Χριστούγεννα ήταν και πέρασαν

Τρίτη σήμερα και επανέρχομαι δριμύτερη μετά από τις τρεις μέρες ρεπό που έδωσα στον εαυτό μου! Το μόνο που ήθελα ήταν να τρώω, να παίζω με τη ζουζούκα και να χαλαρώνω με τον άντρα μου στον καναπέ. Και ναι, τα πέτυχα και τα τρία χωρίς κόπο. Ενώ άλλες φορές το σπίτι  μας ήταν γεμάτο κόσμο πρωί μεσημέρι βράδυ, φέτος επιλέξαμε να ξεκουραστούμε, με όλη τη σημασία της λέξεως, γιατί το είχαμε πραγματικά ανάγκη.

Την παραμονή των Χριστουγέννων μαζευτήκαμε λίγοι φίλοι στο σπίτι μας και περάσαμε πάρα πολύ όμορφα. Φάγαμε, γελάσαμε και παίξαμε με τα παιδιά. Φέτος ήμουν τόσο χαλαρή για το τραπέζι που να φανταστείτε πήγα και βόλτα το μεσημέρι για ψώνια και καφέ. Αυτά που κορόιδευα, τα λούστηκα,χιχι. Παρ’ όλα αυτά, το τραπέζι είχε τρελή επιτυχία και πρώτη φορά έφαγα κι εγώ ως οικοδέσποινα χωρίς να σηκώνομαι συνέχεια ή να έχω άγχος για τον κόσμο. Όλα πήγαν τέλεια. Βγάλαμε τις φωτογραφίες μας, ανταλλάξαμε τα δώρα μας και καθίσαμε μέχρι αργά συζητώντας και γελώντας. Το πρώτο highlight της βραδιάς ήταν όταν ο μεγάλος γιος της κολλητής μου μπήκε μέσα στο σπίτι ντυμένος Άγιος Βασίλης και μας είπε τα κάλαντα με τον αδερφό του. Συγκινήθηκα απίστευτα καθώς ξέρω ότι είναι πολύ ντροπαλός και δεν κάνει τέτοια πράγματα εύκολα. Εντυπωσιάστηκα μάλιστα όταν έμαθα ότι το ζήτησα ο ίδιος! Μπράβο Θ. μου. Το δεύτερο highlight ήταν όταν ο μικρός της γιος, ο οποίος κατά περίεργο τρόπο ποτέ δεν ευχαριστιέται το φαγητό μου όταν έρχεται σπίτι μας (μόνο όταν κάνω πίτσα χαίρεται), κατευχαριστημένος που είπε τρία μπράβο καθώς έτρωγε το φαγητό του και μου ζήτησε την επόμενη φορά να του κάνω αυτό το ωραίο κρεατάκι πάλι με συνοδεία… πίτσα. (ε, μην ξεχνάμε και τις συνήθειές μας). Άντε και του χρόνου πάλι μαζί. 

 

                               

                  

 Αυτά και άλλα πολλά γευτήκαμε την παραμονή των Χριστουγέννων.

Ανήμερα Χριστούγεννα η μέρα ήταν αφιερωμένη στην οικογένεια. Οικογενειακό τραπέζι, κουτσομπολιό και μετά μέχρι αργά το απόγευμα σπίτι μπροστά στο τζακάκι, με ταινίες και πάλι φαγητό. Το βράδυ όμως ήταν αρκετά διαφορετικό. Είχαμε με τον Κώστα την πρώτη μας βραδινή έξοδο μετά από πέντε μήνες. Ε, η πεθερούλα μου κράτησε τη ζουζούκα μας και εμείς πήγαμε σε ένα πάρτι. Παρόλο που γυρίσαμε νωρίς ξεσκάσαμε αρκετά και περάσαμε πολύ όμορφα. Ελπίζω αυτή να ήταν η αρχή για το επόμενο στάδιο της ζωής μας με τη ζουζούκα. 

Η φίλη μου η Γ. είναι πρώτη διδάξασα των χειροποίητων δώρων και φοβερή χρυσοχέρα!

Χθες, δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων, επιλέξαμε να μην ξανακαλέσουμε κόσμο στο σπίτι (πράγμα σπάνιο για εμάς) και να εκμεταλλευτούμε τη ζεστασιά του σπιτιού μας. Το κρύο ήταν αρκετούτσικο για να βολτάρουμε με το μωράκι μας οπότε αφήσαμε τις εξωτερικές περιπλανήσεις για άλλη μέρα. Αν και αναγκάστηκα να ρίξω και ένα σιδέρωμα στα ρουχαλάκια της και να μαζέψω λίγο το σπίτι αφού τελικά σήμερα περιμένουμε κόσμο, δεν με πείραξε καθόλου. Ε, μην πιαστούμε κι όλη μέρα στον καναπέ! ( ο λόγος το λέει, γιατί με ένα μωρό μόνο στον καναπέ δεν μπορείς να είσαι). 

Σήμερα επιστροφή στην καθημερινότητα μέχρι την Πέμπτη που ο Κώστας μου υποσχέθηκε ότι δεν θα πάει στη δουλειά (να το δω και να μην το πιστέψω) Ε, εντάξει δύο μερούλες είναι θα περάσουν. 

Τα πρώτα μας Χριστούγεννα με τη ζουζούκα μας στέφθηκαν με μεγάλη επιτυχία.

Ελπίζω κάθε χρόνο να περνάμε τόσο όμορφα όσο και φέτος.

Callie