Καλημέρα Ανθομελάκια μου!
Έχω παρατηρήσει ότι κάθε φορά που νομίζω ότι έκλεισαν οι πόρτες της φιλίας και ότι δεν πρόκειται να μπουν στην ζωή μου νέοι άνθρωποι, οι ίδια η ζωή έρχεται να με διαψεύσει. Έτσι έγινε και την χρονιά που μας πέρασε… το blogging έμελλε να μου φέρει (να μας φέρει!) στη ζωή όχι έναν αλλά 14 νέους φίλους!!!
Και όχι δεν θα μπω τώρα στη διαδικασία να αναλύσω τον όρο “φιλία”. Άλλωστε δεν είπε κανείς ότι έψαχνα για κολλητούς φίλους. Άσε που γενικά είμαι πολύ ανοιχτή στο θέμα αυτό καθώς θεωρώ ότι στη ζωή μας πάντα χρειάζονται καινούργιοι άνθρωποι με νέες ιδέες, διαφορετικές ζωής και εμπειρίες που όμως προσθέτουν στην καθημερινότητά μας το αλατοπίπερο που της χρειάζεται!
Το δικό μου αλατοπίπερο είναι οι γνωστές πια σε πολλούς Β15… που η καθεμία από αυτές έχει προσθέσει κάτι διαφορετικό και όλες μαζί είναι ένα παρεάκι διαδικτυακό αλλά και όχι μόνο!!!
Οι, δυστυχώς, όχι και τόσο συχνοί καφέδες μας, γεμίζουν την ζωή μου με μια γλυκιά προσμονή για κάτι ολόδικό μου. Και τι εννοώ με αυτό! Μέχρι τώρα (μιας και ήρθα στην Αθήνα πριν 8 χρόνια) όλοι μου οι καλοί φίλοι ήταν πάντα κοινοί με τον Κώστα και έτσι όταν βγαίναμε το κάναμε πάντα παρέα (χωρίς εννοείται να μειώνεται η αξία τους… μην παρεξηγηθώ!). Αυτές λοιπόν, οι 14 είναι μόνο δικές μου και τις φυλάω σαν κόρη οφθαλμού. Αφού πολλές φορές όταν με ρωτάνε αν είπα αυτό ή το τάδε στον Κώστα συνειδητοποιώ ότι δεν το έχω πει… λες και είμαι πάλι στην εφηβεία που κρατάω μυστικά που τα ξέρω μόνο εγώ και οι φίλες μου.
Δωράκια, παιχνίδια, εγκυμοσύνες, κάρτες, δώρα… και πολύ κέφι! |
Φυσικά, είναι σαφές ότι δεν ταιριάζουμε όλες απόλυτα μεταξύ μας. Υπάρχει όμως ένα σεβασμός στο διαφορετικό (τουλάχιστον όσον αφορά σε μένα) και αυτό προς το παρόν μου αρκεί. Και αν με ρωτάτε, όχι κολλητή δεν θα μπορούσα να γίνω με όλες τους αλλά ποιος νοιάζεται! Όσο περνάω καλά και γίνεται σεβαστή η προσωπικότητά μου νομίζω ότι περπατάμε σε καλό δρόμο!
Ποτάκια, εγκυμοσύνες, βαπτίσεις… όλα χωράνε στην καθημερινότητα μιας blogger!!! |
Φυσικά, υπάρχουν και τα έκτακτα, όπως ένα ωραίος καφές στο ΙΚΕΑ που ήπιαμε μετά παιδιών…. με πολλές εκπλήξεις για μικρούς και μεγάλους! |
Ή και συναντήσεις σετάκια… όπως αυτά με τις παραπάνω κυρίες. Όλα πάντως μας αφήνουν με όμορφη διάθεση και μια γλυκιά γεύση. |
Βέρα: Η μαμά κουκουβάγια κρύβει κάτι από την χαμένη μας παιδική αθωότητα .. λίγο το τρελό μαλλί και τα ρούχα, λίγο το μαντήλι στα μαλλιά, λίγο το κόκκινο κραγιόν (για να μας θυμίζει ότι μεγαλώσαμε κιόλας), λίγο το καλοσυνάτο αλλά ειλικρινές της χαμόγελο… ε, δεν θέλει και τίποτα άλλο για να την αγαπήσεις!
Δήμητρα: Η καρδιά της παρέας αγγελιοφόρος Ερμής και με μνήμη που θα ζήλευε και ο πιο εξελιγμένος υπολογιστής! Είναι τόσο “εκεί” πάντα, που μια φορά που νομίζαμε ότι ήταν down, τελικά είχε γαστρεντερίτιδα… μόνο αυτό μπορεί να την ρίξει τελικά!!!χαχα!
