‘Ενα καρπουζοπάρτυ με τα μπουγέλα του!

Καλημέρα, καλό μήνα, καλό Φθινόπωρο!! Ναι, μπορεί να τελείωσε ημερολογιακά το καλοκαίρι και σε λίγες μέρες να ανοίγουν τα σχολεία, αλλά οι καλοκαιρινές αναμνήσεις καλές ή άσχημες μας κατακλύζουν. Σε πείσμα κι εμείς κρατάμε μόνο τις καλές! Αυτές που μας δίνουν δύναμη!Είναι κάποιες φορές που θέλεις να γιορτάσεις. Κι όχι μόνο γιατί πρέπει, όχι γιατί κάποιος στην οικογένεια έχει γιορτή ή γενέθλια, αλλά γιατί πραγματικά το έχεις την ανάγκη να ξεδώσεις και να φωνάξεις το πόσο όμορφα τελικά νιώθεις, ειδικά μετά από μια πολύ άσχημη κατάσταση που έχεις περάσει! Έτσι και μεις με αφορμή την γιορτή της κόρης μας τον Δεκαπενταύγουστο διοργανώσαμε ένα μικρό παρτάκι στο κάμπινγκ με θέμα το καρπούζι με όλους τους φίλους της αλλά και τους γονείς τους που είναι πλέον και δικοί μας φίλοι! Κι ενώ ήταν στην αρχή να μην κάνουμε τίποτε απολύτως τελικά του δώσαμε και κατάλαβε κλείνοντας ταυτόχρονα το κεφάλαιο “Καλοκαιρινές διακοπές”! Να σας πω βέβαια τι κατάλαβα? Ότι όλοι μπορούμε να περάσουμε υπέροχα χωρίς πολλά έξοδα φτάνει να υπάρχει διάθεση και καλή παρέα! 

Θέμα
Αν και δεν είχα το χρόνο να ετοιμάσω το πάρτυ όπως ήθελα και να είναι πιο ολοκληρωμένο θεματικά νομίζω πως το βασικό θέμα του ήταν το Καρπούζι μιας και σχεδόν από πάνω μας δέσποζε μια χειροποίητη πινιάτα σε σχήμα φέτας καρπουζιού περιμένοντας να ρθει η ώρα να της αλλάξουμε τα φώτα!

Dress Code: Μαγιό

Όταν το πρωί η εορτάζουσα πήγε να καλέσει τους φίλους της, τους ενημέρωσε ότι έπρεπε να φοράνε τα μαγιό τους απαραιτήτως παρόλο που μαζευτήκαμε γύρω στις 6.30.

Μπουφές
Οι ετοιμασίες λίγες και καλές. Το κάμπινγκ όλα τα απλοποιεί. Το πλαστικό μας τραπέζι στον δρόμο με φόντο την ψάθα του γείτονα. 

Καρπούζι και πεπόνι σε ξυλάκι (μου ζητήθηκε γιατί το θυμόντουσαν από το περυσινό μας πάρτυ),  
ποπ κορν, πατατάκια,  

ζελεδάκια,  

βανίλια υποβρύχιο (προς μεγάλη μου έκπληξη πολλά παιδιά δεν ήξεραν καν τι είναι αλλά όλα ξετρελάθηκαν) 

και φυσικά κρέπες με μερέντα. 

Όμως να σας πω; Ενώ τις είχα ετοιμάσει από το πρωί στο τεπανγιάκι, με σκοπό να τις τυλίξω το απόγευμα, με αποσυντόνισαν τα παιδιά-καλεσμένοι που ήρθαν νωρίτερα λόγω του ενθουσιασμού τους και τις ξέχασα. Όταν τελικά η πεθερά μου μου το θύμισε τρέξανε η Α. και η Μ. να τις ετοιμάσουν στα κρυφά. 

Τελικά, μας βγήκε σε καλό γιατί τις εμφανίσαμε μετά από πολύ χορό και παιχνίδι ως έκπληξη! 

Τα πιάτα δεν ακούμπησαν στον μπουφέ αλλά μοιράστηκαν ισάξια σε όλους γυρνώντας από καλεσμένο σε καλεσμένο! Περιττό να πω ότι εξαφανίστηκαν σε 2 λεπτά!

Μουσική
Πάρτυ χωρίς μουσική δεν γίνεται! Το πάντρεμα του στερεοφωνικού με το laptop είναι τελικά σωτήριο αν δεν υπάρχουν ανεξάρτητα ηχεία (μπορείτε κι εδώ κι εδώ να βρείτε σχετικές συμβουλές).

Χορός
Το πάρτυ ξεκίνησε με πολύ πολύ χορό! Βοηθός μου ο “Μεταξόπουλος”! Πλάκα κάνω! Ένας γείτονας και μπαμπάς μια φίλης της κόρης μου που ξεσήκωνε τα παιδιά και τους έκανε ένα σωρό χορευτικά! 

