Το Δεύτερο Πάρτυ Γενεθλίων της Μελίτας μας (Luau Party-Χαβανέζικο Πάρτυ)

Και ναι… εφόσον το Ατίθασό μου Άτι έγινε δύο (επισήμως στις 2 Αυγούστου) δεν θα μπορούσαμε να μην το γιορτάσουμε μεγαλοπρεπώς! Άλλωστε το θέμα του πάρτυ ήταν από μόνο του ανεβαστικό και το είχα σκεφτεί από νωρίς (σχεδόν από την άνοιξη) μιας και ο αρχικός μας σκοπός ήταν να γίνει στην παραλία…. Luau Party…. ή αλλιώς Χαβανέζικο Πάρτυ!!! Και ναι, ενώ ήμασταν μία ανάσα πριν να κλείσουμε το αγαπημένο μας beach bar στον Άλιμο…. ξαφνικά ξύπνησαν και οι βλάχοι (συγγνώμη κιόλας αλλά η παροιμία το λέει) και ζητούσαν τα μαλλιά της κεφαλής τους. Μπριτς του είπαμε και πήραμε τα κουβαδάκια μας για άλλη παραλία!

Τελικά μετά από διάφορες επισκέψεις σε άλλα μπιτς μπαρ… αποφασίσαμε να το κάνουμε σπίτι μας… και όχι μην νομίζετε ότι μας βγήκε πιο οικονομικό… μέγας μύθος!!!! Και τα ίδια λεφτά (μην πω και περισσότερα) και η κούραση… αλλά τελικά ποιος νοιάζεται!!!! Ευτυχώς το πάρτυ μας είχε επιτυχία, τα παιδιά το καταδιασκέδασαν και έτσι χαλάλι!!! Η απόφαση πάρθηκε λίγες μέρες πριν το πάρτυ (μα τελικά όλα τελευταία στιγμή να τα αφήνω!!!) και μάλιστα αποφασίστηκε να γίνει στην πίσω “αυλή” της πολυκατοικίας… κι ο Θεός βοηθός!!!

Κλασική κατασκευή πλέον…  που αν συνεχίσουμε να φτιάχνουμε κάθε χρόνο δεν θα έχουμε που να τις βάλουμε, χιχι  Μία φωτογραφία για κάθε μήνα του δεύτερου έτους της ζωής της και διάφορες ενδιάμεσες για να γεμίσουν τα κενά. (περσινή κατασκευή και αρχική πηγή δείτε εδώ)

Η πρόσκληση

Πέρσι δεν είχαμε πρόσκληση (σε δύο μέρες δεν προλαβαίναμε και πρόσκληση,χιχι), φέτος όμως το πάλεψα νωρίτερα.. αν και πάλι τελικά την έστειλα ηλεκτρονικά! Με e-mail ή από το facebook την έλαβαν όλοι οι φίλοι μας και σε γενικές γραμμές πήγε καλά… ναι, τελικά έχω πολύ δικτυωμένους φίλους,χαχα! Την κεντρική εικόνα της πρόσκλησης την βρήκα στο ίντερνετ (δεν αναφέρω το που γιατί την βρήκα σε πολλά site) και την επεξεργασία την έκανε ο αντρούλης μου ο καταφερτζής μέσα από το Paint. Πρόσθεσε τον ήλιο, το κάτω μέρος της πρόσκλησης (την μεγάλωσε σχεδόν κατά 1/3), τα φυτά, τους εξτρά ανανάδες και φυσικά εγώ έγραψα το ποιηματάκι!!! Γενικά στο ίντερνετ θα βρείτε άπειρα δωρεάν προσκλητήρια για luau party τα οποία μπορείτε να αποθηκεύσετε και να τα επεξεργαστείτε όπως εσείς θέλετε.