Ασπασία: Είναι τόσο χειμαρρώδης όσο και οι αναρτήσεις-σεντόνια της! Όσο δεν την χώνεψα στην αρχή παρερμηνεύοντας την φυσική της ευγένεια, την κλάση που εκπέμπει και τον ορθό της λόγο, με υπεροψία και σνομπισμό (και όλα αυτά μόνο μέσα από τις αναρτήσεις της)… τόσο την λάτρεψα στην πορεία.
Σοφία: Γελαστή και αισιόδοξη και πάντα νεραϊδοντυμένη! Ο άνθρωπος που μπορείς να συζητήσεις μαζί του τα πάντα και μάλιστα χωρίς να νιώθεις ότι σε κρίνει. Το μότο της “Πάρε το τίποτα και κάντο κάτι”… με κυνηγάει από τότε που το πρωτοδιάβασα… αλλάζοντας πολλά στη ζωή μου!
Μαρία Α: Κρυφή χιουμορίστας που έχω την εντύπωση ότι ακόμα κρατάει πολλά χαρτιά κρυμμένα. Ομιλητική, γελαστή και φυσικά μαμά με τα όλα της. Το κορίτσι της διπλανής πόρτας με ταλέντο στο πλέξιμο και πάντα έτοιμο να σε εξυπηρετήσει.
Σίνα: Η Σίντερμπελ (τα δικαιώματα ανήκουν στη Δήμητρα) είναι αυτό που λέει και ο τίτλος της… μικροσκοπική και αέρινη όπως η Τίνκερμπελ. Η ήρεμη δύναμη που όταν όμως είναι ανάγκη μπορεί να γίνει η μαμά-λέαινα για να προστατέψει τα παιδιά της. Δύο σε ένα!!!
Μαρία Ξ.: Δοτική και καθόλου γκρινιάρα. Μένει πιο μακριά απ’ όλους μας και δεν λέει ποτέ λέξη για τις συναντήσεις μας. Έρχεται μεν τελευταία (ευτυχώς για έτσι γίνομαι εγώ η πρότελευταια,χαχα) και πάντα με χαμόγελο παρά της κούρασή της.
Γιάννα: Είχα την τύχη να την γνωρίσω σε ένα πολύ κομβικό σημείο της ζωής της . Πήρε τη ζωή στα χέρια της και είμαι σίγουρη ότι θα βγει νικήτρια. Πηγή δημιουργίας τον τελευταίο καιρό και έτσι κεφάτη και κάθε φορά που την βλέπουμε… αν και θα την θέλαμε περισσότερο.
Κατερίνα: Γλυκιά και χαμηλών τόνων αλλά δυναμική όταν χρειάζεται. Με συγκινεί η αγάπη της για την οικογένεια και η σταθερότητά της στις απόψεις της. Ένα κορίτσι για σπίτι, που λένε, με τα όλα του.
Αναστασία: Τα κάνει όλα και συμφέρει, χιχι! Μαμά τριών παιδιών, σπίτι, δουλειά και… εμφάνιση!!! Πρώτη εικόνα η ομορφιά της, δεύτερη το γλυκό της χαμόγελο, τρίτη η ευγένεια και η διάθεση για εξυπηρέτηση, τέταρτη… σε έχει μαγέψει ήδη.
Θεανώ: Για την Θεανώ λίγα μόνο μπορώ να πω (καθώς έχουμε βρεθεί μόνο μία φορά)… σίγουρα όμως τα καλύτερα. Με προφορά που θυμίζει Γαλλίδα στην Ελλάδα (αλήθεια στο έχω ξαναπεί αυτό;) είναι μια γυναίκα με τα όλα της.
Μάχη: Χειμαρρώδης και πληθωρική.. και λίγα λέω. Γιατρός χωρίς πτυχία αλλά με εξειδίκευση στην γυναικολογία και στην παιδιατρική. Και αυτή στην αρχή δεν μου είχε κάτσει καλά… τελικά τα φαινόμενα απατούν. Ευτυχώς ξέρω να δίνω δεύτερες ευκαιρίες… και πέτυχα διαμάντι!
Μαρώ: Με ποιητική φλέβα και ευγενική ψυχή… με αναρτήσεις που, ομολογώ, συχνά με μπερδεύουν (δεν το έχω άλλωστε το πολύ ποιητικό) αλλά πάντα κρύβουν κάτι από πίσω και μάλιστα με πολύ έξυπνο τρόπο. Όσο για τα εκπαιδευτικά θέματα… νομίζω ότι έχει πολλά να δώσει στο μέλλον.
Γεωργία: Συγκινητική και χιουμοριστική, ήρεμη και τσατίλας, κορίτσι και γυναίκα… πως γίνεται όλα αυτά σε ένα; Κι όμως η Γεωργία τα συνδυάζει όλα και φτιάχνει σε μια εκρηκτική προσωπικότητα που σε περιμένει να την εξερευνήσεις.