Παιχνίδι
Η κόρη μου ήθελε πολλά παιχνίδια όμως το χρώμα που ήθελα να δώσω στο πάρτυ με τα επόμενα happenings δεν μου άφηναν τον χρόνο. Οπότε παίξαμε μόνο ένα καινούργιο παιχνίδι

Υλικά:

2 ομπρέλες (εγώ είχα δυο παιδικές θαλάσσης)
μανταλάκια
κορδέλα

Τα παιδιά χωρίζονται σε δύο ομάδες και σχηματίζουν τρενάκι. Κρατούν όλα στο χέρι τους ένα κομμάτι κορδέλα. Απέναντι στην κάθε ομάδα σε απόσταση είναι 2 άνθρωποι καθιστοί, που κρατάνε από μια ομπρέλα που γύρω γύρω, στις άκρες τις, έχει πιασμένα τα μανταλάκια. Με το σύνθημα ξεκινάνε να τρέχουν ένα ένα προς την ομπρέλα και μαγκώνουν την κορδέλα τους με το μανταλάκι. Νικήτρια είναι η ομάδα που θα τελειώσει πρώτη.
Στην περίπτωσή μας η ομάδα που κέρδισε (των κοριτσιών) μας έκανε ένα χορευτικό! Χιχι!

Περισσότερα παιχνίδια μπορείτε να βρείτε στην ανάρτησή μας ΟΛΑ τα παιχνίδια για πάρτυ (…και όχι μόνο) έτοιμα να τα εκτυπώσετε.

Πινιάτα 
Την πιανιάτα την είχα φτιάξει τις προηγούμενες μέρες  (θα βρείτε τις οδηγίες βήμα βήμα για να την φτιάξετε οσονούπω) και απλά την ίδια μέρα το μεσημέρι, την γέμισα με καραμέλες και την στόλισα . Λίγο μετά την κρεμάσαμε με σχοινί από το κλαδί ενός δέντρου. 

Για τις πινιάτες που φτιάχνουμε μπορείτε να ενημερωθείτε από την σχετική ανάρτηση στο blog Πινιάτες οι αγαπημένες! 

Προμηθευτείτε τις πινιάτες μας από εδώ: 

jamjar.gr/store/welovepinatas

Εναλλακτικά επικοινωνήστε μαζί μας στο info[at]anthomeli.com ή στη σελίδα μας στο facebook.

Χαρίστε μας ένα like στη σελίδα με τις πινιάτες μας We love pinatas handmade by anthomeli  για να μαθαίνετε όλα τα νέα σχέδια αλλά και νέα χειροποίητα προϊόντα μας που έχουν σχέση με τα πάρτυ. 

Θα χρειαστείτε αρκετό σκοινί ανάλογα με το ύψος του δέντρου. Εμείς στην αρχή την είχαμε τραβηγμένη ψηλά για να μην την φτάνει κανείς και μετά την κατεβάσαμε χαμηλότερα για να μπορούν να τη χτυπήσουν τα παιδιά με σκουπόξυλο. Η διαδικασία για να σπάσει κράτησε σχεδόν 20 λεπτά! Πολύ γερή την είχα φτιάξει! 

Μπουγέλο
Μετά από τόσο χορό, παιχνίδι αλλά και τόσο χτύπημα για να σπάσει η πινιάτα, μια θερμοκρασία την ανεβάσαμε! Οπότε ήρθαν ενισχύσεις! Σχεδόν 200 νερομπαλόνια! (Υπολογίστε ότι χρειάζεστε καμιά ωρίτσα για να γεμίσουν) 

Το πάρτυ γινόταν στο δρόμο σ’ ένα σταυροδρόμι οπότε χώρο είχαμε πολύ. Μόλις ήρθαν τα μπαλόνια μέσα στις λεκάνες τα παιδιά εκστασιάστηκαν! Το ίδιο φυσικά και οι γονείς  και με το σύνθημα ξεκίνησε ο πόλεμος! Χαμός! 

Τι να σου κάνουν όμως μόνο 200 μπαλόνια για 20+ παιδιά και ουκ ολίγους γονιούς! Έτσι ο μπαμπάς πήρε το λάστιχο και άρχισε να μας καταβρέχει. 

 Ο χορός κάτω από την βροχή… του λάστιχου δεν έλεγε να τελειώσει! 
 

Οι μπαμπάδες, που πάνω απ’ όλα είναι παιδιά, βρήκαν κι άλλα λάστιχα και βρέχανε κι από άλλες μεριές! Οι μεγάλοι μπουγελώθηκαν νομίζω περισσότερο από τα παιδιά!

Βραδινό μπάνιο
Το πάρτυ μας μετά από τόση ένταση έπρεπε να λήξει χαλαρά! Γι αυτό τους κάλεσα όλους για ένα μπάνιο στην θάλασσα… το σούρουπο. Φυσικά κανένα παιδί δεν ήρθε χωρίς έστω και έναν από τους γονείς του. Δεν θα μπορούσα να έχω τέτοια ευθύνη! Αυτό το έκανα ξεκάθαρο από την αρχή. Οι μαμάδες έτρεξαν για πετσέτες και σε λίγο όλοι μαζί παρέα ήμασταν στην ζεστή θάλασσα. 

Ήταν τόσο όμορφα να βλέπουμε το ηλιοβασίλεμα! Κάναμε και την ευχή μας. Γιατί όπως είπε φέτος στην κόρη μου μια φίλη την ώρα που χάνεται ο ήλιος, η τελευταία του κουκιδίτσα, αν κάνεις μια ευχή, θα πραγματοποιηθεί (εμένα πάντως η δική μου πραγματοποιήθηκε την πρώτη φορά! Χιχι!)! Μα σε λίγο άρχισε να νυχτώνει και να χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί την μάνα. Ήταν η ώρα να βγούμε!Το τέλειο φινάλε! 
 
Kathy