Σας έχω πει ότι “δεν πιάνουν” τα χέρια μου, ε; Μα γιατί δεν με πιστεύετε; Αλήθεια, δεν ξέρω να ζωγραφίζω, δεν είμαι καλή στις λεπτοδουλειές, δεν είμαι καλή στο ράψιμο, δεν κάνω εγώ για μαστόρισσα. Κι όμως, τα τελευταία τρία χρόνια φαίνεται συνέχεια το αντίθετο. Φτιάχνω στην κόρη μου ωραίες ζωγραφιές και έχω εξελίξει πολύ το ανύπαρκτο ταλέντο μου, έχω καταπιαστεί ακόμα και με κατασκευές που ήθελαν ακρίβεια, άρχισα να καρικώνω τα φουστάνια από τις κούκλες της κόρη μου και έκανα και κατασκευές που δεν περίμενα ποτέ ότι θα κάνω μόνη χωρίς την βοήθεια του Κώστα! Ακόμα και αυτός έχει να λέει το πόσο πολύ έχω εξελιχθεί και να με καμαρώνει. Και όλα αυτά γιατί υπήρχε ένα κίνητρο… το Ανθομέλι, εσείς, η κόρη μου, οι φίλοι μας, η προσπάθεια να μην βαλτώσουμε ως οικογένεια, η αγάπη για τον άντρα μου… πάντα κάτι εμφανίζεται που μου λέει κατά διαστήματα να δοκιμάσω κάτι καινούργιο. Και όχι, μην φανταστείτε ότι όλη μέρα ασχολούμαι με diy κατασκευές γιατί είπαμε το προσπαθώ αλλά δεν είναι και το μεγάλο μου πάθος! Χαλαρά και ωραία για να περνάμε καλά… δεν είναι και ψυχαναγκασμός.
To pinterest στη ζωή μου
Αν σας ενδιαφέρει κι εσάς αλλά δεν ξέρετε από που να πρωτοξεκινήσετε, να σας πω ότι αυτό που με βοήθησε πολύ είναι το pinterest που με απλά και εύκολα βήματα σε μορφή εικόνων δείχνει μια συγκεκριμένη κατασκευή. Επίσης, δεν καταπιάστηκα με τα πάντα. Ανά διαστήματα δοκιμάζω καινούργια υλικά, συνταγές, κατασκευές, ιδέες…ό,τι μου χτυπήσει στο μάτι κάθε φορά χωρίς όμως να γίνομαι και εξπέρ. Γενικά έχω αυτό το κακό… δεν με ενδιαφέρει η τελειότητα, γιατί το κάνω για την πλάκα μου. Και τέλος, διαλέγω πάντα την κατασκευή για αρχάριους (ειδικά αν πρόκειται να την κάνω ολομόναχη). Αν ας πούμε θέλετε να κάνετε κοκαλάκια για την κόρη σας αλλά δεν ξέρετε να ράβετε (όπως εγώ), μην ξεκινήσετε από τις ιδέες που θέλουν βελόνα και κλωστή αλλά από αυτές που θέλουν απλά λίγη σιλικόνη.
Μία από τις τις τελευταίες μου, λοιπόν, ενασχολήσεις όπως είδατε σε προηγούμενες αναρτήσεις (δείτε εδώ για οδηγίες κατασκευής) ήταν η κατασκευή στεκών για τα παιδικά κοριτσίστικα κεφαλάκια. Δεν έφτιαξα 1-2 αλλά πολλές στέκες για να τις χαρίσει η Μελίτα στις φίλες της… και είναι πολλές πιστέψτε με! Φυσικά, είχα να φτιάξω για τη Μελίτα, την ανιψιά μου και για το μαγαζάκι της επίσης! Τρεις φορές πήγα στο γνωστό παιχνιδομάγαζο για να προμηθευτώ υλικά.
Δείτε στις παρακάτω αναρτήσεις πώς φτιάχνω πλέον στέκες (ήταν να μην κάνω την αρχή) (update 2022)
DIY: Πώς να φτιάξετε ανοιξιάτικες και καλοκαιρινές στέκες
Ιδέες για do it your self χριστουγεννιάτικες στέκες
Πως να φτιάξεις στέκες για κορίτσια
Φτιάξε στέκες από τσόχα. Μπορείς κι εσύ!