Πρέπει να ομολογήσω ότι το τελικό αποτέλεσμα μου άρεσε πάρα πολύ. Αν και στην αρχή φοβήθηκα ότι ο χώρος που τελικά επιλέξαμε (η πίσω αυλή/γκαράζ της πολυκατοικίας μας) θα ήταν μικρός, όχι μόνο ήταν αρκετός αλλά υπεραρκετός(του χρόνου θα καλέσω και περισσότερο άτομα γιατί φέτος το φοβήθηκα)! Με την βοήθεια του φίλου Χρήστου και της φίλης Έφης (της γνωστής από τα κεκάκια και το κολασμένο κέικ της,χιχι) καθαρίσαμε τον χώρο και αποφασίσαμε την διάταξη. Σημαιάκια, πον-πον, φωτογραφίες, κουρελούδες, τραπέζια, καρέκλες και πολλά άλλα… μας βοήθησαν να έχουμε το παρακάτω αποτέλεσμα. Όσο φυσικά κι αν ακούγεται εύκολο όλο αυτό, δεν ήταν και τόσο… μιας και ένα απόγευμα ολόκληρο χρειάστηκε μόνο για να την καθαρίσουμε… συν τον στολισμό, συν την μεταφορά των τραπεζιών… αυτό το ασανσέρ πήρε φωτιά πάνω-κάτω! Πόσο μάλιστα όταν δεν είχα κανέναν να μου κρατάει την Μελίτα και ήταν και αυτή συνέχεια στα πάνω-κάτω μαζί μας! Το τελικό όμως συμπέρασμα όλων ήταν ότι η απόφασή μας ήταν τέλεια και καλά θα κάναμε κάθε χρόνο να το κάνουμε εκεί… τρεχάτε ποδαράκια μου δηλαδή!!!

Πον-πον και ήλιος-διακοσμητικός (δώρο αγαπημένης φίλης!!) κρεμασμένα από τα δέντρα

Η είσοδος είχε στολιστεί με φωτογραφίες από το περσινό μας πάρτυ. Στο τέλος όλοι μπορούσαν να πάρουν όποια φωτογραφία ήθελαν ως αναμνηστικό.

Να και μια φωτογραφία από ψηλά (από το μπαλκόνι μας). Σημαντική λεπτομέρεια: ο Κώστας μου είχε κρεμάσει και φώτα ώστε να υπάρχει μια ειδυλλιακή ατμόσφαιρα, την οποία συμπλήρωναν οι δάδες (που έδιωξαν και όλα τα κουνούπια). Φυσικά υπήρχα και κεράκια σε όλα τα τραπέζια (αντικουνουπικά)… αλλά τελικά δεν τα άναψε κανένας!!! Να μην ξεχάσω να πω και για τις κουρελούδες (τις μισές μου τις δάνεισε η φίλη μου η Έφη) και για τα μαξιλάρια που στόλιζαν το τοιχάκι… ε, να μην τους έχω και στα σκληρά!!!

Αυτό το στεφάνι δυστυχώς ατύχησε. Στο κέντρο ο Κώστας είχε φτιάξει μια υπέροχη ζωγραφιά για τα γενέθλια της Μελίτας (Χρόνια Πολλά Μελίτα, 2) αλλά δυστυχώς ο αέρας μας την πήρε και έτσι έμεινε ορφανό!1!

Φέτος δεν έκανα πολλά πράγματα καθώς τον περισσότερο χρόνο τον αφιέρωσα στο ντεκόρ και στα δωράκια των παιδιών. Ετσι, παρατρίχα να τελειώσει ο μπουφές πριν φάνε τα παιδιά… χαχα… έτσι δηλαδή νόμιζαν όλοι, μαζί κι εγώ. Η πεθερά μου όμως δεν μου είχε πει ότι πάνω είχαμε ακόμα σχεδόν δυο κουτιά με σάντουιτς.. κι έτσι είχαμε false alarm!!! Δεύτερο πρόβλημα, η καμένη πίτσα… το τρίτο ταψί κάηκε καθώς εγώ ανεβοκατέβαζα με το ασανσέρ τα πράγματα… αυτά έχει η πίσω αυλή!!! Και τρίτο πρόβλημα… δεν προλάβαμε ποτέ να φτιάξουμε την φρουτοσαλάτα που θέλαμε… πήγαν τζάμπα και τόσα φρούτα από την λαϊκή Τέλος… τελείωσε η κέτσαπ και δεν είχα δεύτερη!!! Πάντως όπως και να χει όλοι μου είπαν ότι έσκασαν… ελπίζω να μην μου είπαν ψέμματα!!!

Χρησιμοποίησα κουβαδάκια για τα μαχαιροπίρουνα και το σετ κέτσαπ-μουστάρδα που έδωσαν χρώμα και φυσικά στο βάθος βλέπετε και τα χωνάκια με τα πατατάκια.

