Σήμερα είναι μια σημαντική μέρα για μένα! Σαν σήμερα πριν 12 χρόνια γεννήθηκε η κόρη μου, το πρώτο μου παιδί! Και όχι δεν θα σας μιλήσω για εκείνο τον καιρό, ούτε για τα επόμενα της προσχολικής και σχολικής ηλικίας ούτε για τη φετινή χρονιά που είναι ορόσημο για το κάθε παιδί και τον κάθε γονιό, την χρονιά της μετάβασης από το δημοτικό στο γυμνάσιο. Θα σας μιλήσω για τη σημερινή μέρα που ξεκίνησε με τόση χαρά και συγκίνηση και αυτό έκανε το μολύβι μου αρχικά και λίγο αργότερο το πληκτρολόγιο του laptop μου να βγάλει φωτιά! 
Η Μαρία περίμενε τη σημερινή μέρα γιατί ήξερε πως θα έχει ξεχωριστά δώρα. Άλλα γιατί μας τα ζήτησε (βλ. δικό της instagram) και άλλα γιατί της τα πρόσφερε η ίδια η ηλικία της (βλ. ταυτότητα)! Συμμεριζόμασταν αυτή την αγωνία της αντίστροφης μέτρησης κι εμείς και τον τελευταίο καιρό ήταν η κύρια συζήτησή της. Μας περιέγραφε πώς ονειρευόταν τα γενέθλιά της με τόση λεπτομέρεια που τελικά σκεφτόμουν πως δεν θα μπορούσα να της κάνω καμία έκπληξη! Τελικά όμως τα κατάφερα και όχι μόνο ένιωσε έκπληξη με όσα ετοιμάσαμε αλλά και συγκίνηση! Γιατί μέσα της ενώ θέλει να μεγαλώσει θέλει ταυτόχρονα να μείνει και παιδί! Όμως τα παιδιά μεγαλώνουν κι εμείς πρέπει να τους δώσουμε φτερά να πετάξουν και να ξέρουν πως πάντα θα είμαστε εκεί γι αυτά! Όποτε μας χρειαστούν!
Σήμερα το πρωί ξυπνήσαμε όλοι νωρίτερα από εκείνη. Ο μπαμπάς της είχε πάρει χτες αργά μία τούρτα και την άφησε στο αυτοκίνητο μέχρι που πήγε η Μαρία για ύπνο και τη βάλαμε στο ψυγείο. Εγώ πάλι έκλεισα το ξυπνητήρια της για να μην ξυπνήσει και χαλάσει την πρωινή έκπληξη που της ετοιμάζαμε! Ο αδερφός ξύπνησε χαρούμενος και ενθουσιασμένος παρ’όλο που τον ξυπνήσαμε νωρίτερα από το καθιερωμένο. Μπορεί ο δίσκος του πρωινού που της ετοίμασα να μην είχε βάφλες ή τηγανίτες, όπως θα ήθελε, αλλά μόνο κουλουράκια και γάλα με δημητριακά, αλλά το πρωινό ξύπνημά της από τους τρεις μας συν φυσικά την τούρτα με το κεράκι υπό τους ήχους του Happy Birthday έφταναν για να την ξυπνήσουν γλυκά και να της φτιάξουν τη μέρα. 
Μάλιστα τα μπρελόκ που επέλεξα δεν ήταν τυχαία! Το ένα ήταν ο πύργος του Άιφελ (δώρο από το Παρίσι) και το άλλο ήταν ένα βεσπάκι που της είχε φέρει μία φίλη της από την Ιταλία! Η χαρά της μετατράπηκε σε συγκίνηση όταν μετά το… πρώτο σοκ χαράς της είπα πως έχουν κι έναν συμβολισμό! “Σου εύχομαι να ταξιδέυεις παντού, να πας σε όλες τις χώρες που θέλεις αλλά πάντοτε να γυρίζειςι πίσω, στο ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ! Εδώ θα είμαστε πάντα εμείς και θα σε περιμένουμε!”. Κι άντε μετά να συγκρατήσεις τις βρύσες των ματιών μας!
Το μεσημέρι μπήκε στο σπίτι περήφανη ξεκλειδώνοντας μόνη της! Και φυσικά την περίμενε ακόμα μία έκπληξη! Ο λογαριασμός της στο instagram ήταν ήδη έτοιμος και της έμενε απλά να ακολουθήσει τις φίλες και τους φίλους της και φυσικά να κάνει τις πρώτες της δημοσιεύσεις!
Οι εορτασμοί όμως δεν τελειώνουν εδώ! Ε, τι; Δεν θα το γιορτάσει με τις φίλες της; Μια από τις επόμενες μέρες θα βγει βόλτα και θα πάνε παρέα σε escape room!
Πάμε να δούμε και τα προηγούμενα γενέθλιά της;
Το περσινό της πάρτυ τώρα συνειδητοποίησα ότι δεν το έκανα ανάρτηση! Το χρωστάω!
Άλλη εποχή για την κόρη μου αλλά και για όλη την οικογένειά μας! Ακόμη μια σελίδα ανοίγει όμως και για το Ανθομέλι με τίτλο εφηβεία! Γιατί τι είναι και το Ανθομέλι; Ένα ημερολόγιο της καθημερινότητάς μας είναι. Κι όπως αλλάζουν οι συνθήκες και οι ανάγκες οι δικές μας έτσι αλλάζει κι αυτό.
Για όσους δεν το πήρατε είδηση αυτή η εβδομάδα είναι εορταστική και για το Ανθομέλάκι μας. Διαβάστε εδώ την φετινή μας επετειακή ανάρτηση για τα 7α γενέθλιά μας και φυσικά λάβετε μέρος στους διαγωνισμού μας με δώρο είδη για πάρτυ από το δικό μας We Love Pinatas handmad by anthomeli!
Τα λέμε πάλι σύντομα!
Ακολουθήστε το Ανθομέλι στο Facebook, στο Instagram και γίνετε μέλη της ταξιδιωτικής μας ομάδας Ταξίδια με το Ανθομέλι στο Facebook.
Αχ να την χαίρεστε!!! Τι όμορφος τρόπος να γιορτάσετε τα γενέθλιά της!! Ε ναι, είναι υπέροχο να κάνουμε τη ζωή των παιδιών ξεχωριστή και πολύ χαίρομαι που τα καταφέρνετε με τέτοια επιτυχία! Φιλάκια από zoudia.gr
Οι ξεχωριστές στιγμές είναι αυτές που μένουν έστω και με μικροπράγματα! Σε ευχαριστούμε πολύ για τις ευχές σου!
Να τη χαίρεσαι την κούκλα σου! Εφηβεία ε? μεγάλο κεφάλαιο! και είναι ωραίο που το ανθομέλι μεγαλώνει και εξελίσσεται μέσα από τα παιδιά.. μας ενημερώνει για το τι θα βρούμε μπροστά μας! 🙂
Πόσο συγκινητικό αυτό με τα κλειδιά… Ακομα μια υπέροχη ιδεα για εμάς που τα παιδάκια μας είναι ακόμα μικρά… Να τη χαίρεστε να είναι πάντα γερή και δυνατή και η ζωή της να είναι γεμάτη με όμορφες στιγμές όπως αυτές!!!!
Αχ Μαρία μου! Περνάνε τα χρόνια τόσο γρήγορα! Ακούγεται στερεότυπο αυτό που λέω αλλά ισχύει! Από τη στιγμή που πάνε στο δημοτικό δεν καταλαβαίνεις πως περνάει ο καιρός! Όταν θα μεγαλώσουν και τα δικά σου θα με θυμηθείς!