Η αλήθεια είναι ότι δεν πάμε στο θέατρο όσο συχνά θα ήθελα. Λίγο η αμέλεια, λίγο η τιμή του εισιτηρίου που είναι απαγορευτικό για 4μελή οικογένεια, λίγο το ότι πρέπει να πας στο θέατρο για να κόψεις τα εισιτήρια και δεν μπορώ τα πάνε έλα… Ωστόσο το τελευταίο διάστημα παρακολούθησα στη Θεσσαλονίκη με τα παιδιά δύο παραστάσεις. Η μία ήταν η “Νταντά εξ ουρανού” και η άλλη η “Κύκλος Ζωής”.
Δυστυχώς η πρώτη δεν με ικανοποίησε καθόλου παρά τις προσδοκίες μου. Το θέατρο στο οποίο παίχτηκε στην Θεσσαλονίκη είχε απογητευτικό ήχο με αποτέλεσμα να μην ακούγονται καθόλου οι ελάχιστοι διάλογοι αλλά και τα τραγούδια. Αν εξαιρέσεις μία κοπέλα που είχε υπέροχη φωνή, οι υπόλοιποι ηθοποιοί δεν τα κατάφεραν να αποδώσουν το τραγούδια. Άλλα στα αγγλικά και άλλα στα ελληνικά τραγουδήθηκαν ζωντανά με playback μουσική η οποία κάλυπτε τις φωνές. Θα μου πείτε την Τζούλι Άντριους περίμενες ν’ ακούσεις; Ε, πως να το κάνουμε όμως! Η μορφή της Μαίρη Πόπινς από μικρή ήταν μέσα στην καρδιά μου. Περίμενα πως και πως να δούνε και τα παιδιά μου αυτή την μαγική μορφή για την οποία συχνά τους μιλούσα και να την αγαπήσουν όσο κι εγώ. Και δυστυχώς τίποτε στην παράσταση δεν ήταν μαγικό! Το μόνο θετικό ήταν τα μηνύματα που πέρασαν όπως αυτό του πατέρα που δουλεύει πολλές ώρες εκτός σπιτιού για τα παιδιά του, η αγάπη που πρέπει να έχουν τα αδέρφια μεταξύ τους και γενικά η αξία της οικογένειας.
Θα μπορούσα να πω πολλά αλλά σκοπός αυτής της ανάρτησης δεν είναι αυτός. Θέλω να πω πόσο σημαντικό είναι μια παράσταση να κάνει εντύπωση στα παιδιά και να σε ρωτάνε “Πότε θα ξαναπάμε στο θέατρο μαμά;”!
Αυτό το κατάφερε η παράσταση Κύκλος Ζωής! Ναι! Αυτό που δεν κατάφεραν οι επαγγελματίες το κατάφεραν οι ερασιτέχνες! Μία παράσταση που δημιούργησαν οι γονείς του Σχολείου της Φύσης και δεν θα μπορούσα να την χαρακτηρίσω μόνο παιδική! Είναι φτιαγμένη έτσι ώστε μπορούνε να την παρακολουθήσουν μικροί και μεγάλοι με την ίδια ευχαρίστηση.
Τι να πω γι αυτή την παράσταση! Οι ήρωες γνωστών παραμυθιών ζωντανεύουν και μέσα από τις ιστορίες τους διαπραγματεύονται βασικές αξίες και αλήθειες της ζωής.
