Πασχαλινές διακοπές… και μαζί και χώρια!

Για όλους εμάς του δασκάλους και καθηγητές, όταν λέμε έρχεται το Πάσχα ή τα Χριστούγεννα (καλά, να μην μιλήσω για το καλοκαίρι!!!), σημαίνει ένα μεγάλο καθισιό για δύο εβδομάδες! Πασχαλινές διακοπές με τα όλα τους! Τι, διαφωνείτε; Ε, όχι, δα! Όπως και να το κάνουμε, ανεξάρτητα από τις δουλειές που μπορεί να έχουμε όλοι, δύο βδομάδες βάζουμε τα βιβλία στην άκρη και μπορούμε να αφιερώσουμε τον χρόνο μας εκεί που εμείς θα επιλέξουμε! Έτσι και φέτος, Κατερίνα και Κάλη βάλανε μολύβια και βιβλία στην θέση τους και επέλεξαν να περάσουν το Πάσχα και μαζί και χώρια! Τι εννοώ; Διαβάστε παρακάτω και θα δείτε!

Κάλη:  
Οι δικές μου οι διακοπές ξεκίνησαν αρκετά επεισοδιακά. Με το τέλος των σχολείων και καθώς ο Κώστας θα έφευγε για επαγγελματικό ταξίδι στο εξωτερικό… τι καλύτερο από ένα μίνι ταξιδάκι και για μένα με την Μελίτα στα πάτρια εδάφη. Η Μαμά Μαρία κανόνισε τα εισιτήριά μας και σε χρόνο dt ετοιμάσαμε βαλίτσες!!! Ούτως ή άλλως, το Πάσχα είχε ήδη κανονιστεί ότι θα το περνούσαμε χώρια οπότε ήταν η ευκαιρία μου να τους δω όλους και φυσικά να ξεκουραστώ στο σπίτι της μανούλας μου! 

Για ακόμα μια φορά όμως, όταν κάνεις σχέδια, κάποιος εκεί πάνω γελάει μαζί σου! 

Παρασκευή βράδυ και ενώ είναι σχεδόν όλα έτοιμα για τα ξημερώματα που θα φεύγαμε για αεροδρόμιο, η Μελίτα κάνει για πρώτη φορά εμετό ή μάλλον εμετούς ξεγυρισμένους μέχρι νωρίς το πρωί. Γαστρεντερίτιδα που μας κατατρόμαξε γιατί δεν το είχαμε ξαναζήσει και φυσικά ξενύχτι μέχρι το πρωί! Δεν το βάλαμε όμως κάτω… πήγαμε αεροδρόμιο και ευτυχώς όλα καλά… αν εξαιρέσουμε τον καημένο τον διπλανό μου που στην προσγείωση η Μελίτα… τα έκανε… και φυσικά μοσχοβόλησε όλο το αεροπλάνο! Μα, αυτό το παιδί όλο τις χειρότερες στιγμές επιλέγει,χιχι! (βλ. ψηφιακές γειτονιές)

Ωστόσο, τίποτα δεν μας εμπόδισε να περάσουμε ένα όμορφο Σάββατο, με τα ανίψια μου να είναι ξετρελαμένα μαζί της και αυτή μαζί τους.

Highlight της ημέρας… οι παιδικοί μας δίσκοι που πήραν ζωή στο καινούργιο πικ-απ που αγόρασε ο Μπαμπάς Χρήστος και φυσικά τρελό χορό πάνω στο κρεβάτι! (το ίδιο κάναμε κι εμείς μικρές με τα ίδια τραγούδια)! Τελικά τίποτα δεν είναι να πετάς… και το λέω εγώ που λατρεύω να πετάω τα πάντα… βλέπεται ως υδροχόος βαριέμαι εύκολα και ο σκουπιδοτενεκές είναι συχνός πελάτης μου, χι χι!!! Οπότε οι δίσκοι βρήκαν πάλι την παλιά τους αίγλη!!! 