Ο στολισμός ολοκληρώθηκε με τους διακοσμητικούς ανανάδες, τις ομπρελίτσες και τα διακοσμητικά σημαιάκια που είχα φτιάξει την προηγούμενη μέρα (επειδή δεν πρόλαβα να τα φωτογραφήσω, βλ. εδώ)

Πίτσες, κρουασανάκια, τυροπιτάκια…

… χάμπουργκερ, χοτ-ντογκ (και τα δύο απολύτως χορταστικά… σαν πλήρες γεύμα)

Προς το τέλος του πάρτυ αποτέλεσε μάλιστα και φοβερό παιχνίδι για την Μελίτα και τις φίλες της που παραλίγο να γίνουν λούτσα!!!

Με ιδιαίτερη χαρά έφαγαν και τα παιδάκια τα πατατάκια που είχα βάλει (χμ, δηλαδή η φίλη μου η Βίκη) μέσα στα χάρτινα χωνάκια που μου είχαν μείνει από την βάπτιση της Μελίτας και τα στόλισα με στρογγυλά ετικετάκια που βρήκα στο ίντερνετ (βλ. εδώ). Δεν έμεινε πατατάκι ούτε για δείγμα, χιχι!

 Το καλωσόρισμα!

Λοιπόν, το σχέδιο ήταν ως εξής! Στην είσοδο της αυλής θα υπήρχε ένα τραπέζι όπου θα περιλάμβανε δύο κεράσματα. Ζελέ σε διάφορες γεύσεις και χυμό (κυρίως σε εξωτικές γεύσεις) για να δροσίσουμε τους ζεσταμένους καλεσμένους μας. Δυστυχώς όμως, δεν πρόλαβα να τον ετοιμάσω και έτσι δεν μπόρεσα να τους τα προσφέρω μόλις έμπαιναν στο χώρο. Το καλό το παλλικάρι όμως ξέρει κι άλλο μονοπάτι!!! Δισκάκι στο χέρι και κέρασμα όπως τον παλιό, καλό καιρό!!! Όλοι κεράστηκαν και ελπίζω όλοι να δροσίστηκαν!!!

Τραπέζι καλωσορίσματος μέσα στο χρώμα… ζελέ, χυμοί, καλαμάκια, καλάθι με λουλούδια και κονκάρδες-δωράκια για το τέλος!

Να μαι κι εγώ!!! Την κονκάρδα μου στο στήθος και κέρασμα δροσερού χυμού σε διάφορες γεύσεις για το καλωσόρισμα. (για τα printables βλ. εδώ)

Και φυσικά οι μικρές βοηθοί μου… με τα κουβαδάκια γεμάτα κουταλάκια στο χέρι να τα δίνουν στους καλεσμένους.

Να μην ξεχάσω να πω ότι κάθε φορά που ερχόταν ένας “μικρός” καλεσμένος τον καλωσόριζα με ένα Αloha και του έβαζα το λουλουδένιο κολιέ στο λαιμό!

Χούλα-χουπ απαραίτητο αξεσουάρ για Luau Party!

Όσο για τις μαμάδες!!! Είχαν και αυτές την τιμητική τους. Ετοίμασα υπέροχες χάρτινες ορχιδέες για τα μαλλιά τους (βλ. εδώ), ώστε να μπούμε όλοι στο κλίμα, τις οποίες στερέωνα με ένα τσιμπιδάκι!!! 

Φυσικά δεν γίνεται να μην σας δείξω και την υπέροχη παντελόνα μου που συμπλήρωνε το outfit… φοινικόδεντρα και φουλ στο χρώμα!!!

Λουλούδι όμως και για όσες μικρέ πριγκίπισσες το ήθελαν!!!

Σε αυτό ομολογώ να πω ότι ήμουν πολύ τυχερή! Η επιλογή μας να μην γίνει το πάρτυ στην παραλία, με έσπρωξε στο να ψάξω έναν διασκεδαστή! Αν και είχα στο μυαλό μου δυο-τρεις κλόουν που είχα δει σε σπίτια… ήταν άντρες και ήξερα ότι η Μελίτα δεν θα το ευχαριστηθεί. Κι έτσι θυμήθηκα ότι πέρσι είχα έρθει σε επαφή με μία κοπέλα (ηθοποιός στο επάγγελμα), την κ. Στέλλα Πεφάνη (facebook βλ. εδώ και internet page βλ. εδώ) η οποία μου είχε κάνει το κλικ με την πολύ γλυκιά φυσιογνωμία της. Τελικά, δεν με απογοήτευσε καθόλου… και όχι μόνο… γοήτευσε και πάρα πολλές μαμάδες με την ικανότητά της να απασχολεί όμορφα και δημιουργικά τα παιδιά… με παιχνίδια, χορό, μαγικά και πολλά άλλα!!! Η Μελίτα παρόλο που είναι μόνο δύο (όχι να το παινευτώ) ήταν άψογη και απόλυτα συνεργάσιμη. Συμμετείχε σε όλα και νομίζω ότι το κατευχαριστήθηκε!!! Για ρίξτε μια ματιά!