Χριστούγεννα στο δάσος. Η Αλίκη έχει μεγαλώσει και πηγαίνει
στο σπίτι της γιαγιά της. Ξαφνικά χάνεται… Δεν ξέρει ποιο μονοπάτι να
ακολουθήσει και αυτό τη φοβίζει. Στο δρόμο της συναντάει πολλούς
χαρακτήρες… άλλοι θα θελήσουν να τη βοηθήσουν και να την διδάξουν και
άλλοι να την οδηγήσουν σε περιπέτειες… Θα καταφέρει άραγε να βρει το
σωστό δρόμο και να φτάσει στον προορισμό της;
Μια παράσταση με πολλά μηνύματα, εφέ, ωραίο φωτισμό, καταπληκτικές φωνές και μουσική, ωραία κοστούμια, σκηνικά απλά μεν αλλά που κινούνταν και ενθουσίαζαν τα παιδιά! Τα παιδιά μου μέρες μιλούσαν για όσα είδαν. Φύγαμε μετά το τέλος της παράστασης γεμάτοι απ όσα είδαμε και ακούσαμε.
Η προσπάθεια αυτών των ανθρώπων που δεν είναι επαγγελματίες ηθοποιοί είναι αξιέπαινη. Όταν μάλιστα έμαθα πως οι ίδιοι έγραψαν σενάριο, σκηνοθέτησαν, έφτιαξαν σκηνικά και κοστούμια και πολλά πολλά άλλα ενθουσιάστηκα ακόμη περισσότερο! Θα ήθελα επίσης να πω κι ένα μεγάλο μπράβο στους γονείς-μουσικούς της παράστασης που πλαισίωσαν ζωντανά το θεατρικό έργο με την μουσική και τα τραγούδια τους! Ήταν μια παράσταση που με έκανε να γελάσω αλλά και να κλάψω! Αλλά περισσότερο να περάσω όμορφα μαζί με τα παιδιά μου!
Είναι μια παράσταση που κι εσείς δεν πρέπει να χάσετε! Η τελευταία παράσταση θα δοθεί την Κυριακή 15 Δεκεμβρίου 2013 στο Θέατρο Κάππα στην Περαία Θεσσαλονίκης στις 17.00 το απόγευμα. Το εισιτήριο είναι μόνο 5 ευρώ και τα έσοδα διατίθενται όπως πάντα για φιλανθρωπικούς σκοπούς! Αυτή τη φορά τα έσοδα θα διατεθούν στη διεθνή μη κυβερνητική οργάνωση Αρωγής «Οι Γιατροί του Κόσμου» και συγκεκριμένα στο Πολυιατρείο της Θεσσαλονίκης.
Είμαι η Κατερίνα, μουσικός στο επάγγελμα και ζω με την οικογένειά μου στη Θεσσαλονίκη. Λατρεύω ό,τι έχει να κάνει με τις τέχνες και τα ταξίδια και το Ανθομέλι είναι η μεγάλη μου αδυναμία.
Πόσο σε ζηλεύω Κατερίνα που πήγες στην παράσταση του Σχολείου της Φύσης μαζί με τα παιδιά!! Ήμουν σίγουρη πως θα είναι μαγική, αλλά και απο τα λόγια σου αυτό εισπράττω και χαίρομαι ακόμα περισσότερο με τέτοιες πρωτοβουλίες. Μπράβο τους. Είναι υπέροχο να λατρεύουν και τα παιδιά μας το θέατρο και να το ζητάνε και τα ίδια. Αυτές οι παραστάσεις όπως ο Κύκλος Ζωής, μόνο θετικά έχουν να μεταδώσουν.
H Νταντά είχε έρθει και στην πόλη μας και είχα φύγει με τις ίδιες εντυπώσεις…κρίμα!
Πόσο σε ζηλεύω Κατερίνα που πήγες στην παράσταση του Σχολείου της Φύσης μαζί με τα παιδιά!! Ήμουν σίγουρη πως θα είναι μαγική, αλλά και απο τα λόγια σου αυτό εισπράττω και χαίρομαι ακόμα περισσότερο με τέτοιες πρωτοβουλίες. Μπράβο τους.
Είναι υπέροχο να λατρεύουν και τα παιδιά μας το θέατρο και να το ζητάνε και τα ίδια. Αυτές οι παραστάσεις όπως ο Κύκλος Ζωής, μόνο θετικά έχουν να μεταδώσουν.