Και αμέσως μετά… ώρα για γυμναστικές επιδείξεις!! Ε, άλλο να σας το λέω και άλλο να το βλέπετε… Κατερίνα και Κάλη να προσπαθούν να αντιγράψουν την Μαρία που πηγαίνει στο μπαλέτο… γέφυρα, κεράκι, ποδήλατο… και φυσικά όλα αυτά με πλήρη αποτυχία!!! Όσο για την Μαρία, παραλίγο να φάει τρελή γονατιά… τι να κάνουμε που η Κατερίνα δεν μπορεί να ελέγξει τη δύναμή της,χιχι! Το σίγουρο όμως είναι ότι σκάσαμε όλοι στα γέλια! Ακόμα και η Μελίτα συμμετείχε με την βοήθειά μας… Κομανέτσι θα τα κάνουμε τα κορίτσια μας!!!

Και εκεί που όλα φαίνεται να πηγαίνουν ρολόι,… Κυριακή πρωί συνειδητοποιώ ότι κόλλησα κι εγώ γαστρενερίτιδα. Οι σκηνές που ακολούθησαν είναι ακατάλληλες… για όλους.. και εύχομαι να μην τις ζήσετε ποτέ. Ευτυχώς όμως που είχα και ανθρώπους να κρατάνε την Μελίτα γιατί αν είχα μείνει Αθήνα θα ήμουν μόνη αγκαλιά με την τουαλέτα! Ευτυχώς η γαστρεντερίτιδα ήταν 24ώρου! Το χειρότερο της ημέρας ότι ακύρωσα το υπέροχο τραπέζι ετοίμαζε η κουμπαρούλα μου !! Συγνώμη Λ. μου!!! Αλλά όπως λέει κι ο βαφτισιμιός μου “την αρρώστια δεν την ελέγχεις!”. Εχασα από ψάρια και μεζέδες μέχρι σαλάτες και πίτες…και όλα χειροποίητα! Μπορώ να σας πω ότι ως λάτρης του φαγητού.. αυτό με πλήγωσε περισσότερο!

Δευτέρα και τα πράγματα αρχίζουν πάλι να φτιάχνουν ή έτσι νομίζουμε; Μαρία με πυρετό μας αποτελειώνει!!! Θεία και ανιψιά μένουμε σπίτι για να γιάνουμε… ενώ οι υπόλοιποι μοιράζονται σε νονές και εξωτερικές δουλειές! Μα τι ακόμα θα δούμε; Τίποτα ευτυχώς!!!

Ως διά μαγείας, το θαύμα του Πάσχα έγινε για εμάς και τελικά από την Δευτέρα το απόγευμα όλα ήταν καλύτερα… παιχνίδι στην αυλή, βόλτα και καφές στην κουμπαρούλα μου (ευτυχώς μας δέχτηκε μετά από το φιάσκο της Κυριακής) και φυσικά λίγο πριν εκπνεύσει ο χρόνος.. καφές με τις παιδικές μου φίλες και κουτσομπολιό ακριβώς… σαν να μην πέρασε μια μέρα!!!

Και κάπου εδώ τελειώνει το Μαζί!!! Ήταν πέντε μέρες επεισοδιακές… που όμως δεν θα τις άλλαζα με τίποτα! Είναι σαν να παίρνεις μια βαθιά ανάσα οξυγόνου για να μπορέσεις να συνεχίσεις το… Χώρια!!!

Κατερίνα:

Η οικογένεια της αδελφούλας μου μας την έκανε φέτος και δεν ήτανε μαζί μας φέτος όπως και πέρυσι. Ευτυχώς όμως προσωπικά είχα πάρει μεγάλη δόση μιας και είχαμε βρεθεί στην Αθήνα για τις ψηφιακές γειτονιές και ήρθε κι εκείνη με το Μελιτάκι έστω και με τις αρρώστιες τους. 

Έτσι λοιπόν την Μ. Πέμπτη που μείναμε μόνοι μας ξεκινήσαμε να βάφουμε τ αυγά μας! Φέτος όπως ήδη σας είπα έβαψα αυγά με χρώματα ζαχαροπλαστικής και κάποια από αυτά σε συνδυασμό και με κηρομπογιές.Το αποτέλεσμα με δικαίωσε και μας ευχαρίστησε πολύ και η διαδικασία.