Και φαγητό στο μενού… μπυρίτσα, κους-κους και πάντα με το ρολόι να τρέχει σαν νερό! Το τρίωρο είναι το μίνιμουμ των συναντήσεών μας!χιχι! |
Αυτά ήταν τα κορίτσια μου… οι δικές μου φίλες! Και χωρίς πολλά πολλά λόγια…. απλά περνάω καλά! Πειράζει;
Σας ευχόμαστε να έχετε μια υπέροχη συνέχεια στην ημέρα σας και φυσικά stay tuned… γιατί αύριο κορυφώνονται οι εορτασμοί με ένα 24ωρο giveaway μόνο για καλούς φίλους!!! Don’t miss it!!!
Callie
Υ.Γ.: Αναρτήσεις εορταστικού εφταήμερου για τα δεύτερα γενέθλια του Ανθομέλι. Αν τις χάσατε… διαβάστε:
- Την γενέθλια ανάρτησή μας με τίτλο “To γλυκό σαν μέλι διαδικτυακό μας παιδί γίνεται σήμερα 2 χρονών“
- Την ανάρτησή μας με τίτλο “Η γνώμη σας μετράει. Τοπ τεν και άλλα πολλά”.
- Tην ανάρτηση με τίτλο: Ένα συνέδριο, πολλή δημοσιότητα και μια ραδιοφωνική εκπομπή!
- Και φυσικά, μην ξεχάσετε να λάβετε μέρος στον φετινό διαγωνισμό χαράς για τα δυο μας χρόνια! Θα είναι πολλοί οι νικητές και ο καθένας σας θα έχει από τρεις ευκαιρίες για να κερδίσει!
Ακολουθήστε το Ανθομέλι στο Facebook, στο Instagram και γίνετε μέλη της ταξιδιωτικής μας ομάδας Ταξίδια με το Ανθομέλι στο Facebook.
τι ωραία που περνάτε ρε κορίτσιαααααα !!! Μακάρι η φιλία σας να είναι έτσι δυνατή κι γεμάτη χαρές και γέλια!! φιλια πολλά
Οντως ΕΛπίδα μου… αυτό λείπει από τη ζωή μας, γέλιο και χαρά. Προς το παρόν αυτό το αποζητώ!
Ουφ ουφ ίδρωσα για να μπω. Ο chrome μας κάνει νερά!!!
Πω,πω!!!! πολύ με συγκινήσατε πρωινιάτικα!!!!! Να είσαι καλά Κάλη μου, μακάρι όλο αυτό να γίνει ακόμα πιο δυνατό με το πέρασμα του χρόνου. Θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό που σας έχω, το έχω ξαναπεί άλλωστε. Σε γλυκοφιλώ 🙂
Κι εγώ όντως νιώθω τυχερή! Οι σχέσεις χτίζονται αργά και μόνο ο χρονος θα δείξει!!! Προς τ παρόν όμως είστε σούπερ!
Κάλη μου, το εμπεδώσαμε ότι δε με χώνευες πριν με γνωρίσεις. Το εμπεδώσαμε. Δε χρειάζεται να το κάνεις βούκινο παντού. Χαχαχαχαχα 🙂
Όσο για τις αναρτήσεις μου, ναι μεν είναι σεντονάκια οι περισσότερες αλλά θα με κάνεις να συναγωνιστούμε στο word counting, γιατί νομίζω ότι δεν πάτε και πίσω :)))))))))))))))))))
Φιλάκια κοριτσάρα μου! Χαίρομαι που γνωριστήκαμε και που μοιραζόμαστε το ίδιο παρεάκι. C u tomorrow…πίνοντας εσείς cocktail και εγώ πορτοκαλάδα 🙂
Ασπασία μου τελικά μάλλον είναι κολλητικό! Είμαι καλά Γιατρέ Μάχη; Τι λες οι αναρτήσεις σεντονια λες να είναι μεταδοτικές,χιχι!!! Ε, μην ανησυχείς θα πιω κι εγώ κοκόλια (βλ, κόκα κόλα) για να σου κάνω παρέα. Αλλωστε με το ποτό δεν το έχω και πολύ!
Κάλη…μας συγκινείς! Το ξέρεις ότι σ'αγαπώ;;;; Και πολύ χαίρομαι που είμαι φίλη σου! Και θα είμαι για πάντα!!!
Αχ και εσύ με συγκινείς τώρα!!! Ασε που σε έχω χάσει τελευταία. Θα επανέλθω όμως το υπόσχομαι!!! Κάλη
Κι εμένα με συγκίνησες…μπορεί να χαθήκαμε τελευταία αλλά σας έχω πάντα μέσα στην καρδιά μου, μακάρι να μπορέσω να παρευρεθώ αύριο έστω πίνοντας τσαγάκι 🙂
Ax, sas zileuwwww… eiste yperoxes!!!