Να η Στέλλα μας… πανέμορφη και φυσικά μέσα στο κλίμα με την στολή της!

Καλωσόριζε τα παιδάκια μαζί μου και τα έπαιρνε στην “γωνίτσα” που τους είχα ετοιμάσει για να ξεκινήσουν το παιχνίδι.

Φυσικά δεν έλειπε το facepainting σε μικρούς… και μεγάλους!

Παιχνίδι και οι μπαμπάδες… όταν έφευγαν από τον μπουφέ!!!

Από το πρόγραμμα δεν θα μπορούσε να λείπει και ο χορός!!

Και πολλά πολλά άλλα όπως μπαλονοκατασκευές, μαγικά και πολλά δωράκια!!! Σας την προτείνω ανεπιφύλακτα!!!

Για την πινιάτα και την κατασκευή της θα σας πω σε μια άλλη ανάρτηση μιας και θεώρησα άθλο την κατασκευή της. Ήταν τεράστια και χρειάστηκαν πολλές ώρες μέχρι να στεγνώνει το κάθε στρώμα της. Δεύτερο μειονέκτημα… ότι τα μεγάλα παιδιά την έσπασαν πολύ γρήγορα… πριν καν δοκιμάσουν έστω και λίγο τα μικρότερα. Το σφάλμα ήταν δικό μου όμως γιατί έπρεπε να τηρήσω αυστηρά τους κανόνες και να μην τους επιτρέψω να την σπάσουν. Μπορώ να σας πω ότι ήταν τόσο μεγάλη η στενοχώρια μου που το σκεφτόμουν για μέρες μετά. Τόση δουλειά και να μην προλάβουν όλα τα παιδιά… είχα σκάσει!!!

Ο χώρος των παιδιών γεμάτος χρώμα (θύμιζε και λίγο μεξικό ο χώρος) και φυσικά με χαλάκια για να μην χτυπήσουν στις πέτρες. Η πινιάτα προτοκαθεδρία ενθουσίαζε και μόνο που την έβλεπες! Και για όσους αναρωτιέστε… είναι σε σχήμα ανανά!!! χιχι!!!

Η τούρτα ήταν ιδέα δικιά μου… αλλά υλοποίηση της κουμπαρούλας μου!!! Τι εννοώ… σας έχω ξαναπεί ότι η οικογένεια της κουμπάρα μου έχουν το ζαχαροπλαστείο τα Γιούλια στη Νέα Ιωνία (βλ. εδώ). Φυσικά μια τόσο δύσκολη τούρτα δεν υπήρχε περίπτωση να την αναλάβω εγώ… οπότε την ανέλαβαν τα Γιούλια… κι επειδή εγώ από χρόνο μηδέν…κι επειδή εμπιστεύομαι τυφλά το γούστο της κουμπάρας μου (βλ. βάπτιση εδώ)… της έδωσα τα ηνία και αυτή τα πήγε τέλεια! Έδωσε τις κατάλληλες οδηγίες, αποφάσισε τα κιλά, την γεύση, βρήκε την κούκλα (με τα χίλια ζόρια αφού την ήθελε και καστανή για να μοιάζει με χαβανέζα) και το αποτέλεσμα αυτό:

Μελίτα μου χρόνια σου πολλά και καλά καρδιά μου!

Νοστιμότατη!!!

Να ναι καλά η φίλη Έφη που μου τάισε και μου πρόσεχε το παιδάκι μου γιατί εγώ ήμουν λίγο στον κόσμο μου με τόσο κόσμο!!! Δεν είναι τυχαίο που η Μελίτα την αγαπάει σαν τρελή!

Ομολογώ ότι το δυσκολότερο κομμάτι φέτος ήταν αυτό. Μιας και το θέμα μας ήταν η Χαβάη ήθελα το δωράκι των παιδιών να είναι κάτι σχετικό… ωστόσο ότι μου ερχόταν στο μυαλό ήταν πολύ ακριβό (ειδικά εάν το πολλαπλασίαζες επί 10-15 παιδάκια που υπολόγιζα)… οπότε κατέληξα στα εξής:

Η φίλη μου Μαρίνα από το Δημιουργούμε Μαζί, που πάντα μου λύνει τα χέρια, μου ετοίμασε κονκάρδες (Εκείνη μας έφτιαξε και τις κονκάρδες για το 3G) με το όνομα του κάθε παιδιού για να θυμούνται το πάρτυ της Μελίτας αλλά και να στολίσουν το  μπουφάν ή την τσάντα τους… μιας και φροντίσαμε να είναι διακριτικές. Εγώ τις έβαλα σε σακουλάκια, τις στόλισα με κορδέλες και ιδού:

Για τα κορίτσια έγραφε… Aloha, το όνομά τους, 2013, Η Μελίτα έγινε 2

Δεύτερο δωράκι που πήραν τα κορίτσια είναι οι φουστίτσες και τα λουλουδένια κολιέ του και τα αγόρια μόνο το κολιέ (άλλωστε είχαμε μόνο δύο αγόρια). Εδώ πρέπει να σας πω ότι ταλαιπωρήθηκα πολύ γιατί τα καταστήματα από τα οποία τελικά παρήγγειλα τις φούστες και τα κολιέ είχαν πολύ περιορισμένο απόθεμακαι το ένα μάλιστα χρειάστηκε να παραγγείλει από τον προμηθευτή τους. Εννοείται πώς έβρισκα και σε άλλα μαγαζιά αλλά σε διπλάσια τιμή!!! Τέλος καλό όλα καλά… επειδή μάλιστα ήμουν με την ψυχή στο στόμα μήπως και δεν φτάσουν, ζήτησα από μια φίλη (την κοπέλα που μου καθαρίζει το σπίτι) να μου κόψει μερικές από τις φούστες στη μέση και έτσι ευτυχώς έφτασαν για όλα τα παιδιά!!!

Σε μπλε και σε κόκκινο

Σε πράσινο

Τα παιδιά πήραν φυσικά και καλαμάκια για να πιουν το γάλα τους το επόμενο πρωί και να θυμηθούν τι ωραία που είχαν περάσει, χαχα!

Αυτά από το πάρτυ μας…και του χρόνου  να είμαστε γεροί να ξαναγιορτάσουμε με τους φίλους μας που μας τίμησαν αλλά και με άλλους τόσους (τώρα που βρήκα χώρο και την Στέλλα δεν φοβάμαι τίποτα). Ευχαριστούμε όλους όσοι μας ευχήθηκαν και μας έφεραν τα δώρα τους στο πάρτυ μας αλλά και φυσικά όλους εσάς του διαδικτυακούς φίλους που δεν μας ξεχνάτε και μας χαρίζετε ένα μεγάλο χαμόγελο με τις ευχές σας και με τα καλά σας λόγια. Είστε όλοι υπέροχοι και σας ευχαριστώ από καρδιάς!!!

Υ.Γ1: Θέλω να ευχαριστήσω την Δώρα από το Pretty Party Ideas που δέχτηκε την “πρόκλησή” μου να ψάξει ιδέες για χαβανέζικο πάρτυ (σε αυτή την σελίδα θα βρείτε και πολλά από τα link για τις ιδέες που υλοποίησα) και που πραγματικά βρήκε πράγματα που αποδείχτηκαν θησαυρός.

Υ.Γ2:  Να ευχαριστήσω τον φίλο μου τον Τάκη που με υπομονή και χαρά κάθε φορά δέχεται να βγάλει τις φωτογραφίες σε όλες μας τι χαρούμενες στιγμές (που εμείς τρέχουμε για χίλια δυο άλλα πράγματα) έστω κι αν εγώ κάθε φορά αμελώ να του δώσω τις δικές μας φωτογραφίες!

Υ.Γ.3: Άλλες ιδέες θα βρείτε επίσης στο My home της φίλης Λίζας καθώς και στο πάρτυ στον κήπο που έκανε η αγαπημένη Κατερίνα για τον γιόκα της (δεν ήταν χαβανέζικο αλλά είχε ωραίο στολισμό και από εκεί δανείστηκα την ιδέα με τα ζελεδάκια και τα κουβαδάκια… thanks Κατερίνα)