Δεν σταματήσαμε όμως μόνο εκεί. Είχαμε ακόμα πολλά πράγματα να κάνουμε! Το απόγευμα της Μ. Πέμπτης πήγαμε στη νονά της Μαρίας για να της πάμε τα δώρα μας αλλά και να μας δώσει κι εκείνη τα δικά της. Περάσαμε πολύ όμορφα και η Μαρία ενθουσιάστηκε με τα δώρα της. Όσο για το δικό μου καλάθι… ελπίζω να τους άρεσε!

Την Μ. Παρασκευή το πρωί περιμέναμε την βαφτισημιά του Γιώργου και το απόγευμα πήγαμε όλοι μαζί στην εκκλησία των Ν. Επιβατών Θεσ/νίκης (Μπαξές) να χαιρετήσουμε τον επιτάφιο. Παρόλο που μένουμε χρόνια πολύ κοντά δεν γνωρίζαμε για το έθιμο του καψίματος του Ιούδα και δεν είχαμε παρακολουθήσει ποτέ την διαδικασία. Τα παιδιά ενθουσιάστηκαν λέγοντας συνεχώς όλα όσα ξέρανε για την ιστορία του Χριστού και του Ιούδα. Νιώσανε την ζέστη από τις φλόγες, φοβήθηκαν από τις κροτίδες, τσίριζαν από τα πυροτεχνήματα….Ήταν μια ωραία εμπειρία… και την προτείνω ανεπιφύλακτα σε όσους μένουν εκεί κοντά!

Το Μ. Σάββατο το πρωί μας βρήκε στο σπίτι να κάνουμε δουλειές μέσα κι έξω. Τις επόμενες μερες δεν θα είχαμε τραπέζια και φιλοξενούμενους (φέτος όλη η οικογένειά έκανε αποχή από καλέσματα!) κι αυτό μας έδωσε την ευκαιρία ν΄ ασχοληθούμε με το σπίτι μας. 

Τα προηγούμενα χρόνια τα παιδιά δεν άντεχαν να έρθουν μαζί μας στην Ανάσταση (αν και η Κάλη μου θύμισε ότι μια χρονιά η Μαρία είχε έρθει… το είχα ξεχάσει εντελώς) αλλά φέτος με το Μαράκι στην πρώτη θα ήταν άσχημο να τα αφήσουμε να κοιμηθούνε. Μετά τον μεσημεριανό υπνάκο αντέξανε άνετα ως τις 11 που φύγαμε για την εκκλησία. Ετοιμάσαμε τις λαμπάδες, το φαναράκι για να μεταφέρουμε το Άγιο φως και διαλέξαμε τα πιο γερά αυγά!  

Η Ανάσταση του Κυρίου μας βρήκε και τους τέσσερις μαζί για πρώτη χρονιά και είμαστε πολύ χαρούμενοι γι αυτό! Τι περισσότερο να ζητήσεις! Ανάσταση στις ψυχές όλων μας!!!

Η γιαγιά μας περίμενε στο σπίτι να της πάμε το άγιο φως και να φάμε την μαγειρίτσα που ετοίμασε. Η βραδιά ολοκληρώθηκε με το άναμα του καντηλιού στο σπίτι μας με το Άγιο φως και φυσικά ο ύπνος μας πήρε γλυκά!

Η Κυριακή του Πάσχα ήταν ηλιόλουστη, ευτυχώς, γιατί ήμασταν καλεσμένοι στους κουμπάρους μας και θα ήταν κρίμα να χάσουν τα παιδιά το παιχνίδι στον τεράστιο κήπο τους. Αρνί μπορεί να μην σουβλίσαμε αλλά φάγαμε πολύ καλά τα ψητά τον σαρμά και τις σαλάτες. Η καλή παρέα σε συνδυασμό με το περιβάλλον και τον καλό καιρό ήταν το τέλειο Πάσχα για μας.