Na eiste panta etsi xaroumenh!
filakia
Κάλη, πόσο μα πόσο με συγκίνησες, δεν φαντάζεσαι!! Αύριο θα πάρεις εξτρα αγκαλιά και φιλί και ξανά αγκαλιά κ ξανά φιλί! 🙂 🙂 Τι να πω…ξέρεις ότι σε αγαπώ και περνώ όμορφα μαζί σου! Όσο για σένα Κατερινάκι μου, κατάσκοπε του Βορρά, νιώθω ότι είσαι η αφορμή της παρέας να συναντηθεί κάποια στιγμή εκτός Αθηνών! 😉 Τι καλύτερο έχουν κάτι μέρη εξωτικά και κάτι ιστιοφόρα που προτείνουν μερικές μερικές; :)))))) Αφήνεις τη σφραγίδα σου στην καθημερινή επαφή μας με πολύ όμορφο τρόπο
Ε αυτό να κάνουμε και τι άλλο! Τελικά όλο ιδέες είσαι Σοφάκι! Μήπως να κλείσουμε να πάμε για κανά spa εδώ στον Βορρά;
Kathy
Υπέροχες και οι 15! Παντα ετσι δεμένες να είστε και να περάσετε και πάλι τέλεια! 🙂
Κι αυτές οι ομαδικές φιλίες που ξεκινανε διαδικτυακά, μεσα από μπλογκς, ομάδες κοινού ενδιαφέροντος στο facebook, ακόμη και παιχνίδια (γκουχ γκουχ) δεν ξέρω τι έχουν, αλλά είναι πολύ δυνατές! Τα φιλιά μου!
Τωρα να πω και εγώ με συγκίνησες αστο. Αλλά βρήκες να χτυπήσεις σήμερα που ξέρω οτι θα χάσω την επόμενη συνάντηση; Κλαψ. Θα μου λείψετε!
Τα έγραψες υπέροχα Καλίτσα μου και αληθινά. Έτσι όπως ακριβώς είναι. Είμαστε 15 διαφορετικές γυναίκες, δεν ταιριάζουμε όλες απόλυτα και αυτό είναι λογικό, αλλά νομίζω πως προσπαθούμε να σεβόμαστε την προσωπικότητα η μια της άλλης, να μην καταπιεζόμαστε αλλά ούτε και να καταπιέζουμε. Αλήθεια και ελευθερία. Δύο αξίες που πρέπει να έχει κάθε φιλία.
Και εγώ δεν περίμενα στην ανατολή των 40 (ή στη δύση των 30…χε χε χε) να γνωρίσω καινούριες φίλες που μοιράζομαι μαζί τους την καθημερινότητα και τους προβληματισμούς μου, βγαίνω, ξενυχτάω, γελάω, κλαίω. Όπως είχα πει και από την πρώτη ή τη δεύτερή μας συνάντηση, this was the beggining of a beautiful friendship!!!
Σ'ευχαριστούμε για αυτή την τρυφερή ανάρτησή σου που μας συγκίνησε όλες!!!
Είσαι ένας χείμαρρος δροσιάς, γέλιου και ζωντάνιας!!!
Ε λοιπόν πρώτη φορά διαβάζω ανάρτηση και έχω βουρκώσει και έχω χαμογελάσει τόσες φορές! Πως το κατάφερες αυτό; Κοιτάζω την οθόνη και είμαι τόσο χαρούμενη που τελικά εκείνη την Κυριακή του Φεβρουαρίου είπα το "ναι" και ήρθα στην πρώτη μας συνάντηση. Και φυσικά συμφωνώ με την …. κυρία από πάνω μου. Η αλήθεια είναι η πιο γερή βάση για μια σχέση που θα κρατήσει χρόνια!
Ανθομελάκια μου μόνο και μόνο από τις φωτογραφίες η ανάρτησή σας τα λέει όλα για την παρεούλα μας: Τρελή και αγαπησιάρα, με πολλά χαμόγελα και συγκινητικές στιγμές, δυνατά συναισθήματα, με τα πάνω μας, με τα κάτω μας, με κοιλίτσες φουσκωμένες και καθημερινές κοριτσοκουβέντες. Μια παρεούλα που μας γεμίζει όλες θέλω να πιστεύω πολύ.
Πιείτε και ένα ποτάκι για μένα σήμερα και κάντε μια ακόμα αγκαλιά σαν να ήμουν και εγώ εκεί.
Φιλάκια πολλά Β15 μου!
Ζηλεύωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωω