Αχ, σπίτι μου, σπιτάκι μου! Μόνο εκεί ξεκουράζομαι! Ακόμη και ταξίδι να είμαστε και όσο χαλαρά κι αν περνάμε, όσο άνετο κι αν είναι το ξενοδοχείο μας, γυρνώντας σπίτι θα την πούμε την έκφραση, “Σπίτι μου σπιτάκι μου, σπιτοκαλυβάκι μου”! Και όχι μόνο εγώ αλλά και τα παιδιά και το άντρας μου. Μας αρέσει γενικά ως οικογένεια το χουχούλιασμα, ο καναπές μας, να βλέπουμε ταινίες οικογενειακά, το χειμώνα να σκεπαζόμαστε με την κουβερτούλα μας. Αυτά βέβαια κυρίως το Σαββατοκύριακο. Γιατί μέσα στην εβδομάδα και καμιά φορά και το Σάββατο μέχρι το μεσημέρι τρέχουμε σαν τρελοί για να προλάβουμε όλοι τις υποχρεώσεις μας. Ωστόσο όσο μεγαλώνουν τα παιδιά και δεν με έχουν τόσο ανάγκη (όσον αφορά στην καθημερινή τους ρουτίνα) ψάχνω κι εγώ να βρω ελεύθερο χρόνο για μερικές προσωπικές απολαύσεις (πέρα από τις οικογενειακές) που να μην με κάνουν να νιώθω ένοχη… ότι κάθομαι. Θεωρώ ότι έχω κι εγώ ανάγκες και θα πρέπει να απολαμβάνω και μερικές απολαύσεις μόνο για μένα… έστω κι αν αυτές είναι μέσα στο σπίτι. Οπότε ο ελεύθερος χρόνος για τη μαμά να περνάει και ξεκούραστα και απολαυστικά.
Το να εργάζεσαι απόγευμα έχει και τα καλά του. Σου δίνει την ευκαιρία, μόνο όμως αν είσαι οργανωμένη, να έχεις χρόνο για τον εαυτό σου. Ανάμεσα σε όλα αυτά που προσπαθώ να χωρέσω τα πρωινά που τα παιδιά είναι στο σχολείο, όπως συμμάζεμα, σίδερο, μαγείρεμα, ψώνια, πινιάτες, blog, προσπαθώ να βρω και ώρες για πράγματα που μου αρέσουν. Στιγμές μόνο για μένα. Μπορεί να μην απολαμβάνω αυτές τις δικές μου στιγμές κάθε μέρα ή να μην διαρκούν όσο θα ήθελα αλλά σίγουρα όταν το καταφέρνω είμαι πολύ χαρούμενη.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΜΑ
Αυτό που προσπαθώ να κάνω κάθε μέρα είναι το πρωινό μου καφεδάκι στο σαλόνι. Κάποιες φορές το πίνω παρέα με τον άντρα μου ενώ κάποιες φορές που εκείνος φεύγει πολύ νωρίς, μόνη. Παλιότερα το έπινα σερφάροντας όμως αυτό με έκανε να αφήνω στην άκρη πολλές δουλειές και να χάνεται ο χρόνος μέσα από τα χέρια μου χωρίς να το καταλαβαίνω. Γι΄ αυτό πλέον προτιμώ να διαβάζω λίγα κεφάλαια από κάποιο βιβλίο, γιατί το βράδυ είμαι τόσο κουρασμένη που πολλές φορές δεν αντέχω ούτε μία σελίδα να διαβάσω! Εναλλακτικά μπορεί να δω και λίγη πρωινή ενημέρωση στην τηλεόραση. Αν το πρωί δεν υπάρχει για μένα έστω και αυτή η 15λεπτη πρωινή χαλάρωση δεν υπάρχει περίπτωση να βγάλω τη μέρα χωρίς εκνευρισμό.
Δυστυχώς τα τελευταία δύο χρόνια, που πλέον ασχολούμαι επαγγελματικά με τις πινιάτες και τις φτιάχνω κυρίως τα πρωινά στο εργαστήριο που έχω στο σπίτι των γονιών μου, ο ελεύθερός μου χρόνος έχει μειωθεί πολύ. Πάντα όμως ξεκλέβω λίγο χρόνο για το χόμπυ μου που είναι η ζωγραφική. Κι έστω κι αν δεν έχω πλέον την ψυχική ηρεμία να ζωγραφίσω τα αγαπημένα μου πορτρέτα όπως στο παρελθόν, έχω βρει διέξοδο στα αγαπημένα doodle books και να διαγωνίζομαι με την κόρη μου ποια έχει κάνει το καλύτερο (δείτε τα βιντεάκια της στο youtube εδώ).
Oι πυτζάμες που φοράω στην φωτογράφιση είναι από την ελληνική βιοτεχνία εσωρούχων και πυτζαμών damakoupa.gr Όπως βλέπετε, αυτές που εγώ χάρηκα φέτος είναι οι πυτζάμες με μακρύ παντελόνι και κοντό μανίκι. Γιατί είμαι και κρυοκουκούλα! Είναι ό,τι πρέπει για την άνοιξη αλλά προσωπικά τις προτιμώ και στο camping σχεδόν ως τα μέσα καλοκαιριού! Η καλοκαιρινή συλλογή τους περιλαμβάνει επίσης και πολύ ωραία ρομπάκια αλλά και εσώρουχα. Φυσικά δεν λείπουν και τα καφτάνια.