Δεύτερη μέρα του Πάσχα, η γιορτή του μπαμπά και ο καλός μου μας έβγαλε έξω για φαγητό δίπλα στην θάλασσα για να μας κεράσει. Απολαυστική μέρα!!!

Γινότανε ν΄ αντισταθούμε στα κοχύλια; Όχι φυσικά!  Καθίσαμε στην αμμουδιά και μαζεύαμε κοχύλια μέσα στα καπέλα των παιδιών μέχρι που ήρθε και μας “μάζεψε” ο μπαμπάς γιατί αλλιώς θα βραδιάζαμε!

Οι επόμενες μέρες ήταν μέρες προετοιμασίας του τροχόσπιτου για τις καλοκαιρινές μας διακοπές. Καθάρισμα, λίστες, στησίματα κλπ (γι αυτό όμως θα σας πω σε άλλη ανάρτηση), πλυσίματα, σιδερώματα και μαστορέματα. Εύχομαι και του χρόνου με υγεία να είμαστε εδώ και να τα λέμε! 

Δίνω την σκυτάλη και πάλι στην Κάλη, όχι τίποτε άλλο, αλλά για να μάθω κι εγώ με περισσότερες λεπτομέρειες μέσα από τις φώτο της και το κείμενό της το πως περάσανε το Πάσχα τους. 

Κάλη:
Εγώ δυστυχώς δεν έχω και πολλά να σας πω… γιατί αυτός ο Μέρφυ (όπως λέει και η Σοφία από το Shareyourlikes) μας διέλυσε φέτος!!! 

Τα πάντα ξεκίνησαν τέλεια με την επιστροφή μου στην Αθήνα. Μ. Πέμπτη, Μ. Παρασκευή, Μ. Σάββατο και Κυριακή του Πάσχα περάσαμε υπέροχα. 

Highlights των ημερών:

Έχετε κάνει ποτέ Μ. Παρασκευή στην Ανάβυσσο… ε, να το βάλετε στο πρόγραμμα για του χρόνου! 

 

Μα τι περιφορά υπερπαραγωγή! Η εκκλησία στολισμένη με αγγελάκια και σε όλη την διαδρομή οι μαθητές των σχολείων έπαιζαν την ζωή του Χριστού. Συγχαρητήρια σε όλους!!!!

‘Οσο για την δύση του ηλίου εκείνη την ημέρα… απλά μαγική από την βεράντα του σπιτιού μιας πολύ καλής φίλης!!!

Μ. Σάββατο και όλα πηγαίνουν ρολόι… Ανάσταση με τον παππού να “κρατάει” την Μελίτα και εμείς βουρ για την εκκλησία! Σουπίτσα και τα σχετικά… και επιτέλους Κυριακή του Πάσχα. 
Α, εδώ περάσαμε υπέροχα… στην αυλή καλών φίλων! Αρνάκι, κοκορέτσι και όλα τα απαραίτητα για μια οικογενειακή και άκρως παραδοσιακή γιορτή!!! Ευχαριστούμε φίλοι μας! 

Και κάπου εδώ θα τελειώσω την σχετικά γρήγορη αυτή εξιστόρηση του Πάσχα μου καθώς θα φανώ γραφική αν σας πω ότι την επόμενη αρρώστησε ο Κώστας με γαστρεντερίτιδα… και μαζί του η πεθερά μου, ο πεθερός μου, και οι γείτονες!!! Ε, εντάξει τέτοιο μικρόβιο δεν έχω ξαναδεί! Τους αποτέλειωσε όλους!!! Να, ξέρετε δεν κολλάει από το ίντερνετ… μπορείτε να μείνετε μέχρι να τελειώσει η ανάρτηση,χιχι!!!

Σε λίγο ξεκινάνε πάλι τα σχολεία και μπαίνουμε στους ρυθμούς μας… το καλοκαιράκι όμως είναι κοντά και έτσι παίρνουμε δυνάμεις. 

Αυτό που θέλουμε είναι να σας ευχαριστήσουμε όλους για τις ευχές σας και τα καλά σας λόγια!!! Να είστε όλοι καλά!!!

Callie