Έφτιαξα στέκες για τις φίλες της κόρης μου
Το πιο οργανωμένο “έγκλημα” ήταν αυτό για τις φίλες της Μελίτας από το μπαλέτο. Η αρχική μας σκέψη ήταν να κάνουμε το δωράκι μας στη δασκάλα της και μία στέκα στην κορούλα της την Η. που είναι ούτως ή άλλως φίλη της Μελίτας. Έλα μου ντε, όμως, που έκανα και σε μία ακόμη φίλη της λίγες ημέρες πριν κλείσει η χρονιά, την είδαν οι μαμάδες και ενθουσιάστηκαν. Ε, δεν ήθελα και πολύ. Αποφάσισα να φτιάξω σε όλα τα κοριτσάκια. Η Μελίτα φυσικά μόλις το άκουσε ενθουσιάστηκε και μου ζήτησε να επιλέξει η ίδια τα χρώματα για την κάθε μία… και εννοείται πως δεν της χάλασα χατήρι.
Αμπαλάζ για χειροποίητα δωράκια
Έτσι ετοίμασα 9 στεκούλες (κλασικά την τελευταία στιγμή!!!), οι οποίες όμως χρειάζονταν και ένα αρκετά χαριτωμένο αμπαλάζ. Αφού προμηθεύτηκα τις σακουλίτσες, η αρχική μου σκέψη πήγε σε μια παλιότερη ιδέα που είχα κάνει… αλλά δεν είχα φυσικά 9 τζην τσέπες (μόνο 4!). Και τελικά κατέφυγα στην πιο απλή και ανέξοδη λύση… να ζωγραφίσω τις σακούλες. Ποιος εγώ; Που είπαμε δεν πιάνει το χέρι μου! Το σκέφτηκα από εδώ, το σκέφτηκα από εκεί και τελικά έκανα την πιο απλή ζωγραφιά που υπάρχει με διαφορετικά χρώματα (μια φατσούλα) και φυσικά έγραψα και το όνομα του κάθε παιδιού για να μην ψάχνουμε ποια είναι ποιανού.
Επειδή όμως οι ζωγραφιές μου δεν ήταν και τίποτα σπουδαίο, είπα να κάνω και μία τσαχπινιά. Έφτιαξα φιογκάκια με κορδέλες και τις κόλλησα πάνω στις φατσούλες σαν μικρά κοκαλάκια. Δεν είναι χαριτωμένες; Φυσικά αν κι εσείς έχετε χρόνο είμαι σίγουρη ότι μπορείτε να κάνετε θαύματα! Εγώ σας δίνω την ιδέα και εσείς την απογειώνετε! Εεεε;
Κάντο μόνος σου, μπορείς κι εσύ!
Ένας από τους λόγους που τονίζω πολύ συχνά το πόσο “κουλή” είμαι είναι για να σας παροτρύνω, αν φυσικά το θέλετε, να ασχοληθείτε κι εσείς με κάποιο χόμπι που έχει να κάνει με το diy. Και φυσικά δεν μιλάω για όλες εσάς που αυτή την στιγμή λέτε, “τι βαρετό”! Γιατί κι εμένα αν μου έλεγες να ασχοληθώ με την ζαχαρόπαστα για παράδειγμα… θα έλεγα “προτιμώ να την πάρω έτοιμη”. Μιλάω σε εσάς που θέλετε αλλά βρίσκετε δικαιολογία ότι δεν μπορείτε. Κι όμως μπορείτε. Αφού μπόρεσα κι εγώ μπορείτε κι εσείς!
Και κάπως έτσι όμορφα τελείωσε η φετινή χρονιά της Μελίτας μου, μια χρονιά που την γέμισε με μουσικές, καινούργιες κινήσεις, χαρούμενες στιγμές και φυσικά καινούργιους φίλες (αν και κάποιες τις ήξερε από παλιά). Και πώς να μην ήταν μια καλή χρονιά αφού η δασκάλα μας, η κ. Νέλλη, είναι πολύ γλυκιά και καλή! Και όσο για το πρόγραμμά της… η κυρία της συνδυάζει το μπαλέτο με μουσικές από όλο τον κόσμο, καρτούν, ζώα και κάθε λογής όμορφες παρομοιώσεις για να περάσει στα κορίτσια κυρίως την αγάπη για τον χορό! Και το έχει καταφέρει μιας και η μικρή μας χορεύτρια έχει βελτιώσει πολύ τις χορευτικές της ικανότητες και λέει συνέχεια πόσο της έχει λείψει να πηγαίνει στο μάθημα!
Περισσότερες ιδέες για αμπαλάζ εδώ.
Να είμαστε καλά και να συνεχίσουμε και από Σεπτέμβρη και του χρόνου να μπορέσουμε να κάνουμε και άλλα δωράκια στις φίλες της, όχι για ερασιτέχνες αλλά για εξπέρ, χεχε!
Η μικρή μου μπαλαρίνα και εγώ σας στέλνουμε τα φιλιά μας και σύντομα πάλι κοντά σας… το τι θα σας έχω δεν το ξέρω ακόμα αλλά σίγουρα θα είναι καλό!!!
Callie
Ακολουθήστε το Ανθομέλι στο Facebook, στο Instagram και γίνετε μέλη της ταξιδιωτικής μας ομάδας Ταξίδια με το Ανθομέλι στο Facebook.
Πολύ όμορφα όλα
Φιλάκια …
Ε όχι και δεν πιάνουν τα χέρια σου! Μάλλον χρυσοχερα θα σε έλεγα! Φανταστικές οι στεκες!
Κουλή Νο.2 εδώ! Όχι απλά δεν πιάνουν τα χέρια μου, αλλά ούτε έναν φιόγκο της προκοπής δεν μπορώ να κάνω (αν υποθέσουμε ότι θα δοκίμαζα το αμπαλάζ που προτείνεις!).
Έλα όμως που έτσι όπως τα λες κάτι με τραβάει να δοκιμάσω. Είδομεν. Αν τα καταφέρω σίγουρα θα κάνω μια τεράααααστια ανάρτηση για τις απανταχού κουλές! 😉
Καλημέρα!
Μα είναι τόσο όμορφα!!!! Μπράβο!!! Εγώ δε τολμώ να αγγίξω! Νομίζω ότι θα είναι σκέτη αποτυχία!!!
Ποτέ μην λες ποτέ! Ασε που είναι και αγχολυτικό!
wow!!τι όμορφη μπαλαρινούλα είναι αυτή!τι μαγουλάκι ροζουλένια!Τις στέκες σίγουρα θα τις δοκιμάσω φίλη μου! Να το ξέρεις!δεν ξέρω να θα τις πετύχω αλλά θα το προσπαθήσω τουλάχιστον!καλό σαββατοκύριακο!!~σμουτς!~
χαχαχα Κάπως έτσι κι εγώ! Τα χέρια μου "δεν πιάνουν" καθόλου!! Κι όμως έχω φτιάξει τόσα ωραία πράγματα εντοπίζοντας όμορφες ιδέες σαν την δικιά σου. Η αλήθεια είναι ότι έχοντας δύο αγόρια το μόνιμο πρόβλημα μου είναι "τι δώρο να κάνω για τα κοριτσάκια" στα πάρτυ μας. Σίγουρα αυτή είναι μια τέλεια ιδέα. Θα το δοκιμάσω μαζί με το αμπαλάζ!!
ενταξει!!! με εστειλες αδιαβαστη!!! φοβερη ιδεα μ αρεσε παραααα πολυ κ οι σακουλες ειχαν ταυτοτητα!!!!!!!!!!!!! ετσι ειναι οταν δεν πιανει το χερι σ;
Κορίτσια μου τολμήστε το και περιμένω τις φωτογραφίες σας! Να δεις που στο τέλος δεν θα με πιστεύει κανείς ότι είμαι άσχετη, χεχε! Σας φιλώ όλες! Κάλη
Και αυτες οι στέκες και οι προηγουμενες στο μαγαζάκι με ενθουσιασαν πολύ. Ειναι υπέροχο δωράκι για τα κοριτσάκια.Οσο για τις σακουλες θυμίζουν κομικ που λατρευω.
Πολύ χαριτωμένα τα στεκάκια. Εγώ πάλι πιστεύω πως μια χαρά πιάνουν τα χέρια σου, με όλα αυτά τα ωραία που φτιάχνεις!