Ωστόσο για όσους μένουν Θεσσαλονίκη, το φυσικό κατάστημα της damakoupa βρίσκεται στον Εύοσμο και είμαστε σίγουρες ότι η Ευδοξία και η Αναστασία θα σας εξυπηρετήσουν ιδιαίτερα. Και μην ξεχνάτε και τα ιδιαίτερα αμπαλάζ που μπορείτε να βρείτε και να εντυπωσιάσετε με τα δώρα σας.
Πρωινό όμως χωρίς να μιλήσω στο τηλέφωνο με την Κάλη ή να την δω στο messenger δεν νοείται. Κι όσο κι αν γενικά δεν είμαι ο τύπος που μιλάει ατελείωτες ώρες με φίλες στο τηλέφωνο, με την Κάλη (λόγω κοινών επαγγελματικών υποχρεώσεων επίσης) το δίνουμε να καταλάβει και πολλές φορές δουλεύουμε και συγχρόνως αφήνοντας την κάμερα ανοιχτή. Σαν να είμαστε στο ίδιο χώρο και η καθεμιά να δουλεύει από το γραφείο της.
Για να μην κρυβόμαστε όμως πίσω από το δάχτυλό μας, ήρθε η ώρα να σας πω όλη την αλήθεια χωρίς φόβο και πάθος. Όταν δεν έχω να φτιάξω πινιάτα, τα πρωινά μου στο σπίτι είναι γεμάτα από ενασχόληση με τον υπολογιστή. Πώς άλλωστε θα σας ετοιμάζαμε όλα αυτά που βλέπετε εδώ στο Ανθομέλι, είτε στο e-shop του We Love Pinatas. Και έστω κι αν αυτά τα δύο δεν τα λες πλέον χόμπυ θα ήταν ψέματα να πω ότι δεν με χαλαρώνουν και δεν με αφήνουν απολύτως ικανοποιημένη.
Για πείτε μου τώρα κι εσείς; Που αφιερώνετε αυτό τον λιγοστό ελεύθερο χρόνο για την μαμά μέσα στο σπίτι; Υπάρχει ή μήπως καθόλου; Θα χαρώ να μάθω εσείς τι κάνετε μέσα στο σπίτι (εκτός από δουλειές γιατί αυτό εννοείται!) H ανάρτηση αυτή θα έχει και συνέχεια. Γιατί και η Κάλη έχει και αυτή τα δικά της μικρά μυστικά για την καθημερινότητά της και για όλα αυτά που την χαλαρώνουν και της επιτρέπουν να προσφέρει χρόνο στον εαυτό της. Οπότε stay tuned και σύντομα πάλι κοντά σας.
Κατερίνα
Ακολουθήστε το Ανθομέλι στο Facebook, στο Instagram και γίνετε μέλη της ταξιδιωτικής μας ομάδας Ταξίδια με το Ανθομέλι στο Facebook.
Μου αρέσει που τα συνδυάζεις όλα! Δουλειά, καφεδάκι, διάβασμα! Κι εγώ όταν δε δουλεύω το πρωί, απαραίτητα πίνω καφεδάκι με τον άντρα μου και πολλή κουβεντούλα, γιατί όλη την υπόλοιπη μέρα θα τον χάσω! Περιμένω να διαβάσω και την ανάρτηση της Κάλης!!
Τελικά το καφεδάκι είναι must για πολλές γυναίκες… είτε μαζί με τον σύζυγο είτε όχι. Η ανάρτησή μου είναι και μένα έτοιμη. Σε ευχαριστούμε πολύ for your love!
Ποσο ζηλευω αυτες τις ωρες…………………!!! και ειναι τοσο λιγοστες εως ανυπαρκτες για μενα! Με πρωινη δουλεια και με τρια παιδια το 9,3 και 16μηνων τον ελευθερο χρονο τον ψαχνω με το ντουφεκι! και αν τυχη να χαλασει λιγο η ρουτινα της μερας με τις δουλειες του σπιτιου , χαθηκα. Θελω βδομαδες να ξαναβρω τη σειρα μου κ εγω και τα παιδια. Παντως μ αρεσει το διαβασμα το γραψιμο κ η γυμναστικη . Με λιγη υπομονη ωσπου να μεγαλωσουν λιγο και τα μικρα θελω να πιστευω πως ο χρονος για την μαμα θα γινει και αυτος ρουτινα μου!!!
Πω πω! Είναι δύσκολα με τρία και μάλιστα με τόσο μικρά! Η αλήθεια είναι ότι μόλις μεγαλώσουν λίγο ακόμη θα νιώσεις καλύτερα! Σίγουρα η καθημερινή ρουτίνα βοηθάει κι εμάς και τα παιδιά φτάνει βέβαια να μή βαρεθούμε από την μονοτονία! Χαχα! Φιλιά!