Όταν έμαθε ότι δεν υπάρχει Άι Βασίλης…

Σε αντίθεση με την ανιψιά μου που “κουράζεται” κατά το στόλισμα του χριστουγεννιάτικου δέντρου, φέτος τα δικά μου παιδιά στόλισαν το δέντρο μας ολομόναχα. Ήταν τόσο ενθουσιασμένα! Περίμεναν πως και πως την ημέρα του στολισμού του σπιτιού μας. Όταν τελείωσα με τα γύρω στολίσματα κάθισα και τους χάζευα να διαλέγουν τα στολίδια που τους αρέσουν, να μαλώνουν ποιος θα κρεμάσει και τι (ούτε τότε σταματάνε τα μαλώματα) και να προσπαθούν να κρεμάσουν τα μικρότερα στολίδια όσο πιο ψηλά μπορούν ανεβαίνοντας στο μπράτσο του καναπέ. Πόσο πολύ μεγάλωσαν! Το στόλισμα στο σπίτι μας πήρε άλλη διάσταση πια αλλά συνεχίζει να είναι κάτι που το περιμένουνε με ανυπομονησία! 

Αλλά αυτό που ακόμη περιμένουν με ανυπομονησία είναι ο ερχομός της θείας και του θείου και κυρίως της μικρής ξαδέρφης τους, της Μελίτας, για τις γιορτές! Ο Θανούλης μας περιμένει επίσης με ανυπομονησία και το δώρο από τον Άγιο Βασίλη! Η Μαρία μας, όμως, ξέρει ήδη την αλήθεια για τον Άγιο Βασίλη, μα παρόλ’ αυτά περιμένει με ανυπομονησία το δώρο της. Ίσως μέσα της να ξέρει πως δεν θα είναι το ίδιο για κείνη φέτος αλλά δεν θα επιτρέψω να χαθεί η μαγεία! 

Ένα γράμμα από μαμά σε κόρη για την αλήθεια του Άι Βασίλη

Θυμάμαι την ημέρα, πριν περίπου έναν μήνα που της έγραψα το γράμμα-ανάρτηση στο Ανθομέλι για να της πω με λόγια, εικόνες, βίντεο και link από παλιότερες χριστουγεννιάτικες αναρτήσεις στο Ανθομέλι, όλη την αλήθεια για τον Άγιο Βασίλη. 

Της είπα πως έχω ετοιμάσει κάτι για κείνη και πήραμε παρέα το laptop στο δωμάτιό της. Άνοιξα στον browser την αρχική σελιδα του Ανθομέλι και πάτησα πάνω στην εικόνα της ανάρτησης που έγραψα για εκείνη. Την παρότρυνα να το διαβάσει!

Οι αντιδράσεις

Κάθισα δίπλα της και την κοίταζα στο προφίλ για να αποτυπώσω τις εκφράσεις του προσώπου της καθώς θα διάβαζε. Ξεκίνησε να διαβάζει και χαμογέλασε όταν διάβασε στην πρώτη παράγραφο ότι η ανάρτηση είναι αφιερωμένη σε κείνη. Διαβάζοντας ότι ίσως στεναχωρηθεί με αυτά που θα διαβάσει σαν κάτι να κατάλαβε και ασυναίσθητα τρεμόπαιξε το πιγουνάκι της. Συνέχισε να διαβάζει με τη βοήθεια του κέρσορα του ποντικιού για να μην χάνει τις γραμμές.

Διαβάζοντας το κομβικό σημείο για την αλήθεια που της έλεγα άρχισε να βουρκώνει.“Μα πώς είναι αλήθεια αφού εγώ τον είδα τον Ρούντολφ σ’ έκείνη την πολυκατοικία τη χρονιά που ήμασταν στην Αθήνα!” “Προφανώς ήταν τόσο αληθινή η πίστη σου αγάπη μου που νόμιζες πως τον είδες!”, της απάντησα! 

Σταματούσε κατά διαστήματα το διάβασμα με κοιτούσε κι έπεφτε στην αγκαλιά μου κλαίγοντας. Δεν μπορούσε να το πιστέψει! Μαζί της έκλαιγα κι εγώ! Την παρότρυνα να συνεχίσει και της είπα πως είχε κι άλλα να διαβάσει. Σίγουρα την ικανοποίησε το σημείο που της έγραφα πως ακόμη και τώρα θα μπορεί να στείλει γράμμα και να λάβει δώρο. Εκεί χαμογέλασε πονηρά! Στο τέλος βλέποντας το βιντεάκι συγκινήθηκε πολύ!

Δεν μπορούσα να καταλάβω αν αυτό που την είχε στεναχωρήσει περισσότερο ήταν το ότι δεν υπήρχε ο Άι Βασίλης ή το ότι πίστευε ως τώρα σε κάτι που δεν υπήρχε. Από τα link αρκέστηκε να πατήσει στα μαγικά Χριστούγεννα για να μάθει πώς μπορεί να με βοηθήσει. Τα άλλα δεν ήταν προφανώς έτοιμη για να τα δει αλλά της είπα πως μπορεί όποτε θελήσει να τα διαβάσει.

