Μαμά έγινα 3… κο κέλεις? (το ξέρεις;)

Και ενώ όλες αυτές τις ημέρες σκέφτομαι τι να γράψω για τα 3α γενέθλια της Μελίτας μου, συνειδητοποίησα ότι ήθελα να γράψω τα πάντα αλλά και τίποτα! Τι να πω για την καλύτερη χρονιά της ζωής μου! Τι να πω για την καλύτερη χρονιά της ζωή της; Μια χρονιά που μέσα από τις δυσκολίες της, μας φανέρωσε και το πιο όμορφο πρόσωπό της! Terrible Two’s… αλλά εμάς πέρασαν και απλά μας ακούμπησαν… μην σας πω μας χάιδεψαν! Ξεσπάσματα, κλάματα, γκρίνια… όλα αυτά σε εκπτωτικό πακέτο και όλα αντιμετωπίσιμα! Οπότε ποιος ο λόγος να μην λατρέψω αυτή την χρονιά!

Να σου πω ένα μυστικό; Σ’ αγαπώ! Χρόνια σου Πολλά Μελιτάκι μου!

Πραγματικά αυτή η χρονιά ήταν αποκάλυψη! Από ένα παιδί που πέρσι τέτοιο καιρό έλεγε απλά κάποιες σκόρπιες λέξεις… φτάσαμε στη Μελίτα του σήμερα με μια σχεδόν σχηματισμένη προσωπικότητα και ένα λεξιλόγιο που κάθε μέρα σε εκπλήσσει! (“Αυτό μαμά είναι αδύνατον”) Όχι, δεν θα πω ψέματα! Καθαρά δεν μιλάει αλλά μιλάει αρκετά ώστε να μας ζαλίζει και μάλιστα πολύ γρήγορα! (παιδί της μαμάς του βλέπετε!). Και αν με ρωτάτε αν είμαι από αυτές τις μαμάδες που καταγράφουν τα πάντα… δυστυχώς δεν είμαι! Όλο λέω να καθίσω και να γράψω τις καινούργιες λέξεις που λέει, τα αστεία περιστατικά και τελικά όλο το αμελώ! Είμαι όμως μαζί της, εκεί, για να ζήσω και να ρουφήξω όλες τις στιγμές γιατί τα χρόνια περνούν τόσο γρήγορα και θέλω να είμαι κι εγώ και αυτή χορτασμένη!

Σήμερα δεν θα μπω σε άλλες λεπτομέρειες… δεν με νοιάζουν άλλωστε! Είμαι τόσο χαρούμενη που το παιδί μου είναι καλά και είναι ευτυχισμένο και αυτό μου φτάνει!  Όταν τη ρώτησα προχθές, μάλιστα, τι είναι το καλύτερο μέσα σε αυτά τα τρία χρόνια που ζει…. μου είπε: 1) Το καινούργιο μας σπίτι, 2) Το μούμε μάκετ (βλ. σούπερ μάρκετ,χεχε) και 3) Ο παιλότοτος (βλ. παιδότοπος) που πηγαίνει με τον μπαμπά. Μέσα σε μισό λεπτό αντίκρισα όλη την αθωότητα που κρύβει μέσα του ένα μικρό παιδί! Και πώς μεταφράζεται αυτό μέσα στο μυαλό της μαμά; 1) καινούργιες εικόνες, 2) δραστηριότητες μαζί με τους γονείς, 3) πολύ παιχνίδι!!!! Συμφωνείτε;

Και μιας και μιλάμε για παιχνίδι… δεν θα μπορούσαμε να μην γιορτάσουμε τα τρίτα της γενέθλια με ένα μεγάλο πάρτυ, ένα πάρτυ που θέλαμε να είναι μαγικό και να οπτικοποιεί τις μεγάλες της αγάπες… την barbie και τις γοργόνες! Ωστόσο, σήμερα δεν θα σας αποκαλύψω άλλα γιατί η ανάρτηση θα γραφτεί σύντομα, το μόνο που θέλω να πω είναι ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους όσοι αγαπάτε το παιδί μου! Σε όσους σκύβετε και της χαϊδεύετε το κεφαλάκι (έστω κι αν αυτή ντρέπεται), σε όσους έχετε έναν καλό λόγο για αυτή (έστω κι αν αυτή δεν λέει αμέσως ευχαριστώ), σε όσους την αγκαλιάζετε (έστω κι αν αυτή δεν έρχεται αμέσως κοντά σας)… όλοι εσείς χωρίς να το ξέρετε, ο κάθε ένας ξεχωριστά, συντελεί στην ομορφιά της ζωής της! Και θα το λέω για όσο ζω… είναι μεγάλο πράγμα να έχεις ανθρώπους γύρω σου που δεν σε φθονούν και σε αγαπούν πραγματικά! Είναι σαν ένα δίχτυ προστασίας! Έτσι και η Μελίτα μου είναι περιτριγυρισμένη από το δικό σας δίχτυ αγάπης! Και για όσο ακόμα την προστατεύει αυτό το δίχτυ εγώ νιώθω πιο σίγουρη ότι η παιδική της ηλικία θα είναι πραγματικά ευτυχισμένη!

Θα σας ευχηθώ Καλή Κυριακή με μία φώτο από το χθεσινό πάρτυ που περάσαμε υπέροχα και μια στροφή από το αγαπημένο τραγούδι της Μελίτας…