκολοπροσβάσιμη και για παιδιά. Τώρα αν με ρωτάτε αν αξίζει, αυτό είναι σχετικό. Ο Πύργος δεν έχει κάτι φοβερό να επιδείξει. Ωστόσο η θέα είναι υπέροχη και είναι 360 μοιρών. Οπότε ναι για εμένα άξιζε τον κόπο!
Α, να μην ξεχάσω! Δίπλα στον Πύργο υπάρχει και μια καφετέρια/εστιατόρια με ωραία θέα προς την πόλη. Ωστόσο εμείς λόγω ζέστης δεν καθίσαμε εκεί αλλά μπορείτε να το εξετάσετε ως μία από τις επιλογές σας.
Κατάβαση προς τον Δούναβη
Για κατάβαση προτείνω να μην πάρετε τον ίδιο δρόμο που ανεβήκατε. Ακριβώς πίσω από πύργο υπάρχουν σκαλοπάτια που θα σας κατεβάσουν προς τον Δούναβη. Η κατάβαση είναι γραφική και θα περάσετε ανάμεσα από μερικά υπέροχα σπίτια αντιπροσωπευτικά της περιοχής. Εννοείται ότι μπορείτε να ανεβείτε και από τα σκαλοπάτια αλλά δεν το προτείνω καθώς θεωρώ ότι θα είναι πιο κουραστικό από την πρώτη επιλογή που σας πρότεινα.
Καφεδάκι δίπλα στον Δούναβη
Όταν φτάσαμε ξανά στο σημείο που ξεκινήσαμε, επιλέξαμε να καθίσουμε στην καφετέρια που κάλυπτε ένας μεγάλος πλάτανος γιατί είχαμε εξαντληθεί και από τη ζέστη και δεν το μετανιώσαμε. Πρόκειται για την καφετέρια Masnica. Η δροσιά που μας πρόσφερε ήταν καταπληκτική και πραγματικά ζήσαμε μία από τις πιο όμορφες στιγμές μας στο Βελιγράδι. Να πίνεις το δροσιστικό ποτό σου δίπλα στον Δούναβη! Αξία ανεκτίμητη! Αφού δεν θέλαμε να φύγουμε…οι άλλοι δηλαδή γιατί εγώ σκεφτόμουν τον επόμενο προορισμό μας (μην με βάλεις να καθίσω πάνω από μία ώρα!). Πάντως σας προτείνουμε ανεπιφύλακτα ένα διάλειμμα… αξίζει τον κόπο να λέτε ότι είπιατε το ποτό σας δίπλα στον Δούναβη και φαντάζομαι ότι και βράδυ θα είναι εξίσου πολύ όμορφα για ποτό ή φαγητό.
Γενικά οι Σέρβοι σερβιτόροι είναι λίγο αγενείς – ή καλύτερα αδιάφοροι θα έλεγα. Δεν θα σκάσουν να σε εξυπηρετήσουν όσο το δυνατόν καλύτερα. Basic και λίγο αγέλαστοι αλλά εσείς μην χάσετε τη διάθεσή σας και μην πάρετε… freddo. Καφές με παγάκια θα είναι. Προτιμήστε ένα ωραίο παγωτό/γλυκό ή κάτι δροσιστικό. Οι τιμές στις καφετέριες είναι σαφώς πιο κάτω από τα ελληνικά δεδομένα αλλά θα δείτε ότι και οι μερίδες είναι μικρότερες οπότε ίσως να έρχεται ένα και το αυτό!
Διαβάστε περισσότερα:
Πληροφορίες για ένα οδικό ταξίδι στο Βελιγράδι
ΔΕΙΤΕ ΚΑΙ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΠΟΥ ΦΤΙΑΞΑΜΕ ΣΤΟ INSTAGRAM ΜΕ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ SPOTS ΣΤΟ ΒΕΛΙΓΡΑΔΙ
Πάντως, εν κατακλείδι να πω ότι η αίσθηση που έχεις πηγαίνοντας εκεί και η ηρεμία και ομορφιά είναι εντελώς διαφορετική από το να προσπαθήσεις να το περιγράψεις. Δεν θα πω άλλα λοιπόν Κάπου εδώ τελειώνει η διαδικτυακή ξενάγησή μας στη συνοικία Zemun του Βελιγραδίου και εύχομαι να την δείτε μια μέρα και από κοντά.
Ακολουθήστε το Ανθομέλι στο Facebook, στο Instagram και γίνετε μέλη της ταξιδιωτικής μας ομάδας Ταξίδια με το Ανθομέλι στο Facebook.