Την πρώτη μέρα όταν το θυμότανε έκλαιγε! “Τελικά, μαμά, είναι σίγουρο πως δεν υπάρχει;”. “Εσύ τι κατάλαβες από αυτά που σου έγραψα;” “Να, μπερδεύτηκα λιγάκι γιατί τη μία μου έλεγες πως δεν υπάρχει, μετά μου έλεγες ότι από δω και πέρα θα είμαι βοηθός του, την άλλη μου δείχνεις την φωτογραφία του!

“Ένα δίκιο το είχε το παιδί! Αλλά στην ουσία, όπως της εξήγησα, υπάρχει η έννοια του Άγιου Βασίλη στις καρδιές μας κι όχι ο ίδιος! “Και τα γράμματα που στέλνουμε;” “Τα γράμματα που στέλνουμε πηγαίνουν σε κάποιο μέρος στο ταχυδρομείο ή ακόμη και στη Φιλανδία στο χωριό που έχει στηθεί εκεί! Εκεί μια ειδική ομάδα απαντάει σε κάποια παιδάκια για να ενισχύσει της πίστη τους. Το ίδιο κάνει και μία “ειδική ομάδα των “ελληνικών ταχυδρομείων”.

Πέρασαν 3-4  μέρες για να συνέλθει. Το θυμότανε κυρίως το βράδυ πριν κοιμηθεί. Της εξήγησα ότι ο λόγος που επιλέξαμε να της το πούμε φέτος και μάλιστα τόσον καιρό πριν από τις γιορτές ήταν γιατί πρώτον θέλαμε να έχει αρκετό χρόνο για να το συνειδητοποιήσει αλλά και δεύτερον να προλάβουμε το να την “κοροϊδέψουν” οι φίλοι της στο σχολείο μιας και οι περισσότεροι δεν πίστευαν από πέρυσι ακόμη. Το πιστεύετε ότι μου είπε πως δεν ένοιωσε πως την κοροϊδεύουν και πως θα ήθελε καλύτερα να την άφηνα ακόμη μια χρονιά να πιστεύει; 

UPDATE: Έμαθε και ο γιος μου την αλήθεια για τον Άι Βασίλη

(Update: μετά από δυο χρόνια που ήρθε η σειρά του αδερφού της μου είπε πως έπρεπε να του δώσω μία χρονιά ακόμα. Και φυσικά την άκουσα!).

Έχει ήδη διαβάσει τα σχόλιά σας και την άγγιξαν ιδιαίτερα αυτά στα οποία της απευθύνατε τον λόγο.

Στο τέλος κάποιο βράδυ λίγο πριν κοιμηθεί μου λέει με σιγουριά!  “Στεναχωρήθηκα λίγο, αλλά τελικά… θα μπω στην ομάδα μαζί σας!” 

Στις ερωτήσεις μου για το τι δώρο θα ζητήσει φέτος “από τον Άγιο Βασίλη” ήταν πολύ μαζεμένη και διστακτική! Τελικά νομίζω πως το ότι της είπα ότι θα της εκτυπώσω μία printable λίστα για να γράψει τι δώρα θα ήθελε “από τον Άγιο Βασίλη” την χαλάρωσε περισσότερο απ’ όλα! Τελικά όμως δεν χρειάστηκε και ήδη έχει γράψει το γράμμα της ζητώντας από τον Άγιο Βασίλη κάτι δημιουργικό. Για πρώτη φορά ίσως φορά ζήτησε υγεία για όλους στην οικογένεια την δική μας αλλά και τους γύρω μας και του ευχήθηκε καλά Χριστούγεννα! 

Το σίγουρο είναι πως παρ’ όλη την αρχική της αντίδρασή της, που κράτησε περισσότερο απ’ όσο περίμενα (η αλήθεια είναι πως την θεωρούσα πιο έτοιμη), δεν νομίζω ότι θα άλλαζα κάτι σε όλα όσα έκανα.  Θεωρώ καλύτερο που της είπα τώρα την αλήθεια παρά να μην έλεγα ποτέ, σε μικρή ηλικία, για την ύπαρξη του Άγιου Βασίλη! Κι όπως μου είπε μια φίλη μου, αν δεν ήμουν εγώ η μαμά της κι αν δεν έκανα όλα αυτά ως τώρα για να δημιουργήσω αυτή τη μαγεία, σίγουρα δεν θα την πείραζε αν δεν υπήρχε ο Άγιος Βασίλης. Αν πάλι δεν είχα κάνει τίποτε από αυτά… ποια θα ήταν η “μαγεία” των γιορτών για  να θυμάται; 

Διαβάστε επίσης: Παραδόσεις για να κάνετε τα Χριστούγεννα με τα παιδιά αξέχαστα

Εσείς σε ποια ηλικία είπατε στα παιδιά σας για τον Άγιο Βασίλη και με ποιον τρόπο; Ποια ήταν η δική τους αντίδραση;